شمشیرهای سامورایی: مقایسه لکسس RC F Track Edition با مدل افسانه‌ای LFA

برای گرامیداشت رسیدن لکسس RC F Track Edition، ما آن را دوشادوش همزاد افسانه‌ای خود، یعنی LFA راندیم. ۱۸ سیلندر ژاپنی… چه شود!

فرار به‌سوی بلندی

راندن یک LFA بی‌نظیر در جاده‌های استرالیا چیز رایجی نیست. باوجوداینکه خودروهای خاص زیادی را رانده‌ایم ولی این خودرو، چیز دیگری است…!

باید بگوییم که کمی اضطراب داریم. از زمانی که لکسس سوپرخودروی LFA را با یک موتور V10 خوش‌صدا معرفی کرد، ۱۰ سال گذشته است (چه زود هم گذشته است)! و تنها ۱۰ نسخه فیبرکربنی کوپه با قیمتی نزدیک به ۷۵۰,۰۰۰ هزار دلار به اینجا رسیده‌اند. این خودروها از قبل ارزشمندتر هم شده‌اند.

امروزه یک LFA برای شما چیزی بالغ‌بر ۱ میلیون دلار خرج بر خواهد داشت. درحالی‌که تنها ۵۰۰ نمونه به‌صورت جهانی عرضه شده است، شانس مالکیت یکی از آنها بسیار کم است. حال اگر بخواهید یکی از آنها را دوشادوش یک خودروی جاده‌ای V8 مخصوص پیست از لکسس هم برانید، این شانس کمتر هم می‌شود.

اما با رسیدن RC F Track Edition به استرالیا، چه راهی بهتر از قرار دادنش کنار آخرین افسانه لکسس یعنی LFA؛ پس برای این مهم از لکسس استرالیا درخواست کردیم و آنها هم گفتند: بله!

در پس پرده

قبل از پرداختن به این بررسی بیایید به ریشهٔ LFA نگاهی بیندازیم:
لکسس در ماه فوریه سال ۲۰۰۰، توسعه خودروی کوپه‌اش با موتوری ۴.۸ لیتری V10 را آغاز کرد. در آغاز ساختار این خودرو از آلومینیوم بود. LFA در یک پروسه ۵ ساله توسعه داده شد تا با بهترین سوپرخودروهای جهان در دوره خودش رقابت کند. این خودرو تمام تست‌های استقامت و اطمینان شرکت را گذراند. داشت برای ارائه عمومی و دست و جیغ‌های طرفدارانش آماده می‌شد که ناگهان… درست یک هفته پیش از ورودش به چرخهٔ تولید، مسئولان لکسس دورهم جمع شدند و با خود گفتند: «چه می‌شد اگر LFA از ساختاری فیبرکربنی استفاده می‌کرد…؟!» پس عزم خود را جزم کرده و نقشه را عوض کردند! (البته نقل قول مذکور تنها یک شوخی بود).

این تصمیم بی‌شک میلیون‌ها ساعت زمان و صدالبته دلارهایی که برای توسعه این خودرو خرج شده بود را دور ریخت، اما می‌توانست منجر به سوپرخودرویی عالی شود.

با استفاده از داده‌هایی که از فرمول ۱ تویوتا یاد گرفته بودند و با توجهی ویژه به رقبایی چون آستون‌مارتین DBS، فراری F430، لامبورگینی گالاردو، مرسدس SLR مک‌لارن و پورشه ۹۱۱ کاررا GT، لکسس تصمیمی قطعی برای شروع دوبارهٔ توسعهٔ LFA گرفت.

مهندس ارشد لکسس، هاروهیکو تاناهاشی (عجب اسمی!) و تیمش شروع به دوباره کار کردن روی هر سانتی‌متر مربع LFA کردند. شاسی و بدنه با فیبرکربن دوباره طراحی شد، این اتفاق برای نمای داخلی هم افتاد.

لکسس از روش بافتن فیبرکربن برای ساختن ساختار مونوکوک در خودرو استفاده کرد (یک شاهکار هنری واقعی). در کل ۶۵ درصد خودرو از فیبرکربن شد. باقی آن حاصل ترکیب ویژه‌ای از آلومینیوم، منیزیوم و تیتانیوم است. همه این مواد به‌منظور کمتر کردن وزن خودرو استفاده شدند.

سپس تیم چهار سال را صرف تراشیدن خودرو برای کم کردن وزن از اجزای مختلفش کرد، تا حدی که میتوان به‌جرئت گفت که خودرویی جدید درست کردند.

