آغاز تحویل فورد برانکو به مشتریان

چین رو فقط بخاطر تولید زیاد اونجا قرار دادم با ۵ خودرو ساز تولید انبوه ولی در کل مقایسم بر اساس فناوری مدل ها تاریخ و… بود و تولید انبوه رو چین به طور قابل توجهی از فرانسه جلو بود .

داداش من منظورم فقط به یه برند نبود کل برند ها رو در نظر گرفتم وگرنه خودم بعد بنز و پورشه فراری و لامبو رو به طور مشترک دوست دارم بعد بی ام و و مکلارن از رولز رویس و بنتلی (خصوصا بنتلی ) رو بد جور قبول دارم و هیچ برندی رو مسخره نکردم . اینم نوعی دست بندی بود که بر اساس علاقه شخصی هست و کمی منطق .

عقب افتاده ؟
مثل اینکه شما چیزی از صنعت خودروسازی فرانسه نمیدونید .
ملاکت شده سقف پانورما؟! پس قهرمانی رالی چی؟! اونجا حرفی دارید؟! لمانز چی؟! اونجا چطور؟! ها؟!
من ادعایی ندارم که چیزی میدونم
اما حداقل میدونم
که رکورد های جالبی دارن و بسیار خلاق بودن … حتی این ژیان هم ویژگی های خیلی خیلی جالبی داره که حتما خودت میدونی!
حتی زانتیا رکورد دار تست موس هست ! بعدش پورشه و بعدش مک لارن!!!!
چینی ها اینجا کجان؟! ها؟! بهترین چینی Nio الکتریکی هست و گرنه بقیه آشغالن …
همین پژو 206 نمیدونی چقدر فروش داشته؟! خیلی محبوبه و هنوز توی اروپا تردد میکنه ، اما چینی ها چطور؟!
داچیا هم ماشینای ارزون و کاربردی میده دست ملت و آشغال ساز نیست … همین ال 90 رو ببین چقدر میگن نسبت به بقیه ماشینا بیشتر عمر میکنه … چینی ها اینجور جاها کجان؟!
ی متن رو هم دوست عزیزم حسین از روی یک مجله گرفت و تایپ کرد تا خدمتت نشون بدم:

آشنایی با سیتروئن SM بعنوان یکی از تاریخ ساز ترین محصولات سیتروئن فرانسه.
دهه 60میلادی را باید روزهای قدرت نمایی صنعتی دوسوی اقیانوس اطلس دانست. از یک سو آمریکا قرار داشت که بعد از جنگ جهانی دوم، که تقریبا بدون آسیب از آن جان سالم به در برد، توانسته بود به اروپای جنگ زده مسلط شود و در عرصه صنعت وبطور ویژه صنعت خودروسازی با عرضه مدل های لوکس، بزرگ وقدرتمند اروپا را مقهور قدرت خود کند. از سوی دیگر اروپایی ها قرار داشتند که دوران بازسازی پس از جنگ جهانی را پشت سرگذاشته بودند وتمام تلاش خود را می‌کردند تا در عرصه صنعت وبطور ویژه خودروسازی، خود را از زیر سایه سنگین محصولات آمریکایی خارج کنند.
در میان اروپایی ها فرانسوی های مغرور و پر تلاش، جزو پیشقراولان این نبرد بودند ودر دهه 60میلادی ابتدا کار بر روی کنکورد بی بدیل، بعنوان هواپیمای مسافربری که می‌توانست فراتر از سرعت صوت حرکت کند را آغاز کردند. اما صنعت خودروسازی فرانسه هم بدنبال ارائه توانمندی های خود بود و از اینجاست که معجزه صنعتی به نام سیتروئن SM خلق می‌شود.
سیتروئن با بررسی بازار به این نتیجه رسیده بود که در عرصه ساخت خودروهای لوکس بزرگ، چندان توان رقابت با آمریکایی ها را ندارد. هرچند این شرکت دردهه 50 مدل جاودانه و بی همتای DS را بعنوان خودرویی لوکس دراستاندارد اروپایی عرضه کرده بود که از لحاظ اختراعات و تولید انبوه فناوری ها در قرن بیستم همتا نداشت، اما این خودرو هم با تمام موفقیت هایش با طول کمتر از 5متر هم نمی‌توانست با غول های 6متری آمریکایی رقابت کند. به همین دلیل به حوزه خودروهای اسپرت وارد شد.
پروژه در اوایل دهه60 میلادی و بعنوان پروژه s با هدف تولید خودرویی اسپرت در کلاس2+2 آغاز شد. از ابتدا هدف پروژه تولید خودرویی بود که بتواند با حفظ آرامش و راحتی سرنشینان به سرعت بالاتر از 200 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند.
پروژه s به پیش می رفت تا اینکه در 1968،سیتروئن مالکیت شرکت ایتالیایی مازراتی را بدست آورد و پس از آن و به جهت نشان دادن حضور خودروسازی قدرتمند چون مازراتی در پروژه، حرفm، از نام مازراتی به نام پروژه اضافه شد و از آن پس پروژه با نام SM کلید خورد.
هرچند در مورد نام این خودرو هنوز هم بحث هایی وجود دارد و برخی آنرا مخفف sport maserati، برخی super Machine وبرخی نیز آنرا مخفف دو واژه فرانسوی می‌دانند.
نکته جاب توجه آنکه سیتروئن نیز در کتابچه رسمی خود هم این شبهه را برطرف نکرده و به همین روایت ها اشاره کرده است. در نهایت این خودرو پس از نزدیک به 9سال تلاش، در یازدهم مارس1970 در نمایشگاه خودرویی ژنو به نمایش درآمد. خودرویی با پیشرانه 2.7لیتری V6 با سه کاربراتور دو دهنه، (که بعدها مدل انژکتوری آن نیز به بازار عرضه شد) با قدرت 170 اسب بخار و حداکثر سرعتی معادل 220 کیلومتر(!) که در زمان خود به سریعترین خودروی دیفرانسیل جلوی جهان تبدیل شده بود!
این خودرو به خوبی توانست با خودروهای اسپرت اروپایی از جمله جاگوار و حتی پورشه رقابت کند ضمن اینکه با برخورداری از تکنولوژی مازراتی در پیشرانه، حتی به راحتی برای فراری نیز خط و نشان می‌کشید.
طراحی این خودرو بیش از اینکه زیبا باشد، مرموز و یک سیتروئن واقعی است.
طراحان این خودرو “رابرت اپرون و ژان گیرت” در طراحی این اتومبیل فرا زمان، با بهره گیری از المان های عمومی مدل های سیتروئن، به خلق خودرویی پرداخته بودند که کاملا با مدل های دیگر خودروسازان متفاوت بود.
این رویه طراحی به نوعی سنت سیتروئن است و این شرکت بیش از آنکه به روند بازار و مدهای زودگذر رایج توجه کند، راه مخصوص خود را در طراحی طی میکرده، هرچند این روزها تا حدودی این روال کمرنگ شده و سیتروئن بیش از گذشته به بازار توجه دارد. طراحی این مدل بیشتر دربردارنده جنبه های فنی بود و اپرون، طراح ارشد سیتروئن بدلیل سابقه کار در صنعت هواپیما سازی آمریکا بعنوان طراح، به شدت بر روی جنبه های آیرودینامیک این اتومبیل تاکید کرده بود به گونه ای که حتی آینه های جانبی این خودرو هم به شکل ویژه ای طراحی شده بودند تا کمترین مقاومت را در برابر فشار هوا داشته باشند.
