مقایسهٔ لامبورگینی سیان و کانتاش، یک روح در دو جسم

لامبورگینی کانتاش جدید که به‌تازگی معرفی شده است، اشتراکات فراوانی با سیان دارد که شاسی مونوکوک فیبر کربنی، پیشرانهٔ V12 هیبریدی و ابرخازن ازجملهٔ آن‌ها هستند. بااین‌حال، کانتاش جدید به لطف برخورداری از بدنه‌ای کاملاً بازطراحی شده، در ظاهر شباهت‌های بسیار اندکی با سیان دارد که حتی برخی از آن‌ها قابل‌مشاهده نیستند. به همین دلیل، تصمیم گرفتیم این دو خودرو را باهم مقایسه کرده و طراحی آن‌ها را با دقت بررسی کنیم.

این بررسی را از قسمت جلوی خودروهای آغاز می‌کنیم یعنی جایی که تفاوت رویکرد طراحی آن‌ها با همان نگاه اول مشخص می‌شود. کانتاش دماغه‌ای صاف‌تر با خطوط ساده و ورودی‌های هوای مستطیلی دارد که هیچ وجه مشترکی با عناصر فوق‌العاده تهاجمی سیان ندارد. شاید تنها ویژگی مشترک دو خودرو در اینجا زاویهٔ منفی خطوط درب کاپوت نسبت به فرم کلی دماغه باشد (البته این خط‌ها در سیان بسته هستند). این یک عنصر طراحی است که در همهٔ کانتاش‌ها از مدل اولیهٔ LP400 سال ۱۹۷۴ تا پایان تولید وجود داشت.

اما یکی اصلی‌ترین اشتراکات ظاهری کانتاش و سیان، شیشهٔ جلو، ستون‌های A و ساختار سقف تا ستون B است که در هردو از اونتادور گرفته شده است. علاوه بر این، با نگاه به پروفیل جانبی دو خودرو می‌توان پنجره‌ها، لچکی‌ها و آینه‌های یکسان را هم مشاهده کرد. در همین حال، تناسبات طراحی کلی دو خودرو نیز کاملاً مشابه است. البته وقتی شاسی مونوکوک، محل قرارگیری پیشرانه، فرم اتاق، فاصلهٔ محوری، اندازهٔ رینگ‌ها و فاصلهٔ عرضی بین چرخ‌ها همگی یکسان است، طراحان نمی‌توانند این تناسبات را تغییر دهند خصوصاً با توجه به اینکه باید فرم گوه‌ای شکل خودرو را هم حفظ کنند.

البته غیر از پنجره‌های جانبی و خط سقف که شبیه به اونتادور است، کانتاش ویژگی‌های رترویی دارد که با سیان مشترک نیستند. این ویژگی‌ها شامل دهانهٔ شش‌ضلعی گلگیرها، رینگ‌های منحصربه‌فرد و شکل متفاوت ورودی هوای جانبی می‌شود. اگر می‌پرسید چرا این ورودی هوا در مقایسه با ورودی کانتاش اصلی بسیار بزرگ‌تر است، فقط به ورودی هوای جانبی سیان و اونتادور نگاه کنید تا بفهمید یک V12 مدرن برای خنک شدن به چه میزان هوا نیاز دارد. البته در این نما هم سیان طراحی بسیار تهاجمی‌تری دارد که با دیگر قسمت‌ها هماهنگ است.

خب حالا به عقب می‌رسیم که شبیه‌ترین قسمت در دو خودرو محسوب می‌شود. مهم‌ترین اشتراک در اینجا، چراغ‌های شش‌ضلعی سه‌تایی در هر طرف است. با توجه به ماهیت منحصربه‌فرد و همین‌طور قیمت بسیار بالای کانتاش جدید که می‌تواند هزینهٔ توسعهٔ چراغ‌های عقب اختصاصی را توجیه کند، این تصمیم بسیار عجیبی به نظر می‌رسد. یکی دیگر از ویژگی‌های طراحی که در هردو خودرو کاملاً مشابه به نظر می‌رسد، طراحی پریسکوپی روی سقف است. البته در کانتاش کاور پیشرانه و قسمت‌های اطراف آن کاملاً از نو طراحی شده‌اند.