LFA جدید ۱۰۰ کیلوگرم سبک‌تر از نسل اول خود با ساختار فلزی‌اش بود. یک دهه بعد، مهندسان لکسس به نتیجه رسیدند.

هیجان و شادی مهندسی

چیز دیگری که تأثیرش کمتر از مهندسی شاسی نبود، موتوری ۴.۸ لیتری V10 تنظیم شده توسط یاماها بود. لکسس آن را از اول ساخت و مدام تنظیمش کرد. همان‌طور که برای موتورهای ویژه عرف است، هر یک ۵۰۰ موتور تولید شده، توسط صنعتگری که آن را پیاده‌سازی کرده بود، امضا شد.

تاناهاشی باور داشت که تنها یک V10 میتواند عملکردی خاص و اشتیاق رانندگی ناشی از هماهنگی باورنکردنی را تولید کند. در استودیو صدای یاماها، او ورودی و طرحهای اگزوز بسیار متنوعی را امتحان کرد. شرکت اعلام کرده که دو سال طول کشید تا این‌گونه هماهنگیها ایجاد شوند.

V10 کم‌حجم و کوچک بود ولی صدای بی‌بدیلی داشت. همچنین در اندازهٔ خود عملکردی فوق‌العاده را به نمایش می‌گذاشت:

این پیشرانه تنها در عرض ۰.۶ ثانیه میتوانست به دور موتور ۹۰۰۰ دور بر دقیقه برسد. ۵۵۲ اسب بخار قدرت و ۴۸۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند (البته گشتاور در مقایسه با RC F V8 توربویی که امروز استفاده کردیم و گشتاورش را به‌صورت خطی بین ۳۷۰۰ تا ۹۰۰۰ دور بر دقیقه تحویل می‌دهد، چیز زیادی نیست). این خودروی دیفرانسیل عقب، دارای یک جعبه‌دندهٔ ۶ سرعتهٔ تک کلاچهٔ دستی چندمحوره است و شتاب اولیه‌ای ۳.۷ ثانیه‌ای و حداکثر سرعت ۳۲۵ کیلومتر بر ساعت دارد.

LFA آن‌قدر سریع به دور موتورهای بالا دست پیدا می‌کرد که لکسس وادار شد تا از صفحهٔ دورشمار دیجیتالی استفاده کند تا بتواند هم‌زمان با خود خودرو دور موتور را نمایش دهد. ادعا شده که هیچ دورشمار آنالوگی نمی‌توانست این کار انجام دهد.

سرعت جزوی از ذات LFA بود تا جایی که در نوربرگ‌رینگ Nordschleife توانست زمان ۷ دقیقه و ۱۴.۶۴۰ ثانیه را ثبت کند. سرعت LFA توسط اجزای پایداری آئرودینامیکی بهبود داده می‌شد. همانند فرمول موجود در تمام دیگر اجزای این خودرو، لکسس پکیج آئرودینامیکی را طراحی کرد که خودرو تا حد ممکن پربازده و مؤثر باشد.

به خاطر ماهیت لوکس خودروهای لکسس، اجزای آئرودینامیکی زیر پنلهای بدنه به کارگرفته شدند تا تلاطم خودرو را کاهش دهند و پایداری در سرعتهای بالا را افزایش و درعین‌حال به ظاهر خودرو هم ضربه نزنند. در رابطه با این موضوع، توجه به جزئیات بسیار اغواکننده است: سوراخهایی کوچک در آینه‌ها و چراغهای جلو وجود دارد تا بادی را که بر سطح شیشه‌ها در جریان است کنترل کنند!

یک بالچه عقب اتوماتیک هم برای تولید نیروی عمودی (و کمک به توقف در لحظهٔ ترمز) وجود دارد. ویژگی جذاب دیگری هم که به‌صورت پنهانی به‌کاررفته است: سوراخهای موجود در سپر جلو باد را نه تنها برای موتور، بلکه برای خنک‌سازی ترمزها هم ارسال می‌کنند.

LFA نخستین لکسوسی بود که از روتور کربن سرامیکی در ترمزهایش استفاده می‌کرد. ترمزهای این خودرو بی‌نظیر بودند؛ برای نگه داشتن LFA از سرعت 133Km/h تا سکون تنها به ۴۸ متر فضا نیاز داشتند.

