جنجالی‌ترین خودروهای ساخت جنرال موتورز (قسمت دوم)

در قسمت قبلی این مطلب یازده نمونه از جنجالی‌ترین محصولات تاریخ جنرال موتورز را معرفی کردیم و حالا در این قسمت به ۱۰ خودروی دیگر می‌پردازیم.

هامر H1 سال ۱۹۹۲

در اصل هامر که نسخهٔ غیرنظامی هاموی بود توسط جنرال موتورز ساخته نشد اما چند سال پس از شروع تولید، حقوق عرضه و فروش آن را خرید و نام H1 را روی این خودرو گذاشت. هیچ‌کدام از خریداران H1 واقعاً به این غول بی‌شاخ‌ودم نیاز نداشتند زیرا این خودروی بسیار بزرگی بود، به‌طور وحشتناکی سنگین بود و بشکه بشکه سوخت مصرف می‌کرد.

اوپل اسپیدستر سال ۲۰۰۰

از زمان پایان تولید اوپل GT در سال ۱۹۷۳، جنرال موتورز دیگر نتوانسته بود در اروپا خودرویی به این رادیکالی ارائه کند تا اینکه اسپیدستر معرفی شد. این خودرو در اصل نسل دوم لوتوس الیزه بود که جنرال موتورز بودجهٔ توسعهٔ آن را تأمین کرد چون لوتوس سرمایهٔ لازم را نداشت. در عوض، جنرال موتورز حق توسعهٔ اوپل اسپیدستر بر اساس الیزه را گرفت. این خودرو ساختار یکسانی با الیزه داشت اما از پیشرانه‌ها و گیربکس‌های دستی خود اوپل استفاده می‌کرد که برخلاف آسترا و وکترا، اینجا در عقب نصب می‌شدند. اسپیدستر با اینکه خودروی قابل‌توجهی بود اما واقعاً مناسب سبد محصولات اوپل به نظر نمی‌رسید و پس از پنج سال کنار گذاشته شد.

پونتیاک آزتک سال ۲۰۰۱

آزتک کراس‌اوور میان سایزی بسیار کاربردی بود که خیلی‌ها آن را از بسیاری جهات جلوتر از زمان خود می‌دانند. بااین‌حال، آزتک به دلیل طراحی عجیبش یکی از زشت‌ترین خودروهای تاریخ لقب گرفت. دلیل فروش پایین آزتک نیز همین موضوع بود زیرا پسرعموی آن، بیوک راندیوو هرچند خیلی زیبا نبود اما طراحی معمولی‌تری داشت و بدترین فروش سالانهٔ آن از بهترین فروش سالانهٔ آزتک بیشتر بود.

شورلت SSR سال ۲۰۰۳

SSR به دلیل ترکیب کردن یک پیکاپ، یک کانورتیبل و یک هات رود رترو موردانتقاد قرار گرفت. طراحی بیرونی این خودرو با الهام از وانت‌های ادونس دیزاین شورلت که بین سال‌های ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۵ تولید می‌شد شکل گرفته بود. SSR ابتدا از یک پیشرانهٔ ۵.۳ لیتری V8 استفاده می‌کرد که پس از دو سال با یک نمونهٔ ۶ لیتری جایگزین شد. این ماشین عجیب نه در پرفورمنس خط مستقیم و نه در هندلینگ خوب نبود و به همین دلیل تنها سه سال تولید شد و فقط ۲۰ هزار دستگاه فروخت.

اوپل سیگنام سال ۲۰۰۳

سیگنام بیش از آنکه بحث‌برانگیز باشد گیج‌کننده بود. این خودرو که بر اساس وکترا ساخته شده بود، عناصری از یک استیشن، یک هاچ‌بک و یک MVP را ترکیب کرده بود اما در هیچ‌کدام از این کلاس‌ها قرار نمی‌گرفت. البته اوپل می‌گفت سیگنام کلاس جدیدی برای خودش ایجاد کرده اما این هم کمکی به بهبود شرایط محصول عجیب برند آلمانی جنرال موتورز نکرد. هرچند سیگنام خودرویی جادار و کاربردی بود اما هرگز موردتوجه قرار نگرفت و جنرال موتورز در سال ۲۰۰۸ بدون معرفی جایگزین مستقیم به تولید آن پایان داد.

