در دههٔ ۹۰ میلادی خودروهای لوکسی ساخته شدند که از جنبههای مختلفی مثل تکنولوژی شاسی، طراحی، سیستم تعلیق و فناوریهای داخلی جلوتر از زمان خود بودند.
خودروهای لوکس طی ۳۰ سال گذشته پیشرفتهای زیادی داشتهاند. در دههٔ ۹۰، خودرویی که به صندلیهای چرمی، کنترل تهویهٔ خودکار و سیستم پخش CD مجهز بود لوکس محسوب میشد ولی امروز خودروهای لوکس از نمایشگرهای عظیم در جلو و عقب، زیر پایی صندلیهای عقب و زیر آرنجیهای مجهز به گرمکن بهره میبرند. بااینحال، سادگی و تکنولوژی قدیمی خودروهای لوکس دههٔ ۹۰ جذابیت خاصی داشت که در خودروهای امروزی نمیبینیم. برخی از این خودروها حتی از زمان خود جلوتر بودند که در ادامه با تعدادی از آنها آشنا خواهیم شد.
لینکلن مارک VIII
کوپههای لوکس در دههٔ ۹۰ بسیار محبوب بودند و لینکلن مارک VIII یکی از بهترینهای آنها بود. این آخرین نسل از سری کانتیننتال لینکلن بود که از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۸ تولید شد و هیچ جانشین مستقیمی نداشت. چیزی که این خودرو را بسیار خاص میکرد، طراحی بیرونی بود. طراحی اصلی کوپهٔ لوکس لینکلن «کیو کیم» قصد داشت مارک VIII را متفاوت از برادران ارزانتر خود یعنی مرکوری کوگار و فورد تاندربرد جلوه دهد و در این کار موفق عمل کرد. مارک VIII علاوه بر طراحی منحصربهفرد، سقف فولادی و شاسی پایینتری نسبت به برادران خود داشت. متأسفانه اما این خودرو چندان موردتوجه قرار نگرفت و بدون معرفی نسل بعدی کنار گذاشته شد. مارک VIII با یک پیشرانهٔ ۴.۶ لیتری V8 زیر کاپوت که ۲۸۰ اسب بخار قدرت داشت، خودروی سریعی بود و از تکنولوژیهای پیشرفتهای برای زمان خود مثل سیستم تعلیق بادی بهره میبرد.
آکورا لجند
لجند اولین خودروی بود که با برند آکورا در سال ۱۹۸۵ در آمریکا عرضه شد. این ماشین طی دو نسل تا سال ۱۹۹۵ به تولید رسید که نسل دوم با طراحی شیکتر و ویژگیهای پیشرفتهتر، خودروی محبوبتری است. لجند به یک پیشرانهٔ ۳.۲ لیتری V6 با ۲۳۰ اسب بخار قدرت مجهز بود که نیروی آن به چرخهای جلو منتقل میشد. لجند همچنین اولین خودروی V6 هوندا بود که با گیربکس دستی عرضه شد هرچند که گیربکس چهار سرعتهٔ اتوماتیک هم قابل سفارش بود.
بامو سری ۸
نسل اول سری ۸ بدون شک یکی از زیباترین خودروهای تاریخ بامو محسوب میشود ولی طراحی خیرهکننده تنها دلیل حضور این کوپهٔ جذاب باواریایی در لیست ما نیست. سری ۸ با پیشرانههای V8 و V12 عرضه میشد که دومی در مدل 850CSI تا ۳۸۰ اسب بخار قدرت تولید میکرد. علاوه بر این، برای هردو موتور گیربکس دستی هم قابل انتخاب بود تا سری ۸ به یکی از بهترین گرند توررهای دههٔ ۹۰ تبدیل شود.
جگوار XJR
در دههٔ ۹۰ جگوارها احساس هیجانانگیزتری نسبت به مرسدسها و باموها داشتند و XJR زمانی به بازار آمد که AMG هنوز چندان محبوب و مشهور نشده بود و سری ۷ هم صرفاً یک سدان بزرگ لوکس سنتی بود. اینگونه بود که XJR به یکی از اسپرتترین سدانهای فول سایز زمان خود تبدیل شد. زیر کاپوت این سدان بریتانیایی یک پیشرانهٔ ۳ لیتری شش سیلندر خطی سوپرشارژ قرار داشت که ۳۲۵ اسب بخار قدرت تولید میکرد. هرچند برای این نسخهٔ اسپرت پیشرانهٔ V12 ارائه نشد ولی با همان موتور شش سیلندر هم میتوانست ظرف تنها ۶ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت برسد.