نسلی جوانتر

وقتی شما یک LFA را در کنار یک RC F ببینید، مطمئن باشید که شروع به تحسین دستاوردهای لکسس در ۲۰ سال اخیر خواهید کرد. درعین‌حال که خودروهای جاده‌ای لکسس عادی جلوه می‌کنند، نشانه‌هایی در سرتاسر برند F وجود دارد که LFA را یادآوری می‌کند. بهترین مثال هم RC F Track Edition است:
معرفی رسمی‌اش در نمایشگاه خودروی دیترویت امسال بود (هم‌زمان با تاریخ معرفی LFA در ۲۰۰۵). این خودرو، طراحی شد تا رقبایی چون BMW M4 یا مرسدس بنز C63 S را به چالش بکشاند. لکسس شعاری را هم برای RC F Track Edition تدارک دید:

خودرویی با عملکرد جدی برای پیست و لوکس بودن قابل انتظار از لکسس.

RC F Track Edition از یک سری تغییر نسبت به RC F عادی سود می‌برد که طبق گفته لکسس از سازمان‌های مسابقه‌ای در Super GT ژاپن و مسابقات IMSA GT3 الهام گرفته شده‌اند.

استفاده گسترده از عناصر فیبرکربن، فلز سبک‌وزن و موتور تنفس طبیعی و غران V8، باعث شده تا این خودرو دارای شباهت‌های خانوادگی بسیار باشد.

حتی با گذشت یک دهه هنوز عناصری در حال استفاده‌اند که یادآور ویژگی‌های خلاقانه LFA هستند. درون خودرو، پنل نمایشگرها مهم‌ترین یادآور اولین نمره فراموش‌نشدنی برند اسپرت F شرکت است. موتورخانه RC F هم درواقع بازگشتی به عقب است، به دومین لکسس F یعنی IS F.

در ابتدای معرفی این خودرو (IS F)، موتور ۵ لیتری‌اش با تزریق مستقیم سوخت فخر می‌فروخت و این کارش را با داشتن سیستم القای دومرحله‌ای و سیستم خنک‌سازی مایع برای کنترل نیروی G زیاد ناشی از پیچش ادامه می‌داد. ۴۱۷ اسب بخار قدرت و ۵۰۳ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کرد، دیفرانسیل عقب بود و از یک جعبه‌دنده ۸ سرعته اتوماتیک سود می‌برد. تمام این مجموعه خودرو را در عرض ۴.۶ ثانیه به 100Km/h می‌رساند.

همانند LFA، صدای فوق‌العادهٔ موتور IS F هم توسط یاماها تنظیم شده بود.

IS F نه‌فقط برای لکسس بلکه برای توسعه برند F هم مهم بود، این موضوع شامل حال RC F هم می‌شود. این خودرو در اصل یک خودروی کوپه دو درب از آخرین نسخه IS سدان است. به شاسی، فنربندی، استایل بدنه و نمای داخلی نگاهی بیندازید، شباهت‌ها بی چون‌وچرا هستند.

تغییرات بیشتر هم می‌شوند…

موتور V8 همچنان در لکسس استفاده میشود. در RC F Track Edition، این موتور کمی تقویت شده است تا ۴۷۰ اسب بخار قدرت و ۵۳۰ نیوتن‌متر گشتاوری را تولید کند که در دور موتور ۲۸۰۰ دور در دقیقه تحویل داده می‌شود؛ این مورد با تشکر از تنظیم مجدد ورودی‌ها میسر شده است.

لکسس برای ساختن نسخهٔ Track Edition به RC F لانچ کنترل را افزوده است و به تقویت فنربندی و موتور پرداخته است. همچنین تنها ۳.۹ ثانیه برای رسیدن به ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت وقت لازم است.

این خودرو به‌واسطه استفاده بیشتر از پنل‌های فیبرکربنی توانسته است تا به کاهش وزن بیشتری دست یابد (که اتفاقاً این پنل‌ها را با استفاده از تسهیلات استفاده شده برای LFA ساخته‌اند). این کاهش وزن با محورهای عقب با نیم میله‌ای توخالی، ورودی منیفولد اصلاح شده، کمپرسور تهویهٔ هوای کوچک‌تر و یک سری تغییرات جزئی دیگر ادامه می‌یابد. نسخه Track Edition از نسل پیشینش ۸۰ کیلوگرم سبک‌تر است.

همانند LFA، مدل جدید RC F Track Edition هم اهمیت زیادی به بهره‌وری آئرودینامیکی می‌دهد. چراغهای جلو و عقب بازطراحی شده، پوشش سپر با قالبهای جدید و خروجیهای جلوی خودرو باعث افزایش بهره‌وری آئرودینامیکی خودرو در سرعتهای بالا میشود.

