دوئل نیسان ناوارا و مرسدس بنز X کلاس

اوووف پسر
بی خیال بابا
دریچه های موستانگم کپی پرایده. حالا پراید بد شد؟
من ۳۰ سالمه زمانی که نوجوون بودم منم این تعصباتو داشتما. تو ایران منظورمه. بعدش مهاجرت کردیم
یادمه سر اچ تی سی و سامسونگ و نوکیا بحثایی میکردیم طرف کلا قهر میکرد کلا به دعوا ختم میشد
کلا خصلت و جو ایران همینه. سر هم زدن و کوبیدن همدیگه
سر لپ تاپای فوجیتسو و ایسوس و اچ پی . اینو بگما از نزدیک هیچکدومشونو ندیده بودیم همه اطلاعاتمون از یه سری مجله بودش که میخریدیم و بعدم بر اساس همون سر همدیگه میکوبوندیم
دبیرستان زنگ تفریح کلا خیلیا از دعواها سر همین بود
دعوا سر قطعات کامپیوتر. دعوا سر هاردای وسترن دیجیتال و مسکتور
دعوا سر سی پی یوهای اینتل و ای ام دی. اینقدر دقیق تو این دعوا بودیم که جز به جز مشخصات سی پی یوها رو یادمه. اینتل سی پی یوهای ۲.۳ گیگاهرتز پلاس داره ای ام دی نداره. همین پلاس رو اون موقع به هرکی میگفتی سر در نمیاورد.

همین الان تمام اطلاعاتی که تو این زمینه دارم همش همون موقعیه که ایران بودم و مثل سگ و گربه باهم سر مکستور و وسترن دیجیتال دعوا میکردیم که کدومش بافر بیشتری داره و چقدر بیشتره
سر مانیتورای ال سی دی مربعی ال جی و مستطیلی سامسونگ دعوا میکردیم کدومش خوبه

ولی چه دردی از ما دوا کرد؟ به چه دردی خوردن؟
با کلی خواهش التماس پول یه نوکیا رو که رو بورس بود گرفتم و بعدم تو هر جمعی کارم شده بود مقایسه و به به چه چه کردن نوکیا مخصوصا مدلی که داشتم و کوبوندن بقیه برندا و حتی بقیه مدلای نوکیا. تا جایی که حتی اگه حق با من نبود طرف بگه اها تو درست میگی. نه کسی برامون به به چه چه میکرد نه برا کسی مهم بودش. تنها کسی که برامون به به چه چه میکرد اونی بودش که گوشی مدل منو و یا یه گوشی از برند نوکیا داشت و یا یه سری سن پایینتر از خودمون بودن که میگفتن ببین این یکی اطلاعات بیشتری داره مخه.
تعریف و بحث بر سر اینتل تنها برا خودم و تنها برا کسی که مهم بودش که مثل من اینتل داشت.

اومدم خارج با هرکی که میخواستم بحث کنم میگفتن چی؟ اینتل چیه؟ ای ام دی چیه؟
سر سیستم عامل سمبین و جاوا میخواستم با یکی بحث کنم میگفت جاوا چیه؟ سمبین چیه؟
به یک ماه نکشید این دعوا و اعصاب خوردی این بحثا فروکش کردش. بعد یک ماه اصلا مهم نبود این برند خداست چون سمبین داره.
به یک ماه نکشید فهمیدم زندگی یعنی چی. با ادمای زیادی برخورد داشتم. عرب هندی چینی افریقایی اسیایی روسی اروپایی امریکایی
هیچکدوم درگیر این چیزا نبودن. همشونم تازه اومده بودن اروپا. فقط و فقط یکی دوباری هندی دیدم به این چیزا علاقه نشون بدن و بس.
اون موقع با دوستام تو ایران حرف میزدم میگفتم بابا این اروپاییا چقدر بیسوادن. هیچی نمیفهمن. ملاک ماها از سواد شده بود همین.
تو دانشگاهمون تو این کشور اون موقع خیلیا رشته های انسانی میرفتن با دوستام که تو ایران حرف میزدم میگفتم اینا چقدر بیسوادن مخشون نمیکشه چرا مهندسی نمیخونن. در حالی که بارها دیدم طرف مهندسی راحت قبول میشه ولی میره موسیقی میخونه. یا میره تاریخ یا میره ادبیات. کلا مخ بودن و باسواد بودن برا ما همیناست. دونستن اطلاعات صفر تا صدی که بدردمون نمیخوره و پافشاری بر این برند اون برند. دکتری و مهندسی.
اگه طرف مهندسی نره مخش نمیکشه و بیسواده

