اگر بار نخست موفق نشدید دوباره امتحان کنید… و دوباره. از زمان معرفی‌اش در ۲۰۱۶، RC F تفاوت‌های لذت‌بخشی را نسبت به رقبایی چون ب‌ام‌و M4 یا مرسدس C63 S کوپه ارائه داده است و سعی کرده تا همواره پا به پای رقبای تثبیت‌شدهٔ آلمانی‌اش پیش برود. برای این مهم، ارتشی از مهندسان لکسس بدون هیچ ترسی سخت مشغول بودند و کوپهٔ اسپرت V8 را تنظیم و تیونینگ کردند و هیچ سنگی را در راه بهبود نتراشیده نگذاشتند.
تغییرات بسیار زیادند و آن قدری هستند که نتیجه‌ای بدهند: تیزتر و شاداب‌تر و لذت‌بخش‌تر کردن خودرو. خروجی‌ها بی‌تغییر مانده‌اند: 351Kw (470HP) قدرت و ۵۳۰ نیوتن متر گشتاور از پایگاه غُران ۵ لیتری V8. یک منیفولد ورودی جدید نیز وجود دارد تا انتشار گازهای خروجی موتور را بهبود ببخشد (موضوعی که چندی پیش گریبان گیر بزرگانی چون فولکس واگن شد) و نقطه بازگشایی ورودی هم از ۳۶۰۰ rpm به ۲۸۰۰ کاهش پیدا کرده است؛ نتیجه این که دسترسی راحت‌تری به آن غرش عمیق و لذت‌بخش وجود دارد که با رسیدن به ۷۰۰۰ دور بر دقیقه تقویت می‌شود.
جعبه دنده ۸ سرعته خودکار دوباره برنامه‌ریزی‌شده است تا افزایش دنده با حس و حال بیشتر و کاهش دنده کمی خشن‌تر انجام شود. این مورد با launch control هم ترکیب شده است تا لکسس ادعا کند که ۰ تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت ۴.۵ ثانیه به طول می‌انجامد؛ ما هم نیازی به این نمی‌بینیم که منتظر بمانیم تا این ادعا را صحت‌سنجی کنیم. یک کمبود در ناله‌های خروجی از اگزوز در مقایسه با رقبای توربوشارژ حس می‌شود، آن هم این است که خودرو پاسخ به دستورات را با کمی ظاهرسازی انجام می‌دهد!
کار خودرو با استفاده از سیستم mild راحت‌تر شده است؛ با این وجود هم چنان این ماشین خوش‌خوراک است!
بیشترین پس‌اندازها را می‌توان با پک ارائه‌شده توسط لکسس به نام EP3 انجام داد که شامل اگزوزهای تیتانیومی، ترمزهای کربن سرامیکی و رینگ‌های ۱۹ اینچی سبک‌وزن از مدل Track Edition می‌شود. روی هم این موارد ۳۲ کیلوگرم از وزن خودرو را می‌تراشند که ۲۹,۱۶۱ دلار خرج برمی‌دارد؛ این یعنی به ازای هر کیلوگرم ۹۰۰ دلار پس‌انداز می‌شود (البته اگر به آن به چشم پس‌انداز بنگرید!). از اینجا به بعد، باقی بهبودها در وزن چندان چشم‌گیر نیستند؛ بهبود در سپر عقب: ۵۰۰ گرم، اجزای بالایی فنربندی جلو از آلومینیوم: ۷۰۰ گرم و یکسری تغییرات در موتور و داخل خودرو هم: ۲.۳ کیلوگرم.
آنچه اهمیت بیشتری دارد، حذف دیفرانسیل فعال از RCF قبلی به‌منظور سبک‌تر کردن و LSD مکانیکی راحت‌تر است.
در مسیرهای سرد و خیس، RCF یک خوش فرمان واقعی است: لاستیک‌های میشلین Pilot Sport 4 S برای عملکرد مناسب نیازمند کمی گرما هستند، ولی وقتی حرارت مورد نیاز را پیدا کنند چنان چسبندگی و کششی را فراهم می‌کنند که RC F پیشین هرگز نمی‌توانست به دست آورد.
دمپرهای متغیر بازبینی‌شده جدید نقش خود را خوب اجرا می‌کنند. اجزا اصلاح‌شده فرمان و فنربندی هم باعث سرسخت‌تر شدن خودرو شده‌اند. این‌ها به این معنا است که خودرو در مسیر مستقیم کمتر، حس شناور بودن را نسبت به نسل پیشین القا می‌کند.