علاوه بر این، سیان از باله‌های جانبی برخوردار است که به آئرودینامیک خودرو کمک می‌کنند درحالی‌که در کانتاش فقط یک اسپویلر فعال تعبیه شده که برای هماهنگی با طراحی کلی عقب خودرو باید طراحی بسیار ساده‌تری داشته باشد. زیر چراغ‌های عقب نیز هر خودرو سپر خاص خود را دارد و کانتاش با خروجی‌های هوا و دیفیوزری که به زیبایی در این قسمت ادغام شده، رویکرد معقول‌تری را در پیش گرفته است. همین موضوع در چهار سر اگزوز دایره‌ای کانتاش بجای سر اگزوزهای شش‌ضلعی دوتایی سیان هم جریان دارد. بااین‌حال، هردو خودرو سپر کوتاهی دارند که بخش زیادی از تایرهای پهن عقب را در معرض دید قرار داده است.

در داخل، هردو خودرو قطعات متعددی مثل غربیلک فرمان و صفحه آمپر را از اونتادور گرفته‌اند اما از کنسول و تونل مرکزی منحصربه‌فرد با نمایشگر بزرگ‌تر لمسی ۸.۴ اینچی اطلاعاتی-سرگرمی و طراحی مدرن‌تری برای کنترل‌ها برخوردار هستند. تفاوت بین کابین کانتاش و سیان اما صرفاً به طراحی صندلی‌ها (صندلی‌های سیان با اونتادور مشترک است)، دریچه‌های تهویهٔ منحصربه‌فرد و تزئینات چرمی در تونل مرکزی، درها و رو سقفی محدود می‌شود.

خب حالا که طراحی بیرونی و داخلی دو خودرو را بررسی کردیم بهتر است نگاهی سریعی به قوای محرکهٔ آن‌ها هم داشته باشیم. همان‌طور که در ابتدا گفته شد، کانتاش و سیان قوای محرکهٔ یکسانی دارند و هردو از پیشرانهٔ ۶.۵ لیتری V12 تنفس طبیعی، یک موتور الکتریکی ۴۸ ولت، ابرخازن و گیربکس AMT استفاده می‌کنند اما در مجموع خروجی سیستم تفاوتی جزئی وجود دارد. کانتاش مجموعاً ۸۱۴ اسب بخار قدرت دارد درحالی‌که این رقم در سیان ۸۱۹ اسب بخار است. این تفاوت کوچک به خاطر کالیبراسیون پیشرانهٔ V12 است و موتور الکتریکی ۳۴ اسب بخاری در هردو خودرو یکسان است. در کانتاش، پیشرانهٔ درون‌سوز ۷۸۰ اسب بخار و در سیان ۷۸۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کند.

با وجود این تفاوت، پرفورمنس دو خودرو یکسان است و هردو ظرف ۲.۸ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت و در ۸.۶ ثانیه به دویست کیلومتر بر ساعت می‌رسند. البته حداکثر سرعت کانتاش با ۳۵۵ کیلومتر بر ساعت کمی از سیان با ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت بیشتر است. هردو خودرو در تعداد محدودی ساخته می‌شوند اما سیان خاص‌تر خواهد بود زیرا ۶۳ دستگاه کوپه و ۱۹ دستگاه رودستر از آن ساخته می‌شود درحالی‌که از کانتاش ۱۱۲ دستگاه فقط به‌صورت کوپه تولید خواهد شد. کانتاش همچنین با قیمت ۲.۶۴ میلیون دلاری، بیش از یک میلیون دلار از سیان ۳.۷ میلیون دلاری ارزان‌تر است. درهرصورت، هم‌اکنون امکان خرید هیچ‌کدام از این سوپراسپرت‌های مبتنی بر اونتادور وجود ندارد زیرا همهٔ ظرفیت تولید هردو مدل کاملاً فروخته شده است.