7 خودروساز مهم که به احتمال زیاد در آینده ورشکسته می‌شوند!

در صنعتی که به شدت در حال تغییر و تحول است امکان شکست برخی خودروسازان وجود دارد و ما می‌خواهیم به ۷ خودروساز احتمالی اشاره کنیم.


صنعت خودرو بسیار بی‌رحم است و در طول سال‌های گذشته خودروسازان مشهور زیادی از بین رفته‌اند. پونتیاک، ساترین، مرکوری، اولدزموبیل و ساب جزو شاخص‌ترین برندهایی بوده‌اند که یک زمانی در جاده‌ها دیده می‌شدند اما حالا خبری از آن‌ها نیست. حتی غول‌هایی همچون فورد و جنرال موتورز نیز در برهه‌ای از زمان با مشکلات شدید اقتصادی دست و پنجه نرم کرده‌اند و پایه‌های سلطنت آن‌ها متزلزل شده است. اما کدام شرکت‌ها قربانی بعدی این صنعت بی‌رحم خواهند بود؟ حذف برخی شرکت‌ها از بازار امری اجتناب‌ناپذیر است و داگ دمورو که یکی از محبوب‌ترین کانال‌های خودرویی یوتیوب را در اختیار دارد بر اساس اطلاعات موجود از جمله سبد محصولات، تمایلات مشتریان و برخی فاکتورهای دیگر به ۶ خودروسازی که به احتمال زیاد شکست خواهند خورد اشاره کرده است. ذکر این نکته مهم است که دمورو اساساً روی بازار خودروی آمریکا تمرکز کرده و بسیاری از برندهای این لیست در کشورهای دیگر عملکرد خوبی دارند و شانس حذف جهانی آن‌ها بسیار پایین است؛ بنابراین منظور از شکست این برندها، توقف عرضه خودروها در بازار آمریکاست. خواهشمندیم شما هم نظرات و پیش‌بینی‌های خود از برندهایی که در آینده بازارهای مهم را ترک خواهند کرد به اشتراک بگذارید.

آلفارومئو

اولین گزینه در این لیست آلفارومئو است. همانند بسیاری از خودروسازان اروپایی، ترکیب ترسناک فروش پایین و قوانین سخت‌گیرانه در دهه ۹۰ میلادی باعث شدند آلفارومئو با بازار آمریکا وداع کند. بازگشت ایتالیایی‌ها به آمریکا بیش از دو دهه طول کشید و این برند با خودروهای 4C، جیولیا و استلویو در سال ۲۰۱۵ وارد این بازار مهم شد. خودروهای یاد شده در آن زمان سر و صدای زیادی به پا کردند اما در ادامه اوضاع چندان بر وفق مراد آلفارومئو نبود. دمورو می‌گوید آلفارومئو رقیب مستقیم بی ام و محسوب می‌شود و در برهه‌ای از زمان نیز بسیار خوب عمل می‌کرد. او استلویو را تحسین کرده و از آن به عنوان شاسی‌بلندی با بهترین هندلینگ نام می‌برد. البته پیشرفت مداوم بی ام و به همراه تولید نسل جدید سری ۳ باعث شد از رقیب ایتالیایی خود پیشی بگیرد. ایتالیایی‌ها سبد محصولات خود را در سال‌های اخیر خیلی گسترش نداده‌اند هرچند یک استثنا وجود دارد به نام توناله که البته دمورو می‌گوید این خودرو در واقع همان دوج هورنت با نشان آلفارومئو است هرچند تفاوت‌هایی وجود داشته و از پلتفرم یکسان استفاده نمی‌کنند. با اینکه دمورو معتقد است آلفارومئو با سرمایه‌گذاری مناسب و سبد محصولات مشابه بی ام و می‌تواند موفق باشد اما خبری از سرمایه نیست و ظاهراً استلانتیس هم اهمیت زیادی به آن نمی‌دهد. مجموع این دلایل می‌تواند منجر به خروج مجدد آلفارومئو از بازار آمریکا شود.

بیوک

ریشه بیوک به قرن نوزدهم بازمی‌گردد، شرکتی که جزو اعضای مؤسس جنرال موتورز بوده است؛ اما علیرغم چنین میراثی، دمورو معتقد است روزهای بیوک در آمریکا به شماره افتاده زیرا بازار نیازی به این خودروساز وجود ندارد. جنرال موتورز که مالک بیوک، جی ام سی، شورولت و کادیلاک است محصولات لوکس متنوعی را عرضه می‌کند و هریک از این برندها دارای سبد محصولات گوناگونی هستند؛ اما با اینکه بیوک کراس اورهای مختلفی تولید می‌کند ولی هیچ‌یک از این خودروها پکیجی کامل ارائه نمی‌کنند. یکی از اعتقادات مشترک بین کارشناسان صنعت خودرو این است که علت ادامه تولید بیوک به عملکرد خوبش در بازار چین مربوط می‌شود هرچند باید دانست محصولات بیوک در چین تفاوت‌های زیادی با مدل‌های آمریکایی دارند. دمورو به تلاش‌های بیوک جهت بازسازی کامل در سال‌های گذشته اشاره می‌کند. از جمله این تلاش‌ها می‌توان به ایجاد هویت جدید و هیجان‌انگیز اشاره کرد هرچند چنین چیزی واقعاً جواب نداده است. مردم علاقه‌ای به این موضوع ندارند. این یوتیوبر پیشنهاد می‌کند بیوک از بازار آمریکا حذف شده و جنرال موتورز روی محصولات شورولت و کادیلاک تمرکز کند.