یک بالچه عقب ثابت جایگزین بالچه هوشمند نشاءت گرفته از LFA در مدل سادهٔ RC F شده است که باعث افزایش نیروی عمودی تا ۲۵ درصد می‌شود. بیشتر به این لیست نگاه کنید، خواهید یافت که این خودرو چیزهای بیشتری در دست دارد: ترمزهای کربن سرامیکی برمبو و رینگهای آلومینیومی فورج کاری شده BBS به اگزوزهای تیتانیومی می‌پیوندند که همه بر روی تایرهای میشلین پایلوت Sport 4S به ارائه خدمت می‌پردازند.

حتی ترکیب مواد و دکوراسیون داخلی این خودرو هم یادآور LFA است؛ طبق گفتهٔ کوجی ساتو، معاون اجرایی بین‌المللی لکسس، این مورد یک اتفاق نیست.
ساتو به رسانه‌هایی که اوایل امسال برای معرفی خودرو جمع شده بودند گفت:

خودروی RC F و نسخه Track Edition از زمان معرفی‌شان تحت بهبودهای مداوم بوده‌اند.
با آخرین بهبودها و با ظرفیت بالای عملکرد خودرو، این مدل‌ها به تثبیت برند F کمک شایانی می‌کنند. این مهم، همچنین با تکیهٔ خودرو بر دامنه وسیعی از تکنولوژی‌ها میسر می‌شود تا بتواند عملکرد خوبش را برای تمام رانندگان با هر سطحی از رانندگی مهیا سازند.

بر فراز آسمان

با مشخص شدن اینکه مسیر ما چیزی حدود ۳۰۳ کیلومتر طول دارد، به سمت بلندترین جادهٔ استرالیا به راه افتادیم. جاده پیش روی ما در زمان شروع پروژه LFA تمام شد و حال با داشتن پیچ‌هایی چالش‌برانگیز و فراز و نشیب‌های بسیار، برای محک زدن خودروی اسپرت جدید لکسس و پدربزرگ قدرتمندش عالی است.

متأسفانه هوا اصلاً با برنامه‌ریزی ما هماهنگ نبود. برف سنگین باعث می‌شد که خودروهای بدون آج لاستیک مناسب توانایی عبور در جاده را نداشته باشند. رسیدن به سرعت‌های بزرگراهی در LFA و RC F TE تقریباً ناممکن بود. درحالی‌که LFA برای دور گرفتن از راننده‌اش مدام تمنا می‌کرد. ترنس اکسل هم در دورهای بالاتر روان‌تر عمل می‌کرد. این مسائل باعث محدودیت در جاده‌های عمومی و سرعت‌های متوسط می‌شد. LFA برای سریع رانده شدن، خودروی بهتری است و شادی و غافلگیری خاصی را در سرعت‌های غیرمعمول ارائه می‌دهد.

LFA خودرویی است که به راننده خود متصل می‌شود. با کمی رانندگی در آن، شما می‌توانید به‌خوبی چسبندگی‌اش بر روی سطح جاده را حس کنید، حتی در جاده‌های برفی یا یخی؛ همچنین خواهید فهمید که سر هر پیچی خودرو به چه میزان نیاز به فشار پدال گاز دارد.

فرمان‌پذیری هم عالی است. در ابتدا (به‌ویژه هنگامی‌که از RC F TE پیاده شده و سوار LFA می‌شوید) احساس سنگین بودن فرمان به شما منتقل می‌شود؛ ولی به‌محض اینکه با خودرو ارتباط برقرار کنید، خواهید فهمید که دقت به خرج دادن در آن از RC F TE راحت‌تر است. فرمان الکتریکی RC F TE کمی گیج بود و برای پاسخ‌دهی به کمی زمان بیشتر نیاز داشت.

اما شاید آشکارترین خصیصه LFA، سازگاری‌اش باشد. با وجود ارتفاع رانندگی پایین و چسبندگی متزلزل در سر پیچ‌ها (بیشتر به خاطر هوای نامساعد)، خودرویی است که با هر ناملایماتی در سطح جاده مبارزه می‌کند.

LFA احساس یک خودروی مخصوص پیست را دارد ولی مانند یک خودروی مخصوص جاده عمل می‌کند. با وجود نرم و راحت نبودن کابینش، هنوز می‌گوییم که بسیار حس خوبی را در حین رانندگی انتقال می‌دهد. این خودرو به همه احترام می‌گذارد، بااین‌حال دور موتورهای بالای ۵۰۰۰، به سرعت در دسترس قرار می‌گیرند و آنجاست که خودرو و لاستیک‌های عقبش شروع به سرپیچی می‌کنند. اگر با ملایمت با آن‌ها رفتار کنید حتماً شما را با سرعت رضایت بخشی از پیچ‌ها عبور خواهند داد.

