زشت ترین فراری های تاریخ!

نام فراری همیشه با زیبایی آجین شده و کسی باور نمی‌کند که این برند مشهور خودرو زشت یا حتی معمولی تولید کند. اما بر خلاف تصور بسیاری این برند در تاریخ پر افتخار خود خودروهای زشت بسیاری تولید کرده که در ادامه بخشی از آن‌ها را معرفی می‌کنیم.

 

فراری Superamerica 410 Ghia مدل ۱۹۵۶

در دهه ۱۹۵۰ شرکت اتاق سازی “Gia” بعد از این که چند کانسپت برای کرایسلر طراحی کرد، به دنبال یک پروژه جذاب بود تا بیش از پیش بر سر زبان‌ها بیفتد.

اما بر خلاف انتظار یکی از ضعیف‌ترین و بدترین خودروهای خود را معرفی کردند.

آن‌ها یک فراری با عناصر طراحی خودروهای آمریکایی ساختند! نتیجه کار فاجعه بود. یک فراری با جلوپنجره بزرگ کرومی و پیچیده، سپرهای کرومی سنگین، تزیینات کرومی، و باله‌هایی به سبک “tailfin”!

این آخرین همکاری فراری و Gia بود.

 

فراری ۴۰۰ Superamerica Coupe special مدل ۱۹۵۹

اولین ۴۰۰ Superamerica، به شماره شاسی 1517SA، در سال ۱۹۵۹ با نام Coupé Speciale برای رئیس وقت فیات “Gianni Agnelli” ساخته شد. آنیلی، دستور طراحی خودرویی داده بود که شبیه یک فراری نباشد!

بدترین قسمت خودرو جلوپنجره آن بود که شبیه به خودروهای لانچیا طراحی شده بود. خوشبختانه از این خودرو همین یک دستگاه ساخته شد.

 

فراری ۳۳۰ gt 2+2 series 1 مدل ۱۹۶۴

یک کوپه ۲+۲ با فرم بدنه زیبا و موتور چهار لیتری ۳۰۰ اسب بخاری با نشان فراری قطعاً همه را عشق خود می‌کند، اما این خودرو یک ایراد بزرگ داشت و همین موضوع موفقیت این خودرو را تحت‌الشعاع قرار داد. این خودرو توسط Pininfarina طراحی شده بود و اولین فراری با دو چراغ جلوی گرد در هر طرف لقب گرفت. موضوعی که انتقادات زیادی را به این خودرو وارد کرد. انزو فراری از این خودرو تمام قد دفاع کرد اما series 2 با ظاهری اصلاح شده و تک چراغ در هر طرف خیلی زود و در سال ۱۹۶۶ معرفی شد که این موضوع نشان دهنده این است که خود فراری هم چندان از طراحی نمای جلو راضی نبوده است.

 

فراری ۳۳۰ shooting brake مدل ۱۹۶۵

یکی از زیباترین خودروهای جاده‌ای فراری توسط یک آمریکایی طراحی شد و سپس توسط یک آمریکایی دیگر خراب شد! “Tom Tjaarda” طراح استودیو پینین فارینا مدل ماندگار ۳۳۰ GTC را طراحی کرد. اما این خودروی زیبا توسط پسر واردکننده فراری به آمریکایی و طراح خودرو “Bob Peak” به یک shooting brake با ظاهری وحشتناک تبدیل شد.

این خودرو توسط “alfredo Vignale” ساخته شد و تنها شیشه جلو و درهای آن با نمونه ۳۳۰ GTC مشترک بود و سایر اجزای بدنه تغییر کرده بود!

از این خودرو دو دستگاه ساخته شده است.

 

فراری ۳۳۰ gt 2+2 special مدل ۱۹۶۶

این خودرو توسط “Norbert Navarro” مالک باشگاه شبانه ایتالیایی سفارش داده شد، به همین دلیل با نام Navarro نیز شناخته می‌شود. این خودرو بر اساس فراری ۳۳۰ GT 2+2 مدل ۱۹۶۶ ساخته شد، اما تقریباً تمام بخش‌های آن تغییر پیدا کرده است. قسمت جلو کشیده و آویزان به نظر می‌رسید و در قسمت عقب نیز باله‌های نامتعارفی که به سقف متصل هستند، جلوه وحشتناکی داشتند. این که چرا یک شخص خودروی زیبایی مانند ۳۳۰ gt 2+2 را نپسندیده و سفارش چنین خودروی عجیب الخلقه ای را داده است خود معمایی حل نشدنی است. خوشبختانه بخش قوای محرکه خودرو دست نخورده باقی مانده است.

