هیوندای یکی از خودروسازانی است که بشدت بر توسعهٔ خودروهای هیدروژنی تمرکز دارد. در همین راستا این شرکت کرهای سال گذشته نسخهٔ پیشتولید یک کراساوور هیدروژنی را معرفی کرد که آن زمان نامش مشخص نبود و گفته شد نسخهٔ نهایی آن، سال آینده رسماً رونمایی میشود. حال هیوندای به وعدهٔ خود عمل کرده و نسخهٔ نهایی این کراساوور هیدروژنی که نکسو (Nexo) نام گرفته را در نمایشگاه CES امسال رونمایی کرده است. البته هیوندای پیشازاین هم با ساخت نسخهٔ هیدروژنی مدل توسان به بخش خودروهای هیدروژنی وارد شده بود اما نکسو گام بعدی این شرکت برای ارائهٔ این تکنولوژی به عموم مردم است.
نکسو در مقایسه با نسخهٔ هیدروژنی توسان خودرویی سریعتر، قابلاطمینانتر، کارآمدتر و جادارتر است. هرچند نکسو هم مانند توسان هیدروژنی یک کراساوور است اما این ماشین روی یک پلتفرم ویژه و جدید ساخته شده که این یعنی پلتفرم نکسو بهطور خاص مناسب با نیازهای یک خودروی هیدروژنی طراحی شده است. بهعنوانمثال، جانمایی مخازن هیدروژن در این پلتفرم بهتر صورت گرفته است.
نکسو به سه مخزن هیدروژن مجهز است که در زیر قسمت عقبی خودرو نصب شدهاند درحالیکه در کنار آن یک پکیج باطری لیتیوم یون نیز درون صندوق بار نصب شده است. این کراساوور ظرفیت ذخیرهٔ ۶.۳ کیلوگرم هیدروژن را دارد که نسبت به ظرفیت ۵.۶ کیلوگرمی توسان هیدروژنی افزایش قابلتوجهی را تجربه کرده است. درعینحال، سیستم ذخیرهٔ هیدروژن نکسو ۱۶ کیلوگرم وزن کمتری نسبت به توسان دارد. علاوه بر این، سیستم سلول سوختی (که هیدروژن را به برق تبدیل میکند) نیز کوچکتر شده است.
با وجود قطعات متحرکی همچون موتور الکتریکی و کمپرسور خنککننده که در زیر کاپوت قرار دارند، هیوندای میگوید در این کراساوور هیدروژنی بیشتر صدای تولیدی این قطعات، بیرون از کابین مسافران نگهداشته شده است. سیستم سلول سوختی نکسو ۹۵ کیلووات قدرت تولید میکند که در کنار توان ۴۰ کیلوواتی باطریها قرار گرفته و بنابراین مجموعاً ۱۳۵ کیلووات نیرو به موتور خودرو میرسد. این موتور الکتریکی نیز قویتر از قبل شده و حالا ۱۲۰ کیلووات (۱۶۰ اسب بخار) قدرت و ۳۹۵ نیوتن متر گشتاور تولید میکند که ۲۰ کیلووات و ۹۵ نیوتن متر بیشتر از توسان هیدروژنی است.
درنتیجهٔ این افزایش توان، شتاب نکسو بیشتر از توسان هیدروژنی شده است بهنحویکه این کراساوور هیدروژنی میتواند ظرف فقط ۹.۹ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت دست پیدا کند درحالیکه توسان هیدروژنی برای این کار به ۱۲.۵ ثانیه زمان احتیاج داشت. از لحاظ دوام نیز مهندسین هیوندای میگویند سیستم سلول سوختی نکسو عمری حدود ۱۶۰ هزار کیلومتر یا ۱۰ سال دارد که این یعنی این خودرو عمر مفیدی حتی بیش از زمانی که بسیاری از مالکین بدان احتیاج دارند را ارائه میکند.