در راه پر پیچ‌وخمی که در آن بودیم، سواری بر LFA باعث می‌شد که هنوز پیچی را تمام نکرده وارد پیچ دیگر شویم. این سرعت با صدای فوق‌العاده این موتور V10 ترکیب می‌شد و لذتی مثال‌زدنی را به وجود می‌آورد (باید گفت که صدایش بلند بود ولی آزاردهنده نبود.) واقعاً هیچ تعریفی وجود ندارد تا با آن حس دقیق سواری LFA را توصیف کنیم، حس گذر باد از گوشه و کنار خودرو با صدایی دل‌نشین، آن هم در جاده‌ای پر پیچ‌وخم و کوهستانی… .

رانندگی الهام‌بخش

راندن RC F TE پس از LFA، نکات ریز و جزئیات عجیبی را به تجربهٔ ما در جاده کوهستانی افزود. هرچقدر که RC F در عایق‌بندی موفق بوده است، برادر خشمگینش یعنی نسخه Track Edition در جاده‌هایی این‌چنینی عملکرد کاملاً متفاوتی از خود نشان می‌دهد.

صندلی‌ها در مکان بالاتری نصب شده‌اند، کنترل خودرو سبک‌تر شده است و رنگ خودرو هم به‌روزتر است (منظور جنس آن است). تا زمانی که پشت فرمان RC F TE ننشینید، اصلاً کهنه بودن LFA را حس نخواهید کرد.

سطح فناوری‌های به کار رفته در این خودرو، سرعت بالای پیشرفت لکسس در سالهای اخیر را نشان می‌دهد. همچنین پنل نمایشگر جلوی راننده و سیستم کاربری صفحه لمسی در آن شباهت زیادی به کوپه‌های دیگر لکسس دارد. اما در مقایسه با LFA، ظاهر و استایل RC F باعث می‌شود که کمی آینده‌نگرانه‌تر به نظر برسد.

بحث تنها درباره ظاهر نیست، مخلوطی از شباهت شاسی و راندمان بین این خودرو و LFA همان اندازه‌ای گویا است که تفاوت بینشان آشکار است. بگذارید بحث را روشن‌تر کنم: اگر به راندمان و پاسخ‌دهی و ارتباط RC F با شاسی کمی بیشتر توجه کنید، متوجه خواهید شد که خون LFA در رگ‌هایش جاری است!

با LFA، لکسس آموخت که چطور خودرویی بسازد که با راننده‌اش حرف بزند و پاسخ به خواسته‌های راننده را با دقت و سرعتی عالی انجام دهد. با وجود سنگین‌تر بودن RC F TE در برابر LFA فیبرکربنی، این خودرو به یکی از سرسخت‌ترین و دقیق‌ترین خودروهای ساخته لکسس بدل شده است.

این بهبود مداوم در برند F شرکت لکسس و مدل اسپرت F، ظرفیت این مارک (لکسس) را در شناخته شدن به‌عنوان برندی عالی از تویوتا را افزایش می‌دهد. با LFA، لکسس یک خودرو با عملکرد و کیفیت جهانی ساخت که ریشه‌اش به‌وضوح در RC F پیدا می‌شود.

این خودرو همچنین نویدبخش این امید است که شرکت هنوز به خودروهایی با عملکرد بالا علاقه‌مند است. شاید LFA افسانه‌ای هرگز باز نگردد ولی روحش در بازماندگانش جاری است؛ بیایید امیدوار باشیم که این راه هنوز ادامه دارد… .

مشخصات فنی «لکسس LFA 2010»:

موتور: 4.۸ لیتری V10 بنزینی

خروجی: 552 اسب بخار قدرت / ۴۸۰ نیوتن‌متر گشتاور

جعبه‌دنده: 6 سرعته دستی

مصرف سوخت و انتشار آلاینده‌ها: 16.۷ L/100 Km، ۲۷۰ g/Km

امتیاز ایمنی: اعلام نشده

قیمت:۷۵۰,۰۰۰ دلار (استرالیا-هنگامی‌که نو بود + مالیات‌های محلی)

مشخصات فنی «لکسس RC F Track Edition»:

موتور: 5 لیتری ۸ سیلندر بنزینی

خروجی: 471 اسب بخار قدرت / ۵۳۰ نیوتن‌متر گشتاور

جعبه‌دنده: 8 سرعته اتوماتیک

مصرف سوخت و انتشار آلاینده‌ها: 10.۹ L/100 Km، ۲۵۳ g/Km

امتیاز ایمنی: اعلام نشده

قیمت: 165,۶۹۰ دلار (استرالیا + مالیات محلی)

منابع: motoring و motoring

[دانلود ویدئو]