جنسیس G70 شوتینگ بریک، میوهٔ ممنوعهٔ بازار آمریکا

سلام نوید جان کم پیدایی داداش.راستش منم بر این نظریه باور دارم و الان که 38 سالمه دنیا رو من پاره کردم.هر طور خواستم زندگی کردم هر وقت خواستم هر جا رفتم و به قول معروف واقعا هیچ پشیمونی در زندگی من نیست الا یک مورد.به طوری زندگی کردم که اگه امشبم بمیرم خیالی نیست منتها گاهی همه کارهای زندگیت رو دلخواه انجام میدی ولی حسرت یک چیز رو تو دلت میذاری.بزار راحت بهت بگم من از وقتی که دوست دخترم رو تو روسیه گذاشتم یعنی برای برگشتن به ایران به توافق نرسیدیم و وقتی هم رفتم نتونستم پیدا کنمش زندگی من معنا و لذتش رو از دست داد.این کارخونه ها و شرکت ها و… درسته قدرت و شخصیت و اعتبار بهم داد و وجه اجتماعی خوبی دارم ولی خب خیلی چیزا رو ازم گرفت که نمیشه گفت.از یک طرف هم وقتی خیلی چیزا رو براش قربانی کردم نمی تونم راحت هم از دست بدم الان سنم رفته بالا و تک پسرم پس باید ازدواج کنم یکی رو بزارم تا بتونه همون طور که من به پدرم کمک کردم اونم کمکم کنه و چیزی که این قدر براش زحمت کشیدم رو سرپا نگه داره.خداروشکر با یکی اشنا شدم که درسته حدود 10 سال ازم کوچک تره ولی خب هم سطحه سال ها منتظرم بود و از خانواده های اصیل هست و اصلا به اموال من نیاز نداره خب حالا که سنم بالا داره میره احتمالا تابستون عروسی می کنم و … . نوید جان ولی خب من زیاد ادم با ایمانی نیستم و اطرافیانم هم همچنین ولی زندگی موفقی دارند و افراد معتبری هستند و ازدواج دیر و زود نداره ازدواج نیاز به علاقه پاک و خالص داره نیاز به فداکاری داره و خیلی چیز ها.من شاید ادم موفقی باشم ولی اصلا عاشق خوبی نبودم و نیستم و نمی تونم خیلی خوب عاشق باشم ولی بازیگر خوبی هستم و این دردناکه.بنظرم اول باید به معصومیت و تعهد برسیم و واقعا یکی رو با تمام وجود دوست داشته باشم تا بتونیم عاشق بشیم.عاشقی شاید توی این موقعیت و جامعه (خودت میدونی لازم به باز کردن نیست)ریسک باشه و سخت باشه و مسئولیت بیاره ولی اگه واقعا کسی رو دوست داشته باشی و دو طرفه باشه دوست داشتن شاید مثل من با عقل تصمیم بگیری و بگذری ولی مطمئن باش یک شب خواب ارام نداری و همون عقلت محاکمهت می کنه.

2

درود ماهان جان ، پیشاپیش مبارک باشه ?

چند روزی هست که در سفر کاری هستم و کمتر میرسم بیام به پدال .

در جواب اون دوستانی که گفتند اینجا جای چنین مباحثی نیست ، باید بگم خودم هم اول چنین فکری کردم و گفتم درستش نیست در پدال چنین کامنتی بگذاریم ، اما بعد دیدم که شاید به درد بخور باشه و شاید شاید شاید از کاربران باشند که ببینند و در مورد این قضیه جدی‌تر فکر کنند !
به شخصه فکر میکنم که ازدواج در این زمانه دل شیر میخواهد که اگر در پس آن فرزندی هم باشه ، هِی‌هات و… !
بحث من اصلاً مالی نیست ، بحثم بیشتر شرایطی زمانه هست که بر ایران و جهان حاکم هست که انسان‌ها را تنوع‌طلب کرده و بسیار مشغول به کار کرده و در این دهکده‌ی جهانی سخت میشه دو نفر را تا آخر عمر در کنار هم دید و… !

امیدوارم هر عزیزی که ازدواج میکنه ، موفق و پایبند باشه ، چقدر خوبه دو نفر اینقدر با هم مَچ باشند که تا آخر عمر در کنار هم فقط و فقط لذت ببرند .

چند سالی میشه که اینقدر اسم طلاق را از افراد مختلف شنیدیم و دیدیم که کلاً دیگه این قضیه‌ی زشت ، عادی جلوه میکنه متاسفانه !