کرایسلر

کرایسلر یکی از قدیمی‌ترین خودروسازان آمریکایی است و بنابراین حضور آن در لیست موردبحث شاید احمقانه به نظر برسد اما خیلی هم دور از واقعیت نیست. آن‌گونه که دمورو می‌گوید، نشان کرایسلر این روزها فقط روی یک خودرو یعنی مینی ون پاسیفیکا دیده می‌شود. تا چندی پیش پاسیفیکا در کنار سدان ۳۰۰ و یک مینی ون دیگر یعنی وویاجر عرضه می‌شد و با حذف این دو خودرو پاسیفیکا به تنها محصول با نشان کرایسلر بدل شده است. البته این خودرو عملکرد نسبتاً خوبی دارد اما شاید با نصب نشان دوج روی پاسیفیکا و فروش آن با عنوان گرند کاروان، نیاز به کرایسلر کاملاً از بین برود. او به زیرمجموعه‌های گوناگون استلانتیس اشاره کرده و حتی بین دوج و رم هم تمایز قائل می‌شود زیرا رم خود به یک برند برجسته بدل شده است. دمورو پیشنهاد می‌کند استلانتیس برندی همچون کرایسلر را حذف کرده و بجای آن روی دوج سرمایه‌گذاری کند.

فیات

بازهم برندی دیگر از استلانتیس! تاریخچه فیات پر از فراز و نشیب‌های جذاب از جمله تملک فراری است. البته فیات در حال حاضر هیچ خودروی قابل‌توجهی را در آمریکا عرضه نمی‌کند و شاید همین امر باعث حذفش از این بازار شود. فیات واقعاً فقط خودروی ۵۰۰ را در اختیار دارد و اگرچه ۵۰۰ در ابتدا عملکرد خوبی داشت اما حاشیه سود چنین خودروهایی پایین است و در بازار کنونی هم به فروش بالایی دست پیدا نمی‌کند. سایر خودروسازان در حال حذف خودروهای جمع‌وجور هستند و محصولاتی همچون میتسوبیشی میراژ و سوزوکی سوئیفت جای خود را به شاسی بلندهای پرفروش داده‌اند. فیات در سال‌های اخیر خودروهای دیگری همچون ۱۲۴ و نسخه‌های گوناگون ۵۰۰ را تولید کرده اما همان‌طور که گفته شد آمریکایی‌ها علاقه چندانی به خودروهای کوچک ندارند.

اینفینیتی

خودروهای لوکس آسیایی در بازار آمریکا فروش خوبی دارند. لکسوس به عنوان بازوی لوکس تویوتا همچنان پرفروش ظاهر شده و جنسیس هم که زیرمجموعه لوکس هیوندای محسوب می‌شود رکورد فروش جدیدی را ثبت کرده است؛ اما همین موضوع درباره اینفینیتی، زیرشاخه نیسان صدق نمی‌کند. دمورو می‌گوید اینفینیتی در اوایل قرن ۲۱ عملکرد بسیار خوبی در آمریکا داشت اما در ادامه محصولات جذابی تولید نکرد و اوضاع وقتی بدتر شد که خودروهایی همچون G35 و FX پا به سن گذاشتند. او اینفینیتی را با برندهایی همچون لکسوس و بی ام و مقایسه می‌کند تا مشکلات این شرکت ژاپنی را برجسته کند. دمورو ادعا می‌کند شرکتی همچون لکسوس بدون صرف هزینه‌های سنگین، نسخه‌های دگرگون شده از خودروهای تویوتا را تولید می‌کند و به همین خاطر حاشیه سود بالایی دارد؛ اما نیسان و اینفینیتی نتوانسته‌اند چنین چیزی را عملیاتی کنند.

میتسوبیشی

میتسوبیشی در دهه ۹۰ میلادی و اوایل قرن جدید یکی از بهترین خودروهای رالی تاریخ را تولید می‌کرد. اگر پشت فرمان لنسر اوو نشسته باشید به سختی می‌توانید باور کنید این خودرو محصول میتسوبیشی فعلی است. متأسفانه دیگر خبری از لنسر نیست و شاید حتی خود میتسوبیشی هم از بازار آمریکا حذف شود. یکی از انتقادات اصلی کارشناسان به اوت لندر وارد می‌شود که اگرچه یکی از محصولات پرفروش این برند به شمار می‌رود اما دمورو می‌گوید این خودرو برای افرادی است که نمی‌توانند تویوتا راو ۴ پرایم را خریداری کنند. به عقیده او، میتسوبیشی گزینه دوم خریداران است و هیچ خودروسازی نمی‌خواهد جای آن باشد. دمورو همچنین به موفقیت نسبی میراژ اشاره می‌کند و درعین‌حال می‌گوید این خودرو حاشیه سود بسیار پایین داشته و خیلی برای میتسوبیشی پول‌ساز نبوده است. جمع این مشکلات شاید باعث خداحافظی این برند ژاپنی از بازار شوند.

مینی

علیرغم تحسین چندباره بی ام و، دمورو پیش‌بینی می‌کند زیرمجموعه بی ام و یعنی مینی هم به سرنوشت بدی دچار شود. این شرکت از اوایل قرن جدید جزو برندهای تحت تملک بی ام و است و اگرچه محصولات پیشین آن طرفداران زیادی داشته‌اند اما تبدیل محصولات قدیمی به شاسی بلندهای جدیدی همچون مینی کلابمن و کانتری من باعث شده موفقیت‌های پیشین مینی تکرار نشوند. همچنین قیمت محصولات این خودروساز بالا رفته و این امر شاید تأثیر زیادی روی میزان فروشش داشته باشد. اگر فروش مینی به‌طور قابل‌توجهی افت کند شاید بی ام و برند مینی را به‌طور کامل از بازار آمریکا بیرون بکشد.