 

فراری ۳۶۵ NART Spyder Grintosa مدل ۱۹۶۹

پذیرفتن این خودرو به‌عنوان یک فراری غیرممکن است. این خودرو فراری ۳۶۵ GT NART Spyder Grintosa نام دارد و توسط “Luigi Chinetti” سفارش داده شده است. Chinetti، اولین واردکننده و فروشنده فراری در ایالات متحده بود و همچنین بنیان‌گذار تیم مسابقه‌ای آمریکای شمالی به نام “NART” بود. این خودرو بر اساس مدل ۳۶۵ GTC ساخته شده است. از این خودرو دو دستگاه تولید شد.

 

فراری ۳۶۵ GTC/4 1971

شاید اگر خوب به این خودرو نگاه کنید بتوانید حتی رگه‌هایی از کوروت نسل سه را در آن ببینید و همین بس که بخش جلویی این خودرو از پلاستیک ساخته شده است و وحشتناک‌تر از همه لاستیک ضربه‌گیر است که دورتادور جلوپنجره را پوشانده است. البته از نظر فنی این خودرو شایسته احترام است. چون شاسی آن با مدل جاودانه دیتونا مشترک است. موتور و سایر بخش‌های فنی دو خودرو هم یکسان است و تنها در ۳۶۵ GTC کمی توان موتور کاسته شده است. در اصل فراری، این خودرو را که ۵۰۰ دستگاه از آن ساخته شد به‌عنوان نمونه‌ای ارزان‌قیمت‌تر از دیتونا ساخت؛ اما متأسفانه علاوه بر قیمت، بخشی از زیبایی مدل دیتونا را هم کنار گذاشت تا این خودرو خلق شود.

 

فراری ۳۶۵, ۴۰۰, ۴۱۲ مدل ۱۹۷۲ تا ۱۹۸۹

این که چگونه این خودرو توانسته ۱۷ سال در تولید باقی بماند هنوز یک راز باقی مانده است.

این خودرو در این مدت تنها سه بار به‌روزرسانی مختصر در بخش فنی و ظاهری را تجربه کرد.

این خودرو ابتدا ۳۶۵ GT4 2+2 نام داشت، و از یک پیشرانه V12 سود می‌برد و خودروی سریعی به شمار می‌رفت. اما مدل ۴۱۲ خودروی لوکسی بود و وزن خودرو زیادتر از حد معمول و خودرو به چابکی مدل دیگر نبود.

این خودرو در واقع یک گرند تورر بود؛ اما ظاهر بسیار زشتی داشت که هرگز نمی‌توان به‌عنوان یک فراری آن را پذیرفت.

 

فراری ۳۰۸  GT4 مدل ۱۹۷۳

یک کوپه ۲+۲ موتور وسط هشت سیلندر که توسط مارچلو گاندینی و استودیوی برتونه طراحی شده بود. همچون دیگر خودروهای طراحی شده توسط برتونه این خودرو نیز دارای خطوط تیز و زوایای تند بود. گاندینی پیش‌ازاین Lancia Stratos و لامبورگینی Urraco را نیز طراحی کرده بود که دقیقاً بخش عمده انتقادات به دلیل شباهت زیاد این خودرو به لامبورگینی Urraco بود، و به همین دلیل گاندینی دیگر برای طراحی محصولات فراری استخدام نشد.

 

فراری ۳۳۰ GTC Zagato مدل ۱۹۷۴

نام فراری با زیبایی همراه است و وقتی در کنار آن نام زاگاتو را می‌شنویم احتمالاً باید انتظار دیدن زیبایی دوچندان را داشته باشیم؛ اما بر خلاف انتظار دست بردن زاگاتو در طراحی فراری این بار به یکی از فاجعه‌بارترین خودروهای فراری تبدیل شد. “Luigi Chinetti” واردکننده فراری به آمریکا و مالک تیم مسابقه‌ای به زاگاتو سفارش یک خودرو بر اساس مدل ۳۳۰ GTC 1967 را داد. اما نتیجه کار فاجعه‌بار بود، به‌گونه‌ای که اگر نشان اسب سرکش مارانلو به روی آن نصب نمی‌شد به‌هیچ‌وجه به‌عنوان یک فراری قابل‌تشخیص نبود.