مرسدس بنز S کلاس
مرسدس بنز S کلاس همیشه از آن خودروهایی بوده که نشستن در صندلیهای عقبش بهتر از نشستن پشت فرمان بوده است و این موضوع در نسل W140 که در ایران با نام اتاق تانک شهرت دارد، با صندلیهای عقب بزرگ و انبوهی از ویژگیهای لوکس دههٔ ۹۰ به اوج رسید. یکی از این ویژگیها، تلفن داخلی و هندزفری بود که در آن زمان بسیار نوآورانه محسوب میشد. علاوه بر این، W140 به تودوزی چرمی، کنترل تهویهٔ خودکار و CD چنجر ششتایی هم مجهز بود. با همهٔ اینها، کسانی که خواهان شتاب و سرعت بودند میتوانستند سراغ مدلهای V12 با موتور ۶ لیتری بروند که با حدود ۴۰۰ اسب بخار قدرت، شتاب صفرتاصد ۶.۵ ثانیه را فراهم میکرد.
لکسوس LS400
برند لکسوس در سال ۱۹۸۹ با سدان فول سایز LS400 ظهور کرد و به لطف قابلیت اطمینان فوقالعاده و قیمت ارزانتر از رقبای آلمانی، غوغایی در بازار سدانهای لوکس به راه انداخت. به لطف این ویژگیها، LS400 به یکی از محبوبترین سدانهای لوکس بازار در دههٔ ۹۰ تبدیل شد که این محبوبیت با نسل دوم تا سال ۲۰۰۰ ادامه پیدا کرد. طراحی بیرونی شیک، کابین مجلل و پیشرانهٔ نرم باعث برتری سدان پرچمدار لکسوس نسبت به رقبا شد. علاوه بر این، LS400 به قابلیت اطمینان فوقالعادهای شهرت یافت و حتی نمونهای را دیدهایم که با پیشرانهٔ فابریک به کارکرد ۱.۵ میلیون کیلومتر رسیده است.
بامو سری ۷
پسازاینکه سری ۷ نسل E23 راه را برای سدان پرچمدار بامو هموار کرد، نسل E38 به بازار آمد که یکی از بهترین سدانهای فول سایز لوکس بازار بود. این نسل از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۱ تولید شد و هنوز هم بهعنوان یکی از زیباترین نسلهای سری ۷ شناخته میشود. E38 با پیشرانههای مختلفی راهی بازار شد که هیجانانگیزترین آنها یک نمونهٔ ۵.۴ لیتری V12 با ۳۲۶ اسب بخار قدرت در مدل 750iL بود. علاوه بر این، بامو در این نسل ویژگیهای نوآورانهای مثل سیستم ناوبری، ایربگهای جانبی و سنسورهای پارک جلو و عقب را ارائه کرد.
آئودی S8
S8 بر اساس A8 بهعنوان نسخهای اسپرت ساخته شد. این خودرو با بهرهمندی از مونوکوک آلومینیومی اسپیس فریم آئودی، پیشگاه استفاده از تکنولوژیهای پیشرفتهٔ شاسی بود. علاوه بر این، S8 زیر کاپوت خود یک شگفتی را پنهان کرده بود. این یک موتور ۴.۲ لیتری V8 بود که قدرت چشمگیر ۳۶۰ اسب بخاری تولید میکرد. چنین رقمی برای آن زمان بسیار زیاد بود و جهش بزرگی را در قدرت سدانهای لوکس دههٔ ۹۰ رقم زد. موضوع جذابتر اینکه امکان سفارش گیربکس دستی هم برای این پیشرانه وجود داشت که ویژگی بسیار کمیابی در سدانهای لوکس آن سالها بهحساب میآمد.
رنجروور
نسل دوم رنجروور که با کد P38 شناخته میشد، بین سالهای ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۲ تولید شد و جایگزینی شاسیبلند برای سدانهای لوکس آن زمان محسوب میشد. این نسل از رنجروور پیشرفتهای زیادی را نسبت به نسل اول تجربه کرد که ازجملهٔ آنها میتوان به آپشن پیشرانهٔ شش سیلندر خطی دیزلی ساخت بامو و بهبود سیستم تعلیق بادی اشاره کرد. علاوه بر این، نسخهٔ بروز شدهٔ همان موتور V8 روور قبلی نیز همچنان ارائه میشد که حداکثر ۲۳۰ اسب بخار قدرت تولید میکرد.
