یادی از هیوندای سنتنیال، رقیب ناکام کره‌ای برای مرسدس بنز S کلاس

هیوندای در سال ۲۰۱۰ با عرضهٔ سنتنیال، سعی کرد با سدان‌های لوکسی مثل مرسدس S کلاس رقابت کند اما موفق به جلب نظر خریداران نشد.

در اوایل دههٔ ۲۰۱۰، هیوندای دست به اقدامی جسورانه زد. این شرکت که تا آن زمان به تولید خودروهای اقتصادی می‌پرداخت و عملکرد خوبی هم داشت، تصمیم به امتحان شانس خود در بخش‌های جدیدی از بازار گرفت. بدین منظور، هیوندای در اواخر دههٔ ۲۰۰۰ جنسیس کوپه و سدان را به بازار فرستاد که در بازار نسبتاً موفق عمل کردند. با این موفقیت، شرکت کره‌ای جسارت این را پیدا کرد که به اهداف بالاتری فکر کند و چند سال بعد، خودرویی با نام سنتنیال را برای رقابت با مرسدس بنز S کلاس معرفی کرد.

بله شرکتی که به خاطر تولید خودروهایی ارزان‌قیمت مثل النترا شهرت پیدا کرده بود، تصمیم گرفت با یک سدان بزرگ با پیشرانهٔ V8 و امکانات فراوان، به مصاف بزرگان آلمانی برود. سنتنیال که در برخی بازارها با نام اکوس عرضه می‌شد، از بسیاری جهات خودروی چشمگیری بود درحالی‌که نصف رقبایی مثل ب‌ام‌و سری ۷ و لکسوس LS قیمت داشت. روی کاغذ، سنتنیال می‌توانست خودروی موفقی باشد ولی به چند دلیل، این اتفاق رخ نداد و سدان لوکس کره‌ای‌ها که در تعداد محدودی به ایران هم وارد شد، شکست سنگینی خورد.

تاریخچهٔ سنتنیال

هرچند سنتنیال در سال ۲۰۱۰ به‌واسطهٔ رونمایی در نمایشگاه نیویورک به شهرت رسید ولی نسل اول آن از سال ۱۹۹۹ در کره جنوبی عرضه می‌شد. این خودرو به‌وضوح از مرسدس بنز S کلاس و لکسوس LS زمان خود الهام گرفته بود. نسل اول سنتنیال با همکاری میتسوبیشی توسعه پیدا کرده بود و هیوندای حتی در سال ۲۰۰۱ در نمایشگاه خودروی نیویورک آن را با نام LZ450 (به تقلید از لکسوس LS400) به نمایش درآورد تا واکنش خریداران آمریکایی را بسنجد ولی شرکت کره‌ای شرایط را برای عرضهٔ این سدان لوکس در بازار آمریکا مناسب ندید. حدود یک دهه بعد اما شرایط تغییر کرده بود. هیوندای حالا در سرتاسر جهان رشد قابل‌توجهی را تجربه کرده و سرانجام آماده بود تا پا را از مرزهای قبلی فراتر بگذارد. زمانی که نسل دوم سنتنیال در سال ۲۰۱۰ به بازار آمد، جاه‌طلبانه‌ترین حرکت هیوندای تا آن زمان محسوب می‌شد.

گران‌ترین خودروی هیوندای

هیوندای جنسیس زمانی که در سال ۲۰۰۹ به بازار آمد، حدود ۴۰ هزار دلار قیمت داشت که برای خودرویی با برند هیوندای رقم قابل‌توجهی بود اما سنتنیال با قیمت پایهٔ ۵۸ هزار دلار، پا را از این هم فراتر گذاشت. این خودرو که در دو تیپ عرضه می‌شد. تیپ پایه که سیگنیچر نام داشت، با تمام ملزومات یک سدان لوکس عرضه می‌شد درحالی‌که تیپ دوم با نام آلتیمیت، نسخه‌ای شوفر محور با دو صندلی مجزا در عقب مجهز به ماساژور و زیر پایی بود که حدود ۱۰ هزار دلار قیمت بیشتری داشت. برای سنتنیال هیچ آپشنی قابل سفارش نبود و هیوندای تمام تجهیزات لازم را به‌صورت استاندارد ارائه می‌کرد.

