سدان‌های چهارچرخ محرکی که فراموش شدند، از سوزوکی کیزاشی تا پژو 508

هرچند این روزها بسیاری از سدان‌ها به سامانهٔ AWD مجهز هستند اما سدان‌های چهارچرخ محرکی هم هستند که امروز هیچ‌کس آن‌ها را به یاد نمی‌آورد.

سیستم دو دیفرانسیل یا چهارچرخ محرک ابتدا فقط مختص شاسی‌بلندها بود اما از حدود دو دهه پیش، بسیاری از سدان‌ها و حتی هاچ‌بک‌ها هم به این سیستم مجهز شده‌اند. دراین‌بین، برخی سدان‌های چهارچرخ محرک برخورداری از این سامانه را فریاد می‌زنند درحالی‌که برخی دیگر سیستم AWD را خیلی بی‌سروصدا ارائه می‌کردند. ازاین‌رو در ادامه قصد داریم تعدادی از سدان‌های چهارچرخ محرک که به نظر می‌رسد این روزها فراموش شده‌اند را معرفی کنیم.

آلفارومئو ۱۵۹

این روزها به‌ندرت کسی سدان چهارچرخ محرک آلفارومئو ۱۵۹ Q4 را به یاد می‌آورد. این خودرو با پیشرانهٔ ۲.۴ لیتری توربودیزل عرضه می‌شد که در هر صد کیلومتر تنها حدود ۷ لیتر گازوئیل مصرف می‌کرد و شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت ۸.۳ ثانیه‌ای آن‌هم مناسب به نظر می‌رسید. البته برای این خودرو پیشرانهٔ ۳.۲ لیتری V6 بنزینی با ۲۶۰ اسب بخار قدرت هم قابل انتخاب بود ولی مصرف سوخت بسیار بیشتری معادل ۱۱.۳ لیتر در هر صد کیلومتر داشت. امروزه یک دستگاه ۱۵۹ Q4 تمیز و کم‌کار بیش از ۸ هزار پوند قیمت دارد.

کادیلاک XTS

با وجود سدان‌های محرک عقب بلک‌وینگ که این روزها غوغا به راه انداخته‌اند، شاید کسی XTS را به یاد نیاورد. این خودرو سدان پرچم‌دار کادیلاک بود که روی پلت‌فرم محرک جلوی مشترک با شورلت ایمپالا ساخته شده بود اما امکان سفارش سامانهٔ چهارچرخ محرک هم برای آن وجود داشت. XTS با یک پیشرانهٔ ۳.۶ لیتری V6 در نسخه‌های تنفس طبیعی و توربوشارژ ارائه می‌شد که نسخهٔ توربو با ۴۱۰ اسب بخار قدرت، به‌صورت استاندارد به سامانهٔ چهارچرخ محرک مجهز بود و ظرف تنها ۵.۲ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید.

جگوار XJ

نسخهٔ چهارچرخ محرک جگوار بدون آنکه توجهی را جلب کند وارد بازار شد. این خودرو که قصد جلب نظر خریداران مناطق سردتر آمریکای شمالی را داشت، با وجود اینکه سدان بسیار خوبی برای رانندگی در شرایط آب و هوایی نامساعد بود، از زمان عرضه در سال ۲۰۱۳ تأثیر چندانی روی فروش XJ نگذاشت. پیشرانهٔ ۳ لیتری V6 سوپرشارژ نیز گزینهٔ مناسبی برای این نسخه بود ولی متأسفانه XJ چهارچرخ محرک فقط به‌صورت فرمان چپ تولید می‌شد و بریتانیایی‌ها از داشتن آن محروم بودند.

مزدا ۶ MPS

محصولات چهارچرخ محرک کنونی مزدا عمدتاً کراس‌اوور هستند اما مزدا ۶ MPS خودروی بسیار متفاوتی بود. این یک سدان خانوادگی چهارچرخ محرک با ۲۶۰ اسب بخار قدرت بود که ظرف ۶.۶ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید. MPS به‌عنوان سدانی که حتی برای ب‌ام‌و و آئودی هم دردسر درست می‌کرد، خودروی بسیار جذابی بود و برای سرگرمی‌های جاده‌ای از هندلینگ و کنترل بدنهٔ مناسبی برخوردار بود. بااین‌حال، قیمت گزاف مانع فروش بالای این سدان اسپرت ژاپنی شد. نمونه‌های تمیز مزدا ۶ MPS هم‌اکنون حدود ۸ هزار پوند قیمت دارند.

پژو ۵۰۸

اولین پژو ۵۰۸ چهارچرخ محرک با قوای محرکهٔ هیبریدی و یک موتور الکتریکی ارائه شد. این موتور در صورت لزوم به چرخ‌های عقب نیرو می‌داد درحالی‌که چرخ‌های جلو از یک پیشرانهٔ ۲ لیتری توربودیزل قدرت می‌گرفتند. این ۵۰۸ همچنین می‌توانست در مسافت‌های کوتاه تا سرعت ۶۵ کیلومتر بر ساعت صرفاً به‌صورت الکتریکی حرکت کند. بااین‌حال، ۵۰۸ هیبریدی چهارچرخ محرک به دلیل صندوق بار کوچک‌تر و قیمت بالاتر نسبت به نسخهٔ دیزلی، فروش چندانی نداشت.