کادیلاک دویل
کادیلاک دویل یک از سدانهای کاملاً امتحان پس دادهٔ تاریخ آمریکا محسوب میشود. میگوییم امتحان پس داده چون دویل از قابلیت اطمینان اثباتشدهای برخوردار است که از اکثر رقبای خود در دههٔ ۹۰ برتر بود. یکی از دلایل اصلی این قابلیت اطمینان فوقالعاده، پیشرانهٔ ۴.۹ لیتری V8 جانسخت کادیلاک بود که میتوانست کیلومترها را بدون مشکل طی کند. این موتور که ۲۰۰ اسب بخار قدرت داشت، تا سال ۱۹۹۵ در سینهٔ دویل قرار گرفت و سپس با موتور جدید نورثاستار جایگزین شد که با حجم کمتر ۴.۶ لیتر، بین ۲۷۰ تا ۳۰۰ اسب بخار قدرت تولید میکرد.
دیا
۸ بهمن ۱۴۰۳متاسفانه بنز اون ابهت گذشته رو با طراحی های بد از دست داده. لکسوس هم مثه قبل زیاد لوکس نیست.
ممد ژانگولر
۸ بهمن ۱۴۰۳بنز s کلاس ی چیز دیگه بود لامصب . بدجور دلبری میکنه هنوزشم
صامورایی
۸ بهمن ۱۴۰۳خدا رحمت کنه برونو ساکو رو با اون دستان جادویی
۸ بهمن ۱۴۰۳یعنی از دهه 2000 که شروع شده هنوز هیچی عین اونا نتونستن پیدا کنن که لاکچری و لوکس باشه و جلوتر از زمان خودش باشه و از دهه 2000 هی راجبش حرف میزنن ببین این ماشینا عجب ماشینهای لوکسی بودن هنوز ازشون استفاده میشه
سهیل
۸ بهمن ۱۴۰۳یادش بخیر. اون زمانها مجله ماشین رو میخریدیم و صفحه به صفحش رو میجوییدیم. مدتها خیره میموندیم به نسل های جدید بنز و بی ام و و تکنولوژی های جدید. همه چیز در اوج شکوه اصالت و زیبایی بود. دیگه هیچ وقت اون نسل تکرار نمیشه.
فرشید
۸ بهمن ۱۴۰۳یادته کاغذش چقدر بوی خوبی میداد :)
مازیار
۸ بهمن ۱۴۰۳اگه به بر دوستان امریکایی نخوره باید بگم طراحی کادیلاک دویل بسیار مبتدیانه و سطح پائین هست. ظاهرا طراحان کارشون رو خیلی آسون گرفتن بخصوص نمای جلوش. کافیه چند بار با بیامو یا آئودی مقابسه کنید.
Taha Ayoobi
۸ بهمن ۱۴۰۳قبول دارم جا داره بهتر باشه مثلا خیلی بدنه صاف ساده اس، ولی وقار و ابهتش از بقیه بیشتره، لوکس تر نشون میده.
amir
۸ بهمن ۱۴۰۳زشت تر از همه لینلکن مارک ششه نه به ابهت مارک وی نه به این
علی
۸ بهمن ۱۴۰۳لینکلن مارک هشت نه شش
صامورایی
۸ بهمن ۱۴۰۳VIII میشه مارک ۸ 😂
amir
۸ بهمن ۱۴۰۳وای سر راه تایپ کردم اینو نمیدونم چجوری سه تا رو یه دونه دیدم ببخشید😂😂 همونطور که دوستان گفتن Vlll یعنی مارک هشت نه شش
Peiman56
۸ بهمن ۱۴۰۳امیر عزیز،این لینکلن مارک۸ هست نه۶.و یادمه سال ۱۹۹۳اومد به بازار.اون موقع من تازه مجله ماشین رو پیدا کرده بودم و بقول سهیل دوشنبه به دوشنبه هر ماه گه میرسید به شهر مون لحظه شماری میکردم تا از کیوسک بخرمش
اون موقع که این ماشین معرفی شد یادمه تا مدتها بخاطر طراحیش مطرح بود و من خودم هر شب اون صفحه رو نگاه میکردم و لذت میبردم و با خودم تصور میکردم تا وقتی درسم تموم بشه و برم سر کار حتما ورود ماشین آمریکایی آزاد شده و من این رو میخرم.اون سالها تازه واردات خودرو رواج داشت و ماشینهای خیلی خوبی میومد. از بنز و بی ام وتا لنسر و گالانت و دوو.وای من عاشق لینکلن بودم و تو خیالم چند سال دیگه میشد اونم تو ایران خرید.
