محصولات نظامی و کمتر شناخته شده‌ی جنرال موتورز در ارتش‌های جهان

در این مقاله به محصولات نظامی کمتر شناخته شده جنرال موتورز که برای ارتش آمریکا تولید می‌شود اشاره کرده‌ایم.


حقایق جالب زیادی درباره شرکت جنرال موتورز وجود دارد که شاید حتی تعجب بزرگ‌ترین طرفداران این کمپانی را هم در پی داشته باشد. احتمالاً می‌دانید که جنرال موتورز در کنار تولید خودروهای سواری به تأمین برخی نیازهای ارتش آمریکا از جمله سلاح‌های مختلف، هواپیماها و حتی مهمات می‌پردازد. این شرکت و زیرمجموعه‌های گوناگون آن از زمان جنگ جهانی اول تاکنون نیازهای مختلف ارتش آمریکا در هر جنگی را تأمین کرده است. بد نیست بدانید شورولت در جنگ جهانی دوم شاسی‌بلند محبوب سابربن را برای ارتش آمریکا ساخت و همچنین نیروهای نظامی این کشور از محصولات کادیلاک در جنگ جهانی اول استفاده کردند. جنرال موتورز در طول این سال‌ها فقط مسئول تأمین وسایل نقلیه ارتش آمریکا نبوده بلکه برخی از بهترین تجهیزات نظامی زمینی، دریایی و هوایی و همچنین پیشرانه‌های کارا را تولید نموده است. کمپانی موردبحث در زمینه عقد قراردادهای نظامی نیز فعال است و به عنوان مثال زیرمجموعه جنرال موتورز دیفنس آن در سال ۲۰۲۰ توانست برنده قراردادی ۲۱۴ میلیون دلاری برای تولید وسایل نقلیه تیم پیاده‌نظام ارتش آمریکا شود، خودرویی چابک که می‌تواند ۹ نظامی را در میدان نبرد حمل کند. مقاله پیش رو نیز به معرفی محصولات نظامی کمتر شناخته شده جنرال موتورز اختصاص دارد.

محصولات نظامی کمتر شناخته شده جنرال موتورز

پیشرانه‌های متنوع

خودروسازان مختلفی در طول چند دهه قبل مشغول تأمین پیشرانه‌های وسایل نقلیه نظامی بوده‌اند. استون مارتین و بی ام و این کار را در جنگ جهانی دوم انجام داده‌اند. جنرال موتورز و شاخه‌های گوناگون آن از جمله بیوک و کادیلاک نیز چندین پیشرانه را برای ارتش آمریکا در جنگ جهانی اول تولید کرده‌اند. در بخش وسایل نقلیه زمینی، کادیلاک بیش از ۱۰۰۰ پیشرانه ۸ سیلندر را برای تراکتورها تولید نموده است. بیوک و کادیلاک هم با همکاری یکدیگر پیشرانه ۱۲ سیلندر هواپیما را توسعه داده‌اند. جنرال موتورز در جنگ جهانی دوم نیز درگیر این کار بوده و بیوک به ساخت پیشرانه‌های پرت اند ویتنی کمک کرده است. بین سال‌های ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۷، این خودروساز پیشرانه توربوجت J65 را به همراه شرکت هوافضای رایت ساخته و روی هواپیماهای متنوعی نصب کرده است. بد نیست بدانید پیشرانه‌های دیترویت دیزل آلیسون نیز روی چندین وسیله نقلیه ارتش آمریکا از جمله خودروهای زرهی سبک نصب می‌شوند. جنرال موتورز همچنین سازنده چندین پیشرانه توربینی برای بالگردهای ارتش آمریکا بوده است.

داک دوزیست

ارتش آمریکا در جنگ جهانی دوم اتکای زیادی به یک وسیله نقلیه دوزیست با نام اصلی DUKW و نام مستعار داک داشته است. این محصول گزینه‌ای عالی برای انتقال تجهیزات و مهمات از کشتی‌ها به پیاده‌نظام بوده و بیش از ۲۱ هزار دستگاه از آن توسط جی ام سی تولید شده است. داک دوزیست بر پایه وانت پیکاپ های جی ام سی بنا شد و از شش چرخ استفاده می‌کرد. باید دانست حرف D در نام این وسیله نقلیه به مدل سال ۱۹۴۲ اشاره دارد درحالی‌که U نشان دهنده استایل بدنه دوزیست آن بوده و حروف K و W نیز به سیستم چهار چرخ محرک و اکسل عقب دوبل اشاره داشته‌اند. ارتش بریتانیا نیز حدود ۲ هزار دستگاه از DUKW را به خدمت گرفته است. داک توانایی حمل ۵ تن تجهیزات و ۲۵ نفر نظامی را دارد و با اینکه سرعت آن در آب فقط به حدود ۱۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد اما در خشکی می‌تواند با سرعت حدود ۸۰ کیلومتر در ساعت نیز حرکت کند.

