مک‌لارن علاقه‌ای به ورود در بازار SUV‌ها ندارد

درحالی که روز به روز بر محبوبیت SUV‌ها افزوده می‌شود، خودروسازهای بسیاری دست به تولید این نوع از اتومبیل‌ها زدند تا مبادا این بازار رو به رشد را دو دستی تقدیم رقیبان کنند. تب SUV‌ها اندازه‌ای گسترش یافته که حتی برندهای لوکسی چون استون مارتین، بنتلی، لامبورگینی، مزراتی و رولز رویس نیز شتابان طراح‌های خود را به صف و خط تولیدهای خود را آماده ساختن برداشت خود از این خودروهای بلند قامت کردند. اما از معدود کمپانی‌هایی که علاقه‌ای به پیوستن به جرگه SUV‌سازها نشان نداد مک‌لارن بود.

طی معرفی جهانی مک‌لارن ۵۷۰ GT، رئیس ارتباطات جهانی مک‌لارن، وین بروس (لطفاً با بروس وین داستان‌های بتمن اشتباه نگیرید) آب پاکی را بر سر دست همگان ریخت و اذعان کرد که ابرخودرو ساز بریتانیایی به ساخت SUV خود حتی فکر هم نمی‌کند. طبق گفته بروس مک‌لارن با جدیت تمام به گسترش بازار ابرماشین هایش ادامه می‌دهد و تولید یک SUV  می‌تواند مانع دستیابی به این هدف و دیگر مقاصد مهم کمپانی شود. به علاوه مک‌لارن دوران بسیار خوبی را با برنامه کاری خود سپری می‌کند. طی سه سال گذشته سود زیادی به دست آورده و در حال ساخت مدل‌هایی است که طی ماه‌ها و سال‌های آتی وارد بازار می‌شوند.

به این سؤال که چرا مک‌لارن خودش را از این بازار عظیم محروم می‌کند پاسخ‌های بسیاری می‌توان داد (که به یکی از آن‌ها اشاره شد) اما اگر همه آن‌ها را به کناری بگذاریم، یک دلیل عمده هست که مانع ورود این کمپانی  به این عرصه می‌شود: مشتریان مک‌لارن نمی‌خواهند که این شرکت یک SUV  بسازد. شاید توجه کردن به نداها و اعتراض‌های مشتریان برای خودروسازهای بزرگ‌تر یک تصمیم تجاری نباشد، اما وقتی مک‌لارن هنوز خودش را یک برند کوچک می‌بیند که بر پایه مخاطبانش استوار است، گوش دادن به خواسته‌های آن‌ها یکی از بخش‌های جدانشدنی موفقیت این کمپانی است.

حفظ اصالت برند چیزی است که مک‌لارن به شدت به آن توجه می‌کند و هنگامی که دیگر هم کیشان و رقبا به سرعت در بازار SUV‌ها غوطه‌ور شده‌اند، برند ارزشمند بریتانیایی ثابت قدم بر تصمیماتش ایستاده و در این باره هیچ افسوس نمی‌خورد.

تعجبی ندارد که این رفتار را از کمپانی‌هایی چون مک‌لارن و فراری ببینیم. بر خلاف دیگر برندها، مک‌لارن و فراری نیازی به ساخت SUV‌ها ندارند چراکه هویت آن‌ها به عنوان سازنده‌های  سوپرماشین راهشان را به سوی موفقیت هموار کرده است. در کنار آن، هم مک‌لارن و هم فراری در تعیین استراتژی تجاری‌شان مختارند.   هردوی آن‌ها شرکت‌های مستقلی هستند که مجبور نیستند مثل لامبورگینی و بنتلی طبق هوا و هوس شرکت‌های مادر رفتار کنند.

جدا از همه اینها، اوضاع واقعاً بر وفق مراد مک‌لارن است؛ پس اگر شرکت از فرمول فعلی خود دل نکند هیچ کس نمی‌تواند او را سرزنش کند. شاید اگر چرخ فروش، کُند می‌چرخید این شرکت تصمیم دیگری اتخاذ می‌کرد اما خوشبختانه طی سال‌های اخیر چنین اتفاقی پیش نیامده؛ پس به عقیده این شرکت چرا سری را که درد نمی‌کند، دستمال ببندیم. این تصمیم چیزی است که مطمئناً طرفداران وفادار این برند از آن استقبال می‌کنند.

از مشتریان و طرفداران گفتیم؛ دست کم نگرفتن مشتریان برای مک‌لارن اهمیت بسیار دارد. برای همچین شرکتی توجه به مشتریان اختصاصی‌اش حیاتی است چرا که بخش اعظمی از موفقیت‌های این خودروساز به این خاطر است که مشتریان درباره خودروهایش تردیدی به دل راه نمی‌دهند. حتی در برخی موارد مشتریانی که دستشان به دهانشان می‌رسد، به تعداد ماشین می‌خرند چون عاشق مک‌لارن هستند.  اگر این عاشقان سینه‌چاک مخالف ایده ساخت یک SUV  توسط کمپانی محبوبشان باشند، مک‌لارن باید خواسته آن‌ها را بشنود. پس بی‌اعتنایی به مشتریان و خیانت به اصالت برند، همان و از دست دادن سیل عظیمی از هواداران همان.

شاید روزی برسد که مک‌لارن به ورود در بازار SUV‌ها نیاز پیدا کند؛ اما از قرار معلوم آن «روز» به این زودی‌ها از راه نمی‌رسد.

منبع: TopSpeed