زهی خیال باطل که الان لگنای چینی هم آرزو شده و اگه پولشم داشته باشی با این شامورتی بازی های دولت محترم محاله بتونی از نمایندگی بخری.
توفو بر تو ای چرخ گردون توفو
محمد
۸ بهمن ۱۴۰۳دوست عزیز که میگی طراحی کادیلاک مبتدیانه هست یعنی جنرال موتورز با اون همه طراح و مهندس عقلشون به اندازه شمایی که از زیر پتو ماشین رو نقد کردی نبوده ؟ هر ماشینی با توجه به سلیقه بازار مصرفش طراحی میشه و از نظر من خیلی هم طراحی شیکی داره
مازیار
۸ بهمن ۱۴۰۳از نظر شما خیلی طراحی شیکی داره
خوب این نظر شما بود اون نظر من
تو اصول اولیه گفتگو گیر کردی محمد
miladzm
۸ بهمن ۱۴۰۳اقا مازیار با شناختی که از شما دارم از اون دسته اروپایی فن ها هستین ک حرصتون رو سعی میکنید حدالامکان نشون ندین
نظرتون در مورد طراحی کدیلاک های جدید و بی ام های جدید چیه ؟
بالاخره نظر درباره طراحی که همیشه نباید در مواقع که به نفع جبهه خودمون باشه داده بشه
من ندیدم تا حالا بگین که چقدررر طراحی و کلا فنی محوصلات جدید بیمر از اون سری ۵ بگیر تا ۷ افتضاح به تمام معناس و کدیلاک صد ها مرتبه جلو تر ازش
اینجور مواقع طراحی میشه سلیقه ای 😂
باشه حالا مهم نیس
(Ali(chevynova
۸ بهمن ۱۴۰۳miladzm
زدی به هدف
بعضی متعصبین بلدن چطور حرصشون رو کنترل شده نشون بدن و بگن بدون تعصبه نظرشون ،ولی در واقع میشه با دقت متوجه شد چقدر داغ شدن و نمیخوان علنی نشونش بدن
مازیار
۸ بهمن ۱۴۰۳نظرم رو راجع به بیامو های جدید بارها گفتم حالا شما تازه از سفر برگشتی بهت میگم
سری ۳ و ۴ جدید رو خیلی دوست دارم اما سری ۲ و X رو خیلی بد میدونم
کادیلاک هم CT5 خیلی خوبه CT4 یه درجه پائینتره اینم قبلا گفتم
راجع به حرص و جبهه و جنگ هم با اهلش حرف بزن که از قضا کم نیستن اما کلا نخوری بهتره. بهرحال چند سال دیگه که بگذره لاجرم کمتر میخوری حالا چه بهتر که زودتر
مازیار
۸ بهمن ۱۴۰۳شورولت نوا تاییدت کرد چه سعادتی😄
مزدک
۸ بهمن ۱۴۰۳اولا که از چی دارید دفاع می کنید؟!؟ طراحی های دهه ی هشتاد و نود، حتی نیمه ی اول دهه ی دو هزار غولای آمریکا، به جز یه سری استثنا اغلب نا زیبا، و بعضا یکنواخت و خارج از گستره ی رقابت بودن (که اگر توی مجموعه ی محصولات بزرگترین خودروسازای جهان، که آمریکایی ها اون زمان توی صدرشون بودن، همون چند تا محصول زیبا هم طراحی نمی شد، حتی دولت آمریکا هم دیگه حاضر نمی شد با رانت و سوبسید و زدن زیرآب رقبا و تعرفههای سنگین به خارجیا، و هزارجور کثافت کاری دیگه، ازشون حمایت کنه که ورشکست نشن).
