افراطی‌ترین سوپراسپرت‌های مخصوص پیست، از فراری FXX K تا بوگاتی بولاید

سوپراسپرت‌های مخصوص پیست از قیدوبندهای خودروهای جاده‌ای رها هستند و حداکثر پرفورمنس و هیجان رانندگی ممکن را ارائه می‌کنند.

خودروهای مسابقه‌ای نهایت هیجان را برای علاقه‌مندان به خودرو فراهم می‌کنند اما همهٔ عشق ماشین‌ها شانس تبدیل شدن به رانندهٔ مسابقهٔ و نشستن پشت فرمان خودروهای لمان یا فرمول یک را ندارند. به همین دلیل، خودروسازان مختلف اقدام به تولید سوپراسپرت‌های مخصوص پیست می‌کنند که نزدیک‌ترین تجربه به خودروهای مسابقه‌ای را فراهم می‌کنند و درعین‌حال توسط مردم عادی قابل خریداری هستند. البته این سوپراسپرت‌ها باید فقط در پیست مورداستفاده قرار گیرند و جواز تردد در جاده‌ها را ندارند. در ادامه با افراطی‌ترین سوپراسپرت‌های مخصوص پیست آشنا خواهیم شد.

پورشه ۹۳۵

۹۳۵ نامی آشنا در تاریخ پورشه محسوب می‌شود که پیشینهٔ آن به سال ۱۹۷۶ بازمی‌گردد ولی خودرویی که در اینجا داریم، نسخهٔ مدرن ۹۳۵ است که در سال ۲۰۱۸ معرفی شد. در این خودرو، همان ظاهر نمادین مدل قدیمی دوباره احیا شده که طولی ۴.۸ متری را به همراه داشته است. این خودروی مخصوص پیست بر اساس ۹۱۱ GT2 RS ساخته شده ولی بخش عمده‌ای از بدنه با پانل‌های کامپوزیتی فیبر کربنی جدید جایگزین شده است. گلگیرهای عقب برجسته، بال عقب بزرگ و طراحی سپر جلو که یادآور ۹۳۵ قدیمی است، از ویژگی‌های ظاهری این ماشین هستند. در سینهٔ ۹۳۵ جدید اما همان پیشرانهٔ ۳.۸ لیتری تخت GT2 RS قرار گرفته است.

لامبورگینی اسنزا

این سوپراسپرت مخصوص پیست که توسط بخش مسابقه‌ای لامبورگینی (Squadra Corse) ساخته و در سال ۲۰۲۰ معرفی شد، بر پایهٔ اونتادور شکل گرفته اما تمام قیدوبندهای سوپرکارهای جاده‌ای را کنار گذاشته تا خالص‌ترین تجربهٔ ممکن در پیست را ارائه کند. اسنزا از همان موتور ۶.۵ لیتری V12 اونتادور استفاده می‌کند اما ازآنجایی‌که از قید قوانین آلایندگی رها شده، در اینجا ۸۳۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند تا قوی‌ترین موتور تنفس طبیعی تاریخ لامبورگینی لقب گیرد. برخلاف اونتادور، در اسنزا نیروی موتور توسط یک گیربکس سکوئنشال فقط به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود. این ماشین همچنین در سرعت ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت ۱۲۰۰ کیلوگرم داون‌فورس تولید می‌کند.

مک‌لارن سولوس

مک‌لارن سولوس که در سال ۲۰۲۲ معرفی شد، از خودروهای مسابقه‌ای چرخ باز الهام گرفته و به همین دلیل، سوپرکاری تک‌نفره است. یکی دیگر از ویژگی‌های جذاب این خودرو، موتور ۵.۲ لیتری V10 تنفس طبیعی است که تا ۱۰ هزار rpm دور می‌گیرد و ۸۴۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند. این نیرو برای انتقال به چرخ‌های عقب به یک گیربکس هفت سرعته سکوئنشال تحویل داده می‌شود. سولوس درحالی‌که تنها ۱۰۰۰ کیلوگرم وزن دارد، بیش از ۱۲۰۰ کیلوگرم داون‌فورس تولید می‌کند.

فراری FXX K

فراری از برنامه XX خود برای آزمایش تکنولوژی‌های برگرفته از مسابقه استفاده می‌کند که درنهایت به خودروهای تولیدی راه پیدا می‌کنند و درنتیجه، سری XX شامل افراطی‌ترین و وحشی‌ترین فراری‌های تاریخ می‌شود. FXX K نیز مدلی است که در صدر این خانواده قرار دارد. این خودرو نسخهٔ مخصوص پیست لافراری است که از همان پیشرانهٔ V12 تنفس طبیعی و یک موتور الکتریکی استفاده می‌کند ولی این قوای محرکه در FXX K تقویت شده و ۱۰۵۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند.

