۱۳ دلیل برای اینکه استینگر GT بهترین ساخته کیا تاکنون است

یک مأموریت جسورانه

از نام فانتزی که به معنای «نیش حشره» است، گرفته تا غروری که در استایل بدنه هاچ‌بک وجود دارد و همین‌طور پلتفرم دیفرانسیل عقب، کیا استینگر تا حدودی یک خودروی جسور و بی‌پرواست. همین شرایط را می‌توان برای مأموریت این مدل در بازار نیز تعمیم داد؛ جایی که به نظر می‌رسد که یکی از «جنگجوهای سرسخت کیا»  از راهی که توسط مدل پرفروش و ارزان قیمت این کمپانی، یعنی «سول» باز شده، جدا شده است.

الهام گرفته از گیبلی

به گفته طراح ارشد کیا، گریگوری گیوم (Gregory Guillaume)، طرح اولیه استینگر از دوران کودکی‌اش نشأت گرفته است؛‌ یعنی زمانی که مدل‌های فوق‌العاده GT و مشخصاً مازراتی گیبلی، در جاده‌ای در جنوب فرانسه موسوم به «اوتو روت دو سُلِی» خودنمایی می‌کردند.

طراحی رؤیایی

البته باید اندکی با چشم نیمه باز به این خودرو نگاه کنید تا نشانه‌هایی از طراحی «گیبلی» را در آن ببینید. چنین طرح رؤیایی‌ای تنها زمانی ممکن شده است که کره‌ای‌ها به سراغ اروپایی‌ها رفته و پس از استخدام‌شان، به آنها نسبت به طراحی و توسعه خودروها آزادیِ عمل داده‌اند.

اهمیت ابعاد

فاصله محوری ۲۹۰۶ میلی‌متری در استینگر حدود ۱۰ سانتی‌متر بیشتر از چیزی است که در ب‌ام‌و سری ۳ درنظر گرفته شده  و در عین حال، تنها ۴۳ میلی‌متر از فاصله محوری در یک پورشه پانامرا کوتاه‌تر است.

خپل و سنگین‌وزن

فضای صندلی‌های عقب برای پا رو پای انداختن مناسب است، امّا وزن کلی که توسط کمپانی ارائه، عدد نسبتاً بالایی را نشان می‌دهد؛ جایی که وزن مدل پایه با پیشرانه ۲ لیتری برابر ۱۶۵۶ کیلوگرم اعلام شده و این عدد برای مدل با تجهیزات کامل و دو دیفرانسیل معادل ۱۷۶۹ کیلوگرم است.

رد پای اروپایی‌ها

در اواخر سال ۲۰۱۴، گروه «هیوندای موتور» آلبرت بیرمان (Albert Biermann) را که یکی از بهترین‌های صنعت خودروسازی در شاخه M ب‌ام‌و بود، به استخدام خود درآورد. به گفته «بیرمان» اولین وظیفه‌ای که در کیا به وی محوّل شده، تلاش برای «مطابقت تجربه دینامیک با حسّ ظاهری» در استینگر بوده است.

توسعه در نوردش‌لایفه

کیا هیجان زیادی برای به نمایش گذاشتن ثمره رویکرد اروپایی‌اش و دعوت از خبرنگاران برای بازدید از اسپورتی‌ترین نسخه استینگر GT با پیشرانه مجهز به دو توربوشارژر در نوربرگ‌رینگ داشت؛ یعنی همان مسیر ۲۰.۷ کیلومتری نوردش‌لایفه که مهندسان اروپایی قبلاً برخی کارهای توسعه خودروها را در آن انجام داده بودند.

محصول دست عاشقان خودرو

استینگر GT که در آن پیشرانه ۲ لیتری چهار سیلندر توربو با قدرت ۲۵۵ اسب‌بخار، جای خود را به یک موتور ۳.۳ لیتری V-6 مجهز به توربوشارژرهای دوقلو می‌دهد، از قدرتی برابر ۳۶۵ اسب‌بخار برخوردار شده است و حسّ خودرویی را دارد که سازندگان آن، واقعاً‌ به «خودرو» علاقه داشته‌اند.

چسبندگی به مقدار فراوان

«بیرمان» و تیمش نهایت تلاش خود را برای حفظ پایداری «استینگر» در سرعت‌های بالا انجام داده‌اند و برای این منظور از بوشینگ‌های مناسب برای ایجاد یک سیستم فرمان سرزنده و واکنش‌پذیر استفاده کرده‌اند. همچنین تایرهای استاندارد «میشلن پایلوت اسپورت ۴» بر روی چرخ‌های ۱۹ اینچی باعث می‌شوند که این خودرو واقعاً چسبندگی فوق‌العاده‌ای به سطح جاده داشته باشد.

موضوع پدل‌شیفترها

شاید تنها گلایه‌ای که می‌توان در مورد سیستم گیربکس ۸ سرعته اتوماتیک و ۳ نسبت «اور درایو» در آن داشت، عدم تمایل آن نسبت به واکنش به «پدل‌شیفترها» در زمانی است که وضعیت گیربکس در حالت «دستی» تنظیم شده است. البته تا ارائه استینگر در بازار، زمان زیادی باقی مانده است و احتمالاً انتظار برخی اصلاحات نرم‌افزاری را باید داشت.

صدای دلنشین باریتون

موتور ۳.۳ لیتری که در جنسیس G90، G80 اسپورت و مدل آینده G70 (دارای پلتفرم مشترک با استینگر و فاصله محوری کوتاه‌تر نسبت به آن) نیز دیده می‌شود، موجب جذابیت بیشتر با ایجاد چابکی و یک صدای دلنشین از نوع «باریتون» می‌شود. برای آنها که احتمالاً با لفظ «باریتون» غریبه هستند، باید گفت که باریتون نوعی از صدای مردانه در خوانندگی است که بین «باس» و «تِنور» قرار می‌گیرد و اگر بخواهیم یک مثال ملموس‌تر در این رابطه بزنیم، شاید بهتر است به صدای «غلامحسین بنان» اشاره کرد.

حریف‌های سخت

استینگر که احتمالاً و بر اساس شنیده‌ها، قیمتی بین ۳۳ تا ۴۸ هزار دلار خواهد داشت،  کیا را وارد عرصه‌ای می‌کند که از قبل توسط بازیگران قدرتمندی چون آئودی A4 و ب‌ام‌و سری ۳ اشغال شده است.

گونه‌ای کمیاب

با توجه به اینکه سدان‌های دیفرانسیل‌عقب و ارزان‌قیمت در بازار جمعیت زیادی ندارند و داج چارجر نیز روزهای پایانی عمرش را می‌گذراند، کیا استینگر می‌تواند یک گزینه راضی‌کننده برای در اختیار گرفتن این بخش از بازار باشد.

منبع: caranddriver