تست و بررسی تارا دنده‌ای؛ مزایا، معایب، مشخصات و ارزش خرید

قبلاً بررسی تارا V2 در پدال انجام دادیم تا عیب و ایرادات سدان ایران‌خودرو مشخص شود. حال به سراغ تارا دنده دستی یا همان تارا V1 رفتیم تا ببینیم در این خودرو باتوجه‌به کم شدن امکانات و حذف گیربکس اتوماتیک ایرادات نیز کم‌تر شده یا خیر؟

تارا را می‌توان یک خودروی نسبتاً اقتصادی، نسبتاً خانوادگی و نسبتاً زیبا دانست. می‌توان گفت این خودرو برای عامه مردم ایران کارآمد است؛ اما مشکل اساسی تارا عیوب برقی و مهندسی است.

در این سری از مقالات تست و بررسی مجله پدال، سراغ تارا ایران‌خودرو رفته‌ایم تا تمام مزایا، معایب و ویژگی‌های آن را بررسی کنیم و همچنین شما را با تفاوت‌هایش نسبت به نسخه اتوماتیک آشنا کنیم.

همچنین بخوانید: تست و بررسی تارا اتوماتیک

همچنین بخوانید: تست و بررسی رانا پلاس

مقدمه

تارا نماد جمله بهترین نسخه از خودت باش است چرا که خیلی از ایرادات خودرو های ایران‌خودرو را ندارد و از طرفی بهترین خودروی ایرانی با قیمت مناسب است؛ به طور مثال این خودرو دیگر از پلتفرم قدیمی پژو ۴۰۵ بهره نمی‌برد و ایرادات فنی عجیب (حداقل در نسخه‌هایی که جدیداً تولید شده) مشاهده نمی‌شود؛ هرچند ایرادات برقی پرتعداد هستند و عملکرد گیربکس جالب نیست. تارا حاصل تلاش ایران‌خودرو برای تولید ملی است و فعلاً جذابیت زیادی برای مشتری ایرانی دارد. هرچند که ایرادات تارا به مراتب بیشتر از ارزان‌ترین خودروی پژو، مثل ۳۰۱ است.

تارا از کجا آمد؟

زمان امضای برجام، قراردادهای متعدد میان ایران و شرکت‌های خارجی بسته شد. یکی از آن‌ها مونتاژ پژو ۳۰۱ با پلتفرم FP1 توسط گروه ایکاپ ایران‌خودرو بود. در سال ۲۰۱۸ با اعمال دوباره تحریم‌ها و بد عهدی پژو، محصولات برند فرانسوی هم دیگر در کشور ما تولید نشد؛ اما حق استفاده از این پلتفرم برای ایران باقی ماند. ایران‌خودرو با زرنگی خاص خود، پلتفرم را اصلاح کرد و نام آن را به IKP1 تغییر داد و این گونه برادر ایرانی پژو ۳۰۱، به نام تارا متولد شد.

طراحی ظاهری تارا دنده‌ای

جلو یوز ایرانی، عقب برج میلاد و تالار شهر! نامش تارا به معنای ستاره! این افکاری است که شاید با شنیدن خصوصیات ظاهری و نام تارا به ذهنتان خطور کند؛ اما وقتی این خودرو را از نزدیک می‌بینید، متوجه می‌شوید که اصلاً با یک شاهکار روبرو نیستید. تارا فقط یک خودرو با طراحی ساده، مانند باقی محصولات ایران‌خودرو است.

هنگامی که به جلوی تارا می‌نگرید چهره‌ای خشن با طراحی خطی می‌بینید که به نسبت سال ۲۰۲۴ بسیار ساده است. جلو پنجره دارای خطوط افقی، چراغ‌ها معمولی بدون تکنولوژی خاص و طراحی عجیبی هستند؛ درکل طراحی جلوی تارا بسیار محافظه کارانه است و شدیداً تحت تاثیر فورد موستانگ به نظر می‌رسد.

اوضاع در نمای جانبی تارا بهتر است؛ دو خط تیز به همراه آیینه‌ای که از پژو ۳۰۱ باقی مانده ظاهر جانبی را قابل قبول‌تر کرده اما ای‌کاش همانند چهره‌ی جلو در اینجا هم ادوات کروم به کار رفته بود. دیگر نکته‌ی آزاردهنده، قالپاق است که طرح به شدت زشتی دارد. جالب است بدانید روی قالپاق این خودرو پنج جای پیچ قرار داده شده اما روی رینگ چهار پیچ مشاهده می‌شود.

