قمار مرگ و زندگی با لامبورگینی اوراکان پرفورمانته 2018

چند سالی می‌شد که دیگه پسر خوبی شده بودم. توی یه شرکت حسابداری کار پیدا کرده بودم و حالا دیگه واسه خودم کسی شده بودم. از اون جوونک یه لا قبای سابق دیگه خبری نیست و من هر روز صبح که از خواب بیدار میشم، بعد از خوردن صبحانه به همراه همسرم، یک دست کت و شلوار شیک به تن می‌کنم و بعدش سوار ماشین سدان معمولی خودم میشم و به سمت دفتر شرکت حرکت می‌کنم. اوه! ببخشید خودم رو معرفی نکردم، من استیون هستم، استیون مایکلز. دوستام استیو صدام می‌کنم.
[درحین رانندگی به سمت محل کار] اون ساختمون شرکت ماست و من به همراه سه نفر دیگه توی یکی از واحدهای اون ساختمون مشغول رسیدگی به امور مالی هستیم. اجازه بدین بریم داخل پارکینگ و ماشین رو اونجا پارک کنیم. سلام بری!
-سلام استیو. بری نگهبان شرکته. خب اینم از جای پارک. باید از طریق آسانسور به طبقه هفتم برم چون دفتر کار ما اونجاست. اینم طبقه هفتم و سلام به همگی.
-سلام استیو، این برگه های حسابرسی رو بده به برایان. باشه حتما جسی.
-ممنون.
-خواهش میکنم.
برایان همکارم و بهترین دوستمه. ما دوستای قدیمی هستیم و از وقتی که تو مسابقات خودروی خیابونی شرکت می‌کردم، همدیگه رو می‌شناسیم. من راننده بودم و اون ارتباطات خاص خودش رو اونجا داشت. مسابقه ترتیب می‌داد، شرط‌بندی می‌کرد و خلاصه اینکه بیزنس‌من خوبی بود و از اون جور مسابقات پول درمی آورد. بعدا بنا به دلایلی هر دو مون سرمون به سنگ خورد و دست از مسابقه کشیدیم و توی این شرکت استخدام شدیم. البته مطمئن نیستم که برایان کاملا سرش به سنگ خورده باشه و به نظرم هنوزم یه جورایی اینکارس. به هرحال ترک عادت موجب مرضه و برای ما دوتا که عاشق مسابقه خیابونی بودیم، ترکش کمی سخت بود.
برایان: هی استیو، حالت چطوره؟ حال همسرت بهتر نشده؟
نه برایان، دیروز با دکترش صحبت کردم، گفت نهایتا باید تا دو ماه دیگه عمل بشه، تازه اگه تو این مدت اتفاق بدی نیفته.
-امیدوارم هرچه زودتر خوب بشه.
-ممنون برایان.
راستی نمی خواستم ناراحتتون کنم که برایان بند رو آب داد. همسرم تومور مغزی داره و باید هرچه زودتر عمل بشه، منتهی خرج عملش خیلی زیاده و علاوه بر پس اندازم باید از شرکت وام بگیرم که مدیرعامل بهم قول داده تا یکی دو هفته دیگه برام جورش کنه.
برایان: استیو تلفنت زنگ میخوره. گوشی موبایلم رو از رو میز برداشتم و جواب دادم: بله، استیون مایکلز هستم، بفرمایید؟!
-[صدایی لرزان پشت خط]: سلام استیو، ماری حالش خوب نبود، آوردیمش بیمارستان سن مارتین. دکتر میگه تا فردا شب باید عمل بشه وگرنه…[صدای گریه از پشت خط بلند شد و تماس قطع شد]. من شوکه شده بودم و زبونم برای یک لحظه بند اومد.
برایان با دیدن حالت پریشان من، سریع ازم پرسید: چی شده رفیق؟!! کی پشت خط بود؟! چی می‌گفت؟!
من بعد از چند ثانیه خودم رو جمع و جور کردم و گفتم: مادر همسرم بود، از بیمارستان زنگ می‌زد. ماری حالش خراب شده و بردنش بیمارستان. باید تا فرداشب حتما عمل بشه.
