فورد موستانگ برای دومین سال متوالی عنوان پرفروشترین خودروی سال را از آنِ خود کرده است. این خودروساز آمریکایی در سال ۲۰۱۶ بیش از ۱۵۰ هزار دستگاه از موستانگ را در سراسر دنیا به فروش رسانده که ۴۵ هزار دستگاه آنها خارج از خاک آمریکا تحویل مشتریان شدهاند.
این موفقیت زمانی که گیراتر میشوند که بفهمیم فورد تنها دومین سالی است که این خودرو را در ۱۴۰ بازار دنیا عرضه میکند. به زودی بازارهای دیگری نیز به خیل بازارهای متقاضی موستانگ افزوده خواهند شد که شامل برزیل، جزایر پالائو و ایووری است.
از زمانی که فورد تصمیم گرفت موستانگ را بهصورت جهانی عرضه کند بیش از ۹۸ هزار دستگاه از آن با کشتی به خارج ایالاتمتحده انتقال یافتند. فورد انتظار دارد تا ۳۰ درصد موستانگ های تولیدی در سال ۲۰۱۷ را نیز صادر کند.
چینیها و آلمانیها علاقهی زیادی به موستانگ دارند. این خودرو در سال ۲۰۱۵ پرفروشترین مدل اسپورت هر دو بازار بوده است. فروش موستانگ در بازارهای آسیایی مهم بیش از ۷۴ درصد افزایش در سال ۲۰۱۶ را نشان میدهد.
با سابقهای بیشتر از نیم قرنی، فورد موستانگ از پرفروشترین خودروهای اسپورت آمریکا بوده است. رقیب اصلی این خودرو یعنی شورلت کامارو در برههای از زمان در بازار حضور نداشته اما موستانگ همواره در دل علاقهمندان قرار داشته است. بازار دست دوم و همچنین شبکهی وسیع توزیع قطعات باعث شده تا نگهداری این خودرو برای طرفداران بسیار آسان باشد.
فورد موستانگ مدل ۲۰۱۸ فیس لیفتی عمده خواهد داشت تا موفقیت جهانی آن ادامه یابد. استایل بازنگری شده مخصوصاً در نمای جلو و کاپوت و چراغها باعث ایجاد نمای گیراتری شده است. داخل کابین نیز تجهیزات مدرنی چون پانل نشان دهندهی دیجیتالی بهصورت سفارشی ارائه میشود.
موستانگ ۲۰۱۸ از نظر قوای محرکه نیز بهبود خواهد یافت اما فورد هنوز جزئیات آن را اعلام نکرده است. ضریب کمپرس افزایش یافته و سیستم تزریق سوخت بازنگری شده باعث میشود تا پیشرانهی ۸ سیلندر ۵ لیتری موستانگ قدرت بیشتر و مصرف سوخت کمتری داشته باشد. گشتاور پیشرانهی ۲.۳ لیتری اکوبوست نیز افزایش خواهد یافت. گیربکس ۱۰ سرعته ی اتوماتیک فورد نیز در هر دو پیشرانه قابل سفارش خواهد بود.
farnoud
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶موستانگ فقط یک خودرو نیست نماد عشق به ازادی روح است ، فقط کسانی می تونن اینو درک کنند که عاشق رانندگی باشند، در حالیکه شاید این ماشین قدرت رقابت با ماشین های المانی و ژاپنی رو از نظر فنی نداشته باشه ولی سرکشی و تمایل به عروج رو در نقطه نقطه اش میشه حس کرد.
حميد
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶سلام موستانگ هم یک ماشینه این همه شعر نمی خواهد
یک عده دوست دارند میخرند
البته به نظر من که أصلا جذاب نیست
OMID-LAMBO
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶گویا شما درک صحیحی از بحث زیبایی و پونی کارهای آمریکاییی ندارید .
هرچقدر هم طرفدار ماشین های کوپه ی اروپایی باشید یا مخالف ماشین های آمریکایی ; نمیتوانید زیبایی و قدرت ماشینای امریکایی را انکار بکنید.
.
.
من چرا لهجه م کتابی و رسمی شد ؟ :)) :))
آریا
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶چرا کامارو این قدر نفروخته؟؟؟
کامارو هم تو کشورهای مختلف عرضه میشه؟؟؟
یانکی
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶نبود؟
Parvaz
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶پرچمش همیشه بالاست ❤?