در نمای عقب، نخبگان ایران‌خودرو از ترند روز با چراغ‌های پیوسته استفاده کردند و به همین دلیل نمای پشت، کمی زشت و عقب‌مانده دیده می‌شود.

کابین و امکانات تارا دنده‌ای

با وارد شدن به کابین تارا متوجه تفاوت با دیگر محصولات ایران‌خودرو می‌شوید؛ اما نسخه دنده‌ای و اتوماتیک تارا در نگاه اول مشابه هستند. کیفیت متریال کابین، جالب نیست و مثل دیگر محصولات ایران‌خودرو، ایراد کیفی دارد. ارگونومی و ظاهر داشبورد تارا از نگاه بسیاری ضعیف است؛ باید گفت که طراحی داشبورد تارا از پژو ۳۰۱ به ارث رسیده که یعنی از اکثر خودرو های داخلی ارگونومی بهتری دارد.

به طور مثال فرورفتگی داشبورد به افزایش راحتی سرنشینان کمک می‌کند؛ اما راننده در حین رانندگی نمی‌تواند به آن دسترسی پیدا کند. سؤال این است که چرا کلیدهای شیشه‌بالابرهای جلو روی کنسول نصب شده و برای سرنشینان عقب روی در؟ همچنین باید به مالتی‌مدیای تارا اشاره کنیم که بسیار کاربردی است و امکانات خوبی ارائه می‌دهد؛ اما در خودروی مورد تست، قابلیت اندوریداتو و اپل‌کارپلی کار نکرد و پس از یک دقیقه اتصال موبایل به مانیتور قطع شد.

در نسخه‌های اتوماتیک کلید استارت در سمت چپ فرمان مشاهده می‌شود؛ اما در نسخه‌های دنده‌ای، استارت تارا به صورت کلیدی است که در سمت راست فرمان قرار دارد. در اینجا زیرآرنجی وجود ندارد؛ اما در نسخه‌های اتوماتیک زیرآرنجی مشاهده می‌شود (شما می‌توانید با مراجعه به نمایندگی‌های آپکو تارا دنده‌ای را به زیرآرنجی مجهز کنید).

داشبورد در حالت عادی سروصدای خاصی ندارد؛ اما در دنده سه داشبورد به صدا می‌افتد! تارا دنده‌ای مجهز به سنسور فشار باد تایرها است که البته در خودروی مورد بررسی خراب بود و با مراجعه به نمایندگی هم گفته شده نیاز به به‌روزرسانی دارد!

نرمی و راحتی صندلی در تارا خوب است. طراحی صفحه کیلومتر خیلی ابتدایی به نظر می‌رسد و خوانایی ضعیفی دارد. طراحی پنل تهویه به نسبت خودروهای ایرانی خلاقانه‌تر است؛ اما یک عیب بزرگ دارد؛ هنگامی که کولر یا بخاری روشن است و شما قصد دارید حالتش را تغییر دهید نخست باید به صورت دستی آن را خاموش کرده و سپس حالت دلخواه را انتخاب کنید.

ردیف دوم؛ اما هیچ قابلیت رفاهی اعم از زیرآرنجی، شیشه‌بالابر اتوماتیک و یا گرمکن را ندارد و تنها مورد متفاوت از پراید، وجود شیشه‌بالابرهای برقی است. فضای پا برای افراد بلندقد مناسب اما فضای سر جالب نیست. تارا صندوق ۶۴۰ لیتری دارد که باتوجه‌به ابعاد خودرو و رقبا، عالی به نظر می‌رسد.

مشخصات فنی تارا دنده‌ای

تارا اتوماتیک یک موتور چهار سیلندر ۱.۶ لیتری از نوع TU5+ با قدرت ۱۱۳ اسب بخار و ۱۴۴ نیوتن‌متر گشتاور دارد که متصل به یک گیربکس ۵ دنده دستی است. این خودرو می‌تواند در ۱۲.۵ ثانیه از سرعت صفر به ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد و با حداکثر سرعت ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت حرکت کند. تارا اتوماتیک دارای یک باک ۵۰ لیتری است و به صورت ترکیبی در حدود ۷.۱ لیتر مصرف سوخت دارد. این عدد در شهر به ۱۰ لیتر می‌رسد.

