گری مک گاورن مدیر طراحی لندروور کاملاً از ظاهر نسل جدید دیفندر دفاع کرده است. این خودرو نسبت به پیشینیان خود که یک آفرودر خشن و همهجارو بودهاند تغییرات طراحی قابلتوجهی داشته است.
البته اگر انتقاداتی به طراحی دیفندر جدید وارد بکنید در دسته افراد معدود قرار خواهید گرفت. این را مک گاورن در مصاحبه با گیر پاترول گفته است. البته او از ایدهی طراحی رتروی دیفندر جدید خیلی خوشش نمیآید زیرا از نظر او طراحی یک خودرو با نگاه به گذشته در حقیقت اعتراف به این نکته است که شما ایدههای جدیدی ندارید!
مک گاورن گفته است:
من فکر میکنم طراحی رترو یعنی بوسهی مرگ! این نوع طراحی یک حرکت رو به عقب است. رترو نشان میدهد که شما ایدههای جدیدی برای آینده ندارید زیرا بیش از حد در گذشته ماندهاید.
مک گاورن البته در بیان نظرات خود دقت کرده و بین گذشتهنگری و آشنایی با ریشههای کمپانی تمایز قائل شده است. او میگوید:
من فکر میکنم اعتبار یک خودروساز به ویژه کمپانیای سطح بالا مهم است؛ اما شما نباید اجازه دهید در تولید یک محصول به نقطهای برسید که ظاهر آن شبیه محصولات ۶۰ سال پیش باشد.
او اضافه میکند:
از نظر من این طراحی صادقانهای نیست. خودرویی که ۶۰ یا ۷۰ سال پیش طراحی شده محصولی مناسب برای زمان خود بوده اما حالا همهچیز عوض شده است.
بهطور خلاصه باید گفت بازطراحی لندروور دیفندر به توازن عصر مدرن مربوط میشود به گونهای که این خودرو هم دارای برخی عناصر سنتی برای شناسایی سریع به عنوان محصول لندروور و هم دربرگیرنده عناصر مدرن بوده است.
حالا اینکه توازن ایجاد شده توسط مک گاورن و تیمش خوب از کار درآمده یا نه موضوع دیگری است اما خب او میگوید تصاویر نمیتوانند طراحی واقعی دیفندر جدید را نشان دهند. شما باید این خودرو را از نزدیک ببینید.
Lamborghini
۲۷ اسفند ۱۳۹۸در مورد طراحیش به نظر من طراحی خوبیه ولی این که آقای مک گاورن میگه طراحی رترو یعنی بوسه مرگ زیاد موافق نیستم البته من از دید کارشناسی نظر نمیدم در کل من طراحی رترو رو می پسندم به طور مثال چلنجر هر روز محبوب تر میشه یا ۹۱۱ هنوز محبوبه ولی به نظر من طرح های قدیم زیبا تر از سبک های جدید و آینده نگر هستن مثل کابین محصولات تسلا که خیلی ساده هستن
GERMANY
۲۷ اسفند ۱۳۹۸یه ماشین توپ برا آفرود…(با احترام به سلاطین)
Dante
۲۷ اسفند ۱۳۹۸مرحوم کیش خودرو یه ماشین داشت یه اسم سیناد با این مو نمیزد
یادش بخیرعجب چیزی هم بود
ممد ژانگولر
۲۷ اسفند ۱۳۹۸اون عکس اول لندروور قدیمی سبز ارتشیه عشق منه. هنوزم نگاش میکنی لذت میبری
اسطوره ایی واسه خودش
meysam
۲۷ اسفند ۱۳۹۸با نظراتش تا یه جاهایی موافقم اما بنظر من دیفندر باید شاسی مستقل داشته باشه. این جدیده بیشتر از کراس اوورها الگو گرفته و همین مورد برای کاستومایز کردنش محدودیت ایجاد میکنه. البته همین فابریکش هم تواناییهای خوبی داره.
Khosrow
۲۷ اسفند ۱۳۹۸چیزایی که اون رترو دیده و تجربه کرده مثل جنگ و شکار / جای قرارگیری چراغ های جلوش فقط / بین گلگیرهای متورم و زیر گارد / حتما که هر خرابی رو میشه با چیزی راه انداخت و رسید مگر نور اگر نباشه تو تاریکی ..
مهراد
۲۷ اسفند ۱۳۹۸دقیقاً / چیزی که تو ماشینای آفرود و سخت جون مهمه همینه ، قابلیت راحت تعمیر شدن
رزیتا
۲۷ اسفند ۱۳۹۸لندروورهای مدل قدیمی که تو ایران زیاد ازشون دیدیم خیلی بدنه محکمی داشتن ، جوری که اگر باهاش میکوبیدی به کوه و صخره ماشین طوریش نمیشد ولی کوه آسیب میدید
شاپور
۲۸ اسفند ۱۳۹۸جل الخالق کوه خراب میشده نه آلومینیم
میلاد
۲۸ اسفند ۱۳۹۸بگو دلم نمی خواد پول هزینه برای طراحی شاسی جدید بدم دیگه چرا دیگه ریشه ها رو زیر سوال می بری
Hadi
۲۸ اسفند ۱۳۹۸سلطان ?…
رها
۲۹ اسفند ۱۳۹۸طراحیش یه چیزه قیمت فضایی یه چیز…این ماشین برای مصرف کننده معمولی با 50 هزار پوند قیمت برای همون انگلیسی های نوز این د سکای و شکار مرغابی خوبه، قابلیت مصرف برای ما نداره…قدیمیا علاوه بر قیمت راحت راحت تر تعمیر می شد…البته لندرور را اونها که داشتن می دونند مدل های قدیمی و مونتاژ مرتب هم باز ماشین های پر دردسری بودند…ماشین بی دردسر و راحت تعمیر و ارزان و با قطعات در دسترس فقط ژاپنی اونم تویوتا…