دلیل استقبال خودروسازان از چراغ‌های دو تکه و داخل سپر چیست؟

امروزه نصب چراغ‌های جلو به شکل جداگانه در سپر و لبه‌ی کاپوت، توسط بسیاری از خودروسازان انجام می‌شود؛ اما ریشه این سبک طراحی، به سال‌های قبل بازمی‌گردد.


چراغ‌ جلوی دوتکه، در طیف وسیعی از خودروهای سواری، وانت پیکاپ ها و شاسی‌بلندها بکار می‌رود. نوع طراحی آن‌ها به گونه‌ای است که نورپایین، نوربالا و دیلایت (چراغ‌های روز روشن) در دو یا چند دسته جداگانه قرار می‌گیرند. از جمله مثال‌های محبوب این روند فراگیر دنیای خودرو می‌توان به نیسان جوک، جیپ چروکی، بی ام و i7، پونتیاک آزتک و هیوندای کنا اشاره کرد. البته تنها هدف طراحی این نوع چراغ‌ها زیبایی خودرو نیست و بحث قوانین نیز وجود دارند که در تلاش برای کاهش اذیت نور خودروها برای دیگران و بهبود میدان دید رانندگان هستند. به همین خاطر خودروسازان نیز همواره سعی می‌کنند با حفظ زیبایی، به قوانین ایمنی پایبند بمانند.

در همین زمینه بخوانید:

• انواع چراغ‌ خودرو + راهنمای خرید و عیب یابی لامپ خودرو
• چراغ های مه شکن خودرو چیست و چه عملکردی دارد؟

بر اساس قوانین فعلی آمریکا، حداکثر ارتفاع چراغ‌های جلوی خودروهای سواری، شاسی‌بلندها و وانت پیکاپ ها محدود شده است درحالی‌که آمریکایی‌ها علاقه زیادی به خودروهای قدبلند و بزرگ جثه دارند. در ادامه خواهید دید که این علاقه شدید به خودروهای قدبلند دو مشکل را برای دیگر رانندگان به وجود می‌آورد. با وضع محدودیت‌هایی برای حداکثر ارتفاع چراغ‌ها، خودروسازان بیشتری از چراغ‌های جلوی جداگانه استفاده کرده‌اند اما آیا این کار باعث شده خودروهای قدبلندتر حتی خشن‌تر به نظر برسند؟ با هم این موضوع را بررسی می‌کنیم. در چند دهه گذشته، سلیقه مشتریان آمریکایی تغییر قابل‌توجهی داشته و آن‌ها بجای خودروهای سواری به سراغ وانت پیکاپ ها و شاسی‌بلندها رفته‌اند. داده‌ها نشان می‌دهد در این بازه زمانی فروش سدان ها و هاچبک ها افت داشته ولی کراس اورها و پیکاپ ها با رشد فروش محسوسی مواجه شده‌اند. در حال حاضر تقریباً از هر ۱۰ خودروی فروخته شده در آمریکا ۹ خودرو از نوع شاسی‌بلند و وانت پیکاپ هستند. خودروسازانی همچون بیوک و فورد تولید سدان های خود را به‌طور کامل متوقف کرده‌اند تا بیشتر روی وانت‌ها و شاسی‌بلندها تمرکز کنند. با اینکه آمریکایی‌ها علاقه زیادی به خودروهای بزرگ و قدبلند دارند اما این موضوع دو چالش ایمنی منحصربه‌فرد ایجاد می‌کند.

اول اینکه می‌دانیم هرچقدر ارتفاع خودرو بیشتر شود خطر بیشتری برای عابران پیاده وجود خواهد داشت. مطالعه جدید IIHS نشان داده خودروهایی با بخش جلوی قدبلندتر ریسک جراحت بسیار بالاتری برای عابران پیاده در حین تصادف خواهند داشت. به‌طور خلاصه باید گفت عابران پیاده در هنگام تصادف با چنین خودروهایی جراحات بیشتری را تجربه خواهند کرد حتی اگر سرعت خودرو پایین باشد؛ بنابراین از این نظر خودروهایی با ارتفاع زیاد عیب محسوسی دارند. چالش بعدی به رانندگی در شب مربوط می‌شود. در واقع مشکل خودروهای قدبلند تابش خیره کننده چراغ‌های آن‌هاست که می‌تواند برای سایر رانندگان مشکل‌ساز باشد. در حال حاضر تکنولوژی‌هایی وجود دارند که باعث می‌شوند نور چراغ‌های جلوی خودروها بسته به ترافیک پیش رو تغییر کند هرچند این چراغ‌ها باید قانون مربوط به حداکثر ارتفاع ممکن را رعایت کنند.

