نیم‌قرن با جراما، آخرین خودروی پیشرانه جلوی لامبورگینی

با ۵۰ ساله شدن جراما در سال جاری میلادی، لامبورگینی نگاهی دوباره به این خودروی پیشرانه جلو/وسط داشته است. پس از جراما تمامی محصولات این خودروساز دوست‌داشتنی به جز شاسی بلندهای LM002 و اوروس به‌صورت پیشرانه عقب/وسط تولید شده‌اند.

جراما که یک گرندتورر ۲+۲ است در نمایشگاه ژنو ۱۹۷۰ رونمایی شد. این خودرو بر پایه مدل‌های Islero و 400GT بنا شده بود هرچند از شاسی تقویت شده، دیسک‌های ترمز بزرگ، فاصله بیشتر بین چرخ های روبرویی و رینگ‌های ۱۵ اینچی منیزیمی سود می‌برد.

جراما توسط مارچلو گاندینی طراحی شده بود و از خطوط تیز در بدنه سود می‌برد که این نوع طراحی در دهه ۷۰ میلادی توسط خودروسازان زیادی بکار گرفته شده بود. مدل‌های پیش‌تولیدی توسط شرکت Carrozzeria Marazzi ساخته شدند درحالی‌که نسخه‌های نهایی را شرکت Carrozzeria Bertone ساخت. ۱۰۰ دستگاه آخر این خودرو در سال ۱۹۷۲ از پانل‌های بدنه ساخت شرکت برتونه سود برده و در کارخانه Marazzi مونتاژ شدند.

از سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۶ تعداد ۳۲۸ دستگاه جمارا تولید شد. ۱۷۶ دستگاه از این خودروها از نوع جمارا GT بودند که بین سال‌های ۱۳۷۰ تا ۱۹۷۳ خط تولید را ترک کردند. همچنین تعداد ۱۵۲ دستگاه نیز از نوع جمارا GTS تولید شد که این خودرو از ورودی هوای متفاوت روی کاپوت، دو خروجی هوای پشت قوس‌های چرخ جلو، رینگ‌های جدید، صندلی‌های جلوی متفاوت و داشبوردی با پشت آمپرهای جدید سود می‌برد.

نیروبخش این خودرو پیشرانه ۱۲ سیلندر ۳.۹ لیتری بود که از ۶ کاربراتور وبر سود می‌برد. این خودرو در ابتدا خروجی ۳۵۰ اسبی داشت اما بعدها قدرت آن به ۳۶۵ اسب بخار رسید. جمارا می‌توانست به سرعت ۲۶۰ کیلومتر در ساعت برسد.

نام جمارا از منطقه‌ای در شمال مادرید اسپانیا که به خاطر گاوهای جنگنده‌اش مشهور است گرفته شده و اگرچه محصولی کمیاب به شمار می‌رود اما می‌توان نمونه‌های کارکرده آن را در بازار با قیمتی حدود ۱۰۰ هزار دلاری پیدا کرد. البته نمونه‌های تمیز این خودرو قیمتی فراتر از ۲۰۰ هزار دلار دارند.