 

فراری ۳۰۸ GT4 Rainbow مدل ۱۹۷۶

این کانسپت نه‌چندان جذاب بر اساس مدل ۳۰۸ GT4 ساخته شد. جالب این که خود مدل ۳۰۸ نیز خودروی زشتی بود. هم مدل تولیدی و هم کانسپت را برتونه طراحی کرده بود. اما به دلیل طراحی بد و دور از انتظار این خودروی کانسپت به دست فراموشی سپرده شد. بعد از آن فراری هیچگاه با برتونه همکاری نکرد.

 

فراری Mondial 8 مدل ۱۹۸۰

این خودرو جایگزین دیگر مدل زشت فراری، یعنی ۳۰۸/۲۰۸ GT4 شد. طراحی این خودرو بر عهده Pininfarina بود و یک کوپه ۲+۲ موتور وسط بود. و دقیقاً ایراد کار همین جا بود. بخش عقب خودرو عملاً هیچ استفاده ای نداشت. نمای بیرونی نیز چندان چنگی به دل نمی‌زدند. تنها نکته مثبت این خودرو هزینه نگهداری پایین آن بود، البته این موضوع چندان برای خریداران فراری اهمیت ندارد.

 

فراری Pinin مدل ۱۹۸۰

احتمالاً افراد زیادی نام این مدل را نشنیده‌اند، زیرا این یک خودروی مفهومی بود که خوشبختانه راهی به خط تولید پیدا نکرد. انزو می‌خواست اولین فراری سدان را تولید کند. به‌علاوه این خودرو به مناسبت پنجاهمین سالگرد تأسیس استودیو Pininfarina نیز ساخته شد.

اما ظاهر خودرو معمولی‌تر یا بهتر است بگوییم زشت‌تر از آن بود که فراری بخواهد آن را تولید کند و این خودرو به یکی از بدترین همکاری‌های این دو شرکت تبدیل شد.

 

فراری 400i meera s مدل ۱۹۸۳

در کمال تعجب این خودرو توسط طراح نام‌آشنا “Giovanni Michelotti” طراحی شده است. این خودرو بر اساس مدل 400i ساخته شده بود. خود مدل 400i خودروی زشتی به شمار می‌رود و این خودرو نیز مانند مدل پایه به‌شدت زشت و نامتعارف بود. این کانسپت بیش از آنکه شبیه به محصولات فراری باشد به نسل اول مزدا RX-7 شباهت داشت!

این خودرو دارای نوآوری‌هایی مانند دوربین دید عقب بود، به‌گونه‌ای که آینه داخل کابین حذف شده بود، و تصاویر در یک مانیتور نصب شده درون کابین نمایش داده می‌شد.

این خودرو به سفارش شاهزاده عربستان برای هدیه به همسرش ساخته شده بود. نکته جالب اینکه این آخرین فراری بود که توسط Michelotti ساخته شد!

 

فراری تستاروسا ۱۹۸۴

دهه ۱۹۸۰ دوران افراط و تفریط بود و هیچ چیز این را بیشتر از فراری تستاروسا ثابت نمی‌کند. پس از مدل برلینتا boxer زیبا، Testarossa نتوانست زیبایی مدل قبلی را تکرار کند. خطوط جانبی مضحک به نظر می‌رسید، همچنین به دلیل تمایل به بهبود فضای داخلی عرض خودرو بسیار زیاد بود.

با وجود این اما تستاروسا به‌شدت محبوب بود و بیش از ۷۰۰۰ دستگاه از آن ساخته شد.

 

فراری ۲۸۸ GTO evoluzione مدل ۱۹۸۶

فراری ۲۸۸ GTO خودرو بی‌نظیر در زمینه طراحی و بخش فنی بود. اما نمونهٔ مسابقه‌ای آن موسوم به evoluzione این‌گونه نبود. البته این خودرو عملکرد بی‌نظیری در پیست داشت؛ اما هرگز به زیبایی مدل تولیدی نبود. هرچند خودرو آیرودینامیک تر شده بود؛ اما نمای جلو بسیار ناامیدکننده بود و نمایی عقب نیز با خروجی‌های هوای متعدد و آن باله نسبتاً بلند حرفی برای گفتن از نظر زیبایی نداشت.