مشخصات فنی «لکسس RC F»:
- موتور: 4969cc V8, DOHC, 32 Valve
- قدرت: ۴۷۲ اسب بخار در ۷۱۰۰ rpm
- گشتاور: 530Nm در ۴۸۰۰ rpm تا ۵۶۰۰ rpm
- شتاب ۰ تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت: ۴.۲ ثانیه (ادعا شده)
- وزن و قیمت: ۱۷۱۵ کیلوگرم و ۶۴,۷۵۰ دلار (به همراه پک EP3)
آنچه دوست داشتیم: V8 تنفس طبیعی معمولی خوش‌صدا، دینامیک و تعادل بهبودیافته، ظاهر، کاهش وزن
آنچه خوشایند ما نبود: قیمت پک EP3، سیستم اطلاعات-سرگرمی احمقانه، عملکرد تایرها زمانی که هنوز سردند
منبع: Motor Australia, 19 August
مترجم: علی صفرپور
خودرو دوست
۲۸ مرداد ۱۳۹۸با حال بود
L-H-P-TT
۲۸ مرداد ۱۳۹۸اینطور نیست که بخام مقایسش کنم با خودرویی دیگه ولی اگه در یک کلام بخام بگم …..
خاستنی و کافی …….
قدرت معقول. استایل خوب ……
me84
۲۸ مرداد ۱۳۹۸.
«آفرین لکسس، تلاش دوباره خوبی بود… .»
این استراتژی تویوتاست و همین عامل باعث پیشرفتش شده.
در فرهنگ ژاپنی به این استراتژی میگن ” کایزن” به معنی پیشرفت “مستمر” و “تدریجی” که تاکید زیادی روی قدمهای کوچیکی داره که باعث تغییر مثبت کوچیک میشه و این قدمها و پیشرفتهای کوچیک جمع میشن و نتایج جالبی رو بوجود میارن. هرچی میری جلوتر نتایج هم بیشتر میشه و خوبیش اینه که لازم نیست اقدامات بزرگی بکنی که خارج از توانت باشه. قدمهای کوچیکی برمیداری که کاملا با تواناییهات مطابقت داره.
رامتین
۲۸ مرداد ۱۳۹۸البته این موتور 470 اسبی تقریبا 5-6 ساله بدون تغییر مونده. با توجه به اینکه فراری458 بیش از 100 اسب بیشتر از یک موتور تنفس طبیعی گرفته، اگر همین rcf میتونست 500 اسب و گشتاور 600 نیوتن متر و شتاب زیر 4 ثانیه (یعنی در گروه 3 ثانیه ایها) ایجاد میکرد، میشد گفت محشره.
Mohammadreza
۲۹ مرداد ۱۳۹۸رامتین جان تاحالا با اپتیما یا سوناتا رانندگی کردی؟
مالکان این خودروها یا کسایی که با این ماشین ها رانندگی کردن میدونن که میتور 4 سیلندر اتمسفریک این سدان ها با اینکه حتی 200 اسب هم قدرت ندارن ولی اونقدر قدرت دارن که نتونی از همه قدرت ماشین در جاده های شهری استفاده کنی.در 90 درصد مواقع هم حتی در اتوبان از همه قدرت این موتور های صد و خورده ای اسب بخاری استفاده نخواهی کرد.
تجربه شخصی ای و مطالعاتی که داشتم اینه که برا کوپه ها 300 اسب و سدان ها 400 اسب همه نیاز فردی که راننده حرفه‌ای نیست و با خودروش پیست نمیره رو براورده میکنه.
دوستان عزیز به جو سازی سایت ها و مجلات خودرویی خیلی توجه نکنین اینا نونشون تو این کاره. شما یه لحظه با خودت فک کن اگه بخوای کانال یوتیوبت کلی بیننده و دنبال کننده داشته باشه چیکار میکنی؟خوب معلومه میری سراغ خودروهایی با اسب بخار و قدرت نجومی و همش از اسب بخار و قدرت دیوانه کننده حرف میزنی. ذات جلب توجه همینه.
قدرت بیشتر از اونی که گفتم بجز برای رانندگان حرفه ای که به پیست میرن و 200هزار دلار براشون پول توجیبیه معنی و توجیه نداره.
رامتین
۲۹ مرداد ۱۳۹۸بله من سراتوی 2016 مدتی استفاده میکردم ولی خب کشش عالی ای نداشت. حرفت کاملا درسته که اگر خودروی 400اسبی باشه نیاز یه راننده حرفه ای را کاملا براورده میکنه اما گاهی لازمه بهبود روی پرفورمنس موتور اعمال بشه که البته این کار بر روی خودروهای تنفس طبیعی بشدت سختتر از توربوشارژه. اصلا بحث را از روی rcf ببریم روی لکسوس LC. دیگه روی چنین کوپه فوق اسپرتی واقعا انتظار میره دقیقا همین موتور را ارتقا بده. چون ذات چنین خودرویی برای مقایسه با خودروهای درجه یک دنیاست.
End
۳۰ شهریور ۱۴۰۳آخرین بازمانده خودروهای آنالوگ . واقعا جذابه