علاوه بر این، نکسو مورد آزمایشات بسیار سختی قرار گرفته تا از کارایی مناسب آن در تمامی شرایط اطمینان حاصل گردد. آزمایشات این کراساوور هیدروژنی شامل تستهای ارتفاع بالا در ارتفاع ۴۲۰۰ متری در Mount Evans کلرادو، آزمایش در دمای ۵۲ درجهٔ سانتیگراد در Death Valley و تست سرما در دمای منفی ۳۰ درجهٔ سانتیگراد در آلاسکا میشود؛ اما شاید آزمایش آخری، سختترین آزمایش نکسو بوده باشد چراکه خودروهای هیدروژنی معمولاً برای استارت و تولید قدرت در هوای سرد با مشکلاتی مواجه هستند.
در این رابطه مدیر ارشد قوای محرکه در مرکز فنی هیوندای آمریکا آقای «Jerome Gregeois» گفته است که این کراساوور هیدروژنی به جهت آماده شدن برای حرکت در دمای منفی ۳۰ درجه تنها به ۳۰ ثانیه زمان احتیاج دارد درحالیکه گرم شدن کامل سیستم سلول سوختی توسان به ۹۰ ثانیه زمان نیاز داشت. او میگوید در نکسو راننده در عرض چند ثانیه میتواند قدرت کامل را در اختیار داشته باشد.
اما همانطور که از تمامی این پیشرفتها انتظار میرود، بُرد نکسو نیز بهبود پیدا کرده است؛ بنابراین انتظار میرود این خودرو بتواند با هر بار پُر کردن مخازن هیدروژنش مسافت ۵۶۰ کیلومتر را طی کند درحالیکه میزان مصرف انرژی آن نیز معادل ۴.۱ لیتر در هر صد کیلومتر است (در خودروهای الکتریکی و هیدروژنی، میانگین مسافت قابل پیمایش با مصرف یک واحد انرژی بهصورت معادل لیتر در صد کیلومتر اندازهگیری میشود. بدین منظور ۹ کیلووات ساعت انرژی معادل یک لیتر بنزین محاسبه میشود). این در حالی است که توسان هیدروژنی بُردی معادل ۴۲۵ کیلومتر داشت.
توسان هیدروژنی بهعنوان نخستین خودروی هیدروژنی تولیدی هیوندای تنها در برخی قسمتهای بخش جنوبی کالیفرنیا و صرفاً بهصورت اجارهای ارائه شد اما هنوز مشخص نیست که سازندهٔ کرهای، مدل جدید نکسو را چگونه و چه زمانی به بازار عرضه خواهد کرد. بااینحال آنچه که روشن است این است که هیوندای بسیار به آیندهٔ خودروهای هیدروژنی علاقهمند است.
اما بااینحال هنوز هم مشکل عمدهٔ خودروهای هیدروژنی، کمبود جایگاههای سوختگیری هیدروژن است بهنحویکه در سراسر ایالاتمتحده جایگاههای هیدروژن بسیار کمی وجود دارد و مقامات هیوندای هم گفتهاند که این شرکت علاقهای به وارد شدن به بیزینس تأمین هیدروژن برای خودروها ندارد؛ بنابراین هنوز راه زیادی باقیمانده تا جایگاههای هیدروژن و یا حتی مکانهای شارژ خودروهای الکتریکی مانند پمپبنزینها فراگیر شوند. به همین دلیل مدیرعامل بخش قوای محرکهٔ هیوندای آمریکا آقای «John Juriga» میگوید ما همچنان تا سال ۲۰۲۵ و فراتر از آن، پیشرانههای درونسوز را قوای محرکهٔ غالب در خودروها میبینیم.
Saeed Boroomand
۲۰ دی ۱۳۹۶چقد طراحیش مناسب و خوبه.
