تست سیستم‌های رانندگی خودکار توسط یورو انکاپ

بنا به نتایج مطالعه‌ی جدیدی که توسط یورو انکاپ، انکاپ جهانی و موسسه تاچم انجام شده، بیش از ۷۰ درصد رانندگان معتقدند قبلاً خرید خودرویی با قابلیت‌های رانندگی خودران میسر بوده است.

متأسفانه این موضوع چندان درست نیست زیرا همان‌گونه که تکنولوژی رانندگی خودکار خود یورو انکاپ نشان می‌دهد اشتباهات قابل‌توجهی در میان رانندگان از نظر واقعیت خودران ها وجود دارد.

به منظور فهمیدن اینکه سیستم‌هایی همچون کروز کنترل تطبیقی، دستیار سرعت و دستیار حفظ خودرو بین خطوط دقیقاً چه‌کاری انجام می‌دهند، در کل ۱۰ خودروی متفاوت تست شده‌اند. این خودروها آئودی A6، ب‌ام‌و سری ۵، مرسدس C کلاس، دی اس ۷ کراس بک، فورد فوکوس، هیوندای نکسو، نیسان لیف، تسلا مدل S، تویوتا کرولا و ولوو V60 بوده‌اند.

نتایج کلیدی این تست‌ها به ترتیب شامل موارد زیر می‌باشند:

• هیچ خودروی کنونی در بازار اتوماسیون کامل را ارائه نمی‌کند.
• خودروهای بازار کنونی می‌توانند به عنوان دستیار راننده عمل کنند هرچند این موضوع را نباید با رانندگی خودکار اشتباه گرفت زیرا راننده هنوز هم مسئول آنچه که رخ می‌دهد خواهد بود.
• این سیستم‌ها در صورت استفاده صحیح می‌توانند به رانندگان در حفظ فاصله ایمن، سرعت و حرکت بین خطوط کمک کنند.
• سیستم‌های موردبحث نباید برای شرایطی که طراحی نشده‌اند استفاده شوند زیرا هنوز جایگزین رانندگی ایمنی و کنترل شده نیستند.
• خودروسازان روش‌های متفاوتی برای به‌کارگیری تکنولوژی دستیار راننده دارند.

پیام یورو انکاپ از تست این خودروها، حتی آن‌هایی که سیستم‌های کمک‌راننده‌ی پیشرفته دارند کاملاً روشن بوده و باید گفت خودروها نیازمند یک راننده‌ی هوشیار در پشت فرمان هستند. سیستم‌های ایمنی و کمک‌راننده همواره در پشت‌صحنه به عنوان پشتیبانی ایمنی حضور دارند.

یورو انکاپ در زمان تست کروز کنترل تطبیقی فهمید که هر دو برند دی اس و ب‌ام‌و کمک کمتری داشته درحالی‌که آئودی، فورد، هیوندای، مرسدس، تویوتا، نیسان و ولوو توازنی مناسب بین خود راننده و کمک سیستم برقرار کرده‌اند. تسلا نیز ریسک تکیه به سیستم کمک‌راننده را دارد.

سیستم تسلا در خلال این تست‌ها یک‌بار دیگر پتانسیل تکیه‌ی بیش از حد به خود را نشان داد درحالی‌که تمامی خودروهای دیگر به راننده اجازه دادند تا کنترل را به دست گرفته و شرایط را مدیریت کنند. سیستم تسلا هم‌اکنون به راننده اجازه می‌دهد تا از مسیر خود منحرف شود و زمانی که راننده فرمان را بچرخاند سیستم از مدار خارج خواهد شد.

نهایتاً به سناریوهای قطع مسیر و جا خالی دادن می‌رسیم که چالش‌برانگیزترین تست‌های این سیستم‌ها بوده‌اند.

تست قطع مسیر به خودرویی اشاره می‌کند که به‌طور ناگهانی به لاین جلوی خودروی تست شده وارد می‌شود. این شرایط به کرات در ترافیک روزانه دیده شده و می‌تواند هر راننده‌ای را به دردسر بیندازد.

اما در سناریوی دوم، خودروی جلویی به منظور پیشگیری از برخورد با خودرویی که تست شده تغییر مسیر داده و بنابراین سیستم خودران زمان کوتاهی به منظور تشخیص این واقعه و آمادگی برای پاسخ دارد.

متأسفانه نتایج این تست‌ها نشان داد که سیستم‌های تمامی خودروها با مشکلات فراوانی روبرو هستند. در واقع هیچ‌یک از این سیستم‌ها نتوانستند به راننده کمک کنند و اگر راننده خودش ترمز گرفته و فرمان را بچرخاند از برخورد پیشگیری خواهد شد.