(ali(CHEVY NOVA
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶ماشالاه فورد
احسنت بر فورد عزیز که با موستانگ کولاک کرده
موستانگ یعنى عشق
موستانگ یعنى قدرت
موستانگ یعنى مک وان1969 با موتور428
مثل همىشه
فورد ىادمون نمىره استار لاىنر1962 رو ساختى
ىادمون نمىره برانکو ى1970 رو ساختى
ىادمون نمىره کراون ویکتورىا ى 1955 رو ساختى
شعار امرىکاىى بازا رو به افتخار اىن خبر مىخوام بگم
(وقتى پشت فرمون امریکاى مىشىنى جاده فقط یه بازى بچه گونه هستش)
(ali(CHEVY NOVA
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶رفقاى امریکایی بازم مطلب دوم مربوط به پونتىاک فاىربرد 1967 هست که در قوى ترین مدلش قدرتش345 اسب هست
The base model had a 230 in³ (3.8 L) OHC six-cylinder, single-barrel carburetor motor developing 165 hp (123 kW). The next model, the Sprint, had a four-barrel carburetor, developing 215 hp (160 kW). Most buyers opted for the V8s: the 326 in³ (5.3 L) two-barrel 250 hp (186 kW, the ‘H.O.’ (High Output) engine of the same size but with a four-barrel carburetor 285 hp (213 kW), or the 400 in³ (6.6 L) from the GTO 325 hp (242 kW). A Ram Air option was available, with functional hood scoops, higher flow heads with stronger valve springs and a different camshaft. Power for the Ram/Air package was the same as the conventional 400HO, but peaked at a higher RPM. The 230 in³ (3.8 L) engines were replaced by 250 in³ (4.1 L) ones, developing 175 hp (130 kW) single barrel, and 215 hp (160 kW) four-barrel. An H.O. version of the 400 in³ (6.6 L) was offered from 1968, with a revised cam, and developed 330 hp (246 kW), while power output on the other engines increased marginally. In 1969, a $725 optional handling package called the Trans Am Performance and Appearance Package was introduced, named after the Trans-Am Series. As the name was used without permission, the SCCA threatened to sue, but GM settled the deal by paying $5 to the SCCA for every car sold. Of these first Trans Ams, 689 hardtops and eight convertibles were made. There was an additional Ram Air IV engine option for the 400 in³ that year to complement the Ram Air II; these generated 345 and 335 hp respectively.
سامان اذری
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶علی این دو تا رو حتما ببین
http://www.aparat.com/v/uOA8U
http://www.aparat.com/v/ZuQ0B
(ali(CHEVY NOVA
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶سامان جان داد دمت گرم ممنونم ازت
اىن موستانگ اگه اشتباه نکنم تبرىز هستش و بسىار سالم و بکر هست البته مدلش 1974 نىست و مدل 1973 هست چون موستانگ74 جزو نسل دوم حساب مىشه و هىکل کوچکى داره
اىن نسل موستانگ که سامان عزىز لطف کرد ازش لىنک گذاشت جزو نسل اول هست که از سال 64-73 تولىد شد
Mahdi DODGE & CHEVROLET & FORD
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶علی شعار رو خوب و به موقع گفتی
زنده باد خودرو امریکایی مرگ بر ترامپ و دولتش
خخخخخخ
(ali(CHEVY NOVA
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶رفقاى امریکایی بازم براى اىن خبر خىلى خوب پدال بازم گذرى به کتاب چىلتون زدم و از تاریخچه طلاىى خودروسازان امریکایی 3 تا مطلب عالى براتون مىزارم
اولىش در مورد اولدزموبىل442. سال 1970 هست که در قوى ترین مدلش 370 اسب قدرت داشته
1970 saw the introduction of the Olds 455 V8 as the standard 442 engine. Output was 365 hp and 500 ft·lbf, with a 370 hp W30 option available. The 365 and 370 hp (272 and 276 kW) power ratings were conservatively underrated at a lower rpm. Both engines are believed by some to produce 410 to 420 hp (306-313 kW). It was the pace car at the Indianapolis 500 race in 1970, along with the Cutlass Supreme.
In addition to the standard 442 offerings, W-30’s received a W-25 fiberglass OAI (Outside Air Induction) hood to replace the bumper scoops that were on the 68 and 69 W-30’s, an aluminum intake manifold, special camshaft, cylinder heads, distributor, and carburetor.
