مازراتی گریکاله معرفی شد، کراس‌اووری کوچک با امیدهای بزرگ

سوپراسپرت MC20 هیجان‌انگیزترین مدل از موج جدید محصولات مازراتی بود اما همه میدانیم که این روزها کراس‌اوورها بیشترین سودآوری را برای خودروسازان دارند. به همین دلیل، پس از انتشار تیزرهای مختلف و تأخیری که به خاطر کمبود چیپ رخ داد، سرانجام مازراتی دومین کراس‌اوور خود یعنی گریکاله را رسماً معرفی کرده است. این خودرو که در سه نسخهٔ مختلف بنام‌های GT، مودنا و تروفئو معرفی شده است، کراس‌اوور کوچک‌تری است که پایین‌تر از لوانته قرار می‌گیرد و خودروهایی مثل پورشه ماکان، بی‌ام‌و X3 و جگوار F-Pace را هدف قرار داده است.

گریکاله در نکاه اول مثل یک لوانته کوچک‌شده به نظر می‌رسد و همان حال و هوای اسپرت را دارد. پیش از رونمایی این خودرو، نگرانی‌هایی به خاطر شباهت زیاد آن با فورد پوما به خاطر تشابه چراغ‌های جلو وجود داشت ولی حالا می‌بینیم که گریکاله هویت بصری خاص خود را دارد خصوصاً در نسخهٔ پرچم‌دار تروفئو که با کیت بدنهٔ تهاجمی و ورودی‌های هوای بزرگ، جذاب‌تر به نظر می‌رسد. ویژگی اصلی نمای جلویی این ماشین جلوپنجره است که به گفتهٔ مازراتی، سعی شده بدون زیاده‌روی، باابهت جلوه کند (قابل‌توجه بی‌ام‌و).

در پروفیل جانبی گریکاله شاهد همان نمای لوانته با سقف شیب‌دار کوپه مانند و ویژگی‌های آشنای مازراتی یعنی آب‌شش‌های سنتی روی گلگیر جلو و لوگوی نیزهٔ سه‌شاخ روی ستون C هستیم ولی در عقب، چراغ‌های باریک بومرنگ مانند، کوپهٔ ۳۲۰۰ GT را به یاد می‌آورند. این کراس‌اوور جدید ایتالیایی با ۴,۸۵۹ میلی‌متر طول، ۱,۹۷۹ میلی‌متر عرض و ۱,۶۵۹ میلی‌متر ارتفاع با فاصلهٔ محوری ۲,۹۰۱ میلی‌متر، از رقبای خود بزرگ‌تر است.

نسخه‌های GT و مودنا هردو از یک پیشرانهٔ ۲ لیتری چهار سیلندر توربوشارژ هیبریدی خفیف استفاده می‌کنند اما درحالی‌که این موتور در مدل قوی‌تر مودنا ۳۳۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند، در GT قدرت آن به ۳۰۰ اسب بخار کاهش میابد. گشتاور هردو نسخه اما یکسان و برابر با ۴۵۰ نیوتن متر است. این پیشرانهٔ ۲ لیتری به یک توربوشارژر سنتی به‌علاوهٔ یک کمپرسور برقی و همین‌طور یک استارت ژنراتور و باطری ۴۸ ولتی مجهز است.

نسخهٔ GT ظرف ۵.۶ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسد درحالی‌که نسخهٔ مودنا به لطف ۳۰ اسب بخار قدرت بیشتر، این کار را کمی سریع‌تر در ۵.۴ ثانیه انجام می‌دهد اما حداکثر سرعت هردو نسخه یکسان و ۲۴۰ کیلومتر بر ساعت خواهد بود. مصرف سوخت این نسخه‌های چهار سیلندر نیز به‌صورت ترکیبی بین ۸.۷ تا ۹.۳ لیتر در هر صد کیلومتر اعلام شده است.

مطمئناً اما تروفئو جذاب‌ترین نسخهٔ گریکاله محسوب می‌شود زیرا این مدل به نسخه‌ای از همان پیشرانهٔ ۳ لیتری V6 توئین توربوی سوپراسپرت MC20 مجهز شده است. این موتور که بشدت از فرمول یک الهام گرفته است، در اینجا ۵۳۰ اسب بخار قدرت و ۶۲۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. به لطف این نیروی چشمگیر، گریکاله تروفئو ظرف تنها ۳.۸ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسد و می‌تواند به حداکثر سرعت ۲۸۵ کیلومتر بر ساعت دست یابد. این کراس‌اوور قدرتمند در هر صد کیلومتر به‌صورت ترکیبی به ۱۱.۲ لیتر بنزین نیاز خواهد داشت.

