معرفی کونیگ‌زگ رِگرا، سلطان مگا اسپرت

برای تولیدکننده کوچکی مانند شرکت کونیگ‌زگ که از ابتدای فعالیت خود که با تولید کونیگ‌زگ CC8S 2002 شروع شده است تا اکنون فقط حدود ۱۵۰ هایپراسپورت فروخته است، وجود تعداد زیادی مدل اتفاقی معمول در این صنعت نیست. برای مثال مدل‌های در حال تولید این شرکت شامل سه مدل آگرا S، آگرا R و کونیگ‌زگ One:1 است و پس از نمایشگاه ژنو دو مدل جدید نیز به آن اضافه خواهد شد.

این دو مدل جدید کونیگ‌زگ آگرا RS و رِگرا هستند. بر طبق ادعای کونیگ‌زگ معنی لغوی Regera در زبان سوئدی حکومت و سلطنت است. اگر معنی این کلمه به اندازه کافی شما را مجذوب نکرده است، جالب است بدانید که سازنده این خودرو آن را نه سوپراسپورت و نه هایپراسپورت، بلکه مگااسپورت نامیده است. در هنگام معرفی کونیگ‌زگ One:1 ابن خودرو نیز به علت قدرت ۱ مگاواتی مگااسپرت خوانده می‌شد، در مقابل رِگرا با تولید ۱.۱ مگاوات قدرت پیشرانه در مدل هایبریدی بدون گیربکس خود این مقدار را پشت سر گذاشته است.

رِگرا نیز طراحی مانند مدل‌های قبلی کونیگ‌زگ دارد و به‌مانند مدل دوباره طراحی شده آگرا به نظر می‌رسد که خود آگرا نیز مدل دوباره طراحی شده‌ی CC8S/CCR/ CCX و CCXR بوده است. علی‌رغم این‌ها تفاوت‌های ظاهری نسبتاً زیادی در مدل رِگرا ایجاد شده است، هرچند که جزئیات فراوانی را نیز از گذشتگان خود به ارث برده است.

در قسمت جلو، طراحی جدید چراغ‌ها و جداکننده‌ی آئرودینامیکی جدید آن که باعث افزایش نیروی چسبندگی و کاهش نیروی درگ می‌شود، جلب نظر می‌کند. سه مجرای هوا نیز بر روی کاپوت و دقیقاً زیر شیشه‌ی جلو تعبیه شده است.

طراحی جانبی خودرو نیز تقریباً با مدل‌های گذشته یکسان است، حتی درهای معروف dihedral synchro-helix actuation نیز در این مدل بکار گرفته شده‌اند. در مقابل طراحی عقب خودرو تغییرات زیادی کرده است. دو چراغ LED که از نو طراحی شده و همراه با بال عقب جدید هیدرولیکی این مدل تعبیه شده‌اند، تغییرات عمده رِگرا نسبت به مدل‌های قبلی هستند. مورد دیگری که در تمامی خودروهای کونیگ‌زگ وجود داشته‌اند اما در این مدل دیده نمی‌شود سیستم تک اگزوز بزرگ آن است که در مرکز قسمت عقب خودرو تعبیه می‌شد که به نظر می‌رسد در رِگرا با دو اگزوز جایگزین شده است.

تعدادی بال جانبی و مجرای هوا که در مدل One:1 آزمایش شده‌اند در رِگرا نیز دیده می‌شوند. هم‌چنین چرخ‌های فیبرکربنی از نو طراحی شده مخصوص کونیگ‌زگ نیز در این مدل بکار گرفته شده‌اند. در کنار درِ باک بنزین نیز سوکت الکتریکی برای شارژ برقی در نظر گرفته شده است و مجراهای هوای جانبی نیز از نو طراحی شده‌اند. طراحی جانبی خودرو با آینه‌های بغل جدید و چند مجرای هوای اضافه برای خنک کردن باطری و موتور الکتریکی تکمیل شده است.

طراحی داخلی

به‌ مانند برخی از جزئیات بیرون خودرو در ابتدای بررسی انتظار تغییر زیادی در طراحی داخلی خودرو نیز نداشتیم، اما کونیگ‌زگ با پنل مرکزی جدید و از نو طراحی شده‌اش همه را غافلگیر کرده است. ورود به خودرو کماکان به‌وسیله درهای جالبی که سازنده سوئدی همواره بر نامیدن آن‌ها با اسم رسمی تأکید می‌کند، انجام می‌شود و صندلی‌ها و در واقع هر سطح قابل‌لمسی با چرم، آلکانترا و فیبر کربنی پوشیده شده‌اند.

