نخستین تجربه رانندگی فورد ماستنگ مک-ای 1400 اسب بخار!

ممکن است تصور کنید که ماستنگ مک-ای GT پرفورمنس ادیشن سریع‌ترین شاسی‌بلند برقی فورد باشد اما اشتباه می‌کنید. فورد نمونه‌ای مسابقه‌ای از مک-ای را با نام مک-ای ۱۴۰۰ ساخته که احتمالا تا چند سال آینده یکی از سریع‌ترین خودروهای برقی مسابقه‌ای خواهد بود. فورد برای ساخت این هیولا، از راننده حرفه‌ای دریفت، «وان گیتن جونیور» کمک گرفته است.

مک-ای ۱۴۰۰ همان‌گونه که از نامش پیداست ۱۴۰۰ اسب بخار قدرت دارد که حاصل کار ۷ موتور برقی (۳ عدد در جلو ۴ عدد در عقب) است. این خودرو آنقدر نیروی عمودی تولید می‌کند که اگر یک سکه را سر راه آن قرار دهید، آن را به خورد زمین خواهد داد، انگار که بخشی از آسفالت بوده است! در ادامه تجربه رانندگی ویراستار مجله «Car and Driver» را با این خودرو خواهیم خواند.

۷ موتور و بیش از ۱۰۰۰ اسب بخار قدرت!

فورد تنها پس از آنکه رزومه من را مطالعه کرد، اجازه رانندگی با این شاسی‌بلند را به من داد. البته که از افتخاراتم می‌توان به تجربه رانندگی دربرابر پونتیاک لمان اشاره کنم! قرار بود در پیست «شارلوت موتور اسپیدوِی» رانندگی کنم. اگر چیزی درباره این مکان نمی‌دانید باید بگویم مملو از پیچ‌های کور با زاویه تند و دیوارهای بسیار است. یکی از پیچ‌های این پیست این حس را به راننده می‌دهد که انگار راه با دیوار رو‌به‌روی راننده تمام می‌شود اما در آخرین لحظه، انگار که میگ‌میگ یک دیوار را نقاشی کرده باشد، پیست از سمت راست ادامه پیدا می‌کند.

عملکرد فوق‌العاده ماستنگ

مهندسان فورد برای بازگشت خودرو به‌صورت صحیح‌وسالم، تنظیمات آن را تغییر دادند؛ برای نمونه کاری کردند که شتاب ناگهانی آن کمی کنترل‌شده‌تر و درطول زمان افزایش پیدا کند. آن‌ها گفتند که این تنظیمات برای این گیست ایده‌آل بوده و در خروج از پیچ‌ها، تایر جلو که داخل پیچ است، بلند خواهد شد؛ بنابراین محورهای جلو و عقب خودرو به‌ترتیب به ۲۴۰ و ۲۰۸ کیلومتر بر ساعت محدود شدند. دگرگونی‌ها به‌گونه‌ای ایجاد شده بودند که مک-ای ۱۴۰۰ بیشتر حس یک خودروی دیفرانسیل عقب را به راننده منتقل کند.

در آزمایش ما، ماستنگ مک-ای ۱۴۰۰ توانست تنها درعرض ۱۰.۴ ثانیه مسافت یک‌چهارم مایل را بپیماید؛ البته مطمئن هستیم که اگر آن را روی تنظیمات مخصوص درگ قرار دهید و بالی را که در سرعت ۲۵۶ کیلومتر بر ساعت بیش‌از ۱۰۳۵ کیلوگرم نیروی عمودی تولید می‌کند، این زمان کمتر نیز خواهد شد. اما فورد این شاسی‌بلند را برای این کار توسعه نداده؛ ترمزدستی بزرگ درون کابین نیز گواه این مسئله است.

باتری‌های نیکل-فلز این خودرو ۵۶.۸ کیلووات ساعت ظرفیت داشته و تا ۴۵ دقیقه راننده ماستنگ را همراهی می‌کنند. سازنده مدعی شده که این خودرو در پیستی مانند «ویرجینا ریسوی» با مشکل روبه‌رو نخواهد شد. موردی که دوست داریم آن را در دور بعدی «Lightening lap» خود بررسی کنیم.

رویارویی با اسب وحشی

با خروج از پیت‌استاپ، گیتن جونیور به من توصیه می‌کند که ابتدا تایرها را گرم کرده و سپس ترمزها را با یک توقف شدید گرم کنم. برداشت اولیه‌ام از فرمان‌پذیری ماستنگ، سنگینی فرمان آن است که گاه سنگین‌تر هم می‌‌شود. به من هشدار دادند که زمانی که نوک خودرو درحال گذر از پیچ است نباید فرمان را زیاد بچرخانم اما واقعا برای فریب‌هایی که مک-ای ۱۴۰۰ در آستین داشت آماده نبودم!

