معرفی لندروور دیفندر V8 با پیشرانهٔ سوپرشارژ 525 اسبی

در اینکه شاسی مستقل مزایایی برای آفرود داره، شکی نیست اما اینکه هر خودروی آفرودر بدون شاسی مجزا را Cross over بدونیم و بدون هیچ بررسی بر روی تجهیزات آفرودی اش ضعیف خطابش کنیم، کار اشتباهی هست.

* این ایده که Land rover هزینه کافی برای توسعه شاسی مستقل نداشته، به نظرم درست نیست. چون لندروور به اندازه کافی شاسی های مستقل برای گروه Range rover طراحی کرده و می تونست اینجا از همون شاسی ها با تغییرات در ابعاد استفاده کنه. دقیقا همین کار را تویوتا با پلت فرم Land cruiser j200 انجام داده و از اون پلت فرم برای خودروهای سایز پایین تری مثل Prado J120/J150 یا FJ cruiser استفاده کرده، لندروور هم می تونست با تغییراتی شاسی های مستقل رنجروور رو استفاده کنه.

* استفاده از شاسی های monocoque در خودروهای آفرودر یا نسخه های تیون مخصوص آفرود داستان تازه ای نیست و اتفاقا توانایی های آفرود مطلوبی از این ساختار دیده شده. یکی از معروف ترین خودروهای آفرودر جهان با شاسی مونوکوک نسل سوم و چهارم Mitsubishi Pajero هست که با همین ساختار مونوکوک پر افتخارترین ماشین مسابقات رالی داکار است (قهرمانی سال های 92، 93، 97، 98، 2001 تا 2007! هفت سال متوالی …). غیر از پاجرو، jeep cherokee trailhawk هم با داشتن تجهیزات آفرودی مثل قفل دیفرانسل عقب و … از یک خودرو دارای شاسی مونوکوک برای مقاصد آفرودری استفاده کرده. مثال های دیگری هم وجوود دارد. پس الزاما محدودیتی در استفاده از شاسی های مونوکوک در خودروهای آفرودر وجود نداره.

* به هیچ عنوان نمی خوام منکر مزایای شاسی مستقل برای خودروهای آفرودر بشم اما به نظر من این مزایا امروز از همیشه کمرنگ تر شدن. یکی از مهم ترین مزایای شاسی مستقل، توانایی شاسی در مقابله با 3 لنگ شدن ماشین هست. 3 لنگ شدن هم باعث زاویه کابین (آزار سرنشین ها) و باعث هزرگردی لاستیک آزاد (گیر کردن خودرو) میشه اما نه امروز، که از 10 سال پیش سیستم های اصلاح فنربندی (مثل ABC تو Benz یا KDSS تو Toyota و …) ساخته شدن که به کمک سیلندرهای هیدرولیک زاویه ماشین رو اصلاح می کنن و حرکت طولی (بازی) لاستیک ها رو به شدت زیاد می کنن. (اگر دقت کرده باشین لندروور عکس های زیادی از 3 لنگ شدن دیفندر منتشر می کند که دقیقا منظورش همین نکته هست.) + سیستم های انتقال قدرت هم با پیشرفت شون جلوی هرزگردی لاستیک آزاد رو می گیرن و نمی گذارن ماشین گیر کنه (یا به اصطلاح علمی بانوان تپه کنه!)
دوستانی که تجربه آفرود در ایران رو دارن، خیلی خوب می دونن که Toyota Prado 150 دارای آپشن KDSS چقدر در مقابل 3 لنگ شدن قوی تر از Land cruiser j200 و Fj cruiser و Proda j120/j150 با پلت فرم مشابه و فاقد این آپشن هستند.

* کلارکسون (طرفدار شدید محصولات رنجروور) تو قسمت مقایسه رنجروور با بنتلی و جگوار (قسمت آخر فصل 1 گرند توور) یه جمله خوب در مورد رنج روور میگه. میگه رنج روور بر خلاف بنتلی و جگوار ماشینی است که برای آفرود ساخته اما خصوصیات شهری رو بهش اضافه کردن! حالا سوال اینجاست، کی با ماشین های حدود 100.000 دلار آفرود سنگین میره؟
بهترین ماشین آفرودر جهان هم باشه، نمی تونه ادعا کنه که هیچ وقت لیز نمی خوره. کمترین آسیب موقع لیزخوردن آسیب بدنه است (چپ شدن و … رو بگذاریم کنار)، آسیب بدنه ماشین های گرون چه از نظر هزینه تعمیرات و چه از نظر افت قیمت ماشین، هزینه برداره، بنابراین ماشین هایی مثل Land cruiser، MB G-class، Defender و .. واقعا با هدف آفرود خریده نمیشن که توانایی آفرودی براشون در اولویت باشه. یکی از نشونه های مهم طراحی خودروهای مخصوص آفرود، بچه گلگیر و سپرهای تک رنگ است (مثل Toyota FJ cruiser، Ford bronco، Jeep wrongler و …) که از بعد از آسیب بدنه به راحتی و صرفا با باز و بست چند پیچ، ماشین عین روز اول بشه. پس اصلا مقایسه دیفندر با برانکو و رانگلر درست نیست، رانگلر و برانکو تو آفرودهای سنگین (مخصوصا صخره نوردی) برتری نسبی به دیفندر دارن اما واقعا چقدر راننده دیفندر با این ماشین اونجاها میره!
اما در عوض شاسی مونوکوک تو جاده از نظر پایداری، مانورپذیری و … مزایای زیادی داره. پس برای کسی که قراره آخر هفته یه سر به ویلاش بزنه و نهایت 1 ساعت تو گل و آب برونه، دیفندر با شاسی مونوکوک مزایای بیشتری نسبت به شاسی مستقل داره.

در کل به نظرم لندروور دیفندر ماشین جذابی شده، مخصوصا که با بهبود هندلینگ، نرمی و … میشه ازش به عنوان خودروی زیرپا هم استفاده کرد. دو درش واقعا جذابه و امیدوارم در آینده محصولات دو در شاسی بلند بیشتری وارد کشور بشه.

21

1