تجربه رانندگی با تارا دنده‌ای

با استارت تارا و شنیدن صدای موتور TU5 پلاس از ایرانی بودن خودرو اطمینان پیدا می‌کنید. باتوجه‌به وجود گیربکس ۵ دنده دستی باید گفت که هماهنگی جالبی میان موتور و گیربکس مشاهده نمی‌شود و همچنین پدال گاز تاخیر عذاب‌آوری دارد که این نکته در جاده و در هنگام سبقت‌گیری و در هنگام راه افتادن به چشم می‌آید. تا امروز آمار خرابی این موتور خیلی کم بوده و موتور بسیار بی‌آزاری روی تارا قرار دارد.

شروع به حرکت در تارا به نسبت شاهین خیلی خوب است؛ ولی شتاب ثانویه آنها تفاوتی ندارد. در شاهین اما ایرادات فنی و موتوری به علت وجود توربو شارژ بیشتر دیده شده است. پلتفرم تارا ساخت پژو فرانسه است و فرانسوی‌ها در ساخت خودروهایی با هندلینگ خوب تجربه بالایی دارند؛ از طرفی نیز تارا اولین محصول کاملاً ایرانی مجهز به کنترل پایداری (هرچند نامطمئن) است؛ بنابراین تارا تقریباً از همه خودرو های ایرانی پایداری و هندلینگ بهتری دارد.

دید راننده به جلو و عقب خوب است. ابعاد آیینه برای تارا مناسب به نظر می‌رسد و نقاط کور را پوشش می‌دهد. عادت کردن به رانندگی با تارا به علت ارتفاع بلند داشبورد، دردسرهایی دارد. نکته‌ای که در خودروی مورد تست به چشم آمد، تعلیق نرم و فاقد کوبش است. تارا هنگام عبور از چاله‌های مرسوم در خیابان‌های ایران و سرعت‌گیرها، خوب عمل می‌کند؛ اما می‌توان ادعا کرد سواری شاهین، نرم‌تر است.

یکی از سؤالات درباره تارا، تعویض برف‌پاک‌کن است. ایران‌خودرو به دلیل رعایت برخی از استانداردهای ایمنی، برف‌پاک‌کن‌ها را مخفی کارکرده. اما برای تعویض آنها نخست باید یک پله برف‌پاک‌کن را بزنید تا وسط شیشه بایستد، سپس آنها را بالا بیاورید و تعویض کنید.

هزینه‌های نگهداری تارا دنده‌ای

تارایی که زیر دست ما برای تست بود حدود ۱۸ هزار کیلومتر کارکرد و مدل ۱۴۰۲ بود. در این کارکرد پمپ قفل در عقب به سر و صدا افتاده، میکروسوئیچ کلاچ چندین بار سوخته و در آخرین بار که مالک به نمایندگی مراجعه کرده این قطعه از جایش درآمده است. سنسور نور نیز دوبار خراب شده که در دفعه دوم با مراجعه به نمایندگی تعویض شده است. این عیوب به غیر از نقص‌هایی است که قبل‌تر گفته شد. اما نکته مثبت اینجاست که نمایندگی بدون هزینه تمامی قطعات را تعویض می‌کند. درکل غالب خودروهای تارا که نگارنده بررسی کرده است؛ ایرادات برقی بسیاری داشته‌اند ولی ایراد فنی خاص برای قطعات مکانیکی، شایع نیستند.

جمع‌بندی

شاید تارا دنده‌ای خودرویی ایده‌آل نباشد؛ اما در رنج قیمت خود، به‌صرفه است. تارا دنده دستی برای علاقه‌مندان سدان با صندوق عقب بزرگ و مسافر بین‌شهری، کارایی دارد. برای رانندگی در ترافیک و تردد روزانه، گزینه‌های بهتر مثل جک J4، شاهین اتوماتیک، آریزو ۵ دست‌دوم و ام وی ام X22 دنده‌ای، کیفیت بهتری دارند.

در پایان باید از جناب آقای علی فرقانی بابت صرف وقت و همکاری با تیم مجله پدال تشکر کنم.