گیا L6.4 که در اوایل دههٔ ۶۰ تنها در ۲۶ دستگاه ساخته شد، یک کوپهٔ لوکس بسیار گرانقیمت بود که از پیشرانهٔ V8 کرایسلر استفاده میکرد.
در طول دهههای ۵۰ و ۶۰ میلادی، همکاریهایی بین خودروسازان ایتالیایی و آمریکایی باعث خلق خودروهای نمادینی شد. ازجملهٔ این خودروها میتوان به دتوماسو پانترا و ایزو گریفو یا جواهرات فراموششدهای مثل گیا L6.4 اشاره کرد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت. این ماشین یک اثر هنری خالص بود که با وجود گذشت بیش از شش دهه هنوز هم جذاب به نظر میرسد.
از یک دوج کانسپت تا اولین خودروی تولیدی گیا
داستان این کوپهٔ زیبای ایتالیایی به کانسپت دوج فایر آرو IV بازمیگردد که در سال ۱۹۵۴ معرفی شد. این یک کانورتیبل زیبا بود که قصد رقابت با بهترین مدلهای اروپایی را داشت ولی علیرغم استقبال بسیار مثبت مردم و رسانهها، کرایسلر به دلیل مسائل مالی اجازهٔ تولید آن را ندارد. یک تاجر ثروتمند بنام «یوجین کاسرول» که مالک تیم مسابقهای ایندی ۵۰۰ بود اما از تصمیم کرایسلر اصلاً خوشحال نشد و از طریق ارتباطات متعددی که در صنعت خودروسازی داشت، موفق شد حقوق این کانسپت را از کرایسلر بخرد تا خودش آن را تولید کند. بدین منظور، وی شرکتی بنام دوال موتورز را در دیترویت تأسیس کرد و با همکاری شرکت ایتالیایی گیا، نسخهٔ کمی بازطراحی شدهٔ فایر آرو IV را به تولید رساند و با نام دوال گیا به بازار عرضه کرد.
هرچند دوال گیا خودروی بسیار گرانقیمتی بود ولی فروش خوبی را تجربه کرد و ۱۱۷ دستگاه از آن بین سالهای ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۸ تولید شد. بااینحال، زمانی که تولید این خودرو به پایان رسید، کاسرول درگیر بیماری شده بود و به همین دلیل، مسئولیت توسعهٔ مدل بعدی را به معاون ارشد دوال موتورز «پل فاراگو» واگذار کرد. این مدل جدید با نام دوال گیا L6.4 در نمایشگاه خودروی پاریس ۱۹۶۰ معرفی شد ولی دوال موتورز به دلیل مشکلات مالی، مجبور به توقف فعالیت خود شد و درنتیجه، گیا بهطور مستقل به تولید L6.4 پرداخت تا این کوپه جذاب به اولین خودروی تولیدی گیا تبدیل شود.
یکی از زیباترین خودروهای زمان خود
برخلاف دوال گیا که فقط بهصورت کانورتیبل تولید میشد، L6.4 یک کوپه بود. این خودرو که توسط «ویرجیل اکسنر» افسانهای طراحی شده بود، بدنهای زیبا با جلوپنجرهٔ بزرگ، شیشهٔ عقب سهتکهٔ بزرگ و چراغهای عقب زیبایی داشت که در گلگیرهای بدون بالهٔ عقب ادغام شده بودند. این بدنه که توسط گیا در ایتالیا ساخته میشد، فقط شیشهٔ جلو را از کرایسلر قرض گرفته بود و تمام پانلها و قسمتهای دیگر آن از ابتدا ساخته شده بودند. L6.4 در داخل هم نهایت تجمل و راحتی را به نمایش میگذاشت. بیشتر قسمتهای داخلی خودرو با چرم باکیفیت پوشیده شده و کابین با کروم و آلومینیوم فراوان تزئین شده بود. L6.4 یک گرند تورر ۲+۲ بود ولی با دو چمدان روی صندلیهای عقب به خریداران تحویل داده میشد.
پیشرانهٔ عضلانی آمریکایی
اولین محصول دوال موتورز یعنی دوال گیا روی شاسی دوج D500 ساخته شده بود که در آمریکا مونتاژ میشد و برای نصب بدنهٔ ساخت گیا به ایتالیا فرستاده میشد ولی L6.4 بر پایهٔ یک شاسی اختصاصی شکل گرفت که توسط خود گیا ساخته شد. بااینحال، قطعات تعلیق از کرایسلر گرفته شده بود و مثل مدل قبلی، زیر کاپوت L6.4 هم موتور ساخت کرایسلر قرار گرفت. این یک پیشرانهٔ ۶.۴ لیتری V8 بود و نام L6.4 هم به همین جهت انتخاب شد. این پیشرانهٔ قابلاحترام که از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۱ تولید شد، به دلیل استفاده در ماسل کارهایی مثل پلیموث باراکودا، پلیموث رودرانر، دوج چارجر و دوج چلنجر، شهرت پیدا کرد. انتقال نیروی این موتور در گیا L6.4 توسط یک گیربکس سه سرعته اتوماتیک صورت میگرفت. این پیشرانه با ۳۳۰ اسب بخار قدرت و ۶۲۵ نیوتن متر گشتاور، نهتنها قدرت کافی برای ارائهٔ یک تجربهٔ رانندگی راحت را در کوپهٔ لوکس گیا ارائه میکرد بلکه رانندگی هیجانانگیز قابلمقایسه با خودروهای پرفورمنس را هم به ارمغان میآورد.