آخه کجای طراحی این ماشین در برابر رقبا قابل دفاعه؟ رقبا هیچ! چه پایه از شخصیت، حتی در برابر کادیلاک سویل بعد از بحران نفتی، که حقیر شده بود در برابر نام بزرگش و خود ما هم تولیدش می کردیم داره (شاهکارهای قبل از بحران نفتیشون که هیچ…)؟
آئودی و بنز و بی ام و (نه به لفظ کف اینستاگرامی شما… بیمر) رو هم که طراحی یای جدیدشونو، قبلا تمام آلمانی دوستای سایت، صدها بار نقد کردن (و البته که اون نقدها هم در قیاس با اصالت طرح های سابق اونها انجام شده، که در مورد تمام شرکت های خودروسازی بزرگ و با سابقه ی جهان، از جمله آمریکایی ها هم صادقه). در این زمینه به سوابق کامنت های زیر مطالب مربوط به محصولات اخیر ژرمن های بزرگ ارجاع می دم، پس داستان سرایی شما جواب نمیده!
طراحی های جدید کادیلاک و باقی آمریکایی ها هم که چیز دندون گیری نیست. الان CT5 و داداش کوچیکه ش شاهکار طراحی هستن؟؟؟ اگر هم که خدایی نکرده؛ منظورتون لیریک و سلستیک و اسکالاد الکتریکی جدید باشه، که دیگه جای گفتگو باقی نمی مونه!
جلو پنجره شون برداشتی از همون جلو پنجره ی کلاسیک کادیلاکه؟ که نیست! خطوط اصلی بدنه و چراغ ها تداعی کننده ی تایپ ۶۲ یا مثلا الدورادوهای کلاسیکه؟ که اگه اینطور به نظر شما میاد، وا مصیبتا! برداشتی هم اگر شده از مدل های نمادین کادیلاک، در پاپیولار ترین و عام ترین حد ممکن هست، درست همون طوری که بازار حقیر امروز طالبشه… اگه آرم کادیلاک رو از روی این ماشینا حذف کنی، تبدیل به ماشینای قشنگی (واژه ی قشنگ رو عمدا به جای معادل هایی مثل زیبا استفاده کردم!) میشن، مثل بقیه ی ژاپنی ها، کره ای ها و چینی های قشنگ.
تازه کمی زمان بدید، تا جانشین جدید CT4 و دادش بزرگه ش معرفی بشه، اونوقت درباره ی نقد طراحی اروپایی ها، نسبت به آمریکایی ها صحبت کنید. هنوز زمان شمارش جوجه ها نرسیده… همه ی خودروسازا دارن بخاطر افزایش حاشیه ی سود، با سر سقوط می کنن، آمریکایی ها هم روش!
طراحی اصول اولیه ای داره، که در بحث های گسترده ی استاتیک درباره ش صحبت میشه. علاوه بر اون، طراحی خودرو، جدای از زیبایی شناسیش (که بحث بسیار مهم و تخصصی ای هست)، با آیرودینامیک و مکانیک و ارگونومی و مباحث ایمنی و… هم درگیره (با استناد به مطالعات آزاد و آکادمیک، که با تمام علاقه، در رشته های طراحی صنعتی، و فلسفه ی هنر (زیبایی شناسی) انجام دادم، و همچنان ادامه خواهد داشت، و تجربه ی نزدیک به سی سال طراحی خودرو و …، شرکت در مسابقات داخلی و بین المللی، تجربه ی کار عملی در شرکت های خودروسازی، و پنج سال کارشناسی در موزه ی خودروی تهران، در کنار شاهکارهای صنعت خودروسازی جهان، از سال ۸۱ تا ۸۶)، و طراح (و صد البته منتقد، یعنی کسی که مدعی نقد طراحی هست!)، باید از اونها حداقل اطلاعات رو داشته باشه، که بتونه از حد ابراز سلیقه عبور کنه و وارد گفتگوی انتقادی بشه. نظرات عامه ی مردمان جهان، به ویژه اغلب مردم ما، درباره ی تمام شاخه های مربوط به هنر، کاملا خالی از آگاهی زیبایی شناسیک؛ و صرفا در حد “…خیلی خوشگله، قشنگه، خفنه، گنگه، لاتیه و…” یا “…خیلی زشته، پلشته، شخمیه و…” هست، چون ما حوصله ی تحقیق و مطالعه و گفتگوی جدی رو نداریم. کم می دونیم و زیاد می گیم…
وگرنه مکعب چهار چرخی که مارک مورد علاقه ی من رو روش چسبوندن، با وجود عشقی که من نسبت بهش دارم، مکعب چهار چرخه، نه مظهر اصالت و زیبایی.