Engine output was down for 1971 due to a lower compression ratio, which affected all of GM’s engines. The base 455 was rated at 340 hp, with the W-30 achieving a rating of 350 hp. The sport coupe disappeared for the first time since 1964, only to return the following year
Mahdi DODGE & CHEVROLET & FORD
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶بسیار مفید بود
ممنون
راستی یه چیزی این موتور مربوط به قبل از اون قانون امریکا میشد؟؟؟
(ali(CHEVY NOVA
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶مهدى جان اىن موتورها برا قبل از اون قانون که شما مىگى هست یعنى قبل1971
Mahdi DODGE & CHEVROLET & FORD
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶ما میگیم اما بعضیا سر لج بازی قبول نمی کردن
خوب بیخیال بگذریم مال قبلا بود
تو منطقه ازاد که میرم بیشترین امریکایی که میبینم موستانگه
موستانگ همیشه موفق بوده و خوب عمل کرده
دوستان یه موستانگ 2006 با موتور 6 سیلندر تو چابهار کاملا سالم و مرتب 20 میلیون و یه کروک قرمز 2006 تو قشم 25 میلیون
و ما اینجا فرغون بی کیفیت و افتضاح رو با موتور 1 خر بی بخار همین قیمت و حتی بیشتر میخریم
(عدالت و برابری)
پدال تایید کن جون خودت
(ali(CHEVY NOVA
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶بچه ها شرمنده مطلب اولى رو 2 بار تکرار کردم
اما مورد اخر مشخصات فنى پونتىاک gto 1967 هستش
A corporate policy decision banned multiple carburetors for all cars except the Chevrolet Corvette, so the Tri-Power engine was cancelled and replaced with new quadrajet four-barrel carburetor. Chevrolet was able to keep the tri-power set up to help with their image; the GTO was really becoming a serious competition problem for them. To compensate, the 389 engine received a slightly wider cylinder bore (4.12 inches, 104.7 mm) for a total displacement of 400 in³ (6.6 L). Torque increased slightly, from 431 to 441 ft-lbf (584 to 598 N·m) for the base engine, from 424 to 438 ft-lbf (575 to 594 N·m) for the optional engine but power remained the same. Testers found little performance difference, although the distinctive sound and fury of the Tri-Power was missed.
Two new engines were offered. The first was an economy engine, also 400 in³ but with a two-barrel carburetor, 8.6:1 compression, and a rating of 265 hp (198 kW) and 397 ft-lbf (538 N·m) of torque. Offered only with an automatic, it was not well received by GTO buyers. The second engine offered at an extra cost of US$263.30 over the standard high-output engine, was the Ram Air engine. The package, which included a functional hood scoop (much like the previous dealer-installed set-up), featured stiffer valve springs and a longer-duration camshaft. Rated power and torque were unchanged, although the engine was certainly stronger than that of the standard 360 hp (268 kW) GTO. It was available only with 3.90:1 or 4.33:1 differential gearing, and its “hotter” camshaft left it with a notably lumpier idle and less cooperative part-throttle response.
Emission controls, including an air injector system, were fitted in GTOs sold in California only.
The two-speed automatic was replaced with the three-speed Turbo-Hydramatic TH400, which was available with any engine. When the Strato bucket seats and console were ordered, the TH was further enhanced by the use of Hurst’s Dual-Gate shifter, which permitted automatic shifting in “Drive’ or manual selection through the gears. It was generally considered an equal match for the four-speed in most performance aspects. Meanwhile, the Tempest’s inadequate drum brakes could be replaced by optional disc brakes on the front wheels (for US$104.79, including power boost), a vast improvement in both braking performance and fade resistance.
Hot Rod Magazine tested a 1967 Ram Air GTO with Turbo-Hydramatic and 3.90 gearing, and obtained a quarter-mile performance of 14.51 seconds @ 98.79 miles per hour (158.99 km/h) in pure-stock form, rising to 14.11 @ 101.23 miles per hour (162.91 km/h) with accessory drive belts removed, new spark plugs, and a slight modification to the carburetor. Car Life’s similar car ran 0-60 mph (0-97 km/h) in 6.1 seconds and the quarter in 14.5 seconds @ 102 mph (163 km/h) with 4.33 rear differential. They were critical, however, of the Ram Air’s behavior and tendency to overheat in traffic, as well as the ease with which a careless driver could exceed the 5,600 rpm redline in top gear (which limited the car to a maximum speed of 107 mph (171 km/h) with a 4.33 axle ratio). Nor was it cheap: for performance and appointments very similar to their 1965 Tri-Power, the price was US$4,422, a 20% increase.
Mahdi DODGE & CHEVROLET & FORD
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶موستانگ در واقعیت خیلی زیباتر از چیزیه که تو هر تصویری میبینید
صداش هم نسبت به نسل قبلیش تغییر پیدا کرده که زیبا و فوق العاده شده
(ali(CHEVY NOVA
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶رفقا اىن خبر امروز من رو دگرگون کرد به مولا
رفقا مىخوام نظر سنجى شمار2 خودم رو راه بندازم نظر سنجى قبلى بىن اولدزموبىل442 سال1965 با پونتىاک gto سال1965 بود که پونتىاک بىشتر راى اورد
حالا بىن دوج کورونت 1966 و شورولت بىسکاىن 1966 کدوم رو انتخاب مىکنىد؟
1. دوج کورونت 1966 لاىک
2.شورولت بىسکاىن 1966 دىس لاىک
رامین
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶فقط میتونم بگم این ماشین فوقالعادست
من هم سوار کامارو 2015 شدم هم فورد 2015 توی منطقه ازاد اروند هستم واقعا میتونم بگم ماستانگ یه سرو گردن بالاتر هست و واقعا یه حس دیگه ای داره وقتی توش میشینی
کامارو هم عالیه ها ولی این اسب سرکش یه چیز دیگست لامصب
Shelby
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶دقیقا.واقعا ماستنگ به سروگردن بالاتر از کاماروئه
علی
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶واو با اینکه هزار تا رقیب هم قیمت از کشورای مختلف داره ولی پر فروشترینه
Madjid911 GT2
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶.