 

فراری F90 مدل ۱۹۸۸

فراری F90 یک مدل ویژه بر اساس فراری تستاروسا است که در سال ۱۹۸۸ توسط “Enrico Fumia” از پینین فارینا طراحی شد. این خودرو به سفارش سلطان برونئی و برادرش به تعداد محدود شش دستگاه تولید شد.

نمای بیرونی خودرو با تکرار طرح بیضی، شکل گرفته بود. این خودرو به‌شدت خاص و به‌شدت زشت است، و با دیگر محصولات فراری هیچ همخوانی ندارد.

نکته جالب این که پروژه کاملاً محرمانه بود و فراری تا سال ۲۰۰۵ تصویری از آن منتشر نکرد. هر شش خودرو همچنان در مالکیت سلطان برونئی قرار دارند.

 

فراری Colani Testa D’Oro مدل ۱۹۸۹

فراری Testa D’Oro یا Testa D’Oro Colani یک کانسپت آینده‌نگرانه است که توسط “Luigi Colani” طراحی شده و بر روی شاسی تستاروسا ساخته شد. هدف Colani شکستن رکورد سرعت خودروهای جاده‌ای بود که توسط فراری F40 در سال ۱۹۸۷ با سرعت ۳۲۵ کیلومتر به ثبت رسیده بود. موتور ۱۲ سیلندر فراری به قدرت ۴۲۸ اسب بخار توسط تیونر آلمانی Lotec با اضافه‌شدن دو توربوشارژر به ۷۵۰ اسب بخار رسیده بود. اما مسئله مهم در مورد آن، طراحی نامتعارف و زشت آن بود که بیشتر به خودرو های مورداستفاده در فیلم‌های علمی تخیلی شباهت داشت، و باعث می‌شد قدرت موتور وحشتناک خودرو به دست فراموشی سپرده شود.

 

فراری ۴۵۶ مدل ۱۹۹۲

مشکل اصلی این خودرو زشتی آن نیست؛ بلکه مشکل این است که به هر چیزی شباهت دارد به جز فراری. در نمای جلو بیشتر به پورشه ۹۲۴ شباهت داشت. طراحی این خودرو نیز توسط Pininfarina انجام شده بود. البته بخش قوای محرکه بی نقص بود و خودرو عملکرد بی‌نظیری داشت.

 

فراری FZ93 مدل ۱۹۹۳

در نگاه اول شاید فکر کنید این یک سوپر اسپرت گمنام است. اما در کمال ناباوری این یک فراری به نام FZ93 طراحی شده توسط زاگاتو است. این خودرو بر روی شاسی تستاروسا ساخته شده و دارای سقف معروف Zagato “دو حباب” بود، اما طراحی سایر بخش‌های بدنه بسیار ابتدایی و ناپخته به نظر می‌رسید. این خودرو برای اولین‌بار در نمایشگاه ژنو سال ۱۹۹۳ رونمایی شد. علاوه بر بدنه عجیب، و زشت این خودرو دارای یک طرح مشکی در دو طرف خودرو بود که خودرو را بیش پیش غیرقابل‌تحمل می‌کرد. بعدها زاگاتو این خودرو را به رنگ تماماً قرمز درآورد.

 

فراری ۳۲۸ Conciso مدل ۱۹۹۳

در سال ۱۹۹۳ یک کمپانی گمنام آلمانی به نام “Michalak Design” این خودروی کانسپت را بر اساس خودروی ۳۲۸ GTS طراحی کرد. نکته جالب در مورد این خودرو این است که هیچ دری برای ورود به کابین برای آن طراحی نشده است. Michalak در واقع یک خودروی سرگرم کننده و مختص پیست می‌خواست. بدنه خودرو از آلومینیوم ساخته شده بود و به دلیل بدنه سبک موتور هشت سیلندر ۳.۲ لیتری عملکرد خوبی داشت.

 

فراری FX مدل ۱۹۹۵

این خودرو نیز به سفارش سلطان برونئی ساخته شده است.