مقدار اندکی آلومینیوم در پنل مرکزی و مجاری تهویه هوا بکار گرفته شده‌اند که زیبایی بیشتری را نسبت به مدل‌های قبلی کونیگ‌زگ ایجاد کرده‌اند. هرچند فرمان آن که با دکمه‌های مسطح طراحی شده و صفحه تجهیزات خودرو که به‌صورت LCD در مقابل راننده قرار داده شده است دقیقاً مانند مدل آگرا ولی با کمی طراحی بهتر و زیباتر است.

پیشرانه

با اعلام این که رِگرا با موتور الکتریکی ۷۰۰ اسب بخاری و باطری مایع ۹ کیلو وات-ساعت نیز همراه خواهد شد، کونیگ‌زگ همه را شگفت‌زده کرده است. به زبانی ساده و با دانش قبلی از قدرت One:1، اندازه‌ی باطری و قدرت موتور الکتریکی به ما می‌گوید که مدل جدید کونیگ‌زگ هایپراسپورت هیبریدی با توان تولید ۱۳۴۱ اسب بخار خواهد بود. به عبارتی دیگر کونیگ‌زگ توانسته است بوگاتی را در تولید قدرتمندترین هایپراسپرت دنیا شکست دهد.

کونیگ‌زگ که با موتور سوپرشارژ فورد Modular V-8 کار خود را آغاز کرده بود، موتور احتراق داخلی مدل جدید خود را توسط مهندسان بومی و سوئدی به موتور توربوشارژ دوقلوی ۸ سیلندر با ۵ لیتر حجم تبدیل کرده است. تمامی مدل‌های پیشین این سازنده‌ی سوئدی از همین موتور بهره برده‌اند و رِگرا نیز از این قاعده مستثنا نیست با این تفاوت که این موتور این بار با سه موتور الکتریکی قوی تقویت شده است. به‌مانند پورشه ۹۱۱ توربو و تعدادی از توربودیزل‌های جدید، رِگرا نیز از توربوشارژ با قابلیت تغییر پره‌ها بهره خواهد برد (این توربوها برای بهینه کردن نسبت ابعادی در سرعت‌های مختلف استفاده می‌شوند). این موتور باعث تولید گشتاور بیشتر، پاشش بهتر بنزین در دور موتورهای کم و به طبع آن اقتصادی شدن استفاده از این موتور می‌شود. چون این موتور با موتور الکتریکی ۷۰۰ اسب بخار نیز همراه شده است، نیازی برای تولید بیشتر قدرت به‌مانند مدل‌های پیشین احساس نشده است و این موتور ۱۱۰۰ اسب بخار توان و ۱۲۵۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند که فقط اندکی از مدل E85 بیشتر است.

از نظر نیروی محرکه‌ی الکتریکی رِگرا به‌وسیله‌ی ۳ موتور الکتریکی ۷۰۰ اسب بخار توان و ۹۰۰ نیوتون متر گشتاور ایجاد می‌کند. در مجموع قدرت تولیدی این خودرو به ۱۵۰۰ اسب بخار توان و ۲۰۰۰ نیوتون متر گشتاور می‌رسد که با تکنولوژی کونیگ‌زگ Direct Drive که مراحل ثبت اختراع به اسم شرکت را پشت سر می‌گذارد و جایگزین سیستم گیربکس سنتی خواهد شد، تماماً به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود. تقریباً به‌مانند تکنولوژی تویوتا پریوس هیبریدی.

برخلاف پریوس، این مدل از دو موتور الکتریکی بیشتر بهره می‌جوید که هر دوی آن‌ها قدرت خود را از باطری ۹.۲۷ کیلو وات-ساعت که به‌وسیله‌ی کابل از بیرون نیز قابل شارژ است، می‌گیرند. این سیستم هایبریدی عملکردی باورنکردنی رقم می‌زند. طبق ادعای کونیگ‌زگ افزایش سرعت از ۱۵۰ کیلومتر بر ساعت به ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت ۳.۲ ثانیه زمان می‌برد. همچنین شتاب گرفتن خودرو از صفر تا ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت کمتر از ۲۰ ثانیه طول می‌کشد که در تاریخ خودروهای هایپراسپرت بی‌سابقه است.