برایان: اوه خدای من! هزینه عمل رو تونستی جور کنی؟
-نه، ۳۰هزارتا کم دارم. اینو گفتم و بغضم ترکید. برایان با دیدن این صحنه بلند شد و دستش رو گذاشت روی شونم. گفت: متاسفانه من همچین پولی ندارم وگرنه قابل تو رو نداشت. اما یه کار هست که میتونم واست انجام بدم. اینو که گفت، به سرعت حرفش رو قطع کردم و گفتم: چی؟ چه کاری؟ هرچی باشه انجام میدم. من همسرم رو خیلی دوست دارم و واسش هرکاری می‌کنم.
برایان: اما تو به ماری قول دادی. قول دادی که دیگه دوروبر مسابقه پیدات نمیشه. مگه اینطور نیست؟
-مسابقه؟! باید حدس می‌زدم. من به جونش قسم خوردم که دیگه سمت مسابقه نرم اما اگه قراره جونش گرفته بشه، پس قسم من دیگه ارزشی نداره. زودباش شرایط رو بگو رفیق.
برایان: خوأن رودریگز رو که میشناسی؟ همون قاچاقچی مواد و برگزار کننده مسابقات غیرقانونی سرعت. امشب یه مسابقه برگزار میکنه و خودش هم یه شرکت‌کننده داره با یه ماشین خفن. از شانس بد اون و شاید شانس خوب تو، بهم اطلاع دادن که رانندش دیروز تصادف کرده و دستش شکسته. پس خوآن دنبال یه راننده خوب می‌گرده اما فعلا نتونسته کسی رو پیدا کنه. باتوجه به سابقه درخشان تو، می‌تونم تو رو بهش معرفی کنم. البته اون آدم خطرناکیه و اگه برنده نشی، احتمالا دیگه هرگز ماری رو نخواهی دید. جایزه ۴۰هزار دلاره و دوتا شرکت کننده دیگه هم هستن. طول مسیر هشت کیلومتره و مسابقه امشب ساعت ۱۲ برگزار میشه. حالا اگه هستی، بزن بریم.
– آره هستم. باید کجا بریم؟
-بریم پدر شیطان رو ملاقات کنیم.
از دفتر شرکت زدیم بیرون و سوار ماشین برایان شدیم. به سمت نواحی جنوبی شهر حرکت کردیم و بعد از نیم ساعت جلوی یک گاراژ تیونیگ ماشین‌ متوقف شدیم. برایان پیاده شد و رفت توی گاراژ بعد از یک دقیقه برگشت و به من گفت: پیاده شو باید بریم تو گاراژ. منم چیزی نپرسیدم و از طریق درب بزرگ گاراژ وارد سالن تعمیرات شدیم. اوه پسر اینجا رو ببین، عجب ماشینایی!! مازراتی گرن کابریو، پاگانی هوایرا، فراری مودنا و یکی دیگه که روش رو با کاور پوشونده بودن. در انتهای سالن یک مرد مکزیکی چاق میانسال با دوتا بادیگارد ایستاده بود که میشد حدس زد کیه، خوآن رودریگز، ملقب به پدر شیطان. پس رفتیم به سمتش و در دو متری اون ایستادیم.
خوآن با یک صدای نخراشیده و زمخت رو به من مرد و گفت: خیلی دل داری که پاتو اینجا گذاشتی. برایان میگه میخوای مسابقه بدی؟
– بله آقا، من قبلا یک راننده حرفه ای بودم.
خوآن: نپرسیدم قبلا چیکاره بودی، یعنی اصلا اهمیتی برام نداره، برایان ضمانتت رو کرده، همین کافیه. اگه برنده نشی دیگه هیچ جایی برای تو و برایان امن نخواهد بود. اگه حاضری سر زندگیتون قمار کنی، پس این تو و اینم ماشینت.
به یکی از بادیگاردهاش اشاره کرد که کاور رو از رو ماشین برداره. وای خدای من! لامبورگینی اوراکان پرفورمانته مدل ۲۰۱۸.