گوردون موری T.50S نیکی لائودا

T.50 به‌خودی‌خود سوپراسپرت فوق‌العاده هیجان‌انگیزی است ولی نسخهٔ نیکی لائودا یک سلاح بی‌چون‌وچرا برای پیست محسوب می‌شود. در این نسخه، صدها مؤلفهٔ T.50 تغییر داده شده تا برای پیست مناسب‌تر شود. این یعنی در T.50S راندمان آیرودینامیکی بهبود پیدا کرده و حالا داون‌فورسی بیشتر از وزن خود تولید می‌کند. علاوه بر این، قدرت پیشرانهٔ V12 تنفس طبیعی کاسورث هم در این نسخه افزایش پیدا کرده است.

آستون‌مارتین ولکان

آستون‌مارتین با ساخت مدل مخصوص پیست ولکان قصد رقابت با فراری FXX K و مک‌لارن P1 GTR را داشت. ازاین‌رو، ولکان بر پایهٔ یک مونوکوک فیبر کربنی شکل گرفت که با بدنه‌ای فیبر کربنی پوشیده شد. زیر کاپوت کشیدهٔ این خودرو هم یک نیروگاه ۷ لیتری V12 تنفس طبیعی قرار داشت که نیروی خود را از طریق میل‌گاردان فیبر کربنی و گیربکس سکوئنشال به چرخ‌های عقب می‌فرستاد. برای متوقف کردن این هیولای چموش هم ترمزهای بزرگ کربن سرامیکی در نظر گرفته شده بود.

لامبورگینی سستو المنتو

سستو المنتو یک لامبورگینی گالاردو است که رژیم غذایی بسیار سختی گرفته است. در این خودرو تقریباً همه‌چیز از فیبر کربن ساخته شده است. این همچنین اولین محصول لامبورگینی بود که از فیبر کربن فورج‌کاری شده استفاده کرد. درحالی‌که گالاردو سوپرلگرا ۱۵۵۷ کیلوگرم وزن داشت، وزن سستو المنتو به ۹۹۹ کیلوگرم رسیده بود که نشان می‌دهد لامبورگینی در این سوپراسپرت مخصوص پیست چقدر روی کاهش وزن کار کرده است.

پاگانی زوندا R

زوندا R که در نمایشگاه خودروی ژنو ۲۰۰۷ رونمایی شد، نسخه‌ای کاملاً متمرکز بر پیست از زوندا بود. این خودرو از همان پیشرانهٔ مرسدس بنز CLK GTR مسابقه‌ای استفاده می‌کرد. این یک نیروگاه ۶ لیتری V12 تنفس طبیعی با ۷۵۰ اسب بخار قدرت بود. این هایپرکار ایتالیایی هرچند در ظاهر شبیه یک زوندای معمولی به نظر می‌رسید ولی زیر این پوسته خودروی کاملاً متفاوتی قرار داشت که تنها ۱۰ درصد از قطعات آن با زوندا F جاده‌ای یکسان بود. این هایپرکار مملو از فیبر کربن، با قدرت بیشتر وزن کمتر از زوندای معمولی، در سال ۲۰۱۰ رکورد فراری 599XX را در نوربرگ‌رینگ شکست.

بوگاتی بولاید

هرچند بوگاتی به ساخت هایپرکارهای لوکس و راحت شهرت دارد ولی این شرکت با بولاید گام در مسیر متفاوتی گذاشته است. با اینکه بولاید بر اساس شیرون ساخته شده ولی خودروی کاملاً متفاوتی به نظر می‌رسد. در سینهٔ این هیولا همان نیروگاه ۸ لیتری W16 چهار توربوی شیرون قرار گرفته که مثل نسخه‌های جاده‌ای ۱۶۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند ولی این پیشرانه برای کار در دورهای بالا و استفاده در پیست‌ها تنظیم شده است. برخلاف دیگر خودروهای این لیست، بولاید مثل شیرون از سامانهٔ چهارچرخ محرک بهره می‌برد.

ردبول RB17

در فستیوال سرعت گودوود ۲۰۲۴ شاهد معرفی یکی از هیجان‌انگیزترین هایپرکارهای محصول پیست تاریخ بودیم. RB17 که دست‌پروردهٔ طراح افسانه‌ای فرمول یک، آدریان نیوی است، در عین الهام گرفتن از موتوراسپرت، از ویژگی‌هایی مثل باله‌های جانبی انعطاف‌پذیر و دیفیوزر دوتایی هم بهره می‌برد که در فرمول یک ممنوع شده‌اند. RB17 که تنها ۹۰۰ کیلوگرم وزن دارد، از یک پیشرانهٔ V10 تنفس طبیعی ساخت کاسورث با ردلاین ماورایی ۱۵ هزار rpm استفاده می‌کند که با همراهی یک موتور الکتریکی، ۱۲۰۰ اسب بخار قدرت را در اختیار راننده قرار می‌دهد. به گفتهٔ ردبول، این ماشین در پیست‌ها عملکردی در حد خودروهای فرمول یک خواهد داشت.