بازار کار چگونه تحت تأثیر خودروهای خودران قرار می‌گیرد؟

با اینکه تا ورود خودروهای کاملاً خودران به جاده‌ها سال‌ها باقی مانده اما از همین حالا نگرانی‌هایی درباره تحت تأثیر قرار گرفتن بازار کار وجود دارد.


با پیشرفت تکنولوژی، سیستم‌های رانندگی خودکار بهتر و بهتر می‌شوند و به نظر می‌رسد رویای خودروهای خودران سرانجام به واقعیت بدل خواهند شد. اگر روزی خودروهای خودران بخش اعظم وسایل نقلیه موجود در خیابان‌ها را تشکیل دهند، تمامی جنبه‌های زندگی بشر تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. یکی از بخش‌هایی که بیش از همه می‌تواند از خودروهای خودران تأثیر بپذیر بازار کار است. از شغل‌های مختلف گرفته تا ترددهای روزمره، توانایی سفر با خودرویی کاملاً خودران قطعاً روی زندگی ما تأثیر می‌گذارد. در این مقاله به بررسی تأثیر خودروهای خودران روی بازار کار می‌پردازیم.

در همین زمینه بخوانید:

• در تصادف خودروی خودران مقصر کیست؟
• اولین تجربه سواری با جگوار خودران ویمو

این موضوع که انقلاب تکنولوژی باعث می‌شود شغل مردم تحت تأثیر قرار گیرد تازه نیست. قبلاً مثال‌های زیادی را دیده‌ایم. برای مثال دستگاه خودپرداز را در نظر بگیرید. قبل از آنکه ATM فراگیر شود شعب بانکی اهمیت زیادی داشتند و افراد برای هر کاری می‌بایست به بانک مراجعه می‌کردند. امروزه به راحتی و با کمترین هزینه می‌توان اکثر کارها را با استفاده از دستگاه‌های خودپرداز انجام داد. نیازی به گفتن نیست که روش‌های آنلاین و موبایل بانک‌ها نیز کارها را بسیار راحت‌تر کرده‌اند. این کار تعداد کارمندان بانک‌ها را بسیار کمتر کرده و در عوض شغل‌هایی در بخش‌های IT و امنیت سایبری ایجاد کرده است. خود صنعت خودرو یک مثال بارز دیگر است. قبل از ورود اولین خودروها به بازار، صنایع زیادی در زمینه تولید کالسکه‌ها و ملزومات آن‌ها فعالیت می‌کردند اما ظهور خودرو باعث شد هزاران شغل از بین برود و درعین‌حال فرصت‌های شغلی زیادی هم در صنعت خودرو وجود داشته باشد. اگر خودروهای خودران به واقعیت بدل شوند برخی شغل‌ها وجود خواهند داشت اما برخی نیز از بین خواهند رفت. رانندگی یکی از مهم‌ترین شغل‌های مرتبط با اقتصاد است که شامل رانندگان کامیون، تاکسی و سرویس‌های اینترنتی می‌شود. اگر خودروهای خودران گزینه‌ای ارزان‌تر و ایمن‌تر از راننده انسانی باشند، این شغل‌ها در خطر حذف قرار خواهند گرفت.

البته شاید برخی شغل‌های مربوط به رانندگی زودتر از بین بروند. ما می‌دانیم که تکنولوژی خودران در بزرگراه‌ها بهتر از خیابان‌ها عمل می‌کند و بنابراین رانندگان کامیون‌ها ریسک حذف بیشتری از بازار کار دارند. اگر دایره تفکر خود را گسترش داده و دنیایی را تصور کنیم که اکثر خودروها کاملاً خودران هستیم، می‌توانیم تغییرات شدیدی را در سایر شغل‌ها نیز ببینیم. اگر فاکتور انسانی در هیچ تصادفی وجود نداشته باشد، صنعت بیمه بسیار تغییر کرده و ساده‌تر خواهد شد. اگر خبری از جریمه‌های راهنمایی و رانندگی نباشد، نیازی به افسران پلیس و کارمندانی جهت وصول آن‌ها نیز نخواهد بود. لیست سناریوهای احتمالی در این زمینه بسیار بلند بالاست.

