مروری بر تاریخچهٔ مرسدس بنز E کلاس، میراثی به قدمت یک قرن

هرچند نام E کلاس برای اولین بار در سال ۱۹۹۳ در نسل W124 پدیدار شد اما ریشه‌های این سدان لوکس مرسدس به سال ۱۹۲۶ بازمی‌گردد. در آن زمان که برند مرسدس بنز تازه تأسیس شده بود (در سال ۱۹۲۶ شرکت‌های دایملر و بنز باهم ادغام شدند و شرکت دایملر بنز را شکل دادند و محصولات خود را تحت برند جدید مرسدس بنز عرضه کردند) مدل تایپ ۸/۳۸ PS یا همان W02 را روانهٔ بازار کرد. دو سال بعد نام این خودرو به اشتوتگارت ۲۰۰ تغییر یافت و تا سال ۱۹۳۳ تولید شد. سپس در این سال مدل جدید W21 جایگزین W02 شد. در سال ۱۹۳۶ نیز مدل ۲۶۰ D معرفی شد که یکی از اولین خودروهای سواری دنیا با پیشرانهٔ دیزلی به‌حساب می‌آمد.

۱۹۴۶ تا ۱۹۵۵: از ۱۷۰ V تا ۱۷۰ DS

پس از پایان جنگ جهانی دوم، مرسدس در سال ۱۹۴۶ با مدل ۱۷۰ V تولید خودروهای سواری خود را از سر گرفت. البته این مدل در سال ۱۹۳۵ معرفی شده بود اما در سال ۱۹۴۲ تولید آن متوقف شد زیرا همهٔ فعالیت‌های شرکت روی جنگ متمرکز شده بود. سپس در می سال ۱۹۴۶ تولید این خودرو دوباره آغاز شد و به‌عنوان اولین محصول بعد از جنگ مرسدس با پیشرانهٔ ۳۸ اسب بخاری به بازار عرضه شد. طی سال‌های بعد نیز مرسدس خانوادهٔ این خودرو را گسترش داد به‌گونه‌ای که در سال ۱۹۴۹ مدل دیزلی ۱۷۰ D با ۳۸ اسب بخار قدرت ارائه شد و سپس مدل ۱۷۰ S با بدنهٔ فولادی و پیشرانهٔ ۵۲ اسب بخاری که در نسخه‌های کابریولت A و کابریولت B هم تولید می‌شد به این مجموعه پیوست. ۱۷۰ S تا زمان معرفی مدل‌های شش سیلندر ۲۲۰ و ۳۰۰، بالاترین عضو خانوادهٔ ۱۷۰ محسوب می‌شد. در سال ۱۹۵۲، مدل دیزلی ۱۷۰ DS با ۴۰ اسب بخار قدرت معرفی شد و سپس سال بعد مدل‌های ۱۷۰ S-V و ۱۷۰ S-D به بازار آمدند و تا سال ۱۹۵۵ روی خط تولید ماندند.

۱۹۵۲ تا ۱۹۶۲: دوران پونتون

سری W120 که پونتون لقب گرفته بود و در سال ۱۹۵۳ معرفی شد، آغازگر یک دورهٔ جدید در تاریخ مرسدس بود. این خودرو با طراحی سه جعبه‌ای، آئرودینامیک پیشرفته و پیشرانهٔ ۱.۹ لیتری در ابتدا با ۵۲ اسب بخار قدرت و بعداً ۶۵ و ۶۸ اسب بخار به بازار عرضه شد. در سال ۱۹۵۴ نیز نسخه‌های شش سیلندر به همراه نسخهٔ دیزلی ۱۸۰ D با ۴۰ اسب بخار قدرت معرفی شدند. قدرت نسخهٔ دیزلی در سال‌های ۱۹۵۵ و ۱۹۶۱ به ترتیب به ۴۳ و ۴۸ اسب بخار افزایش یافت. در سال ۱۹۵۶، مدل جدید ۱۹۰ با ۷۵ اسب بخار قدرت روی خط تولید رفت که سه سال بعد این رقم به ۸۰ اسب بخار افزایش یافت. نسخهٔ دیزلی ۱۹۰ D با ۵۰ اسب بخار قدرت نیز در سال ۱۹۵۸ معرفی شد. به‌طورکلی، طی نزدیک به یک دهه، مجموعاً حدود ۴۴۳ هزار دستگاه پونتون چهار سیلندر در سراسر جهان به فروش رسید.