در واقع حداکثر ارتفاع چراغ‌ها در خودروها نباید کمتر از ۵۵.۸ و بیشتر از ۱۳۷ سانتی‌متر نسبت به سطح جاده باشند. این یکی از چند قانونی است که برای بهبود میدان دید رانندگان و درعین‌حال کاهش میزان تابش خیره کننده چراغ‌ها وضع شده است. به منظور بررسی وضعیت خودروها، تست‌های جدیدی طراحی شده تا با استفاده از آن بتوان هم ارتفاع چراغ‌ها را تخمین زد و هم عملکرد آن‌ها را بررسی نمود. برای مثال در یکی از تست‌ها، میزان نوردهی هریک از چراغ‌ها در سر یک پیچ تخمین زده می‌شود تا اطمینان حاصل شود تابش خیره کننده چراغ‌ها در محدوده تعیین شده قرار دارد. هرچقدر ارتفاع چراغ‌های جلو کمتر باشد میزان تابش خیره کننده نیز کمتر خواهد بود.

موسسه NHTSA استانداردهای ایمنی فدرال را که شامل مواردی همچون ترمزها، فرمان، لاستیک‌ها، سیستم سوخت‌رسانی، ایمنی و همچنین نوردهی خودروست را تعیین می‌کند. این استانداردها به‌صورت منظم به‌روز می‌شوند تا نگرانی‌هایی همچون سیستم‌های کمک‌راننده و امنیت سایبری رفع شوند. استاندارد ۱۰۸ این موسسه به میدان دید و نوردهی خودروها اختصاص دارد که همان بحث تابش‌ها را نیز شامل می‌شود. حتی در این استاندارد شاهد وضع قانون مربوط به ارتفاع چراغ ترمز خودروها نیز هستیم. کانادا نیز بسیاری از این قوانین را بکار گرفته و اولین کشوری بوده که استفاده از دیلایت ها را الزامی کرده است. با اینکه ایده اصلی دیلایت ها به آمریکا اختصاص دارد اما به‌کارگیری آن‌ها ابتدا در کانادا به قانون تبدیل شده است.

چراغ‌های جلوی سنتی خودروها دارای نوربالا و نورپایین برای ایجاد میدان دید مطلوب و جلوگیری از تابش‌های خیره کننده هستند. سیستم‌های نوردهی تطبیقی ADB در واقع تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای هستند که الگوی نوردهی را بدون نیاز به دخالت راننده بهینه می‌کنند و تابش بیشتری را بدون اذیت چشمان دیگر رانندگان فراهم می‌سازند. چراغ‌های جلوی ماتریکس LED پورشه جزو مثال‌های مشهور است. تصور کنید بتوانید همیشه از نوربالا استفاده کنید و زمانی که یک خودرو از روبرو به شما نزدیک می‌شود خود خودرو به‌صورت خودکار نورپایین را انتخاب کند و پس از عبور آن خودرو مجدداً به حالت نوربالا تغییر وضعیت داده شود. سیستم‌های ADB با استفاده از سنسورهای پیشرفته، نرم‌افزار پردازش داده و سخت‌افزار چراغ جلو به این مهم دست یافته‌اند. در حالت اتوماتیک، بجای تغییر دستی نوربالا و نورپایین، سیستم ADB می‌تواند الگوی نوردهی تطبیقی و دینامیک را ارائه کند که بسته به حضور خودروها و یا اشیای دیگر در محیط تغییر می‌کند. در این حالت نور کمتری به سایر خودروها تابیده خواهد شد. هم‌اکنون امکان استفاده از چنین سیستم‌هایی در خودروها وجود دارد هرچند فعلاً الزامی نشده‌اند.

در نهایت باید دانست چراغ‌های جلوی جداگانه و دوتکه نقاط قوت و ضعف مختلفی دارند و معمولاً با واکنش‌های گوناگونی مواجه می‌شوند. با وجود چراغ‌های جلوی جداگانه، دیلایت ها را می‌توان در ارتفاع بالاتری نصب کرد که باعث می‌شود در میدان دید دیگر کاربران جاده قرار داشته باشند و درعین‌حال خبری از تابش خیره کننده نباشد. همچنین چراغ‌های اصلی هم در ارتفاع پایین‌تری نصب می‌شوند که البته این موضوع خود دو مزیت بیشتر دارد. اول اینکه تابش خیره کننده کمتری برای راننده‌های روبرویی وجود خواهد داشت و دیگر اینکه چراغ نصب شده در ارتفاع پایین نیاز به تغییر زاویه چراغ‌ها به طرف پایین را کاهش می‌دهد. چندین خودروساز مشهور قبلاً گفته‌اند که تغییر زاویه تابش چراغ‌ها به سمت پایین می‌تواند کارایی سیستم‌های نوردهی تطبیقی را کاهش دهد.

با این تفاسیر تا زمانی که علاقه به خودروهای قدبلند وجود داشته باشد چراغ‌های جلوی جداگانه نیز وجود خواهد داشت هرچند حداقل یک نقطه‌ضعف اصلی بسته به محل زندگی رانندگان وجود دارد. اگر از رانندگانی که در شهرهایی با آب‌وهوای زمستانی زندگی می‌کنند سؤال کنید، آن‌ها خواهند گفت که چراغ‌های نصب شده در ارتفاع پایین سریع‌تر کثیف می‌شوند و بنابراین در زمستان باید دائماً آن‌ها را تمیز کنند. همچنین احتمال برخورد سنگریزه با این چراغ‌ها و شکستن آن‌ها بیشتر خواهد بود.