8 سیلندر 5 لیتری با گیربکس 10 سرعته ی اتومات ?
ماستنگ در کنار کامارو و چارجر بهترین نسبت لذت به قیمت رو داره.
Ahmad
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶فورد ماستانگ شورلت کورت و کامارو.فورد f150 دوج چارجر هنسی ونوم gt تنها آمریکایی های هستند که من از دوستشون دارم.
ولی از بین اینها کامارو و ماستانگ واقعا عشق هستند.
Ace
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶مخصوصا کامارو
آرش آمریکایی
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶ایولا موستانگ
این ماشین به راحتی راهشو به دل آدم باز میکنه
تازه فیس لیفت جدیدش از اینم خوشکل تر میشه
حیف که بعضیا ما رو از لذت این ماشین محروم کردن
ساسان.م
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶بین ماسل کار ها اول موستانگ بعد کامارو و در آخر هم دوج که عملا هرچی با موستانگ حال میکنم با دوج حال نمیکنم :D
شهاب
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶خوبه که میگویی ماسل کار که فقط دوج ماسل کاره
Mahdi DODGE & CHEVROLET & FORD
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶به چرا به زبان کتابی سخن میگویید
(شوخی میکنم ناراحت نشی)
کارل شلبی
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶صنعت خودروسازی بدون فورد ماستنگ معنا نمیشه این یه واقعیته
ASA
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶همیشه نگاهم به موستانگ یه پونی کار بود که توی خودروهای آمریکایی حکم یه ماشین عامه پسند رو داره
پرهام
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶بازم من کامارو رو بیشتر دوس دارم??
Zl1 عشقه!
الان دیس لایک بارون میشم?
ارمان
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶من با این ماشین عشق رو تجربه کردم مدل 2006 جی تیش از همه بهتر بود البته از نظر من
ASTON
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶اول دوج
بعد بقیه آمریکایی ها
ب ام و سلطان
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶ِیکی بود میگفت در آلمان از 400 هزار تا 90 هزار تا فروخت
یعنی با این حساب 250 هزار تا بیشتر از تولیدش و 45 هزار تا فقط از خارج که میتونه در سایر کشورها باشه فروش داشته ریاضی منفجر شد
آریا
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶تو آلمان 6 هزار و خورده ای فروخته
فروش بالا به علت قیمت پایینشه
ب ام و سلطان
۸ اردیبهشت ۱۳۹۶دقیق ترش پنج هزار و هشتصد و سی و چند تاست
Ghost
۸ اردیبهشت ۱۳۹۶دوست عزیز خود المانی ها تخفیف خیلی زیادی به مردمشون برای خرید خودرو المانی میدن
از طرفی bmw series 2 خیلی گرون نیس یا همین گلف یا خیلی از ماشین های دیگه
فک نکنم قیمت تاثیرزیادی روی این داستان داشته باشه
آریا
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶این ماشین خیلی دوست داشتنیه ولی با این امنیت پایین ( 2 ستاره ایمنی) چجوری تو آلمان پر فروشه؟؟؟
NSX
۸ اردیبهشت ۱۳۹۶فک میکنم به خاطر اینکه مدت ها بعدش تست های ایمنی انجام و نتایجش منتشر شد البته این یه نظره شاید درست باشه یا نباشه
کارل شلبی
۸ اردیبهشت ۱۳۹۶الان یه عده دوستان آلمانی منتظر یه نقطه ضعف توی موستانگن تا شروع به ایراد گرفتن ازش باشن مثل ایمنیش شما تمومی خوبی های موستانگو کنار گذاشتین چسبیدین به ایمنیش به خدا این همه خوبیاش این یه عیب رو میپوشونه این همه ایراد الکی ازش نگیرین.
کارل شلبی
۸ اردیبهشت ۱۳۹۶بعد یه جوری کارشناسی حرف میزنیم انگار هممون ولوو سواریم ما هم همون آشغالای تولید داخل داریم سوار میشیم اگه انقدر امنیت براتون مهمه دیگه ماشین سوار نشین بهتره .
saeid
۹ اردیبهشت ۱۳۹۶کلا ماشینهای آمریکایی ، خدایه جذابیتن .
شما این جذابیت و قدرت رو با یه قیمت عالی میتونی داشته باشی. این فرق ماشینهای آمریکایی با بقیه ماشینهاست