البته همه‌چیز سیاه و منفی نیست و با اینکه خیزش خودروهای خودران می‌تواند برخی شغل‌ها را تهدید کند اما در مقابل برخی فرصت‌های دیگر را نیز ایجاد خواهد کرد. بخش بزرگی از نیروی کار پشت‌صحنه می‌تواند به تولید خودروهای خودران ایمن و مطمئن اختصاص یابد. در فاز توسعه و حتی قبل از تولید خودروی فیزیکی، بخش بزرگی از مهندسان و تست کنندگان وجود خواهند داشت که مطمئن خواهند شد خطری در الگوریتم‌ها وجود ندارد. بعدها کارگران متخصص نیز تمامی قطعات پیشرفته همچون سنسورها و دوربین‌ها را روی خودروهای خودران نصب خواهند کرد. زمانی که خودرو ساخته شد تست کنندگان انسانی و سوپروایزرها نیازمند ارزیابی دقیق خودرو خواهند بود تا از عملکرد ایمن و صحیح آن مطمئن شوند. در هر یک از این فرایندها شغل‌های مهم و حیاتی زیادی وجود دارد.

با اینکه عرضه خودروهای خودران می‌تواند فرصت‌های شغلی بالقوه‌ای را فراهم کند اما به منظور مدیریت این شرایط باید کنترل‌های گوناگونی صورت گیرد. احتمالاً تغییر بازار و استفاده از خودروهای خودران امری تدریجی خواهد بود زیرا ماهیت تکنولوژی همین‌گونه است. این امر به جلوگیری از اثرات منفی تعدیل نیروها کمک خواهد کرد و مردم و بازار زمان کافی برای روبرو شدن با واقعیت‌ها خواهند داشت. زمانی که بحث جایگزینی شغل‌های مربوط به رانندگی با شغل‌های مرتبط با خدمات پیش آید، توسعه مهارت کارمندان فعلی برای تطبیق خود با دنیای جدید امر مهمی خواهد بود. خودران ها می‌توانند نیروی پیشران خوبی برای بازار کار باشند اما قطعاً این کار نیازمند برنامه‌ریزی و مدیریت نیروی انسانی خواهد بود.

مردم امروز زمان زیادی را صرف ترددهای خود می‌کنند. بر اساس تخمین‌ها، متوسط زمان سفر درون‌شهری در آمریکا برای رسیدن به محل کار حدود نیم ساعت است و بنابراین یک کارمند در هر روز یک ساعت را صرف رانندگی و یا استفاده از حمل‌ونقل عمومی می‌کند. با این تفاسیر، یک کارمند در سال حدود ۲۶۰ ساعت را برای تردد بین منزل و محل کار و بالعکس اختصاص خواهد داد که این موضوع از نظر استرس و بهره‌وری مطلوب نیست. خودروهای خودران می‌توانند در این زمینه مفید باشند و زمان اضافی را آزاد کنند تا از آن برای سرگرمی و یا بهره‌وری استفاده شود. در دنیایی که خودروها با شبکه وای فای فابریک و دستگاه‌های ارتباطی گوناگون تولی می‌شوند، خودران ها می‌توانند دفاتری متحرک روی چهار چرخ باشند.

داشتن خودرویی که بتواند شما را به سر کار برساند، نه تنها زمان بیشتری را برای چک کردن ایمیل‌ها و سایر کارها فراهم می‌کند بلکه در زمینه جغرافیای محل کار و زندگی نیز تأثیر دارد. در دنیای امروزی فاصله سفرها یک فاکتور محدود کننده مهم است که روی انتخاب شغل تأثیر می‌گذارد؛ اما با فراگیر شدن خودروهای خودران، ترددهای طولانی‌تر برای رسیدن به سر کار میسر خواهد بود زیرا پارامترهایی همچون خواب‌آلودگی ناشی از رانندگی طولانی‌مدت دیگر وجود نخواهند داشت. البته این موضوع جنبه‌های مثبت و منفی دارد. از یک طرف بخش مسکن رونق خواهد یافت و از طرف دیگر رقابت برای شغل‌ها افزایش خواهد یافت زیرا افراد بیشتری درخواست استخدام برای یک شغل را از مناطق گوناگون ارسال خواهند کرد.