کمیاب و گران
گیا L6.4 از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۳ تولید شد ولی طی این مدت تنها ۲۶ دستگاه از آن ساخته شد که بسته به سال تولید، قیمت پایهای بین ۱۲,۰۰۰ تا ۱۳,۵۰۰ دلار معادل ۱۲۸ تا ۱۳۸ هزار دلار امروز داشتند؛ بنابراین، L6.4 یکی از گرانترین خودروهای زمان خود محسوب میشد. امروز نیز از ۲۶ دستگاه این خودرو، تنها ۱۷ نمونه باقی مانده است که L6.4 را به یکی از کمیابترین خودروهای دههٔ ۶۰ تبدیل میکند. نمونههای باقیماندهٔ این کوپهٔ ایتالیایی بهندرت در حراجیها دیده میشوند ولی در این صورت، قیمت بیش از ۲۰۰ هزار دلار دارند. خودرویی که تصاویر آن را میبینید، فابریکترین نمونه از ۱۷ دستگاه باقیماندهٔ L6.4 محسوب میشود و سال گذشته در حراجی بونامز با قیمت ۵۷۷ هزار دلار فروخته شد.
علی Shelby
۱۹ مهر ۱۴۰۳خیلی قشنگه
amirkhanzadeh
۱۹ مهر ۱۴۰۳داخل خودرو با سلیقه طراحی شده با خارج خودرو هماهنگ است
واقعا هنر طراحی ایتالیایی توش موج می زنه
(Ali(chevynova
۱۹ مهر ۱۴۰۳وقتی بخوای خوب باشی باید از امریکا کمک بگیری
موتور امریکایی این ماشین نقطه قوتش هست
NGU
۱۹ مهر ۱۴۰۳مثل کوروت c4 zr1 که موتورشو لوتوس طراحی کرد؟
اون کوروت هم تنها نقطه قوتش موتورش بود
(Ali(chevynova
۱۹ مهر ۱۴۰۳نه
مثل بنز که بورگ وارنر امریکا براش سوپرشارژ میسازه
NGU
۲۰ مهر ۱۴۰۳@علی نوا
دقیقا مثل فورد و شورلت و دوج که ZF آلمان براشون گیربکس میسازه
Mahdi911turbos
۱۹ مهر ۱۴۰۳بیا پایین بچه سرمون درد گرفت
آرین
۲۰ مهر ۱۴۰۳چرا انقدر متعصبی
MehdiTurbo
۱۹ مهر ۱۴۰۳خوراکه مافیاست
هر چند من خیلی خوشم نیومد ولی باب مافیاست،یه جورایی نه طراحی کلاسیک اروپایی ها و اون ظرافت داره نه عضلانی کشیدگی امریکایی ها یه چی اون وسط گیر کرده به نظرم ظریف نمیساخت زیباتر میشد
hosen
۱۹ مهر ۱۴۰۳طراحیش خیلی جذابه
هراکلیوس
۱۹ مهر ۱۴۰۳اگه الان هم با این اسم تولید میشد صددرصد واراداتش تو کشور ما ممنوع بود
𝐀𝐥𝐢
۱۹ مهر ۱۴۰۳عجب رخ نابی داره!
Blue
۱۹ مهر ۱۴۰۳چیش که صنعت طراحی خودرو از یه همچین شاهکار هایی امروزه رسیده به سری مکعب مستطیل هایی که شبیه کابینت آشپزخونه هستن
علی منصوری
۱۹ مهر ۱۴۰۳طراحی داخلیش خیره کنندس، ی زمانی طراحیای ماشین مثل ی بروشور نشونگر فرهنگ و نماد کشور تولید کننده بودن، برا خودش فاینال آرت بود….طراحی چشم نوازم آرزوست
Taha Ayoobi
۱۹ مهر ۱۴۰۳چه چشمنواز
عقبش شبیه ایمپالاس
یانکی من هم فرزند کسی هستم
۱۹ مهر ۱۴۰۳دوستان اگر امکانش رو دارید به موزه خودرو سر بزنید هم راحته هم بلیطش کلا با کالاسکه میشه نفری ۱۳۰ تومن.میتونید یه نمونه بکر از کارمن گیا رو ببینید که حاصل همکاریه گیا با کرایسلره.ترکیب هنر و عظله با یه انجین همی ۴۵۰ اسبی.واقعا از عمرتون حساب نمیشه تابستون دو بار رفتم هر دفعه برام تازگی داشت.
سهیل
۲۰ مهر ۱۴۰۳با دیدن این ماشین ها میشه در زمان سفر کرد