مشکل جایگاه های سوخت خیلی جدی نیست. تسلا همین الانش ده هزار تا ایستگاه شارژ داره توی دنیا و ظرف یک سال آینده میشه ۱۸ هزار تا. خود اروپایی ها هم کنسرسیوم دارن مجموعه بنز و ولکس واگن و بقیه…
جایگاه هیدروژنم سخت نیست چون میشه محلی تولیدش کرد و هزینه حمل و نقل و پالایش بنزین رو به اون شکل نداره.هر جا لوله کشی گاز معمولی باشه میشه هیدروژن تولید کرد، و در غیر این صورتم هر جا آب داشته باشه و برق میشه مجدد…
خود گاز طبیعی به نظر من سوخت بهتریه، پیل سوخت هیدروژن الان روی بورسه چون بدون اون میانگین آلایندگی مجموع تولیدات شرکت ها زیاد میشه و باید جریمه بدن و جنبه نمایشی داره…
خودروهای دارای باتری هم از همه بهتر هستن…
میانگین مصرف سوختی که نوشتین مبهمه کسی واحد لیتر رو ندیدم واسه هیدروژن به کار ببره و معمولا مقدار کیلو بر صد کیلومتر میگن و اون مقدار معادل چهار لیتر بنزین که گفتید عدد خیلی بزرگیه و حدودا معادل صدی دو لیتر معادل بنزین باید بسوزونه یه ماشین پیل سوخت یا کمتر…
علی
۲۰ دی ۱۳۹۶سعید جون طراحیش همچین آش دهنسوزیهم نیستا
طراحی کلیش یه جوری شبیه ماشینای سیتروئن هستش
Saeed Boroomand
۲۰ دی ۱۳۹۶آخه یه مقایسه کنید با هوندا کلاریتی و مدل های هیدروژنی دیگه طراحی آدمیزادیه، بله چراغ های باریک و مه شکن های بلد الان داره ترند میشه، جیپ، سیتروین، نیسان جوک تا حدودی ( همونی که تو ایران قیمتش جوکه واسه خودش :) )
شاهين
۲۰ دی ۱۳۹۶منم با علی موافقم.با اینکه از سیتروعن خوشکلتره ولی طراحیش منو یاد سیتروعن کاکتوس انداخت. اینجور که اینهمه چراخ عقب و جلوی ماشین میزارن اگه طرف تصادف کنه به جای یه چراغ باید دو جین چراغ نو بخره
net
۲۰ دی ۱۳۹۶طراحی زشتی داره nexo و مثل هیوندای سانتافه اسپرت ۲۰۱۸ زیبا نیست
F۲۲RAPTOR
۲۰ دی ۱۳۹۶من شنیدم خروجی اگزوز ماشینهای هیدروژنی بخار آبه
و یه فناوری پاک
morteza
۲۰ دی ۱۳۹۶چه جالب.قیمت هیدروژن حالا لیتری چند هست؟
به صرفه هست؟
Saeed Boroomand
۲۰ دی ۱۳۹۶حدود ۱۴ دلار به ازای هر کیلو، قراره ارزون شه تا حدود حتی دو دلار اما فعلا که نیست. این ماشین با هر کیلو حدود صد کیلومتر حرکت میکنه ( حجم مخزن تقسیم بر برد ماشین)؛ از طرفی یه ماشین بنزینی حدود دو گالن بنزین میسوزونه که میشه تقریبا پنج تا شش دلار. به صرفه نیست الان منطقا.
اما یه سری جاها برنامه های دیگه ای دارن، مثلا توی هلند آب دریا رو الکترولیز میکنن و اتوبوس هاشون رو هیدروژنی این طوری آلودگی صوتی هوا هم از بین میره و سوبسیدش منطقی هست و ایجاد شغلم میکنه.
