وقتی مزدا تحت تأثیر مهندسی تویوتا کمری جدید قرار می‌گیرد!

سری اکس.

حرف هاتون درست هستش و به این دلیل طراحی موتور های با تراکم بالا تا الان ممکن نبوده که ناک یا احتراق ناخواسته کنترلش از نظر زمانی تا حالا با سنسور و اکچویتر ها و پردازش کند ممکن نبوده، اسکای اکتیو اکس از تعداد زیادی سنسور اطلاعات فشار رو لحظه ای دریافت میکنه و دما رو. و بر مبنای این ها مقداری قبل از این که سوخت فشرده شده منفجر شه خود به خود، جرقه میزنه و سوخت رو منفجر میکنه. انفجار خود به خودی همونطور که میدونید مشکلش اینه که اگه هماهنگ با چرخه ی حرکت بقیه پیستون ها نباشه خب هم انرژی رو تلف میکنه و هم به موتور آسیب میزنه وهم لرزش موتور آزاردهنده رو به همراه داره.
خوبی بنزین اکتان پایین در همینه که سریع تر میتونه به نقطه ی انفجار برسه، که باعث میشه توی بازه دور موتور بزرگ تر و لود بیشتری بتونه مزدا این چرخه رو فعال کنه.
به جز این ایکای اکتیو اکس از چرخه میلر هم استفاده میکنه، چرخه میلر همونطور که میدونید به این شکل عمل میکنه که وقتی پیستون بالا میاد تا سوخت و هوا رو فشرده کنه سازنده میتونه دریچه سوخت رو برای مدت باز نگر داره تا مقداری از هوا خارج شه از چیمبر و نسبت سوخت به هوا افزایش و ضریب کمپرس کم شه، اینطوری با از دست دادن مقداری بازده میشه در عوض هر وقت راننده بخواد توان بیشتری رو بدست آورد. هر وقت شرایط مناسب نباشه مزدا از سیکل میلر و حرقه زنی زود هنگام واسه تعادل و ناک زدن غیر مفید بهره میگیره.
و از همه این ها جالب تر این که مزدا دینامیک و سیلندر و فرایند تزریق رو جوری طراحی کرده که مخلوط سوخت و هوا وقت تزریق و فشرده شدن توی سیلند میچرخن مثل گرداب و یه مخروط با تراکم خیلی بالتر حدود ۳۷ و یه پوسته با تراکم کمتر حدود ۲۹ رو نزدیک شمع تشکیل میدن و اینطور با جرقه زدن بخشی از مخلوط لین میسوزه و یه جبهه بزرگ رو اطراف مخروط شکل میده و خیلی سریه اون بخش منفجر میشه.
و در نهایت این که با وجود تمام این کنترل ها همچنان توی همه ی بار ها و دور موتور نمیشه از مزیت کمپرس بالا استفاده کرد اما برای رانندگی نرمال مزدا تونسته کنترل کنه خروجی رو.
———————
به خاطر فشار زیاد پیشرانه های الکتریکی دو دهه ی خیلی جذاب رو پیش رو داریم.
بعد از تراکم متغیر نوبت به موتور های opposite piston و همین طور میکرو ژنراتور ها میرسه که در صورت استفده هیبرید پتانسیل بالایی دارن، ، و بعد از این ها پیل سوخت و در نهایت باتری ها هستن که همه رو کنار میزنن دیر یا زود…