تاریخچهٔ LS400، سدان باورنکردنی که لکسوس را به وجود آورد

لکسوس LS400 یکی از شاخص‌ترین خودروهای ژاپنی تاریخ است. این سدانی بود که قوانین خودروهای لوکس را بازنویسی کرد.

لکسوس را امروزه به‌عنوان بهترین برند لوکس ژاپنی می‌شناسیم. این شرکت با بهره‌مندی از پیشینهٔ محصولات قابل‌اعتماد تویوتا، برای رسیدن به همین هدف اما در سطحی بسیار بالاتر، سخت تلاش کرده است. لکسوس در زمان حکمرانی آلمانی‌ها، برای ساخت بهترین ماشین‌های لوکس جهان شکل گرفت و همه‌چیز را با LS400 شروع کرد. این خودرویی بود که میخ اول را بسیار محکم کوفت و به برند نوپای لکسوس اعتبار بخشید.

اولین لکسوس

خودروهای اقتصادی ژاپنی در طول بحران نفتی، بازار آمریکا را تسخیر کردند. سهم ژاپنی‌ها از بازار آمریکا از ۱۱ درصد در سال ۱۹۶۹ به ۲۸ درصد در سال ۱۹۸۰ رسید. این جهش بزرگی بود که باید کنترل می‌شد و به همین دلیل، در سال ۱۹۸۱ دولت آمریکا واردات خودروهای ژاپنی را محدود و سقف واردات سالانه تنها ۱.۶۸ میلیون دستگاه را اعمال کرد؛ بنابراین، ژاپنی‌ها با این محدودیت جدید باید راهی برای ادامهٔ کسب درآمد از بازار آمریکا پیدا می‌کردند که این موضوع منجر به ایجاد برندهای لوکسی توسط خودروسازان بزرگ این کشور شد تا بتوانند خودروهای گران‌تری را در ایالات‌متحده بفروشند.

بدین ترتیب، در سال ۱۹۸۳ تویوتا پروژه‌ای بنام F1 برای ساخت بهترین خودروی جهان را تحت رهبری «ایچیرو سوزوکی» آغاز کرد. تحقیق و توسعهٔ این پروژه پنج سال طول کشید و سرانجام نتیجهٔ آن تحت در قالب لکسوس LS400 در سال ۱۹۸۹ معرفی شد. LS که اولین محصول لکسوس بود، موفق عمل کرد و برای برند لوکس تویوتا جایگاهی بالاتر از اینفینیتی و آکورا و هم‌تراز با رقبای اروپایی به ارمغان آورد.

سدان لوکسی برای رقابت با ژرمن‌ها

برای توسعهٔ LS، تیم کوچکی یک ماه را در کالیفرنیا سپری کردند تا عادت‌های ثروتمندانی که خریداران بالقوه خودروی لوکس جدید تویوتا بودند را بررسی کنند. این تیم می‌خواست بفهمد ثروتمندان چه چیزهایی را در خودروهای لوکس خود دوست دارند تا بتواند برندهای باسابقهٔ آلمانی یعنی مرسدس بنز و ب‌ام‌و را به چالش بکشد. این کار در ابتدا برای یک برند نوپا غیرممکن به نظر می‌رسید اما پشتوانهٔ محکمی به اسم تویوتا پشت این پروژه بود. برای توسعهٔ خودرو هیچ محدودیت زمانی یا بودجه‌ای وجود نداشت و تیم هرچیزی می‌خواست را در اختیار داشت تا بهترین خودروی جهان را بسازد.