خوآن: من رو برنده شدن این ماشین مبلغ زیادی شرط بستم و هیچ دوست ندارم بازنده باشم، هیجوقت نخواستم که بازنده باشم.
بعد بلند شد و دست کرد توی جیبش، سوییچ ماشین را به سمت من پرت کرد و گفت: امشب ساعت ۱۲ تو خط استارت باش. حالا برین میخوام به کارام برسم.

با یک اوراکان پرفورمانته رنگ آمیزی شده به رنگ خاص تایتان مات Grigio روبرو بودیم که طرح سه رنگ پرچم ایتالیا در زیر درب‌هاش نقش بسته بود.

رینگ‌های ۲۰ اینچی، مشکی رنگ از جنس آلیاژی فورجکاری شده، نمای زیبایی به این خودرو بخشیده. سوار ماشین شدیم و تا شب فرصت داشتم تا با اوراکان رفیق بشم. راستش به نظر من واسه پیروزی توی هر مسابقه باید با ماشین رفیق شد، اونم از نوع جون جونی. کابینش مثل بقیه اوراکان ها بود، زیبا، زاویه دار، و یادآور کاکپیت جتهای جنگنده.

به سمت مسیر مسابقه به راه افتادیم تا بیشتر براندازش کنیم. برایان که روی صندلی بغل دست نشسته بود و تا حدی نگرانی توی چشاش دیده می‌شد، با همون حال به من نگاه کرد و گفت: حالا که قراره با این ماشین مسابقه بدیم، باید قلقش دستت بیاد. اصلا چیزی راجع به مشخصاتش میدونی؟
– درسته که یه چن وقتی تو مسابقه نبودم، اما مجله پدال رو همیشه دنبال می‌کنم. یه مطلب راجع به این ماشین اونجا خوندم: پیشرانه V10 به حجم ۵.۲ لیتر که در دور موتور 8000rpm می‌تونه حداکثر قدرت مساوی با ۶۳۰.۳ اسب بخار تولید کنه و گشتاور ۶۰۰ نیوتن-متر رو در دور 6500rpm به هر چهارچرخ ارسال کنه.

برایان: خوبه که هنوز تو باغ هستی. یه مسیر خلوت این اطراف هست، بریم ببینیم توی ۰ تا ۱۰۰ این رفیق ایتالیایی مون چیکارس.
-بزن بریم. به محل مورد نظر رسیدیم و صبر کردیم تا کاملا خلوت بشه. برایان: با علامت من شروع کن. یک! دو! سه! برو!! … [صدای غرش گوش نواز موتور ده سیلندر بلند شد] اوه پسر دیوونه کنندس[برای چند لحظه همه غصه هام رو فراموش کردم] چند ثانیه شد؟!
برایان: ۲.۹ ثانیه؛ یعنی ۰.۳ سریعتر از اوراکان معمولی، حتی قدری تندتر از فراری ۴۸۸ توئین توربو و همسنگ مکلارن 720S. یکی از علت‌های سریعتر شدن این ماشین، استفاده از سیستم AWD ارتقا یافته هست که در لحظه شروع مسابقه، مقدار بیشتری از نیرو رو به سمت چرخ‌های جلو میفرسته.
– به هرحال از رکورددار سابق نوربرگ رینگ انتظار دیگه‌ای هم نمیره. حیف که بعدش جاش رو به پورشه۹۱۱ GT2RS داد.

برایان: سیستم ALA هم در اینجا بی تاثیر نیست و با بستن دریچه‌های هواکش به ارتقای ضریب آئرودینامیک ماشین کمک می‌کنه. تازه یه چیز خفن دیگه هم هست و اون اینکه داونفورس(downforce) این ماشین تا ۷۵۰ درصد بیشتر از نسخه معمولی اوراکانه. چون که وقتی میخوای مثلا به سمت چپ بپیچی، سمت راست بال عقب، اجازه جریان داشتن باد رو میده و سمت چپ در برابر عبور جریان باد، از خودش مقاومت نشون میده. اینجوری ۵۰ نیوتن-متر گشتاور هم تولید میکنه که به گردش بهتر خودرو کمک می‌کنه.
– پس امشب تو پیچ‌ها میتونم روی تعادل و شتاب بیشتر لامبورگینی اوراکان پرفورمانته حساب کنم. این خیلی خوبه.
برایان: بله استیو، این ماشین آنچنان چسبندگی بالایی داره که به هر سطح لغزنده‌ای میچسبه و یه جوری دور میزنه و می‌پیچه که تو رو درون خودش حل می‌کنه. در واقع تو با ماشینت یکی هستین.

حرفامون که تموم شد به سمت مسیر مسابقه حرکت کردیم. اون موقع روز یکم شلوغ بود. بهرحال تونستیم یکم با سرعت توی مسیر حرکت کنیم و با پیچ و خم اون آشنا بشیم. توی این مدت همه چیز عالی بود، در سرعت های پایین، سامانه آئروی فعال، از مدار خارج میشه. عبور از پیچ‌ها به بهترین نحو صورت میگرفت. این ماشین واقعا که آخرشه. البته با وجود سه حالت مختلف رانندگی استرادا(خیابان)، اسپرت و کورسا(مسابقه)، برای سواری روزمره نباید از این ماشین زیاد استفاده کرد. تازه اگه لیفت کیت رو هم برای این ماشین سفارش بدین، هر زمان که لازم باشه میتونید ارتفاع دماغه ماشین رو برای جلوگیری از برخورد با زمین، بالاتر بیارید.