۱۹۶۱ تا ۱۹۶۸: سری فین‌تیل

نسل W110 در سال ۱۹۶۱ معرفی شد و به دلیل طراحی متمایز باله‌های عقب، به‌صورت مستعار با نام فین‌تیل (Fintail) شناخته می‌شد. در این سری، ایمنی غیرفعال خودرو با ویژگی‌هایی مثل قسمت‌های جذب ضربه در جلو و عقب، افزایش یافته بود. در سال ۱۹۶۳، ترمزهای جلو دیسکی شدند و در سال ۱۹۶۷ نیز خودرو به فرمان تلسکوپی برای جذب ضربه مجهز شد. این خانواده شامل مدل‌های ۱۹۰ و ۱۹۰ D می‌شد که در سال ۱۹۶۵ با مدل‌های ۲۰۰ و ۲۰۰ D جایگزین شدند. در همین سال، مدل شش سیلندر ۲۳۰ هم با ۱۰۵ اسب بخار قدرت به خانواده اضافه شد و یک سال بعد قدرت آن به ۱۲۰ اسب بخار افزایش یافت. نسخهٔ کشیدهٔ مدل‌های ۲۰۰ D و ۲۳۰ هم ارائه می‌شد و مرسدس نسخه‌های دیگری مثل استیشن و آمبولانس را نیز تولید می‌کرد. آپشن‌هایی مثل فرمان هیدرولیک، سانروف، گرم‌کن شیشهٔ عقب، تهویه مطبوع، پنجره‌های برقی و گیربکس اتوماتیک برای اولین بار در این سری ارائه شدند.

۱۹۶۸ تا ۱۹۷۶: سری استروک ۸

نسل W114 و W115 با طراحی جدید، نسخه‌های کوپه و کشیدهٔ لیموزین با هفت یا هشت صندلی در سال ۱۹۶۸ به بازار آمد. این نسل استروک ۸ لقب گرفت که عدد ۸ آن به سال معرفی خودرو اشاره داشت. این مدل اولین محصول مرسدس بود که بیش از یک میلیون دستگاه فروخت و تا سال ۱۹۷۶ بیش از ۱.۸ میلیون دستگاه سدان و ۶۷ هزار دستگاه کوپه از آن ساخته شد. در این نسل از کد W114 برای نسخه‌های شش سیلندر و از W115 برای چهار سیلندر و پنج سیلندر استفاده شده بود. ۲۵۰ CE با پیشرانهٔ ۱۵۰ اسب بخاری و انژکتور بوش، ۲۸۰ با ۱۶۰ اسب بخار قدرت و ۲۸۰ E با ۱۸۵ اسب بخار قدرت از مدل‌های برجستهٔ این نسل بودند. استروک ۸ با سیستم تعلیق پیشرفته‌تر، آنتی‌رول بارها به‌صورت استاندارد، قفل مرکزی، گیربکس پنج سرعتهٔ دستی و رینگ‌های آلیاژی سبک‌وزن به بازار عرضه می‌شد. در سال ۱۹۷۳ نیز کل خانوادهٔ این نسل با ظاهر بروز، غربیلک فرمان چهارپرهٔ ایمنی و پشت‌سری صندلی‌های جلو، فیس‌لیفت شد. علاوه بر این، در سال ۱۹۷۴ مدل ۲۴۰ D با ۸۰ اسب بخار قدرت به‌عنوان اولین خودروی سواری دنیا با پیشرانهٔ پنج سیلندر دیزلی به بازار عرضه شد.

۱۹۷۶ تا ۱۹۸۶: اولین نسخهٔ استیشن رسمی

در سال ۱۹۷۶ نسل جدید W123 معرفی شد. از این نسل تا سال ۱۹۸۶ حدود ۲.۷ میلیون دستگاه تولید شد و این آن‌را به محبوب‌ترین E کلاس تا آن زمان تبدیل کرد. برخی از خریداران W123 باید برای تحویل خودروی خود تا یک سال صبر می‌کردند که این موضوع قیمت فروش دست‌دوم این نسل را بالا نگه می‌داشت. با حمایت شرکت بلژیکی IMA، برای اولین بار در این نسل نسخهٔ استیشن E کلاس مستقیماً توسط کارخانه ارائه شد. این نسخه در سال ۱۹۶۶ به بازار آمد و به نسخه‌های سدان، کوپه و لیموزین پیوست. لیست موتورهای این نسل هم گسترده بود و خروجی‌هایی از ۵۵ تا ۱۷۷ اسب بخار را ارائه می‌کرد. در بین این موتورها، یک نمونهٔ توربودیزل با ۱۲۵ اسب بخار قدرت هم وجود داشت. سیستم تعلیق جلوی دو جناقی، ستون فرمان ایمنی، محافظت از باک سوخت در برابر ضربه، کروز کنترل سفارشی، ABS، ایربگ راننده و فرمان هیدرولیک هم از ویژگی‌های این نسل بودند. مرسدس در این نسل از E کلاس سوخت‌های جایگزینی مثل برق، هیدروژن و LPG را هم آزمایش کرد.