مهندسی با بالاترین استاندارد

۶۰ طراح، ۱۴۰۰ مهندس، ۲۳۰۰ تکنسین و بیش از ۲۰۰ کارگر در قالب ۲۴ تیم، در پروژهٔ توسعهٔ LS شرکت داشتند تا تمام قسمت‌های این خودرو بدون توجه به هزینه، با بالاترین استاندارد ساخته شود. اولین اسکچ‌های طراحی در سال ۱۹۸۵، خودرویی اسپرت و کم‌ارتفاع را ترسیم کردند اما LS قرار بود خودروی لوکسی با ظاهر باشکوه باشد و به همین دلیل، بعداً طراحی به یک طرح سنتی سه جعبه‌ای تغییر داده شد. همچنین آزمایش‌های گسترده‌ای در تونل باد انجام شد که ضریب درگ ۰.۲۹ cd را به ارمغان آورد. در آن زمان، این یکی از پایین‌ترین ضرایب درگ محسوب می‌شد و برای کمک به کاهش مصرف سوخت ضروری بود.

در داخل نیز مهندسان تمام تلاش خود را کردند تا یکی از بهترین کابین‌های خودروی جهان را ایجاد کنند. بیش از ۲۴ نوع چوب و چرم مختلف به مدت دو سال آزمایش شدند تا درنهایت ترکیب راضی‌کننده‌ای به دست آمد. در این خودرو همچنین جدیدترین ویژگی‌ها و امکانات لوکس آن زمان مثل فرمان تلسکوپی با ایربگ، تنظیم برقی ارتفاع کمربندهای ایمنی، آینهٔ دید عقب الکتروکرومیک و تلفن داخلی هم تعبیه شده بود. در این سدان لوکس ۳۰۰ نوآوری مختلف برای افزایش سکوت کابین ارائه شد که فضایی بسیار آرام با تنها ۵۸ دسی‌بل سروصدا هنگام حرکت با سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت را فراهم کرده بود تا کابین LS بسیار ساکت‌تر از مرسدس و ب‌ام‌و باشد. همهٔ این‌ها در سال ۱۹۸۹ با قیمت تنها ۳۵ هزار دلار ارائه شد که اختلاف بزرگی با رقبا داشت زیرا ب‌ام‌و سری ۷ و مرسدس بنز S کلاس آن زمان به ترتیب حدود ۶۰ و ۷۰ هزار دلار قیمت داشتند.

تویوتا بیش از یک میلیارد دلار برای توسعهٔ LS هزینه کرد و حدود ۴۵۰ دستگاه پروتوتایپ تولید کرد. همهٔ این‌ها منجر به ساخت سدان فوق‌العاده‌ای شد که در سال اول عرضه بیش از ۴۰ هزار دستگاه فروخت. البته مسیر پیشرفت سدان لوکس لکسوس بدون مشکل نبود زیرا به دلیل ایراد در سیم‌کشی و بیش از حد داغ شدن چراغ‌های ترمز، برای ۸ هزار دستگاه LS فراخوان صادر شد. البته تمام این خودروها ظرف ۲۰ روز تعمیر شدند چون تیم لکسوس برای هرگونه اتفاق غیرقابل‌پیش‌بینی برنامه‌ریزی کرده بود چراکه این موضوع برای موفقیت LS بسیار اهمیت داشت. چنین سرعت عملی در برطرف کردن مشکلات باعث شهرت لکسوس در بین خریداران شد و به فروش خودرو کمک کرد.

شرایط تا جایی پیش رفت که رقبا یک LS خریدند و اوراق کردند تا بفهمند چطور اینقدر خوب است و چگونه لکسوس توانسته چنین خودروی باکیفیتی را با این قیمت شگفت‌انگیز بسازد. حتی ب‌ام‌و لکسوس را متهم کرد که LS را زیر قیمت تمام‌شده می‌فروشد تا خریداران رقبا را به سمت خود بکشاند. تا سال ۱۹۹۰، فروش LS در آمریکا از رقبای اصلی یعنی مرسدس و ب‌ام‌و فراتر رفت. LS در مأموریت خود موفق عمل کرد و به خودروی لوکسی تبدیل شد که همه می‌خواستند.