اولین پیچ یک راست طولانی بود که به‌خاطر حرکت سنگین ماستنگ، نتوانستم فرمان را به اندازه کافی بچرخانم. مشکل اینجا بود که سیستم هیدرولیکی فرمان نیروی خود را از یک موتور برقی می‌گیرد که با سرعتی ثابت می‌چرخد پس باوجود اینکه حس خوبی دارد اما هرگز حرکتی دیوانه‌وار از خود نشان نمی‌دهد. با نزدیک‌شدن به یک پیچ تند، نوک خودرو تحت نیروی عمودی سنگین و انتقال وزن قرار گرفت؛ انگار که اگر کمی دیگر فرمان را بچرخانید، رگ‌های سروگردنتان بیرون خواهد زد!

تایرهای جلوی مک-ای ۱۴۰۰ پهنای تایرهای عقب مسابقه‌دهندگان GT3 را دارند و از آنجایی که خودرو وزنی برابر ۲۳۸۵ کیلوگرم دارد، ضربان قلبم درحین رانندگی با آن، نه از روی هیجان به ۱۷۱ تپش در دقیقه رسید؛ سواری این خودرو به منزله انجام یک فعالیت ورزشی کامل محسوب می‌شود. گذشته از این‌ها بسیار هم سریع است؛ هیچگاه نتوانستم بیشتر از چند ثانیه پایم را به‌طور کامل روی پدال گاز نگه دارم چون بخش مستقیم پیست به‌سرعت تمام می‌شد!

سرعت… سرعت… سرعت!

از آنجایی که خبری از تعویض‌دنده‌های موجود در خودروهای احتراق‌داخلی نیست، سرعت مک-ای ۱۴۰۰ گاه فریبنده می‌شود. تنها صدای جیغ موتور را می‌شنوید و سپس ترمز می‌کنید… و دوباره همین روند تکرار می‌شود. شاید باور این حرف کمی دشوار باشد اما واقعا سواری این خودرو اصلا حس کنترل ۱۴۰۰ اسب بخار قدرت را نمی‌دهد. در بحث سرعت اما با سریع‌ترین خودروهای جاده‌ای چهارچرخ محرک برقی مانند لوسید ایر و تسلا مدل S پلید برابری می‌کند.

فورد مدعی است که هر یک از موتورهای برقی «یاسا P400R» قادر به تولید ۲۱۵ اسب بخار قدرت‌اند اما خروجی نهایی خودرو به وضعیت شارژ باتری (درصد باقی‌مانده آن) بستگی دارد و آن‌ها این مورد را در دینامومتر چهارچرخ محرک وارسی نکرده‌اند. پس رقم ۱۴۰۰ اسب بخار بیشتر از آنکه واقعی باشد جنبه‌ای فریبنده دارد.

ماستنگ مک-ای ۱۴۰۰ مسلما هیچ مشکلی در سرعت‌های بالا ندارد. در برخی از بخش‌های پیست فرصت آن را داشتم تا کمی به خودرو فشار بیارم و متوجه شدم که زمانیکه تایرهای صیقلی آن شروع به دریفت‌کشیدن می‌کنند، حرکت این شاسی‌بلند دو تنی واقعا تداوم‌دار، مرحله‌ای و قابل‌کنترل خواهد بود. مک-ای ۱۴۰۰ خودروی بزرگی محسوب می‌شود و با وجود اینکه برای تندوتیز پیچیدن تنظیم شده است اما این حس را به راننده‌اش القا نمی‌کند که عقب خودرو کنترلش را از دست خواهد داد؛ البته این رویه با تنظیم خودرو روی حالت دریفت متفاوت خواهد بود!

چسبندگی بالا

اگر پایداری خودرو را سر پیچ‌ها حفظ کنید، چسبندگی تایرها فوق‌العاده خواهد بود. شاید مک-ای ۱۴۰۰ خودروی سنگینی باشد اما درهرحال یک خودروی مسابقه‌ای به شمار می‌رود. متاسفانه زمان کافی برای تخمین درست نقاط ترمزگیری نداشتم اما ترمزهای برمبوی این شاسی‌بلند کاملا محکم و قابل‌اطمینان هستند. ترمزهای این خودرو هیچ فرقی با نمونه‌های موجود در ماستنگ GT4 ندارند اما آن خودرو تنها ۱۵۴۴ کیلوگرم وزن دارد!

ماستنگ مک-ای ۱۴۰۰ و آینده خودروهای برقی

بخشی از تولید خودروهای برقی باید روی ساخت نمونه‌های سریع مانند مک-ای ۱۴۰۰ متمرکز باشد تا بتوانند در سال‌های آینده تداوم حیات خود را تامین کنند. این راهی است باید با تداوم طی شود و حتما شاهد استفاده از نتیجه چنین پروژه‌هایی در خودروهای جاده‌ای خواهیم بود. ماستنگ مک-ای ۱۴۰۰ یک پروژه علمی، یک حیوان درحال تکامل و یک کارناوال جهنمی، آن هم به‌شکل یکجا به شمار می‌شود. شاید اولین ماستنگ برقی ۱۰۰۰ اسب بخاری باشد که رانده‌ام اما آخرین نمونه آن نخواهد بود!