۱۹۸۴ تا ۱۹۹۷: اولین E کلاس رسماً متولد شد

در این نسل برای اولین بار نسخهٔ کابریولت ارائه شد و با پیوستن به نسخه‌های سدان، استیشن، کوپه و کشیده، خانوادهٔ E کلاس را از همیشه متنوع‌تر کرد. در نسل W124 قدرت پیشرانه‌ها از ۷۲ اسب بخار آغاز و به ۳۲۶ اسب بخار در مدل ۵۰۰ E که در سال ۱۹۹۰ معرفی شد ختم می‌شد. در سال ۱۹۹۳ نیز مدل E60 AMG با ۳۸۰ اسب بخار قدرت در صدر خانواده قرار گرفت. در ابن نسل ویژگی‌هایی مثل سامانهٔ چهارچرخ محرک 4Matic و سیستم تعلیق عقب مستقل چند اتصالی هم ارائه شد. برای هماهنگی با سدان‌های کوچک‌تر و بزرگ‌تر C کلاس و E کلاس، در ژوئن سال ۱۹۹۳ هنگامی‌که نسل W124 فیس‌لیفت میان‌دوره‌ای خود را تجربه کرد رسماً E کلاس نام گرفت. تا زمانی که در سال ۱۹۹۶ تولید این نسل خاتمه یافت، ۲.۷۳ میلیون دستگاه از آن ساخته شده که شامل ۲.۲۱ میلیون دستگاه سدان، ۳۴۰ هزار دستگاه استیشن، ۱۴۰ هزار دستگاه کوپه و ۳۴ هزار دستگاه استیشن می‌شد.

۱۹۹۵ تا ۲۰۰۲: اولین E کلاس با چراغ‌های جلوی چهارتایی

نسل دوم E کلاس که در سال ۱۹۹۵ به بازار عرضه شد، از چراغ‌های جلوی چهارتایی استفاده می‌کرد و در سه سطح تجهیزات مختلف به نام‌های کلاسیک، الگانس و آوانگارد ارائه می‌شد. مجموعهٔ موتورهای این نسل شامل انبوهی از موتورهای بنزینی و دیزلی می‌شد که بین ۹۵ تا ۳۴۷ اسب بخار در مدل E50 AMG تولید می‌کردند. این نسل فقط در دو نسخهٔ سدان و استیشن تولید می‌شد و نسخه‌های کوپه و کابریولت از طریق مدل مجزای CLK ارائه شدند.

۲۰۰۲ تا ۲۰۰۹: تکامل

نسل W211 با طراحی بیرونی تکاملی، ارتقاء ایمنی فعال و غیرفعال، چراغ‌های جلوی بای‌زنون، تهویه مطبوع اتوماتیک، سنسورهای باران و ده‌ها ویژگی دیگر که لازمهٔ خودروهای مدرن بود معرفی شد. ازجملهٔ ویژگی‌های قابل‌توجه این نسل هم می‌توان به تعلیق چهار اتصالی جلو و چند اتصالی عقب، سیستم تعلیق بادی و ESP اشاره کرد. در نمایشگاه نیویورک ۲۰۰۶ فیس‌لیفت این نسل با اخبار جدیدی مثل E63 AMG با ۵۱۴ اسب بخار قدرت معرفی شد.

۲۰۰۹ تا ۲۰۱۶: تکامل بیشتر

نسل W212 که در اوایل سال ۲۰۰۹ معرفی شد، با پیشرفت بیشتر در طراحی، بهبودهای آئرودینامیکی، ارتقاءهای فنی و پیشرانه‌های مدرن با حداکثر قدرت ۵۲۵ اسب بخار در E63، راه پرافتخار نسل‌های قبلی را ادامه داد.

۲۰۱۶ تا … آخرین E کلاسی که می‌شناسیم

نسل پنجم E کلاس با طراحی بشدت مشابه C کلاس و E کلاس، تجهیزات ایمنی فراوان، قابلیت ادغام گوشی‌های هوشمند، سیستم اطلاعاتی-سرگرمی جدید و… در نمایشگاه دیترویت ۲۰۱۶ رونمایی شد. چندی بعد نسخهٔ استیشن این نسل ارائه شد و در سال ۲۰۱۷ هم نسخه‌های کوپه و کابریولت به بازار آمدند. اوایل امسال، کل خانوادهٔ این نسل از E کلاس فیس‌لیفت شد.