کادیلاک BLS سال ۲۰۰۵

هرچند شاید در نگاه اول BLS خودرویی معمولی به نظر برسد اما درواقع یکی از عجیب‌ترین محصولات تاریخ کادیلاک بود. این سدان کامپکت در اصل بر اساس ساب ۳-۹ شده بود، در سوئد تولید می‌شد و از پیشرانهٔ دیزلی ساخت فیات استفاده می‌کرد! BLS برای بازار اروپا در نظر گرفته شده بود و هیچ‌گاه در آمریکای شمالی عرضه نشد اما نتوانست نظر خریداران اروپایی را جلب کند زیرا برند کادیلاک در این قاره شناخته شده نبود و نهایتاً در سال ۲۰۰۹ کنار گذاشته شد.

شورلت کبالت سال ۲۰۰۵

کبالت یک خودروی کامپکت جمع‌وجور بود که طبیعتاً نباید بحث‌برانگیز می‌شد اما مشکلی داشت که به دردسر بزرگی برای جنرال موتورز تبدیل شد. در این خودرو، سوئیچ می‌توانست به‌راحتی از موقعیت خود خارج شود که در این صورت پیشرانه خاموش می‌شد و فرمان هیدرولیک، سیستم ترمز و ایربگ‌ها غیرفعال می‌شدند. این مشکل و فراخوانی که برای آن صادر شد به یکی از جدی‌ترین و بزرگ‌ترین چالش‌های جنرال موتورز در قرن بیست و یکم تبدیل شد. این مشکل در خودروهای دیگری که پلت‌فرم مشترکی با کبالت داشتند مثل پونتیاک G5 نیز دیده می‌شد.

اوپل زافیرا OPC سال ۲۰۰۵

در سال ۲۰۰۱ نسل اول مینی‌ون زافیرا در نسخهٔ OPC با پیشرانهٔ ۲ لیتری توربو و ۱۹۵ اسب بخار قدرت به بازار آمد که برای خودرویی در این نوع بسیار سرزنده بود. در نسل بعدی اما قدرت به ۲۴۰ اسب بخار رسید و حتی اگر چسبندگی و قدرت ترمز کافی برای همخوانی با این قدرت وجود داشت، مرکز ثقل بالاتر زافیرا نسبت به آسترا VXR که از همان موتور استفاده می‌کرد مشکل‌ساز می‌شد. همچنین افراد زیادی نبودند که مایل به خرید یک مینی‌ون هفت‌نفره با چنین پرفورمنسی باشند.

ساب ۹-4X سال ۲۰۱۱

۹-4X کراس‌اووری بود که توسط جنرال موتورز توسعه داده شد اما توسط مالک جدید ساب یعنی شرکت هلندی اسپایکر به بازار عرضه شد. هرچند این خودرو در ظاهر کاملاً شبیه محصولات ساب بود اما اساساً پسرعموی نسل دوم کادیلاک SRX محسوب می‌شد و مثل همتای کادیلاکی خود در مکزیک تولید می‌شد. مدت کوتاهی بعد اما گزارش شد که مالکیت ساب ممکن است به شرکتی چینی منتقل شود و جنرال موتورز از ترس اینکه شاید نهایتاً ۹-4X توسط یک شرکت رقیب در بازاری بسیار مهم عرضه شود، به تولید این کراس‌اوور پایان داد؛ بنابراین، ۹-4X نه‌تنها به آخرین محصول ساب تبدیل شد بلکه یکی از کمیاب‌ترین محصولات تاریخ این شرکت محسوب می‌شود.

جی‌ام‌سی هامر EV سال ۲۰۲۲

حدود یک دهه پس از تعطیلی برند هامر در سال ۲۰۱۰، این نام به‌عنوان محصولی از برند جی‌ام‌سی بازگشت. این خودرو در نگاه اول یک غول سازگاربامحیط‌زیست به نظر می‌رسد اما نگرانی‌هایی هم در رابطه با آن وجود دارد. یکی اینکه هامر EV بسیار بزرگ‌تر و سنگین‌تر از H1 قدیمی است و دیگر اینکه در قوی‌ترین نسخهٔ خود ۱۰۰۰ اسب بخار قدرت دارد. این ترکیب نگرانی‌هایی را در رابطه با ایمنی به دنبال داشته است.

جنرال موتورز جنجالی‌ترین خودروهای ساخت جنرال موتورز (قسمت اول)