تویوتاهفته نامه

همراه با 11 نسل تویوتا کرولای افسانه‌ای…

کوچک، ارزان‌قیمت و قابل‌اعتماد سه واژه‌ای هستند که تویوتا کرولا را به خودرویی افسانه‌ای تبدیل کرده‌اند. از زمان معرفی در سال ۱۹۶۶ تاکنون مصرف‌کنندگان در سراسر جهان بیش از ۴۰ میلیون دستگاه کرولا خریده‌اند که آن را به یکی از پرفروش‌ترین خودروهای تاریخ بدل نموده است.


تاریخ ۵۲ ساله‌ی کرولا فراز و نشیب‌های زیادی داشته، از یک خودروی ساب کامپکت دیفرانسیل عقب گرفته تا یک خودروی اقتصادی دیفرانسیل جلو که هم‌اکنون دارای چهار درب، کابینی جادار و راحتی مناسب برای یک خانواده کم‌جمعیت است. بله کرولا GT-S دهه ۸۰ میلادی یک خودروی اسپورت مناسب بوده اما اکثر ما کرولا را به عنوان خودرویی بی حاشیه و اقتصادی می‌شناسیم.

در ادامه با ۱۱ نسل تویوتا کرولا همراه می‌شویم.

  • نسل اول: سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۰


تویوتا کرولا در سال ۱۹۶۶ معرفی شد و فروش آن از طریق شبکه نمایندگی ارزان‌قیمتی صورت می‌گیرد که در ژاپن مغازه‌ی کرولا نام داشت. تویوتا به ‌منظور برتری در برابر رقبایی همچون داتسون ۱۰۰۰ و سوبارو ۱۰۰۰ اقدام به معرفی کرولا با پیشرانه‌ی بزرگ‌تر ۱.۱ لیتری کرد که البته قیمت کرولا را به خاطر مالیات بیشتر بالاتر برد؛ اما این پیشرانه‌ی بزرگ‌تر و قوی‌تر باعث شد کرولا کمی پرستیژ بهتری داشته باشد. از دیگر ویژگی‌های نسل اول کرولا می‌توان به سیستم تعلیق مک فرسون در جلو و گیربکس ۴ سرعته دستی کاملاً سنکرونیزه اشاره کرد.

اگرچه معرفی کرولا در ژاپن به سال ۱۹۶۶ بازمی‌گردد اما صادرات آن به آمریکا تا سال ۱۹۶۸ شروع نشد. قیمت این خودرو زیر ۱۷۰۰ دلار بود. این خودرو در آن زمان با پیشرانه‌های ۱.۱ و ۱.۲ لیتری عرضه شد که قدرت آن‌ها به ترتیب ۶۰ و ۶۵ اسب بخار بود.

  • نسل دوم: سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۴


توسعه‌ی نسل دوم کرولا در سال ۱۹۶۷ آغاز شد و این خودرو در سال ۱۹۷۰ معرفی گردید. ابعاد این نسل از کرولا به خاطر بهبود راحتی و سواری افزایش یافته بود و پیشرانه نیز قوی‌تر بود. یک پیشرانه‌ی کاملاً جدید ۱.۲ لیتری با قدرت ۷۳ اسب بخار در کرولای نسل دوم نصب شد و البته برای اولین بار هم گیربکس اتوماتیک در دسترس بود. این خودرو در نسل دوم به‌روزرسانی‌های زیادی داشت که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به معرفی پیشرانه ۱.۶ لیتری ۱۰۲ اسبی در سال ۱۹۷۱ و جلوپنجره‌ای جدید در سال ۱۹۷۲ اشاره کرد. مدل SR5 کرولا با گیربکس ۵ سرعته دستی هم در این نسل معرفی شد.

  • نسل سوم: سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۹


سومین نسل کرولا از فرم‌های بدنه‌ی گوناگونی سود می‌برد. ۵ فرم بدنه از دو درب سقف سخت گرفته تا ۵ درب استیشن عرضه می‌شد. پیشرانه‌ی ۱.۲ لیتری نیروبخش مدل دو درب بود درحالی‌که مدل‌های باقی مانده از پیشرانه ۱.۶ لیتری قوی‌تر استفاده می‌کنند. سومین نسل کرولا با گیربکس ۴ سرعته دستی عرضه می‌شد اما گیربکس ۳ سرعته اتوماتیک یا ۵ سرعته دستی هم قابل سفارش بودند. مدل SR5 به‌صورت استاندارد از گیربکس ۵ سرعته دستی استفاده می‌کرد. تویوتا در سال ۱۹۷۶ اقدام به معرفی کرولا لیفت بک سه درب کرد.