ویژگی‌های منحصربه‌فرد سنتنیال

نسل دوم سنتنیال برخلاف نسل قبلی، ظاهری منحصربه‌فرد داشت که الهام گیری فاحشی از خودروهای دیگر در آن دیده نمی‌شد. بااین‌وجود، سدان پرچم‌دار هیوندای کمی بیش‌ازحد ساده به نظر می‌رسید که برای این سگمنت چندان مناسب نبود و باعث می‌شد در بین دیگر خودروهای خیابان‌ها نتواند خود را متمایز کند. درواقع، سنتنیال مناسب کسانی بود که نمی‌خواستند جلب‌توجه کنند. زیر این ظاهر ساده اما پیشرانهٔ جذابی پنهان شده بود. این خودرو در ابتدا با یک پیشرانهٔ ۴.۶ لیتری V8 به بازار عرضه شد که ۳۸۵ اسب بخار قدرت داشت ولی در به‌روزرسانی سال ۲۰۱۲، این موتور با یک نمونهٔ ۵ لیتری V8 جایگزین شد که قدرت را به ۴۳۰ اسب بخار رساند. انتقال نیروی هردو موتور هم توسط یک گیربکس هشت سرعته اتوماتیک صورت می‌گرفت.

سنتنیال از لیست بلند بالایی از امکانات و تجهیزات بهره می‌برد که ازجملهٔ آن‌ها می‌توان به درهای سافت کلوز، آفتاب‌گیرهای برقی، سیستم صوتی پریمیوم با ۱۷ بلندگو، تریم چوبی واقعی، تودوزی چرمی، سیستم تعلیق بادی، نمایشگر هدآپ، کروز کنترل هوشمند و… اشاره کرد. درواقع، هر آن چیزی که از یک سدان لوکس پرچم‌دار انتظار می‌رفت در این خودرو وجود داشت.

دلایل شکست سنتنیال

مشکل اصلی سنتنیال فقط از یکجا آب می‌خورد، نشان هیوندای! برای برندی که در دههٔ ۹۰ به ساخت خودروهای ارزان‌قیمت شهرت داشت، رقابت با مرسدس بنز S کلاس در کمتر از ۱۵ سال بعد حرکتی دور از ذهن بود. در این زمینه، کار درست را تویوتا انجام داد. این شرکت زمانی که در اواخر دههٔ ۸۰ تصمیم گرفت به عرصهٔ خودروهای لوکس وارد شود، متوجه شد که عرضهٔ یک سدان لوکس با برند تویوتا نمی‌تواند نظر خریداران را جلب کند و بنابراین، برند لکسوس را ایجاد کرد.

علاوه بر این، تلاش برای پایین نگه داشتن هزینه‌ها در پروژهٔ سنتنیال هم مشهود بود زیرا چوب و چرم خودرو آن‌طور که انتظار می‌رفت باکیفیت نبود، دکمه‌ها ارزان‌قیمت بودند، گیربکس عملکرد ضعیفی داشت و رانندگی خودرو کسل‌کننده بود. این در حالی بود که تویوتا در دههٔ ۸۰ برای توسعهٔ لکسوس LS400 بیش از یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد و توانست رقیب قانع‌کننده‌ای برای S کلاس تولید کند اما این موضوع در مورد سنتنیال صدق نمی‌کرد. این سدان لوکس کره‌ای در بهترین سال خود یعنی ۲۰۱۳، در آمریکا تنها ۳,۹۷۲ دستگاه فروخت درحالی‌که در همان سال‌ها مرسدس S کلاس فروشی در حدود ۱۳ هزار دستگاه داشت.

هیوندای اما از شکست سنتنیال درس گرفت و در سال ۲۰۱۵ برای عرضهٔ خودروهای لوکس خود، برند جنسیس را ایجاد کرد. این برند در سال ۲۰۱۶ سدان‌های G80 و G90 را در آمریکا عرضه کرد که دومی جایگزین سنتنیال محسوب می‌شد. هیوندای در جنسیس G90 هر آنچه از تجربهٔ سنتنیال آموخته بود را به کار گرفت و سدان پرچم‌داری را به بازار فرستاد که ازهرجهت بهتر بود. G90 اکنون نیز به نقطه‌ای رسیده که می‌تواند با بهترین سدان‌های لوکس جهان رقابت کند. با ایجاد برند جنسیس، تولید سنتنیال در سال ۲۰۱۶ خاتمه پیدا کرد درحالی‌که طی این سال‌ها مجموعاً کمتر از ۱۸ هزار دستگاه فروخته بود.

هیوندای سنتنیال در ایران

سنتنیال در مدل‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳ با پیشرانهٔ ۴.۶ لیتری V8 به بازار کشورمان وارد شد ولی در اینجا هم عرضهٔ نسبتاً محدودی داشت. در حال حاضر، نمونه‌های دست‌دوم این سدان لوکس کره‌ای بسته به مدل و کارکرد، از ۴ تا بیش از ۶ میلیارد تومان قیمت دارند.