تا وقتی نفهمیدیم، که در ساختارهای کلان و هدفمند، اونهایی که ما خیلی عاشقشون هستیم (اگر آگاهانه و منطقی عمل نکنن، که ممکنه اتفاق بیفته!) هم، می تونن خیلی اشتباه و اشکال داشته باشن، و رقبایی که بسیار ازشون متنفریم (در صورتی که بر طبق دانش و مطالعه ی اصول پیش برن، که قطعا امکان پذیر هست)، می تونن بسیار کارهای بزرگ و ارزشمند انجام بدن، بزرگ نشدیم، بچه ایم…
Cehx
۸ بهمن ۱۴۰۳موافقم زبان طراحی خاصی نداره و بخصوصی نداره (نظر شخصی) البته کنار دیگران وگرنه قشنگه
البته لینکلن مارک از همشون بدتره اصلا باهاش حال کردم
نسبت به چیزایی هم می گن گارد نگیر مازیار جان هر ادمی با یه نگاه سرسری تو ماشینای بالا میفهمه طراحی امریکایی ها از دیگران در سطح پایین تریه
Taha Ayoobi
۸ بهمن ۱۴۰۳کادیلاک از همه لوکس تره طراحیش
مازیار
۸ بهمن ۱۴۰۳نه والا گارد نمیگیرم. دستکم سعی میکنم گارد نگیرم اما بقول آلنی آق اولر بحث مثل پرنده است گاهی به غریزه اوج میگیرد
و یک مسئله کلی تر
میلاد زم گفت اروپایی فن
به نظرم به جز اون چند نفری که فقط با عینک made in تو بخش کامنتها حضور دارن و معرف همه هستن به علاقمند واقعی نمیشه نسبت فن جغرافیایی داد
خودم بیش از ده مدل امریکایی و آسیایی هست که عاشقشونم هر بار هم مطلبی ازشون منتشر شد اینو گفتم. حالا اگه این لقب فن بنا به کمیت علاقمندی اعطاء میشه شاید😄
Milad fakour
۸ بهمن ۱۴۰۳مبتدیانه نیست ، صاحب سبکه
مازیار
۸ بهمن ۱۴۰۳منظورم از مبتدیانه اینه که هیچ کار خاصی روش انجام نشده. “این با مفهوم سادگی فرق میکنه”
کادیلاک سویل رو مثال میزنم همون کادیلاک ایران خودمون. به نمای جلوش نگاه کن من که چشمم از تماشای اون سیر نمیشه بس که ظریف متوازن شیک زیبا و هرچی صفت خوب که فکرشو کنی هست. اینم کادیلاکه اما به لحاظ ظاهری هرگز به گرد اون نمیرسه
سوشیانت
۸ بهمن ۱۴۰۳طراحی ظاهری یه چیز کاملا سلیقه ایه
جالبه بدونی این کادیلاک داخلش نسبت به لکسوس و بنز سر و صدای کمتری داره
https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&opi=89978449&url=https://www.pedal.ir/cadillac/tested-1994-cadillac-sedan-de-ville/&ved=2ahUKEwib2pa11pWLAxXw3QIHHYEcJC0QFnoECBQQAQ&usg=AOvVaw1UdNye2pr5DGTsLgUaPXnz
مزدک
۹ بهمن ۱۴۰۳طراحی به هیچ وجه مساله ای سلیقه ای نیست! مبحثی که رشته های مختلف دانشگاهی، در معتبرترین دانشگاه های جهان، تا مقاطع بالاتر از دکتری داره، نمیتونه سلیقه ای باشه. کسی که تصور می کنه زیبایی شناسی و نتیجه و حاصل کار هنرمندان، در مدیوم های مختلف هنر (از جمله طراحی خودرو) رو میشه با ابراز سلیقه ی هر مخاطب مثلا علاقه مند ناآگاهی، رد یا تأیید کرد، باید فکری کنه به حال خودش، و تجدید نظری جدی کنه در تصورات و احوالاتش، باشد که رستگار شود…
اتفاقا تنها چیزی که در اینجا به سلیقه بستگی داره، اینه که یکی دوست داره وقتی پشت فرمون سدان لوکس هشت یا دوازده سیلندر مونیخی ش (با زیباترین استایل لوکس تاریخ عدد ۷) نشسته، آهنگ موزون و زیبای موتوری که داره به نرمی، اما با افتخار و ابهت کار می کنه رو، به وضوح بشنوه، و لرزه ی ظریف نیروی عظیم اون رو، به بدنه، فرمون، صندلی ها و ستون فقرات ش حس کنه، ولی اون یکی هیچ وقت حاضر نیست از اتاق خواب ساکت خونه ش بیرون بیاد، حتی وقتی نشسته پشت سکان کشتی دیترویتی سنگین و بی حسی، که داره با فشار یک انگشت، چرخهایی رو جهت می ده، که یه نورث استار وی هشت، با دیواره سیلندرهای سیلیکونی، با بی صداترین سیصد اسب اون زمان دنیا، راهشون میندازه.