  • نسل چهارم: سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۳


چهارمین نسل کرولا بهبودهای فراوانی در مقایسه با نسل‌های پیشین داشت. این خودرو بازهم رشد کرد و نهایتاً سیستم تعلیق تخت عقب که اولین بار در سال ۱۹۶۶ معرفی شده بود جای خود را به طراحی پیچشی داد. پیشرانه‌ی ۱.۸ لیتری این نسل کرولا قدرت ۷۵ اسبی داشت و این نیرو از طریق گیربکس ۳ سرعته اتوماتیک یا ۵ سرعته دستی به چرخ‌های عقب منتقل می‌شد.

تویوتا در سال ۱۹۸۲ اقدام به ارتقای گیربکس ۳ سرعته و تبدیل آن به نمونه‌ای ۴ سرعته کرد. یک سال بعد هم پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری معرفی شد.

  • نسل پنجم: سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۷


تویوتا کرولای ۱۹۸۳ به خودرویی دیفرانسیل جلو تبدیل شد که پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری را به‌صورت عرضی در خود جای داده بود. نیروی پیشرانه از طریق گیربکس ۵ سرعته دستی یا ۴ سرعته اتوماتیک به چرخ‌های جلو منتقل می‌شد.

اگرچه اکثر مدل‌های کرولا دیفرانسیل جلو بودند اما مدل‌های SR5 کوپه و لیفت بک همچنان از شاسی دیفرانسیل عقب نسل پیشین استفاده می‌کردند. تویوتا در سال ۱۹۸۴ پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری ۹۰ اسبی را روی SR5 نصب کرد. این برند همچنین مدل مشهور کرولا GT-S را با پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری ۱۱۲ اسب بخاری روانه بازار نمود.

  • نسل ششم: سال ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۱


در این نسل مدل‌های دیفرانسیل عقب کوپه و لیفت بک جای خود را به یک کوپه‌ی دیفرانسیل جلو دادند. تویوتا مدل استیشن کرولا را با سیستم چهار چرخ محرک عرضه کرد و همچنین نسخه‌ی سدان تنها در سال ۱۹۸۹ با همین سیستم تولید شد. ششمین نسل کرولا اندکی پهن‌تر بود اما فاصله‌ی بین محوری آن نسبت به نسل قبل تغییر نکرده بود.

همه‌ی پیشرانه‌های ۴ سیلندر این نسل کرولا از تکنولوژی‌های متنوعی سود می‌بردند. پیشرانه‌ی کاربراتوری ۹۰ اسبی، پیشرانه‌ی انژکتوری ۱۰۰ اسبی و پیشرانه‌ی EFI با قدرت ۱۱۵ اسب ارائه شده بودند. البته تمامی مدل‌های کرولا در سال ۱۹۹۰ با پیشرانه‌های انژکتوری عرضه شدند. مدل کرولا GT-S هم قدرت ۱۳۰ اسب بخاری داشت. در سال ۱۹۹۱ تولید مدل کوپه قطع شد.

  • نسل هفتم: سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۵


اینجا بود که کرولا کم‌کم به همان خودروی اقتصادی‌ای تبدیل شد که امروزه می‌شناسیم. هفتمین نسل کرولا تنها به‌صورت سدان و استیشن دیفرانسیل جلو عرضه می‌شد. بازهم ابعاد این خودرو رشد کرد و کرولا از خودرویی ساب کامپکت به کامپکت تبدیل شد. پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری از نسل قبل به این خودرو راه یافت و قدرت ۱۰۵ اسبی داشت. البته این پیشرانه در برخی ایالات آمریکا و به دلیل قوانین آلایندگی سخت‌تر ۱۰۰ اسب بخار قدرت داشت. البته تریم های فول تر کرولا پیشرانه‌ی ۱.۸ لیتری ۱۱۵ اسب بخاری را ارائه می‌کردند.

