پشت فرمان فورد موستانگ دارک هورس، هیولای جذاب در دوران انقراض عضلانی‌ها

موستانگ دارک هورس هرچند روی کاغذ تفاوت‌های چندان زیادی با نسخهٔ GT ندارد اما در عمل رانندگی فوق‌العاده‌ای را به نمایش می‌گذارد.

روی کاغذ ویژگی بزرگی برای تمایز فورد موستانگ دارک هورس از نسخهٔ GT عالی نسل هفتم وجود ندارد. در این ماشین، شاهد نسخه‌ای ارتقاءیافته از همان پیشرانهٔ V8 کایوت هستیم درحالی‌که کمک‌فنرهای مگنه‌راید سفارشی GT در دارک هورس به‌صورت استاندارد ارائه می‌شوند. علاوه بر این، سیستم تعلیق برای پیست تنظیم شده و لاستیک‌های چسبندهٔ پیرلی رینگ‌ها را پوشانده‌اند. بنابراین، حداقل روی کاغذ در مورد خودروی متفاوتی صحبت نمی‌کنیم.

پشت فرمان اما به نظر می‌رسد دارک هورس ژن متفاوتی با GT دارد و خوشبختانه خیلی درخشان عمل می‌کند حتی اگر در نسخهٔ اروپایی تنها ۷ اسب بخار قدرت بیشتری نسبت به GT معمولی داشته باشد. موستانگ GT در اروپا ۴۴۰ اسب بخار قدرت و ۵۴۰ نیوتن متر گشتاور دارد درحالی‌که در دارک هورس قدرت صرفاً به ۴۴۷ اسب بخار افزایش میابد و گشتاور هم بدون تغییر است. این به دلیل قوانین آلایندگی سخت‌گیرانه‌تر اروپا است زیرا در آمریکا که موستانگ فیلتر ذرات ندارد، موتور کایوت در دارک هورس ۵۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند.

بااین‌حال، این کاهش قدرت خیلی مهم نیست زیرا تا حدود دور ۵,۱۰۰ rpm، تحویل قدرت دقیقاً مشابه نسخهٔ آمریکایی است. در نسخهٔ اروپایی قدرت موتور فقط در دورهای خیلی بالا کاهش پیدا می‌کند و تا پیش از آن به‌راحتی می‌توان با نیروی V8 لاستیک‌ها را دود کرد. دارک هورس در داخل از همان داشبورد مدرن‌شدهٔ GT با صفحه آمپر دیجیتالی قابل تنظیم و یک نمایشگر لمسی ۱۳.۲ اینچی برای کنترل تمام عملکردهای اصلی خودرو بهره می‌برد. به‌طورکلی، طراحی داخلی موستانگ خیلی شبیه مرسدس بنز به نظر می‌رسد.

ازآنجایی‌که کابین خودروهای جدید فورد با استقبال مواجه شده است، در موستانگ هم طراحی سنتی و صفحه آمپر آنالوگ با کابینی بروزتر جایگزین شده است که به گفتهٔ فورد، برای ایجاد احساس نشستن داخل یک جت جنگنده طراحی شده است. بااین‌حال، موقعیت رانندگی در موستانگ جدید مثل دینامیک رانندگی آن آشنا احساس می‌شود. علیرغم برخورداری از فرمان و ترمزهای بسیار تیزتر و کنترل سواری و بادی‌رول بهتر به‌علاوهٔ بخش عقبی که به‌خوبی تحت کنترل خواهد بود، دارک هورس هنگام رانندگی هنوز هم مثل یک موستانگ رفتار می‌کند و فقط حالا بسیار چابک‌تر عمل می‌کند.

به گفتهٔ فورد، دارک هورس با گیربکس ۱۰ سرعته اتوماتیک ظرف ۴.۴ ثانیه و با گیربکس شش سرعتهٔ دستی ترمک ظرف ۵.۲ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسد. به گفتهٔ این شرکت، برای کسانی که می‌خواهند با دارک هورس راهی پیست شوند، گیربکس دستی مناسب‌تر خواهد بود زیرا دوام بیشتری نسبت به نمونهٔ اتوماتیک دارد. درواقع دارک هورس برای همین ساخته شده است. برای کسانی که با خودرو در رویدادهای پیست حضور میابند و در جاده‌ها خشن‌تر از حد معمول رانندگی می‌کنند. البته فورد می‌گوید دارک هورس یک خودروی پیست تمام‌عیار نیست و برای علاقه‌مندان به رانندگی ساخته شده است. آن وظیفه بر عمدهٔ نسخهٔ ۳۵۰ هزار دلاری GTD خواهد بود که در آینده به بازار خواهد آمد.

دینامیک رانندگی دارک هورس چابک‌تر و تیزتر از GT معمولی است و به لطف میل‌لنگ و اگزوز متفاوت، صدای بسیار شیطانی‌تری دارد. به‌طورکلی، این نسخهٔ خودروی رانندهٔ بسیار جدی‌تری احساس می‌شود. دارک هورس همچنین با دماغه‌ای مربعی مانند که توسط مجموعه‌ای از ارتقاءهای ظاهری ایجاد شده، بسیار جذاب‌تر و چشمگیرتر از موستانگ معمولی به نظر می‌رسد. همهٔ این‌ها باهم ترکیب شده و روی جاده شخصیت هدفمندتری به دارک هورس بخشیده است؛ بنابراین، هرچند قیمت دارک هورس نزدیک به ۱۸ هزار دلار از GT گران‌تر است اما ارزش هر دلار را خواهد داشت.

جمع‌بندی

هرچند فورد موستانگ دارک هورس در داخل و خارج کاملاً مدرن شده و لباس‌های جدید و جذابی به تن کرده اما همچنان زیر این پوسته یک خودروی رانندهٔ سنتی قرار دارد و به همان خوبی که به نظر می‌رسد رانندگی می‌کند. اگر این واقعاً آخرین نسخهٔ پرفورمنس موستانگ معمولی باشد، خداحافظی بسیار جذابی خواهد بود و تعجبی ندارد که تمام سهمی که برای بازار بریتانیا در نظر گرفته شده بود فروخته شده است.

مشخصات فنی