پیشرانهٔ V6 تروفئو از قابلیت غیرفعال‌سازی سیلندرها برخوردار است که امکان خاموش کردن کامل سیلندرهای سمت راست را فراهم می‌کند. همچنین در این پیشرانه تکنولوژی احتراق دوگانه که در MC20 ارائه شده بود هم حفظ شده است. انتقال نیرو در هر سه نسخهٔ گریکاله توسط یک گیربکس هشت سرعتهٔ اتوماتیک ZF صورت می‌گیرد و همگی به‌صورت استاندارد به سامانهٔ چهارچرخ محرک مجهز هستند اما تروفئو از دیفرانسیل عقب لغزش محدود الکترونیکی هم برخوردار است. همچنین فاصلهٔ عرضی چرخ‌های عقب هم در نسخه‌های قوی‌تر مودنا و تروفئو ۳۴ میلی‌متر از GT بیشتر است.

مازراتی برای مهار نسخهٔ وحشی و قدرتمند تروفئو ترمزهای برمبو با کالیپرهای شش پیستونه در جلو و چهار پیستونه در عقب را در نظر گرفته است. این نسخه همچنین از یک حالت رانندگی اضافی بنام کورسا هم بهره می‌برد که پاسخگویی پدال گاز و سرعت تعویض دنده را افزایش می‌دهد. گریکاله تروفئو به‌صورت استاندارد به سیستم تعلیق بادی مجهز است که شش حالت مختلف مثل افزایش ۳۰ میلی‌متری ارتفاع در حالت آفرود و کاهش ۳۰ میلی‌متری در هنگام پارک برای سهولت در ورود و خروج را فراهم می‌کند. این سیستم تعلیق برای دو نسخهٔ دیگر قابل سفارش خواهد بود.

علاوه بر این سه نسخه اما مازراتی یک نسخهٔ تمام الکتریکی بنام فولگوره (Folgore به معنای رعدوبرق در زبان ایتالیایی) را هم برای گریکاله تدارک دیده است که سال آینده به بازار عرضه خواهد شد. این نسخه روی همان پلت‌فرم نسخه‌های بنزینی ساخته شده و ظاهر یکسانی با آن‌ها دارد ولی با جلوپنجره‌ای متفاوت و رینگ‌های آئرودینامیک، از همتایان درون‌سوز خود متمایز می‌شود. مازراتی همچنین یک رنگ بیرونی اختصاصی را هم برای این نسخه در نظر گرفته است. گریکاله فولگوره به باطری‌های بزرگ ۱۰۵ کیلووات ساعتی مجهز خواهد بود و از تکنولوژی ۴۰۰ ولتی بهره می‌برد. گشتاور این نسخه نیز ۸۰۰ نیوتن متر اعلام شده است ولی فعلاً مشخصات بیشتری از آن در دست نیست.

کابین گریکاله یک پیشرفت بزرگ برای مازراتی محسوب می‌شود زیرا در اینجا هیچ خبری از آن طراحی کهنهٔ مدل‌هایی مثل لوانته که در برابر رقبایی از مرسدس بنز و آئودی کاملاً قدیمی به نظر می‌رسیدند نیست. نکتهٔ جالب اینکه در داخل گریکاله چهار نمایشگر مختلف تعبیه شده است به‌گونه‌ای که غیر از صفحه آمپر دیجیتالی مقابل راننده و دو نمایشگر لمسی مرکزی، ساعت بالای داشبورد هم در اصل یک نمایشگر است و می‌تواند به‌عنوان قطب‌نما یا G سنج را هم مورداستفاده قرار گیرد.

صفحه آمپر دیجیتالی و نمایشگر لمسی بالایی گریکاله هردو ۱۲.۳ اینچی هستند درحالی‌که نمایشگر مرکزی پایینی ۸.۸ اینچی بوده و جایگزین تمام دکمه‌ها و کنترل‌های فیزیکی برای تنظیمات سیستم تهویه شده است. علاوه بر این، امکان سفارش هدآپ دیسپلی هم وجود خواهد داشت که وعدهٔ ارائهٔ بهترین زاویهٔ دید، کنتراست و روشنایی در این سگمنت را داده است. این خودرو از اندروید اتو و اپل کارپلی بی‌سیم برخوردار است و برای آن دو سیستم صوتی جدید هم قابل انتخاب خواهد بود که نمونهٔ بالاتر یک سیستم ۱۲۰۰ واتی با ۲۱ بلندگو و صدای سه‌بعدی است.

مازراتی گریکاله در ابتدا در نیمهٔ نخست سال جاری در اروپا عرضه خواهد شد و سپس در پاییز آینده به بازارهای آمریکای شمالی و برخی کشورهای آمریکای لاتین خواهد رسید. قیمت پایهٔ این کراس‌اوور ایتالیایی در نسخهٔ GT از ۶۳,۵۰۰ دلار آغاز می‌شود درحالی‌که یک مدل ویژه و تولید محدود بنام لیمیتد ادیشن هم برای نسخهٔ مودنا با قیمت ۷۷,۴۰۰ دلار ارائه خواهد شد.