ماها از تکنولوژی و زندگی همینو یاد گرفتیم. اخرشم هیچکدومش بدردمون نخورد و نمیخوره. ایرانم همینه بقیه کشورام همینه. تو ایران یه جوی هستش که اگه چیزی داری بهترینه باید تا مرگ برا دفاع ازش پیش بری چون اون بهترینه و برامون یه چیز مقدس شده. به علاوه باید تمام اطلاعاتشو داشته باشی تا اگه یکی پرسید جواب بدی.
کلمه ی نمیدونم برا ماها یه نوع ننگه. ولی برا یه اروپایی که بهش میگفتم اینتل اینطوریه ای ام دی اونطوریه نه براش مهم بود ندونه نه دنبال دونستنش بود. بارها شده سوال کردم طرف میگه نمیدونم. اونم نه با ناراحتی و اخم. با لبخند میگه نمیدونم. طرف میگفت جاوا چیه؟ سمبین چیه؟
کامپیوترم همین بودش. اخه اینجا اکثر کامپیوترا به صورت کیس بسته بندی شده خریداری میشه. خیلی کمه قطعات رو بخرن. تو مغازه های کامپیوتر فروشی بری خیلی خیلی کم میبینی قطعات بفروشن. کیسای اماده میفروشن برندای معتبریم هستن.
کلا دو سه تا مغازه بیشتر ندیدم قطعه بفروشن اونام اکثر فروششون اینترنتیه و تو مغازه حتی ندارن و تو انباره که باید اینترنتی بخری و یا به شعبه انبارش مراجعه کنی. یه مغازه که بگیم جنسهاش کامله فوقش هارد اس اس دی و رم و سی پی یو داشته باشن

ماشینم همینه
نمایندگیهاش اینجا ریخته خوشت اومد میری ماشینو میگیری تست میکنی چند ساعتی. یکی دو ساعتم فروشنده برات توضیح میده. خوشت اومد پولشو میدی و یا قرارداد خرید قسطی امضا میکنی و تموم. خوشت نیومد نه فروشنده ازت ناراحت میشه و نه چیزی از تو کم میشه
طرف مثلا میره برا خرید تویوتا ولی اخرش یه اوپل میخره یا برعکس. چون مثل ماها بار نیومده که اگه تویوتا داره و یا فورد داره تا اخر عمرش با همین سر کنه چون براش خدا هست.
دیشب رفته بودم بیرون از کنار چندتا نمایندگی رد شدم. بنز نیسان مزدا بی ام و پورشه ولوو. همشونم کنار هم
خریداراشونم نه باهم دعوا میکنن نه سر وکله هم میزنن

کلا خاصیت ایران همینه. اعصاب خوردی و فشار به علت این بحثای احمقانه.
خودم گفتم یک ماه نشد همه چی رو ریختم کنار. اخه برا چی اعصابمو خورد کنم این گوشی اینطوره اون گوشی اونطوره. اگه خواستم گوشی بخرم فوقش نیم ساعت تو اینترنت میگردم یه گوشی بر اساس بودجم انتخاب میکنم تمام. دیگه چه نیازیه اطلاعات همه گوشیا رو بخونم مقایسه کنم تو ذهنم حک کنم در حالی که نه نیازی به این اطلاعات دارم و نه برام بدرد میخوره ونه میخوام گوشی بخرم.

چه نیازیه کل اطلاعات یه ماشینو داشته باشم در حالی که نه به دردم میخوره و نه نیازه و نه میخوام ماشین بخرم؟ اخرشم یه تعصب الکی به یه برند داشته باشم و هرکی با برند من موافق نبود برم یقه شو بگیرم و بهش بگم بیسوادی چون مثل من از لادا نیوا خوشش نمیاد.
یا اینکه بهش بگم دیروز کره ایی دوست داشتی امروز المانی؟
خب سلیقه همینه. عوض میشه. مثل همون نوکیا و سامسونگ زمان ما که طرف اگه دیروز سامسونگ داشت و امروز نوکیا میخرید مسخرش میکردیم که دیدی سامسونگ بدرد نمیخوره و نوکیا خداست و خودت به همین خدا بودن نوکیا رسیدی
باز خوبه الان این خدا بودن برندا به خدا بودن برندای متعلق به یه کشور رسیده. چون یکی اگه دیروز سلیقش شورلت بود امروز شده جنرال موتور برا کم نیاوردن میاد شیفت میکنه به فاکتوری که این دوتا رو در بر میگیره. یعنی کشور سازنده

ایرانیا میگن حرف مرد یکیه. فرانسویا میگن کسی که عقیدش با دیروزش یکی باشه جایی برا پیشرفت نداره
شمام این چیزا رو ول کنین به همه میگم ول کنین این تعصبات الکی رو