داشبورد دیجیتال خودرو چگونه تجربه رانندگی را ارتقا می‌بخشد؟

وسایل نقلیه مدرن از ویژگی‌های برجسته‌ای همچون داشبورد دیجیتال خودرو سود می‌برند. این ویژگی مدرن چگونه می‌تواند تجربه رانندگی بهتری را به ارمغان بیاورد؟


اکثر ماشین بازها اولین لحظات ملاقات با یک سوپر اسپرت محبوب در پارکینگ را فراموش نمی‌کنند. خیلی از علاقه‌مندان خودرو با دیدن خودرویی جذاب نگاهی به پشت آمپرهای آن و حداکثر سرعتش درج شده می‌اندازند چراکه پشت آمپر یک خودروی اسپرت جزو شاخص‌ترین ویژگی‌های کابین آن خواهد بود. برای بسیاری از افراد، پشت آمپرهای آنالوگ پورشه ۹۱۱ یادآور بهترین خاطرات دوران نوجوانی و جوانی بوده است. رانندگی پرسرعت و البته ایمن و تماشای بالا رفتن سرعت تجربه‌ای جذاب برای اکثر ماها بوده است اما این روزها همه‌چیز از جمله پشت آمپرهای ۹۱۱ کاملاً دیجیتالی شده است…

همچنین بخوانید:

• پشت آمپرهای دیجیتالی مدرن بی‌فایده هستند؟!

• جالب‌ترین نمایشگرهای دیجیتالی دنیای خودرو

دوج وایپر با پشت آمپر آنالوگ سیاه و سفید خود که تا سرعت ۲۰۰ مایل بر ساعت (۳۲۰ کیلومتر در ساعت) شماره‌گذاری شده بود هیجان مشابهی را ایجاد کرد و نصب پشت آمپرهای پرفورمنس کوچک در بالای داشبورد نیز به رانندگان کمک کرد تا نگاهی به اطلاعات این نیروگاه ۱۰ سیلندر داشته باشند. فراری نیز با پشت آمپرهای آنالوگ و عقربه دورشمار پیشرانه خاص خود شناخته می‌شود. در مجموع باید گفت پشت آمپر یک خودروی اسپرت جزو مهم‌ترین ویژگی‌های کابین آن بوده و تأثیر زیادی روی کاراکتر خودرو دارد؛ اما در حال حاضر، طرفداران جوان دنیای خودرو احتمالاً با انبوهی از نمایشگرها در کابین محصولات اسپرت روبرو می‌شوند. آیا استفاده از داشبورد دیجیتال خودرو می‌تواند تجربه سواری را ارتقا بخشد؟

نمایشگرهای دیجیتالی اولین بار در دهه ۷۰ میلادی وارد خودروها شدند هرچند که طراحی و تکنولوژی بسیار ساده‌ای داشتند. در دهه ۹۰ میلادی بود که اولین سیستم‌های ناوبری و نمایشگرهای کوچک به راننده اجازه می‌دادند به مواردی همچون کامپیوتر سفری، اطلاعات سیستم صوتی و جهت‌یابی ساده خودرو دسترسی داشته باشند. اینترفیس های لمسی خودروها در اولین و دومین دهه از قرن جدید ظاهر شدند و از همین‌جا جنگ نمایشگرها بین خودروسازان آغاز شد چراکه هر شرکت سعی داشت بزرگ‌ترین نمایشگر را روی محصولات خود نصب کند. امروزه هم کاکپیت هایی دیجیتالی را می‌بینیم که از تکنولوژی‌هایی همچون واقعیت افزوده و نمایشگرهای OLED استفاده می‌کنند.

برای شروع بحث بهتر است کمی درباره دو نوع مشهور از نمایشگرهای نصب شده در خودروها صحبت کنیم. اکثر خودروها از نمایشگرهای LCD استفاده می‌کنند که برای ایجاد تصویر به نور پشتی تابیده شده روی کریستال‌های مایع متکی هستند. در واقع این فرایند شبیه همان چیزی است که در اکثر تلویزیون‌ها و مانیتورها می‌بینیم؛ اما نمایشگرهای OLED با استفاده از پیکسل ای کوچکی که نور را از خود می‌تابانند کار می‌کنند و این امر باعث تولید بهتر رنگ مشکی می‌شود و کنتراست را بالا برده و زاویه دید وسیع‌تری را ارائه می‌کند. ضخامت این نمایشگرها کم است و امکان تطبیق آن‌ها با کاربری‌های مختلف وجود دارد هرچند که قیمت بالاتری دارند و خیلی در خودروهای ارزان‌قیمت و حتی برخی مدل‌های لوکس دیده نمی‌شوند. البته برندهایی مثل بی ام و، آئودی، کادیلاک و مرسدس بنز از تکنولوژی OLED در برخی محصولات خود سود برده‌اند تا نمایشگرهایی بهتر و دینامیک‌تر تولید کنند.

بد نیست نگاهی هم به هدآپ دیسپلی یا نمایشگر سربالا داشته باشیم. جنرال موتورز و نیسان اولین برندهایی بودند که از این تکنولوژی در خودروهای خود استفاده کردند و اولین خودرویی که تکنولوژی برگرفته از جت‌های جنگنده را ارائه کرد اولدزموبیل کاتلاس سوپریم ۱۹۸۸ بود. البته هدآپ دیسپلی این خودرو فقط سرعت را نشان می‌داد. پس از آن محصولات بیشتر جنرال موتورز به ویژه مدل‌های پرفورمنس همچون شورولت کامارو و پونتیاک گرند پریکس GTP به هدآپ دیسپلی مجهز شدند و در اوایل قرن ۲۱ نیز این ویژگی فراگیر شد و امروزه حتی برخی مدل‌ها از واقعیت افزوده استفاده می‌کنند تا راننده چشمان خود را از روی جاده برندارد. هدآپ دیسپلی تنها یکی از مثال‌های اولیه دیجیتالی شدن داشبورد خودروهاست و محصولات اسپرت امروزی می‌توانند از این نمایشگر برای ارائه داده‌های مهم و حتی در پیش بودن پیچ‌های خطرناک استفاده کنند.