هدف جهانی
۸ بهمن ۱۴۰۳چون کادیلاک در آن سال ها با دوران شکوه خود خداحافظی کرد و دیگر جایگاه عظیم خود را از دست داد
هدف جهانی
۸ بهمن ۱۴۰۳چون کادیلاک در آن سال ها دار دوران شکوه خود فاصله گرفت
KAIZEN
۸ بهمن ۱۴۰۳از بین تمام اینها تنها رنجرور و کادیلاک هستند که واقعا لوکس و خاص باقی موندند
تویوتا بنظر من قدر برند لکسوس رو ندونست و از وقتی از پلتفرمهای مشترک با تویوتا استفاده کرد خراب کرد
بنز و بی ام و هم تصمیمات عجولانه و بی فکر به این روزشون انداخت
جگوار با بی تدبیری به اینجا رسید
لینکلن هم تقریبا پروسه ای مشابه لکسوس داشته متاسفانه
Taha Ayoobi
۸ بهمن ۱۴۰۳لینکلن، بنز، لکسوس، آئودی، کادیلاک.
Taha Ayoobi
۸ بهمن ۱۴۰۳به نظرم کادیلاک STS هم جا داشت بیاد، اگر اشتباه نکنم، نوآوریش سیستم تعلیق مغناطیسی بود.
آرش
۸ بهمن ۱۴۰۳خداییش طراحی ها چقدر عالین یکی از یکی خوشگل تر هر کشوری سبک خودش رو داشته نه مثل الان که مهندسی و طراحی مجهول چینی بازار رو به هم ریخته
سهیل گل آزاد
۸ بهمن ۱۴۰۳من یه کراش عجیبی به دهه ۹۰ آمریکا دارم همش کلا فیلم های اون زمان رو میبینم ماشینایی که تو خیابونای اون زمان بوده واسم خیلی جذابه تو فیلمای اون موقع لینکلن مارک ۸ و کادیلاک دویل و ب ام و سری هشت و لکسوس ls 400 زیاد هست حال میکنم واقعا ماشینای اون زمان رو میبینم واقعا اون موقع ها ماشینا به یه پختگی خالصی تو طراحیشون رسیده بودن با گذشت این همه سال از چشم نیافتادن ولی در حال حاضر بیشتر ماشینا تبدیل به یه کامپیوتر رو چهار چرخ و با طراحی های مصنوعی و شبیه به هم شدن راهی که چینی ها اومدن و پایه گذاری کردن و ماشینا خیلی بیشتر از گذشته جنبه مصرف گرایی پیدا کردن و اون اصالت و پختگی دیگه معنا و مفهومی نداره
amir
۸ بهمن ۱۴۰۳اتفاقا من نگاهم به دهه ۶۰ ۷۰ آمریکاست و دهه ۹۰ رو افول خودروسازی آمریکا میدونم
سوشیانت
۸ بهمن ۱۴۰۳دهه ۸۰ دوران افول بود دهه ۹۰ دوران نسبتا خوبی بود
Gh_camry
۸ بهمن ۱۴۰۳اتاق تانگ سلطان ابهت
انتخابم اول بنز بعدش لکسوس
____________________________
لکسوس 👑 (حتی نمونهای را دیدهایم که با پیشرانهٔ فابریک به کارکرد ۱.۵ میلیون کیلومتر رسیده است)
یوسف
۸ بهمن ۱۴۰۳هر کدوم زیبایی های خاص خودشون رو دارن
ولی وقتی داخل این همه سدان زیبا یک شاسی بلند حضور داره نشون دهنده خیلی چیزهاست.
رنجرور نسل دوم پی 38 با موتور 4.6 و اون صدای زیبا واقعا بی همتاست…. بی همتا…
بعدش هم کادیلاک و جگوار از بقیه جدا هستند..
