دوئل فراری لافراری و پورشه 918

در حال نزدیک شدن به پایان دور هشتم سری رقابت‌های خودرویی پدال هستیم و امروز نوبت به گروه هایپراسپرت‌ها رسیده است. البته قبلاً دوئل‌های این گروه بطور کامل برگزار شده بود اما اولاً به دلیل چینش نه چندان مناسب رقبا، دوماً اضافه شدن خودروهای جدیدی مثل مک‌لارن سنا و هنسی ونوم و سوماً حساسیت و جذابیت بالای این گروه، تصمیم گرفتیم دوئل‌های گروه هایپراسپرت‌ها را با چینش کاملاً جدید خودروها و همینطور اضافه کردن شرکت‌کنندگان جدیدی، دوباره برگزار کنیم. بنابراین امروز در اولین دوئل دور جدید مرحلۀ مقدماتی رقابت‌های این گروه، دو هایپرکار هیبریدی یعنی پورشه ۹۱۸ و فراری لافراری در برابر یکدیگر قرار گرفته اند.

پورشه ۹۱۸

پیشینهٔ هایپرکارهای پورشه به سال ۱۹۸۶ و معرفی مدل اسطوره‌ای و اعجاب‌انگیز ۹۵۹ بازمی‌گردد. هایپرکار موتور وسطی که توانست در مقطعی رکورد سریع‌ترین خودروی تولیدی دنیا را از آن خود کند. سپس ۱۷ سال بعد یعنی در سال ۲۰۰۳، پورشه جانشین ۹۵۹ را با نام کاررا GT معرفی نمود که تا سال ۲۰۰۷ در تعداد ۱۲۷۰ دستگاه ساخته شد؛ اما سرانجام در دههٔ دوم قرن بیست و یکم نوبت به ساخت سومین هایپرکار تاریخ پورشه و جانشین کاررا GT رسید که ۹۱۸ نام گرفته بود. برای نخستین بار نسخهٔ کانسپت این خودرو در نمایشگاه ژنو ۲۰۱۰ رونمایی شده و بدین ترتیب پورشه قصد خود برای ساخت آن‌را اعلام نمود. سپس بعد از معرفی چند پروتوتایپ، نهایتاً نسخهٔ تولیدی ۹۱۸ برای اولین بار در نمایشگاه فرانکفورت ۲۰۱۳ رونمایی گردید؛ اما این هایپرکار تفاوت عمده‌ای با اسلاف خود داشت و آن استفاده از قوای محرکهٔ هیبریدی بود. البته ۹۱۸ نیروی اصلی خود را از یک پیشرانهٔ ۴.۶ لیتری V8 تنفس طبیعی می‌گیرد که به‌تنهایی ۶۰۸ اسب بخار قدرت و ۵۲۸ نیوتن متر گشتاور دارد؛ اما در کنار این پیشرانه، دو موتور الکتریکی هم قرار دارد که هرکدام روی یکی از محورها نصب شده‌اند. موتور الکتریکی جلویی ۱۲۵ اسب بخار قدرت دارد و مستقیماً چرخ‌های جلو را به حرکت درمی‌آورد درحالی‌که موتور الکتریکی عقبی ۱۵۴ اسب بخار قدرت تولید کرده و آن‌را از طریق گیربکس هفت سرعتهٔ اتوماتیک دوکلاچهٔ PDK به چرخ‌های عقب تحویل می‌دهد. همچنین این موتور به‌عنوان یک ژنراتور هم عمل می‌کند. مجموع خروجی این قوای محرکهٔ هیبریدی نیز معادل ۸۸۷ اسب بخار قدرت و ۱۲۸۰ نیوتن متر گشتاور است. از این هایپراسپرت آلمانی بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ تعداد ۹۱۸ دستگاه ساخته شد.

فراری لافراری

فراری در طول تاریخ خود هر چند سال یک‌بار هایپرکاری را معرفی می‌کند که نمایشی از اوج توانایی‌ها و تکنولوژی‌های این سوپراسپرت‌ساز اسطوره‌ای ایتالیایی است. از مدل‌های F40، F50 و انزو می‌توان به‌عنوان تعدادی از این هایپراسپرت‌ها نام برد؛ اما جدیدترین هایپرکار فراری مدل لافراری است که برای اولین بار در نمایشگاه ژنو ۲۰۱۳ به‌عنوان جانشین انزو رونمایی شد و سپس در نمایشگاه شانگهای ۲۰۱۳ هم به نمایش درآمد. این خودرو نیز مانند دیگر هایپرکارهای فراری از ترکیب موتور وسط استفاده می‌کند اما لافراری یک تفاوت عمده با اجداد خود دارد و آن اینکه در کنار پیشرانهٔ دوازده سیلندر بنزینی تنفس طبیعی همیشگی، به یک موتور الکتریکی هم مجهز شده است؛ بنابراین این هایپرکار از قوای محرکهٔ هیبریدی خفیف استفاده می‌کند و نخستین ساختهٔ هیبریدی فراری محسوب می‌شود. پیشرانهٔ بنزینی لافراری از نوع ۶.۳ لیتری V12 تنفس طبیعی است که به‌تنهایی ۸۰۰ اسب بخار قدرت و ۷۰۰ نیوتن متر گشتاور دارد که موتور الکتریکی ۱۶۰ اسب بخار به آن اضافه کرده و مجموع نیروی قوای محرکه را به ۹۶۰ اسب بخار قدرت و ۹۰۰ نیوتن متر گشتاور می‌رساند. این موتور الکتریکی از سیستم KERS استفاده می‌کند و به ادعای فراری موجب شده تولید دی‌اکسید کربن لافراری به ۳۳۰ گرم در هر کیلومتر برسد. انتقال نیروی عظیم قوای محرکهٔ هیبریدی این هایپراسپرت ایتالیایی نیز از طریق یک گیربکس هفت سرعتهٔ اتوماتیک انجام می‌گیرد که کل نیرو را به چرخ‌های عقب تحویل می‌دهد. غیر از نسخۀ کوپۀ معمولی، نسخۀ اسپایدر لافراری با نام آپرتا و همینطور نسخۀ مخصوص پیست آن با نام FXX-K هم ساخته شده است. از این ماشین درمجموع تعداد ۷۰۹ دستگاه ساخته شده که ۵۰۰ دستگاه کوپه و ۲۰۹ دستگاه از نوع اسپایدر است.

این دوئل‌ها، مقایسه‌هایی برای دریافت و شناخت خودروهای برتر نیستند بلکه نظرسنجی برای شناخت خودروهای محبوب‌تر بین شما کاربران ایرانی می‌باشند؛ بنابراین با توجه به جمیع جهات، جذابیت، طراحی بدنه و کابین، برند، ویژگی‌های فنی، قیمت و مقرون‌به‌صرفه بودن و حتی تجربه کاربری، کدام خودرو را ترجیح می‌دهید؟ دلایل و معیارهای انتخاب خود را نیز لطفاً در بخش نظرات بیان فرمایید.