  • نسل هشتم: سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۰


اگرچه این نسل کرولا در سال ۱۹۹۵ معرفی شد اما عرضه‌ی آن در بازار آمریکا به سال ۱۹۹۷ بازمی‌گشت. کرولای نسل هشتم در کالیفرنیا ساخته می‌شد و ظاهر متفاوتی داشت. تنها نسخه‌ی سدان این خودرو در آمریکا عرضه شد که پیشرانه‌ی ۱.۸ لیتری آن قدرت ۱۲۰ اسب بخاری داشت. گیربکس ۳ یا ۴ سرعته اتوماتیک یا نسخه ۵ سرعته دستی هم گزینه‌های در دسترس بودند.

  • نسل نهم: سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۷


این خودرو هم علیرغم معرفی در سال ۲۰۰۰ تا دو سال بعدتر وارد بازار آمریکا نشد. کرولای جدید بر پایه‌ی مدل بزرگ‌تر کرولا آلتیس بنا شده بود و همان پیشرانه ۱.۸ لیتری قبلی را داشت ولی قدرتش به ۱۳۰ اسب بخار رسیده بود. یک گیربکس ۴ سرعته اتوماتیک یا ۵ سرعته دستی قابل انتخاب بودند. این خودرو در سال ۲۰۰۵ فیس لیفت شد و نسخه‌ی اسپورت XRS با خروجی ۱۷۰ اسبی هم معرفی گردید.

  • نسل دهم: سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۳


دهمین نسل تویوتا کرولا به عنوان مدل سال ۲۰۰۸ در آمریکا معرفی شد. پیشرانه‌ی ۱.۸ لیتری این خودرو قدرت ۱۳۲ اسبی داشت و نسخه‌ی XRS با قدرت ۱۵۸ اسبی بازگشته بود. هر دو نسخه‌ی این خودرو با گیربکس ۵ سرعته دستی عرضه می‌شدند اما مدل XRS با گیربکس ۵ سرعته اتوماتیک هم در دسترس بود. تولید دهمین نسل کرولا با ایجاد تکاملی چشمگیر در طراحی ظاهری و داخلی این خودرو همراه بود.

  • نسل یازدهم: سال ۲۰۱۳ تاکنون


این خودرو هم‌اکنون یک طراحی بین‌المللی داشته و در بازار آمریکا نمونه‌ای متفاوت‌تر که سپرهای جلو و عقب متفاوت دارد عرضه می‌شود. پیشرانه‌ی ۱.۸ لیتری نسل قبلی بازهم در این نسل بکار رفته و همان قدرت ۱۳۲ اسبی مدل قبلی را دارد. گیربکس‌های ۴ سرعته اتوماتیک و ۶ سرعته دستی و یک نمونه CVT جدید در دسترس خریداران هستند.

دوازدهمین نسل این خودرو هم در راه بوده و تویوتا برنامه‌هایی برای تولید آن در آمریکا دارد.

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۲ رای

شاهین احمدزاده

نویسنده و مترجم مجله "پدال"

مطالب مشابه

‫۱۱ دیدگاه‌ها

  1. Mohammad

    ۱۹ مهر ۱۳۹۷
    سوابق: (1430 ديدگاه)

    با ماشین های تویوتا هیچ وقت حال نکردم به جز جی تی ۸۶ که اونم مشترک بود 😎💪 عوضش عاشق نیسان و هوندا ام 😎💪

    موافقم 0
    مخالفم 3
    1. Arman

      ۱۹ مهر ۱۳۹۷
      سوابق: (297 ديدگاه)

      اینطور نگو مدیرعامل تویوتا ناراحت میشه!!!

      موافقم 1
      مخالفم 0
    2. محمد

      ۲۰ مهر ۱۳۹۷
      سوابق: (1433 ديدگاه)

      اما برای من جالب اینه که کرولایی که بیش از ۴۰.۰۰۰.۰۰۰ میلیون عددازش فروخته شده،
      یعنی یکی از پرفروش ترین خودروهای تاریخه،
      یعنی مردم به کیفیتش اعتماد دارن،
      پس چرا هر ۵ سال یکبار کاملا پوست انداخته؟؟؟
      اون هم نه تو سالهای اخیر که بازار رقابتی تر شده، که حتی از همون ابتدای تولیدش!!!
      .
      اینه رمز موفقیت
      بروز رسانی مداوم محصول باکیفیت

      موافقم 0
      مخالفم 0
  2. NAVID۰۰۹۸

    ۱۹ مهر ۱۳۹۷
    سوابق: (10057 ديدگاه)