مرسدس در سال ۱۹۹۱ اقدام به معرفی S کلاس نسل W140 کرد که یکی از بهترین بنزهای تاریخ به‌حساب می‌آید اما بودجهٔ توسعهٔ آن از بسیار از حد معمول فراتر رفت زیرا معرفی خودرو به تعویق افتاد و برای رقابت با لکسوس بازنگری‌های زیادی در آن صورت گرفت. این موضوع، W140 را بسیار گران‌تر از نسل قبلی کرد. از سوی دیگر، لکسوس هم آرام ننشست و LS را در سال ۱۹۹۲ با بیش از ۵۰ تجدیدنظر بر اساس بازخورد خریداران مورد به‌روزرسانی قرار داد.

پیشرانهٔ V8 به نرمی ابریشم

تویوتا با هزینهٔ توسعهٔ یک میلیارد دلاری، در LS از هیچ قطعهٔ مشترکی با دیگر محصولات قبلی خود استفاده نکرد و این شامل پیشرانه هم می‌شد. یک خودروی پرچم‌دار به موتور مناسبی نیاز داشت و اکثر خودروهای این کلاس از پیشرانهٔ V8 استفاده می‌کردند. برای توسعهٔ موتور LS400 حدود ۴۰۰ میلیون دلار هزینه شد و ۹۰۰ پروتوتایپ ساخته شد. نتیجهٔ نهایی، یک موتور ۴ لیتری V8 تنفس طبیعی با نام 1UZ-FE بود. آزمایشات گستردی رو تمام قطعات این موتور صورت گرفت که شامل بیش از ۲.۷ میلیون کیلومتر آزمایش جاده‌ای در اروپا، استرالیا و ایالات‌متحده در شرایط آب و هوایی مختلف می‌شد.

برای نشان دادن نرمی این موتور، لکسوس درحالی‌که خودرو روشن بود، روی کاپوت پانزده جام شراب را روی هم قرار داد و این چیدمان هیچ تکانی نخورد. این نرمی اما به معنای کند بودن LS400 نبود زیرا سدان لوکس لکسوی ظرف ۸.۵ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید و به حداکثر سرعت ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا می‌کرد. این پیشرانه بسیار هم قابل‌اعتماد بود تا جایی که یک لکسوس LS400 توانست به کارکردی بیش از ۱.۶ میلیون کیلومتر برسد. یک گیربکس چهار سرعتهٔ اتوماتیک هم با آرامیش کامل نیروی موتور را به چرخ‌های عقب منتقل می‌کرد.

امروز، نسل پنجم

نسل دوم LS400 در سال ۱۹۹۴ معرفی شد و تا سال ۲۰۰۰ روی خط تولید ماند. هرچند این نسل از همان پیشرانهٔ قبلی با قدرتی بیشتر استفاده می‌کرد اما پیشرفت بزرگی را نسبت به نسل اول تجربه کرده بود. به دلیل تهدید دولت ایالات‌متحده مبنی بر اعمال تعرفه روی خودروهای لوکس ژاپنی که هروز بیشتر می‌شدند، بیم آن می‌رفت که قیمت LS400 جدید به ۱۰۰ هزار دلار برسد اما مذاکرات بیشتر باعث شد لکسوس بتواند این خودرو را با قیمت پایهٔ ۵۰ هزار دلار عرضه کند که هنوز هم با اختلاف مناسبی از رقبا ارزان‌تر بود و افزایش فروش و پیشرفت برند لوکس تویوتا را به دنبال داشت.

در نسل سوم، نام خودرو از LS400 به LS430 تغییر پیدا کرد که نشان‌دهندهٔ پیشرانهٔ جدید بود. در نسل چهارم موتور بازهم بزرگ‌تر شد و خودرو LS460 نام گرفت. در این نسل برای اولین بار نسخهٔ هیبریدی LS600h هم ارائه شد. LS هم‌اکنون در نسل پنجم خود قرار دارد که با نام LS500 شناخته می‌شود اما بجای پیشرانهٔ V8 از یک موتور V6 توئین توربو استفاده می‌کند. درمجموع، LS400 را باید یک انقلاب در صنعت خودروسازی دانست. این قمار بزرگی بود که تویوتا انجام داد و نتیجهٔ آن خلق یکی از بهترین و قابل‌اعتمادترین برندهای لوکس جهان بود.