قیمت

کونیگ‌زگ فعلاً به طور رسمی قیمت خودرو را اعلام نکرده است اما طبق اعلام نمایندگی این خودروساز در انگلیس این مدل در اروپا حدود ۲.۱ میلیون یورو قیمت خواهد داشت.

رقبا

پاگانی هوایرا
هر چند هوراچیو پاگانی، کونیگ‌زگ را رقیب خود نمی‌بیند اما واقعیت این است که مشتری هر دو خودروساز، افرادی با علاقه‌های یکسان هستند. با آئرودینامیک اسپرت، درهای سنتی‌تری که رو به بالا باز می‌شوند و بدنه‌ای که با فیبرکربن و تیتانیوم مخصوص بدنه‌ی هواپیما ساخته شده است، این خودرو جانشینی مناسب برای زوندا است. این خودرو که نامش از خدای باد امپراتوری اینکا گرفته شده، از اکثر لحاظ شاهکاری تمام‌عیار با آمیزه‌ای از اصالت و تکنولوژی است.

هوایرا، توان خود را از موتور توربوشارژ دوقلوی Mercedes-AMG V-12 که توسط مهندسی در آفلاترباخ و به‌وسیله‌ی دست ساخته شده است، می‌گیرد. با قدرت ۷۲۰ اسب بخاری و توان تولید ۱۰۰۰ نیوتن متر گشتاور، موتور ۶ لیتری این خودرو زمان اندکی بالاتر از ۳ ثانیه را برای شتاب صفر تا صد ثبت کرده است که از تمامی مدل‌های کونیگ‌زگ ازجمله مدل قدرتمندتر رِگرا بیشتر است.

هنسی ونوم GT
این خودرو که بر پایه‌ی لوتوس اگزیج تولید شده، قدرتمندترین سوپراسپورت تولید آمریکاست. موتور ۷ لیتری LSX V-8 توربوشارژ دوقلوی این خودرو ۱۲۴۴ اسب بخار توان و ۱۵۶۶ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند که با گیربکس ۶ سرعته دستی آن به چرخهای عقب منتقل می‌شود.

هنسی ونوم GT رکورد گینس را برای سریع‌ترین خودرو از نظر شتاب گرفتن از صفر تا ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت در سال ۲۰۱۳ از آن خود کرده بود. همچنین رکورد شتاب صفر تا ۳۲۲ کیلومتر بر ساعت نیز به طور غیررسمی توسط این خودرو شکسته شده بود. رکوردی که قبلاً توسط کونیگ‌زگ Agera R ثبت شده بود.

به دلیل عملکرد خارق‌العاده‌ی موتور رِگرا، این خودرو توانایی شکستن تمامی این رکوردها را داراست، اما باید به یاد داشته باشیم که در حال حاضر هنسی بر روی مدل قدرتمند و جدید خود یعنی ونوم F5 کار می‌کند.

جمع بندی
هر قدر این مدل زیبا و قدرتمند باشد، به علت بازار بسیار رقابتی هایپراسپرت‌ها کار سختی را پیش‌رو خواهد داشت. چراکه کونیگ‌زگ دیگر فقط با بوگاتی برای عنوان سریع‌ترین خودروی جهان رقابت نمی‌کند، بلکه باید سلیقه‌ی مشتریانی را که هاپیراسپرت‌های سازگار با محیط زیست پورشه ۹۱۸ اسپایدر، فراری لافراری و مک‌لارن P1 را انتخاب می‌کنند، به خود جلب کند. قدم اول خوب این شرکت انتخاب نام مناسب آن است که نامی جالب و برازنده است، که این جذابیت در صورت آشنایی با زبان سوئدی دو چندان می‌شود.

در اتفاقی شگفت‌انگیز شاهد آن بودیم که رِگرا نه تنها از پیشرانه‌ی هایبریدی بهره می‌جوید، بلکه قدرت آن از سه خودروی مذکور حداقل ۵۰ درصد نیز بالاتر است. هرچند بوگاتی اعلام کرده است که جایگزین مدل ویرون آن از موتور هایبریدی بهره خواهد جست، اما به نظر می‌رسد که کونیگ‌زگ اولین خودروسازی است که این موتور قدرتمند را به بازار معرفی می‌کند. منبع: Topspeed