فرامرز
۲۰ دی ۱۳۹۶فکر کنم نیازی به اگزوز نداشته باشن و بخار یا قطرات آب از زیر ماشین خارج بشه. تو عکس ها هم چیزی دیده نمیشه
F۲۲RAPTOR
۲۰ دی ۱۳۹۶خب این کانسپته داش شاید واسه همین اگزوز نباشه
بعدشم. اگه بخار خروجی به صورت اگزوز نداشته باشه ،و به قول شما از زیر ماشین دراد میتونه قسمتای فلزی زیر رو زنگ زده کنه
الف.ی
۲۰ دی ۱۳۹۶درسته
درصد خیلی زیادی از گاز خروجی رو آب تشکیل میده اونقدر آبش پاکه که با یه تصفیه ساده و ریختن یه سری نمک توش میتونی ازش آب آشامیدنی بسازی!!!!!!!!!!!
خودروساز های هیدروژنی داشتن چند وقت پیش رو یه طرحی کار میکردن که بخار آب رو جدا کنه و دوباره با برقکافت به همون هیدروژن و اکسیژن تبدیلش کنن نمیدونم طرحشون جواب داده یا نه
این موتور های هیدروژنی به هیچ وجه ضعیف نیستن ها استون چند سال پیش یه موتور 12 سیلندر هیدورژنی معرفی کرده بود که 560 اسب قدرت داشت و قرار بود رو رپید هیدروژنی استفاده شه
Saeed Boroomand
۲۰ دی ۱۳۹۶بازده الکترولیز حدود ۷۵ درصده و خب با باز گذاشتن در یخچال نمیشه هوا رو خنک کرد…
F۲۲RAPTOR
۲۰ دی ۱۳۹۶الف جان هیدروژنی که تو این مقاله بش اشاره شده احتراقی نیستنا!
هیدروژن تو یه فرآیند کمپرس میشه
به همراه اکسیژن ،
طی این فرایند برق تولید میشه
و البته بخار
برق هم که تو باتریا ذخیره میشه
بهنام
۲۰ دی ۱۳۹۶دست ما که دیگه از همه چی کوتاه شده با این تعرفه و سیاست ها ! فقط تو فضای مجازی میتونیم ببینم ?
افسوس ?
john
۲۰ دی ۱۳۹۶دست ما کوتاه نشده، ما میتونیم با نخریدن ازشون فقط به مدت یکسال همشونو به خاک سیاه بشونیم، فقط باید هممون با هم متحد شیم
بهنام
۲۰ دی ۱۳۹۶کو اتحاد !؟ مگه صبر نکریدم همه با یه وام 25 ملیونی خودشونو باختن
فقط نتیجه این شد
گرون تر شدن
اینجا هیچیش رو حساب کتاب نیست
morteza
۲۰ دی ۱۳۹۶بعضی اوقاتم باید “رفت” و فقط “رفت”.
Raha
۲۰ دی ۱۳۹۶این زبان جدید طراحی هیوندای رو نمیپسندم :(
امیرمحمد
۲۰ دی ۱۳۹۶هیوندای طراحی بسیار خوبی داشت طوری که یه زمانی بزرگترین مزیتش نسبت به رقباش طراحیش بود ولی الان واقعا طراحیاش کلیشه ای و خسته کننده شدن امیدوارم یه تکونی به خودش بده حالا من کاری ندارم به خوبی یا بدی سانتافه در مقابل رقباش ولی خدایی هنوز که هنوزه طراحی این ماشین جذابه و به دل میشینه و مخصوصا مدلای فیس لیفتش بسیار زیبان و میراثدار طراحی زیبای سال های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ هستن
شاهين
۲۰ دی ۱۳۹۶زبان طراحی هیوندای فقط سوناتا وای اف
مانی
۲۰ دی ۱۳۹۶خوبیه شرکتی که زبانه طراحی خاصی نداشته باشه
اینه که هروقت حال کرد استایل ماشین رو از پایه به طور کامل
عوض میکنه
مهران
۲۰ دی ۱۳۹۶عقبش خیلی خوبه ولی از جلوش خیلی خوشم نیومد مخصوصا جلو پنجرش