    نسل ۶ و ۱۰ معرکه و ماندگارند در تاریخ .
    ساده اما دوست داشتنی

    موافقم 0
    مخالفم 0
  3. sina

    ۱۹ مهر ۱۳۹۷
    سوابق: (2635 ديدگاه)

    نسل شیشمش الانم میتونه جز طراحی های عالی روز باشه

    موافقم 2
    مخالفم 0
    1. Arman

      ۱۹ مهر ۱۳۹۷
      سوابق: (297 ديدگاه)

      :))))))
      نه صد سال دیگه هم میتونه جزو طراحی های به روز باشه نسل ششمش!! حتماااا!!

      https://www.google.co.uk/search?q=corolla+toyota+1987&client=safari&hl=en-gb&prmd=isvn&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwiIkoTnyf7dAhVP1VkKHQVFD2QQ_AUIESgB&biw=375&bih=553#imgrc=LWeM5Iu_ZXZOSM

      موافقم 0
      مخالفم 0
  4. ارش

    ۱۹ مهر ۱۳۹۷
    سوابق: (1549 ديدگاه)

    دوران کودکی ونوجوانی من بین دهه های 60و 70 سپری شد اونموقع خانواده ها دوره ای در ارزانی قیمت ماشین گذرانده بودن و بههمین دلیل ماشینهای خوبی خریده بودند اکثرا پژو تویوتا داتسون فیات گالانت ولووو حتی بی ام و کمتر بنزوآئودی داشتند به واقع تویوتا ها ماشینهای خوبی بودند و توانایی رقابت با پژو 504 و فورد کورتینا و فیات و ولوو رو داشتن .ماشینهای بنز که فوق العاده بودند و یه ماشین خوب اونموقع هم فورد گرانادا بود واقعا ماشین خوبی بود جادار راحت وپرقدرت.در کل تویوتاها ترکیب مناسبی از راحتی و آسایش و توانایی بودند.

    موافقم 0
    مخالفم 0
  5. emad1990

    ۱۹ مهر ۱۳۹۷
    سوابق: (999 ديدگاه)

    اگه دقت کنید فاصله تغییر نسل ها در گذشته هر4سال یکبار بوده الان شده هر 7سال یکبار
    چرا قبلا زودتر تغییر نسل میدادن کسی میدونه؟

    موافقم 0
    مخالفم 0
    1. ارش

      ۱۹ مهر ۱۳۹۷
      سوابق: (1549 ديدگاه)

      تا یه موقعی میگفتن طراحی آسیاییها جذابیتش رو زود از دست میده ولی خوب اینروزا خیلی خوب کار میکنند و طراحیها شون زیبا تر شده.

      موافقم 0
      مخالفم 0
      1. emad1990

        ۱۹ مهر ۱۳۹۷
        سوابق: (999 ديدگاه)

        ممنون.ولی فکر میکنم هزینه های بالای تغییر نسل هم بی تاثیر نباشه

        موافقم 0
        مخالفم 0
        1. کوروش

          ۱۹ مهر ۱۳۹۷
          سوابق: (1125 ديدگاه)

          دقیقا مثلا هزینه نگه داری مدل ۲۰۰۵ با وجود سواری نرم تر نسبت به ۲۰۱۳ ، مشکلات برقی و هزینه لنت و عمر کمک فنر و شمع و … با مدل های جدید تر اصلا قابل مقایسه نیست مثلا شمع فابریک آخرین نسل روی خود ماشین ایریدیوم هست که حداقل ۸۰ هزارتا بدون مشکل راه می رود یا لنت ترمز با یک سبک رانندگی یکسان ۳۰ هزار کیلومتر بیشتر راه می رود در باره کراس رور های تویوتا هم این موضوع صدق می کنه ولی لندکروز و سری f از قدیم کم هزینه بودند و هستند

          موافقم 0
          مخالفم 0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لطفاً از نوشتن به‌صورت پینگلیش، اجتناب نمایید. نظرات حاوی توهین، عبارات غیراخلاقی، سیاسی، مطالب غیر مرتبط، اسپم، ترول و تبلیغاتی پذیرفته نمی‌شوند. برای تغییر آواتار خود می‌توانید از سایت گراواتار استفاده نمایید.

دکمه بازگشت به بالا