طراحی این خودرو را PININFARINA انجام داده و موتور خودرو نیز V12 مورداستفاده در Testarossa به همراه گیربکس هفت سرعته فرمول یک بود. طبق تصاویر از این خودرو نیز دو دستگاه ساخته شده است. به نظر می‌رسد در بین ۵۰۰۰ خودروی سلطان برونئی خودروهای زشت زیادی وجود دارد!

 

فراری F50 Bolide مدل ۱۹۹۶

یک خودروی سفارشی بر اساس F50 به نام Bolide در سال ۱۹۹۶ که توسط سلطان برونئی سفارش داده شد و در همان سال تحویل داده شد. طراحی این خودرو بسیار ناامیدکننده است و به یک خودروی دست ساز بی کیفیت شباهت دارد. تصاویر بسیار کمی از این خودرو وجود دارد و آمار رسمی عملکرد این خودرو در دسترس نیست. اما به نظر می‌رسد سلطان برونئی دیگر مالک این خودرو نیست و توسط یک کلکسیونر ایرلندی خریداری شده است.

 

فراری ۶۱۲ Scaglietti مدل ۲۰۰۴

 

طراحی این خودرو توسط “Ken Okuyama” از پینین‌فارینا‌ و با نظارت “Frank Stephenson” طراح نام‌آشنای فراری انجام شده. Frank پیش‌ازاین سابقه طراحی مدل‌های نام آشنایی از جمله F40 و enzo FXX را بر عهده داشته است.

اما ظاهر ۶۱۲ Scaglietti قابل مقایسه با خودروهای نام‌برده نیست. طراحی خودرو دست‌وپاچلفتی و گُنگ به نظر می‌رسد. چراغ‌های عقب کوچک‌تر از حد معمول بود، نمای کناری نیز طراحی عجیبی داشت و بخش فرو رفته بسیار عمیق به نظر می‌رسید. نمای جلو نیز بسیار مضحک بود.

تنها نکته مثبت این خودرو پیشرانه ۵.۷ لیتری V12 به قدرت ۵۳۳ اسب بخار بود و باعث می‌شد این خودرو به یک گرند تور سریع تبدیل شود.

 

فراری ۵۷۵ GTZ مدل ۲۰۰۶

یک کلکسیونر معروف ژاپنی از Zagato درخواست کرد که بدنه‌ای برای 575M خود به سبک خودروی معروف ۲۵۰ GTZ Berlinetta مدل ۱۹۵۶ بسازد. پس از این درخواست زاگاتو با فراری برای ساخت شش نمونه به توافق رسید و قرار شد تا در روز سالگرد ۲۵۰ GTZ از خودرو جدید رونمایی کند. اما متأسفانه نتیجه کار فاجعه بود و خودرو به هیچ عنوان شباهتی با نسخه کلاسیک نداشت. و به یکی از بدترین همکاری‌های این دو شرکت تبدیل شد.

 

 

فراری Gullwing America F340 Competizione مدل ۲۰۱۱

اگر لوگوی فراری بر روی این خودرو نصب نشده بود هرگز در لیست زشت‌ترین‌ها قرار نمی‌گرفت. این خودرو توسط کمپانی “Gullwing America” و بر اساس فراری ۳۴۰ mexico Berlinetta 1952 ساخته شده است. این خودرو بر روی پلتفرم فراری ۴۵۶ با بدنه‌ای تماماً از آلومینیوم ساخته شده و Gullwing America تمام سعی خود را برای مدرن سازی آن انجام داده است. موتور نیز یک نمونه V12 به قدرت ۴۷۰ اسب بخار است.

 

فراری Sergio مدل ۲۰۱۵

این خودرو بر اساس مدل ۴۵۸ Spyder ساخته شده است. این خودرو در واقع برای ادای احترامی به Sergio” Pininfarina” ساخته شد. باتوجه‌به اینکه بر اساس ۴۵۸ ساخته شده بود، یک خودروی رادیکالی با عملکرد عالی بود. اما یک ایرادی وجود داشت. نمای جلوی خودرو به‌شدت زشت بود. سایر بخش‌ها زیبا بودند؛ اما باعث نشدند این خودرو در این لیست قرار نگیرد. از این خودرو شش دستگاه و به قیمت پایه دو میلیون دلار ساخته شد. به قول جرمی کلارکسون شما پول بیشتر از قیمت فراری ۴۵۸ را برای خودرویی زشت می‌پردازید!