داشبوردهای دیجیتالی مدرن می‌توانند مینیمال و ساده باشند و یا اینکه برای بهبود تجربه رانندگی بکار روند. این کار با القای حس بازی‌های مسابقه‌ای محبوب همچون گرن توریسمو و نید فور اسپید صورت می‌گیرد و نمایشگرهای قابل شخصی‌سازی با انیمیشن‌ها و صداهای گوناگون فراهم می‌شوند تا حس و حال یک بازی واقعی تداعی شود. برای این قضیه خودروهایی همچون هیوندای کنا N و مرسدس GLB AMG را می‌توان مثال زد که از انیمیشن‌های جذاب و جلوه‌های خاص به منظور جلب‌توجه راننده استفاده می‌کنند. همچنین این خودروها برای القای حس سرعت از رنگ‌های مشخص در پشت آمپرها استفاده کرده‌اند. حالت‌های خاص رانندگی باعث نمایش اطلاعاتی همچون دور پیشرانه، نیروی جی و دمای روغن در نمایشگر می‌شوند تا ارتباط بین راننده و قوای محرکه بیشتر شود. زمانی که پیشرانه دوج چارجر اسکات پک را استارت بزنید شاهد انیمیشن خوشامدگویی خاصی خواهید بود که دود لاستیک‌ها را درمی‌آورد. موضوع این است که کاکپیت دیجیتال وقتی به درستی ارائه شود جذابیت بیشتری را در بر خواهد داشت، چیزی که شاید با داشبوردها و پشت آمپرهای آنالوگ قابل‌ارائه نباشد.

تا همین چند سال پیش، برای نصب قطعات افترمارکتی همچون نمایشگرها روی خودروهای قدیمی باید دردسرهای زیادی را متحمل می‌شدید اما حالا می‌توان به داشبورد دیجیتال خودرو در محصولات رده میانی هم دسترسی داشت. داشبورد دیجیتال آپشن های شخصی‌سازی زیادی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به انتخاب نمایش برخی اطلاعات خاص اشاره کرد. مرسدس بنز در این زمینه تبحر خاصی دارد و محصولات جدیدش از چندین نمایشگر با قابلیت شخصی‌سازی بالا سود می‌برند. فورد موستانگ نیز چنین وضعیتی دارد و برخی خودروهای دوج هم به رانندگان اجازه دست‌کاری تنظیمات پشت آمپرها را می‌دهند. با اینکه پشت آمپرهای آنالوگ حس و حال سنتی و دل‌نشینی دارند اما داشبوردهای دیجیتال فرصت‌های جدیدی را فراهم ساخته‌اند.

تکنولوژی داشبورد دیجیتال خودرو می‌تواند در شب نیز عالی عمل کند. سیستم MBUX مرسدس بنز SL جدید که از “لایه صفر” در نمایشگر بزرگ خود استفاده می‌کند به راننده اجازه دسترسی به عملکردهای اصلی را بدون باز کردن زیرمنوها می‌دهد. راننده همچنین می‌تواند نورپردازی کابین را تنظیم کند تا حس و حال خوبی در شب داشته باشد. کاکپیت دیجیتال کوروت نسل هشتم نیز برخی ترفندها را برای رانندگی در شب بکار گرفته است. وجود دوربین دید عقب بهبود میدان دید را به همراه داشته و اعتمادبه‌نفس راننده در تاریکی را افزایش می‌دهد. همچنین حالت کاربردی موسوم به پنهان‌کاری وجود دارد که به راننده اجازه می‌دهد تمامی چراغ‌های کابین به جزو سرعت شمار و سوخت را در پشت آمپرها خاموش کند. این امر کاهش خستگی چشم‌های راننده را در پی داشته و به حفظ تمرکز او روی جاده کمک می‌کند. نقطه قوت دیگر داشبورد دیجیتال به بهبود ایمنی خودرو و سرنشینان مربوط می‌شود. سیستم دید در شب خودروهای مدرن به تشخیص عابران و جانوران کمک می‌کند. این سیستم‌ها از دوربین‌های باکیفیت برای بررسی جاده استفاده می‌کنند. حتی برخی خودروها دارای نمایشگرها و پشت آمپرهای پیشرفته برای اشتراک‌گذاری داده‌ها و موارد دیگر هستند.

نهایتاً به حس نوستالژیک پشت آمپرهای سنتی می‌رسیم. این پشت آمپرها شاید یک روزی دیگر به چشم نخورند اما برخی خودروسازان همچنان آن‌ها را ارائه می‌کنند. پورشه جزو همین دسته است که دورشمار و سرعت شمار آنالوگ را در برخی محصولات خود حفظ کرده است. جدیدترین نیسان Z بازار نیز در این نسل از پشت آمپرهای دیجیتالی استفاده کرده اما همان پشت آمپر سه‌تایی بالای داشبورد را در دسترس مشتریان قرار داده است. حتی جدیدترین نسخه تویوتا GR86 نیز به پشت آمپر کاملاً دیجیتالی مجهز شده و به همین خاطر مزدا MX-5 میاتا شاید جزو معدود خودروهای اسپرت بازار باشد که از پشت آمپرهای سنتی و آنالوگ استفاده می‌کند.