به یاد فیات 1100، نخستین سدان مونتاژی در ایران

کلمهء “فیات” رو به انگلیسی توی مترجم گوگل وارد کنید و معنی‌هایی که براتون میاره رو ، در نظـر بگیرید…
و…
بعـد با اونچه که مـدّ نظـر قرار دادید، یه مروری بر تاریخچهء کمپانی‌های اتومبیل‌سازی که بعـد از جنگ جهانی دوم به وجـود اومده‌ند داشـته باشید، بعنوان مـثال:
۱- “کی‌.آی.عی موتورز” (کیا موتورز- سـئول کوریای جنوبی) ،
۲- “سـیـعـات” (بارسلونا-اسـپانیا) ،
۳- “اف.اس.او” (فابریکا سموخودوُو اوسوبوویش – وارشاوا لهـسـتان) ،
و…

خـب! به نظـر من مـعـنی اسـم فیات با مـاهیـئـتش همـخوانی داره. آیـا شـما هم با نظـر من موافقـید؟
اگر موافقـید، پس به این نکته هم توجه کنید که احتمال داره اسم بقیهء برندهای قدیمی هم با مسـمّـا باشه… (در پاسخ به کاربر گرامی آقای حمیدرضا که آبان ۹۶ کامنت گذاشته‌ند :) می‌دونیـم که کمپانی “روتـس” رونـد چندین برند قدیمی و باسـابقه رو بـه “پیـکان” ختـم کرده…؛ با در نظـر گرفتـن معـنی کلمـهء “روتـس” و معنی اسـم “پیکان” میشه اینطور تصور کرد که همهء اون کمپانی‌های “سینگر” ، “تالبوت” ، “سان‌بیم” ، “هامـبر”، “کومر” و… مثـل شاخه‌های یه درخـت هسـتند که هـمه‌شون رسیده‌ند به یک تنـه، به اسـم پیـکان!
اگر پیکان رو متناظر با تنهء درخت فرض کنید،
شاخه‌ها رو متناظر با پـَر ِ انتـهای پیـکان،
و روتـس‌، مثـل تیـزی سر ِ پیـکان،
بعـد پیـکان رو توی کـمان تصـور کنیـد، کمنـد رو به سمت بیـنیتون بکشـید، حوالی تهـران رو هدف بگیرید و پیـکان رو از چلّهء کمان رها کنیـد…
پیـکان رو بـزنیـد وسـط نقـطه‌ای به اسـم “ایران ناسیونال” که خودش یعنـی “مـلـت ایـران”… بعـد نیـم قرن بهـش اجازه بدیـد تا ریشـه بدوانـد!! طـوریکـه مـحل اصابت پیـکان به خـاک ایران یه شـهر به وجود بیـاد به اسـم ِ (Carriage) !! که به لهـجهء بریـتانیائی دقـیـقاً میشـه “کــرج”…

ببخشید، خیلی دارم پرحرفی میکنم. آقای کاویانی، مرسی. مقاله‌تون مثـل تکهءمفقـود پازل بود که یک‌هو پیـداش کرده‌م و نطـقمـو باز کـرده. خیلی عالی بود. آفریـن…
آخر داستان “پیکان” رو واگـذار میکنـم به ویکی‌پدیا تا دوستان یه سـر بهش بزنن و سـراغ “کرج” رو ازش بگیرن تا با جزئیات تعجب برانگیزش بهشون معـرفی کنـه…؛

آقای حمیدرضا ، هیچ شرکتی کاسبیشو جمع نکرده و بره!
تمامشون شـده‌ند خوراک ِ برگ‌ها و میوه‌هایی که از شاخه‌های درخت آویزونـن!!
یکدونه مثال بزنم و بعدش خداحافظی کنـم: “سـیمرغ” که طراحیش ایرانی بـود و سال ۱۳۳۸ با برند جیپ وارد بازار شد، رو میدونید عاقـبت کارش به کـجا کشـید؟
آره، بی شک علاقه‌مندان به عالم خودروها از عاقبـتش مطلـع هسـتند، اما همین‌ که خیال می‌کنند در اصـل “جیپ گلادیاتور امریکایی” بـوده و توی ایران فقـط مونتـاژ میشـده، و اصل و مبدأش رو نمیدونـن ، یه مقـدار آزار-دهنـده‌ست!
سیمرغ امسال میشه ۶۰ سالش…
و هنوز ماشینش داره به اسم کا.ام ۴۵۰ در کوریای جنوبی تولیـد میشـه و برنـدش توسط کرایسلر، از ایتالیا سر درآورده. (جیپ ایران تعطیل نشد، به پارس خودرو هم نرسید، فقـط از طریق آرژانتین شـوت شـد و رفت سر از ایالت اوهایو درآورد و تاریخچه‌ش گره خورد به ویلیـز!!!) ای خـدا!!! جالبه که برای کسی هم سؤال پیش نمیاد که چـرا سـیمرغ یا آهـو، شـبیه اسـتودبیکـر هسـتند!!
گیریم که طراحشون یک شخص واحد (استیونس) بـوده باشـه…!!
اینکـه قطـعـات سـیمرغ‌های قدیـمی با اسـتودبیکر‌های دههء پنجاه و شصت میلادی مشـترکـه ، چـطـور براشـون سـؤال بوجـود نمیـاره؟!
شاهین که شد دوو ، ماتیز که شد شورلت ، سیـناد کوپه که شد فورد رالی ابوظبی، پاترول که شد فورد ماوریک و … بماند!
دیگه واقـعـا باید بگم “شـرمنده‌م”!
از بس که پـرحرفی کردم… (اونم باکلی غلط -غولوط!)

بازم مرسی آقای کاویانی ،…
دست حـق بهمراهتون باشه…

5