تانک‌های سبک

جنرال موتورز تا قبل از جنگ جهانی دوم به غیر از پیشرانه‌ها، وسایل نقلیه و یک هواپیما چیز زیادی برای ارتش آمریکا نساخته بود اما با وقوع جنگ جهانی دوم همه‌چیز تغییر کرد. فرانکلین روزولت رئیس‌جمهور این کشور از رئیس جنرال موتورز خواست تا برنامه دفاع ملی را هدایت کند و به همین خاطر تمامی کارخانه‌های جنرال موتورز به کار تولید مواد مرتبط با جنگ پرداختند. یکی از این تجهیزات تانک بود. بین سال‌های ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۴، کادیلاک هزاران عراده از تانک‌های سبک M5 و M24 را تولید کرد. تانک M5 زره سبکی داشت و از توپ اصلی ۳۷ میلی‌متری استفاده می‌کرد و بیشتر مناسب مأموریت‌های شناسایی و پشتیبانی از نیروهای دیگر بود و به همین خاطر توانایی رویارویی با تانک‌های آلمانی را نداشت. M24 هم در مقابل ژرمن‌ها وضعیت بهتری نداشت اما توپ اصلی ۷۵ میلی‌متری آن کارایی بهتری را به نمایش می‌گذاشت. شاید گزینه بهتر جنرال موتورز برای مقابل با تانک‌های آلمانی، بیوک M18 هلکت بود که به تعداد هزاران عراده تولید شد.

هواپیما

جدای از پیشرانه ۱۲ سیلندر لیبرتی جنرال موتورز که در جنگ جهانی اول تولید شد، بخش هوافضای این شرکت حدود ۱۶۰۰ فروند هواپیمای DH-4 را نیز تولید کرده است. جنرال موتورز در کنار کمپانی دیتون رایت و استاندارد ایرکرافت مسئولیت تولید این هواپیما را بر عهده داشته هرچند بخش اعظم آن‌ها را دیتون رایت تولید نموده است. برخلاف نسخه بریتانیایی این هواپیما که از پیشرانه رولزرویس استفاده می‌کرد، مدل آمریکایی به پیشرانه ۱۲ سیلندر مجهز بود. جنرال موتورز نقش مهمی در تولید یکی از شاخص‌ترین هواپیماهای آمریکا در جنگ جهانی دوم داشته است. زیرمجموعه این شرکت سازنده هواپیماهای P-51 موستانگ، B-25 میچل و AT-6 بوده است.

سلاح و مهمات

زیرمجموعه‌های جنرال موتورز در جنگ جهانی دوم سخت مشغول تولید ادوات نظامی بودند. در واقع ارزش تجهیزاتی که این شرکت‌ها در دوران جنگ تولید کردند به بیش از ۱۲ میلیارد دلار رسید. از جمله این ادوات و تجهیزات نظامی می‌توان به ۱۵ نوع مختلف سلاح ضد هواپیما، توپ، تفنگ لوله کوتاه و سبک، گلوله‌های توپخانه و همچنین مسلسل‌های گوناگون اشاره کرد. چندین سال بعد از جنگ جهانی دوم و در خلال جنگ کره، اولدزموبیل وظیفه تأمین بازوکاها و سلاح‌های ضد هواپیمای ارتش آمریکا را بر عهده گرفت و بیش از ۸ میلیون بازوکا و ۵۴۳۱ سلاح ضد هواپیما را تولید کرد. یکی از مشهورترین مسلسل‌های بکار گرفته شده توسط ارتش آمریکا در جنگ ویتنام مسلسل M16 بود که نسخه‌های اولیه آن به خاطر شرایط محیطی و آب و هوایی ویتنام کارایی لازم را نداشتند و به حدی بد بودند که سربازان مسلسل سنگین‌تر M14 را ترجیح می‌دادند. به همین خاطر وزارت جنگ این کشور درخواست ایجاد تغییراتی در M16 را کرد که از جمله آن‌ها می‌توان به محفظه کرومی به منظور جلوگیری از زنگ‌زدگی اشاره کرد. برنده این قرارداد بخش هیدراماتیک جنرال موتورز بود که محصول نهایی خود را با نام M16A1 معرفی کرد و سریعاً به تولید کننده انبوه آن بدل شد. جنرال موتورز در همان سال‌ها توپ ۲۰ میلی‌متری M39 A3 را نیز برای جنگنده‌ها تولید می‌کرد.