یوسف
۸ بهمن ۱۴۰۳راستی کادیلاک اسکالید هم میتونست توی لیست باشه و کنار رنجرور دهه نود بدرخشه…..
Titanium
۸ بهمن ۱۴۰۳یکی از هرکدام لطفا
ولی واقعا بی نقصن
علی
۸ بهمن ۱۴۰۳طراحی های قدیمی لکسوس و بنز هم مثل همین الان لوکس تر و شیک تر از بقیه بوده ، تو بحث طراحی لکسوس و بنز و byd و هونگچی و بعضی از ماشین های هیوندای و کیا و مزدا ( مثل آزرا و اپتیما و مزدا۳ ) رو بیشتر می پسندم
Amirsh
۸ بهمن ۱۴۰۳چقد لینکلنه باحاله ، یه فاز جدایی داره برا خودش ،
samurai
۸ بهمن ۱۴۰۳صد در صد لکسوس انتخاب اول مخصوصا با اون موتور شاهکارش که از کیفیت 30 40 سالی جلوتر از بقیه هست :))
الانم چهار تا بی اصالت لگن ساز کرره و چین و تسلا … هم مثلا لوکس میسازن هر کی چرم و چوب بذاره تو کابین که لوکس ساز نمیشه اول اصالت و کیفیت و تناسب و…. مهمه
NAVID@@98
۸ بهمن ۱۴۰۳صد در صد ۱۰۰ در ۱۱۰ مرسدس بنز و کادیلاک و… انتخاب همیشه خدایی خوب هرچیزاول۱اروپاآمریکاهرچیزاول۱ هستن خدایی خوب همیشه مخصوصا با اون موتور های شاهکارشان که از کیفیت و از هر لحاظ ۱۰۰ ۱۱۰ سالی اونم سال نوری جلوتر از دیگران هستم :::::::::::)))))))))))
👑🥇هرچیزاول۱اروپاآمریکاهرچیزاول۱🥇👑
🥇👑🇪🇺🇨🇭🇬🇷🇬🇧🇨🇦🇨🇵🇫🇮🇸🇯🇩🇪🇪🇦🇷🇴🇧🇬🇺🇦🇸🇪🇮🇹🇷🇺🇺🇸🥇👑
👑🥇هرچیزاول۱اروپاآمریکاهرچیزاول۱🥇👑
ولی الان چهار تا بی اصالت لگن ساز بد کرره و ژاپن چین بد و بی وای دی و… هم مثلا لوکس میسازن هر کی چرم و چوب بذاره تو کابین که لوکس ساز نمیشه اصلش اصالت و کیفیت و تناسب و…. مهمه این که گفتم دیگه اصل اصل درست همیناسسست اینا سنده هاااا!!!
امید
۸ بهمن ۱۴۰۳عکس لکسوس LS 400 عکس واقعی خودش نبود تو این گزارش چون فرم چراغها و جلو پنجره انگار با فوتوشاپ درست شده در حالیکه اینهمه عکسای زیبا از این خودروی افسانه ای تو اینترنت هست.
جاش بود یادی هم از اینفینیتی Q45 خودروی لوکس نیسان میشد.
قدرت طهماسبی
۸ بهمن ۱۴۰۳محصولات ایران نیز عقب تر از زمانه است ، چه جالب ، دقیقا روبروی هم و مخالف خارجی ها
خوزستان - پلاک اروند
۸ بهمن ۱۴۰۳دهه ۶۰:دوران ماسل کار های رنگارنگ سوپرشارژر قدرتی.
دهه ۷۰:مشکلات نفت و فراموشی خودرو های عضلانی با پیشرانه بزرگ و مصرف بالا ولی تولید ماشین های زیبا
دهه ۸۰:دوران خودرو های اسپرت
دهه ۹۰:شروع تولید خودرو های لاکچری و در عین حال اسپرت بودن.
دهه ۲۰۰۰:دوران خودرو های سرعتی و تولید یکی از مهمترین ماشین های دنیا یعنی بوگاتی ویرون.
دهه ۲۰۱۰:دوران خودرو های سوپر اسپرت و شروع خودرو سازی💩تسلا.
دهه ۲۰۲۰:زارت
خوزستان - پلاک اروند
۸ بهمن ۱۴۰۳دهه مورد علاقه خودم ۹۰ هستش.ولی از دهه ۶۰ هم نمیشه گذشت.