ساب ۳-۹

وقتی حرف از سدان‌های چهارچرخ محرک توربو می‌شود بلافاصله سوبارو WRX و میتسوبیشی لنسر به ذهن می‌آیند اما ساب هم در این بخش فعال بود و مدل ۳-۹ را با دو موتور توربوشارژ و سامانهٔ چهارچرخ محرک ارائه می‌کرد. موتور قوی‌تر یک ۲.۸ لیتری V6 با ۲۸۰ اسب بخار قدرت بود که شتاب ۵.۴ ثانیه را فراهم می‌کرد اما این موتور مصرفی بیش از ۱۱ لیتر در هر صد کیلومتر داشت و به همین دلیل نسخهٔ ۲ لیتری چهار سیلندر توربو به لطف مصرف ۸.۵ لیتری بیشتر موردتوجه قرار گرفت. البته این مدل تنها ۲۱۰ اسب بخار قدرت داشت و بنابراین ۷.۹ ثانیه طول می‌کشید تا از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت برسد.

سوزوکی کیزاشی

سوزوکی به‌درستی انتظارات خود در مورد فروش سدان کیزاشی را پایین آورده بود. این شرکت تخمین زده بود که از این خودرو تنها ۵۰۰ دستگاه در بریتانیا فروخته شود و حتی این رقم هم بلندپروازانه بود. مشکل این بود که کیزاشی چهارچرخ محرک به‌اندازهٔ کافی سریع و قدرتمند نبود که بتواند نظر علاقه‌مندان به رانندگی را جلب کند و از سوی دیگر، برای جلب نظر رانندگان معمولی هم هیچ گزینهٔ دیزلی را ارائه نمی‌کرد. درنتیجه، کیزاشی با پیشرانهٔ ۲.۴ لیتری V6 و گیربکس CVT شکست بدی خورد. امروزه خرید یک دستگاه از این خودرو حداقل ۷ هزار پوند هزینه خواهد داشت.

واکسهال اینسیگنیا

بیشتر نسخه‌های چهارچرخ محرک واکسهال اینسیگنیا از نوع اسپرت VXR با پیشرانهٔ ۲.۸ لیتری V6 توربو و ۳۲۵ اسب بخار قدرت بودند. این نسخه با شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر ۵.۸ ثانیه، به‌اندازهٔ آئودی سریع بود و امروزه می‌توان با تنها ۵ هزار دلار یک نمونه از آن را خرید. بااین‌حال، واکسهال نسخهٔ چهارچرخ محرک اینسیگنیا را با پیشرانهٔ ۲ لیتری توربودیزل هم عرضه می‌کرد که کمتر موردتوجه قرار گرفت. این مدل با ۱۶۰ اسب بخار قدرت، سرعت VXR را نداشت ولی مصرف سوخت ۵.۹ لیتری آن نصف برادر اسپرت خود بود.

فولکس‌واگن فیتون

فیتون که به خاطر ایدهٔ رئیس وقت فولکس‌واگن «فردیناند پچ» برای ساخت یک سدان لوکس پرچم‌دار متولد شد، از بسیاری جهات خودروی درخشانی بود ولی نشان فولکس‌واگن توان رقابت با آئودی، ب‌ام‌و، مرسدس بنز یا لکسس را نداشت و بنابراین فیتون هیچ‌گاه فروش بالایی را تجربه نکرد. اکثر نسخه‌های فیتون از نمونهٔ ۳.۶ لیتری VR6 گرفته تا ۴.۲ لیتری V8 و ۶ لیتری W12 به‌صورت چهارچرخ محرک عرضه می‌شدند و فقط مدل پایهٔ ۳.۲ لیتری VR6 محرک جلو بود. فیتون هم‌اکنون با قیمت دست‌دومی که از تنها ۳ هزار پوند آغاز می‌شود، راهی وسوسه کننده برای در اختیار گرفتن یک لیموزین چهارچرخ محرک است.

ولوو S60

ولوو S60 جایگزین مناسبی برای سدان‌های کامپکت لوکس آلمانی است و وقتی سامانهٔ چهارچرخ محرک هم به این ترکیب اضافه شود خودرویی عالی برای هر شرایط آب و هوایی خواهیم داشت. ولوو از همان ابتدای عرضهٔ نسل دوم S60 در سال ۲۰۱۱ نسخهٔ چهارچرخ محرک را هم با پیشرانه‌های پنج سیلندر توربودیزل یا ۲ لیتری توربوشارژ بنزینی ۳۰۵ اسب بخاری ارائه کرد. این نسخه همچنین با پکیج تیونینگ پولستار هم قابل سفارش بود که قدرت را به ۳۵۰ اسب بخار افزایش می‌داد. ولوو نسخهٔ هیبریدی S60 را هم با پیشرانهٔ ۲.۴ لیتری دیزلی ۲۱۵ اسب بخاری و موتور الکتریکی ۷۰ اسب بخاری ارائه می‌کرد که شتابی ۶.۷ ثانیه‌ای داشت و می‌توانست تا ۵۰ کیلومتر را به‌صورت تمام الکتریکی طی کند؛ بنابراین، تعجبی ندارد که نمونه‌های دست‌دوم تمیز این سدان سوئدی هنوز بیش از ۱۳ هزار پوند قیمت دارند.