اما آنچه که این مدل را در مقابل سایر اسپرت های بازار که در آن دوران تعدادشان کم هم نبود به مدلی شاخص بدل می‌کرد نه طراحی خاص خودرو، بلکه نوآوری های فنی آن بود، امری که سیتروئن در آن دستی بر آتش داشت. سیستم تعلیق این خودرو از نوع انقلابی هیدروپنوماتیک بود که می‌توانست ارتفاع خودرو را تغییر دهد. این سیستم که پیش از این در مدلds نیز دیده شده بود، در دنیای خودروهای اسپرت، شبیه یک رؤیای باورنکردنی بود. اما سیتروئن برای حفظ آرامش سرنشینان از این سیستم در فنربندی ها بهره می‌گرفت.
بد نیست بدانید سیتروئن در ساخت این سیستم تعلیق به آنجا رسیده بود که رولزرویس بعنوان لوکس ترین برند انگلیسی برای بعضی مدل‌هایش از سیستم تعلیق ساخت سیتروئن بهره می‌برد. چراغهای جلوی این خودرو هم به گونه ای طراحی شده بودند که با چرخش فرمان به حرکت در می آمدند تا همواره مسیر حرکت را برای راننده روشن کنند(احتمالا به یاد خودروهای قرن 21 افتادید اما این سیتروئن این تکنولوژی را نیم قرن پیش عمومی کرده بود).
فرمان هیدرولیک SM نیز از دیگر عجایبش بود چرا که فرمان آن برخلاف سایر خودروها بصورت تمام هیدرولیک بود و از نیروی هیدرولیک بعنوان یک نیروی کمکی استفاده نمی‌کرد با توجه به سرعت خودرو میزان فشار هیدرولیک و در نتیجه نرمی و سفتی را تنظیم می‌کرد تا در زمان پارک خودرو، با کمترین نیرو فرمان بچرخد و در حال حرکت با سرعت بالا، خودرو همچنان در اختیار راننده باشد. هرچند عده ای معتقدند این سیستم در ابتدای رانندگی اندکی عجیب است اما در آن زمان به شدت مورد استقبال قرار گرفت و سیتروئن از آن در سایر مدل‌هایش هم استفاده کرد. بعلاوه سیستم فرمان به گونه ای تنظیم شده بود که با افزایش سرعت و کاهش فشار سیستم هیدرولیک فرمان، چرخ ها بصورت مستقیم قرار می‌گرفتند تا خودرو از مسیر مستقیم منحرف نشود ضمن آنکه در زمان چرخش زاویه فرمان نسبت به خط قائم تقریبا بدون تغییر می ماند تا ایستایی خودرو افزایش یابد. علاوه بر اینها، سیستم ترمز این خودرو نیز بسیار معروف و پر قدرت بوده بطوری که مجله معتبر popular science این خودرو را دارای کمترین طول خط ترمز درمیان تمامی خودروهای تست شده عنوان کرده بود. علاوه بر این، این سیستم به گونه ای طراحی شده بود که با توجه به وزن خودرو می‌تواند فشار ترمز را بر روی دیسک های ترمز چهارچرخ تنظیم کند(به یاد ebd در خودروهای مدرن امروزی افتادید؟ هنوز درباره خودرویی در دهه 70صحبت میکنیم!)
💥 پیش به سوی سرزمین فرصتها:
سیتروئن یکسال پس از عرضه این مدل تصمیم گرفت حضور دربازار آمریکا را نیز بیازماید. برای ورود به بازار آمریکا، سیتروئن ناچار شد مطابق با قوانین آمریکا چراغ های تطبیق شونده با مسیر را با چهارچراغ گرد ثابت تعویض کند. این خودرو بسیار مورد استقبال قرار گرفت و در سال 1972 بعنوان اولین خودروی غیر آمریکایی، عنوان خودروی سال مجله معتبر موتور ترند را از آن خود کرد. این خودرو به چند دلیل هیچ گاه نتوانست به آمارفروشی که شایسته اش بود دست پیدا کند. نخست بحران نفتی دهه 70میلادی بود که عرصه را بر همگان تنگ کرده بود. به دنبال افزایش بهای سوخت این مدل که مصرف سوختی معادل 12.5 لیتر در صدکیلومتر داشت در فروش دچار مشکل شد. علاوه بر این، قیمت بالا و پیچیدگی های فنی که تعمیر موتور آنرا بسیار دشوار می‌کرد باعث شد این خودرو درسال 1975 از بازار خارج شود اما یاد آن بعنوان یک پیشرو در دنیای خودرو باقی ماند، نامی که هنوز سیتروئن به آن افتخار می‌کند و صنعت خودرو سهم بزرگی از پیشرفت هایش را مدیون SM است.
*شرکت میشلن فرانسه در سال 1972 برای تست تایرهای خود مدلی ویژه از این خودرو با موتور 340 اسب بخاری و سرعتی دیوانه وار معادل 290کیلومتر بر ساعت را بکار میگرفت.
*هنری شاپرون، اتاق ساز مشهور فرانسوی چندین مدل خودرو را بصورت سفارشی بر روی این مدل ساخت که یکی از آنها بصورت کروکی و با طول 5.6 متر در سال 1972 در مراسم استقبال از ملکه الیزابت دوم توسط رئیس جمهور فرانسه به کار گرفته شد.
*فرمان این خودرو برای هماهنگی با طرح نشان دهنده های داشبورد به صورت بیضی شکل طراحی شده بود.

2

دقیقا حرفایی که میخواستم بزنم.