هر طوری بود اون روز رو به شب رسوندیم. ساعت ده دقیقه به ۱۲ نیمه شب سر قرار حاضر شدیم. خوآن و دار و دسته‌اش هم اونجا بودن. برایان بهم یه بیسیم با هندزفری داد و خودش رفت سمت مانیتور بزرگی که تصویر دوربینای نصب شده تو مسیر مسابقه رو پخش می‌کرد.
[صدای بیسیم]: اسیتو صدای من رو داری رفیق؟
– خوب و واضح دارمت.
برایان: حریفای امشبت دو نفرن، یکی جیمی دراگونه که با ائودی R8 مسابقه میده و نفر دوم یه فراری ۴۸۸ که رانندش رو نمی‌شناسم.
-مهم نیست کی حریف منه، مهم اینه که من باید امشب ببرم.
برایان: آره رفیق همینه، از اینجا هواتو دارم، موفق باشی.
با اشاره دست خوآن، داور مسابقه شرکت کننده‌ها رو به پشت خط استارت فراخوند. من با لامبورگینی پرفورمانته ۲۰۱۸ بین دو تا ماشین دیگه پشت خط ایستادم. از قیافه اون دو نفر دیگه شرارت می‌باره و به همین دلیل باید بیشتر حواسم بهشون باشه. ماشین رو روی حالت کورسا قرار دادم و آماده شروع مسابقه شدم.
-سه! دو! یک!… حرکت…
شتاب اولیه پرفورمانته فوق‌العاده بود و همین من رو یخورده از دوتا رقیب دیگه جلو انداخت.
[صدای بیسیم]: استیو سر چهارراه بپیچ به چپ.
برایان در طول مسابقه من رو با بیسیم راهنمایی می‌کرد. اولین پیچ رو با تمام سرعت به چپ پیچیدم و همونطور که انتظار داشتم، با کمال پایداری از پیچ رد شدم. غرش زیبای موتور هر لحظه تو گوشم می‌پیچید. من همچنان پیشتاز بودم و تنها دو کیلومتر به پایان مسابقه مونده بود که راننده فراری سر یکی از پیچ ها کوبید به گوشه سمت راست عقب ماشینم و مجبور شدم برای اینکه به یک عابر پیاده برخورد نکنم، به جای پیچیدن وارد یک فروشگاه با درب شیشه‌ای بشم و از یک مسیر موازی با مسیر اصلی بیرون بیام.
برایان(بیسیم): لعنت بهش؛ آرامشتو حفظ کن، اگه اشتباه نکنم چند صد متر جلوتر یه کوچه سمت راستت هست، وارد اونجا شو، اگه شانس بیاری از پشت سرشون در میای. همین کار رو کردم و پشت سر فراری، سپر به سپرش تا نزدیک خط پایان اومدم.
برایان: لعنتی، لعنتی. داشتی برنده میشدی…
بله من باختم و احتمالا نه تنها این مسابقه، بلکه همه چیو توی زندگیم باختم. هم همسرم رو و هم جون خودم رو. خوآن با کسی شوخی نداشت و اصلا کسایی رو که ناامیدش میکنن تحمل نمی کرد. یه گوشه نگه داشتم و با ناامیدی تمام از ماشین پیاده شدم. یه جورایی منتظر مرگ بودم و اصلا نمیدونستم چی در انتظارمه. یک هو دیدم که خوآن با زیرچشمی به دو تا از محافظاش اشاره کرد. گفتم دیگه تموم شد. اما اتفاق دیگه ای رقم خورد. اونا راننده فراری رو با خودشون بردن و خوآن با لبخندی ترسناک به سمت من اومد. روبروی من ایستاد و یک پاکت رو به من داد و گفت: « ممکنه که من توی زندگیم تقلب زیاد کرده باشم اما معتقدم تقلب توی مسابقه جایی نداره. هدف از مسابقه شناختن قهرمان واقعی و بهترین رانندس و به نظر من تو بهترین راننده‌ای. مسابقه بدون تقلب یکی از قوانین مسابقات منه، اصلی‌ترین‌شون و هرکس اون رو رعایت نکنه باعث ناامیدی من میشه و عاقبت ناامید کردن من هم که… این پول ماله توئه پسرم. امیدوارم موفق باشی و هرگز ناامید نشی. اوراکان پرفورمانته رو هم با خودت ببر. تو لایق یک همچین ماشین محشری هستی. خداحافظ»

• لامبورگینی اوراکان پرفورمانته ۲۰۱۸
• قیمت: ۴۸۳,۸۶۶ دلار استرالیا
• پیشرانه: V-10 تنفس طبیعی به حجم ۵.2L
• توان: ۶۳۰.۳ اسب بخار
• گشتاور: ۶۰۰ نیوتن-متر
• نسبت تراکم: ۱۲.۷
• گیربکس: هفت سرعته اتوماتیک دایرکت شیفت
• ظرفیت مخزن سوخت: ۴۹ لیتر
• مصرف سوخت(ترکیبی): 13L/100km
• تجهیزات استاندارد:
  رینگ‌های آلیاژی ۲۰ اینچی، EBD، کنترل کشش، کنترل الکترونیکی کمک فنرها،کمربند ایمنی پیش کشنده، بادی کنترل فعال، کروز کنترل،
• انتشار CO2: میزان ۳۱۴ گرم بر کیلومتر