با مرسدس بنز SEMA کن بلاک آشنا شوید؛ هیولایی که عصر مونوکروم را آغاز کرد

این خودرو با رنگ منحصربه‌فرد خود دنیای رنگ‌های بدنه را متحول کرد.

«کن بلاک»، راننده افسانه‌ای رالی نمایشی، پیش از آنکه سوار بر موستانگ معروف خود دریفت بکشد یا با خودروهای WRC و رالی کراس جمکانا نمایش اجرا کند، یک راننده رالی معمولی بود که از فروش کفش سودآوری می‌کرد؛ تا اینکه در سال ۲۰۰۵ به فکر خلق یک دورنما افتاد و هونیگان را تاسیس کرد. همکار و هم‌بنیان‌گذار این مجموعه، «برایان اسکات» درباره آغاز پروژه خود با بلاک می‌گوید:

مرسدس بنز CLS55 به‌تازگی رونمایی شده بود و طراحی آن کلا یک چیز تازه بود. کن می‌خواست یکی از آن‌ها را بخرد و کمی تقویتش کند. من کیت بدنه برابوس را به او نشان دادم و او هم خوشش آمد. پس تصمیم گرفت برخلاف سوبارو خود که رنگ روشن داشت، به سراغ رنگ تیره برود.  او پیشنهاد داد که تمام خودرو با پرداخت غیربراق سیاه‌رنگ شود.

بنابراین «مت فیگلیولا» از شرکت «Ai دیزاین» مسئولیت رنگ‌آمیزی CLS بلاک را برعهده گرفت. او درباره این پروژه می‌گوید:

منطقی‌تر از آن چیزی بود که فکرش را می‌کردید. کن هیچ‌وقت حرفی از رنگ سیاه کلاسیک هات‌راد نزد. برای الهام گرفتن به عقب برنمی‌گشت. او بیرون صنعت خودرو دنبال منبع الهام بود؛ مثلا اسکیت‌ها، اسنوبرد و اسباب‌بازی‌های ژاپنی. او استعدادی خاص در استفاده از جزئیات آن‌ها در خودرو داشت. به همین دلیل بود که وقتی سلیقه‌اش در معرض دید عموم قرار گرفت به‌سرعت محبوب شد.

یک رنگ یک مرحله‌ای بود بنابراین پوشش شفاف هم با همان یک اسپری انجام می‌شد. (رنگ) باید برای استفاده در تمام ساعات روز و انواع شرایط آب‌وهوایی دوام می‌آورد که کار را چالش برانگیز می‌کرد. کلی نمونه و چند بار آزمایش و خطا لازم بود تا این چالش سخت تمام شود. نمی‌توانستید آن را مانند رنگ معمولی پولیش کنید یا سنگ خیس بزنید. باید با یک اسپری، با دقت کامل و به‌شکلی بی‌نقص روی بدنه می‌نشست.

نتیجه کار بلاک و فیگلیولا در نمایشگاه خودروی SEMA سال ۲۰۰۶ به نمایش درآمد و تبدیل به محصولی بی‌مانند شد. اسکات درباره رونمایی این سدان فست‌بک می‌گوید:

ما مجبور شدیم پرسنل تمام‌وقت استخدام کنیم که هم به مردم مراحل ساخت رنگ را توضیح بدهند و هم نگذارند کسی به بدنه آن دست بزند. هر چند درست این است که کسی به خودروی نمایشگاهی دست نزند اما مردم با دیدن آن تمایل به این کار پیدا می‌کردند.

جالب این است که بلاک این خودرو را به‌عنوان یک مدل کم‌زرق‌وبرق و برای استفاده روزمره می‌خواست اما به‌گفته اسکات، هر جا که می‌رفت تمام توجهات را به خود جلب می‌کرد.

با گذشت چند سال، رنگ‌های مات کم‌کم راه خود را به پالت رنگ شرکت‌های تامین‌کننده هم باز کردند اما فیگلیولا معتقد است که رنگ‌های شرکتی با وجود دوام بالا و پرداخت مناسبی که دارند، هرگز به غنا و عمق رنگ سیاه این CLS55 نمی‌رسند.

اسکات درباره رنگ‌های مات می‌گوید:

جالب است که رنگ‌های مات دیگر باحال محسوب نمی‌شوند. همه این داستان هم تقصیر آن پوشش‌های برچسبی تسلا است. همین که رنگ بدنه مات را به مشتریان سدان‌های عادی بفروشید، رنگ مات غنی هم ارزش خود را از دست می‌دهد. دیگر به اندازه قبل سفارشی به نظر نمی‌رسد.

(CLS55 بلاک) کارهای زیادی انجام داد که در زمان خود خاص به نظر نمی‌رسیدند. کن فقط خلاقیت به خرج داد و خوش گذراند اما واقعا تا سال‌ها بعدها متوجه نشدند که تا چه اندازه روی المان‌های رایج بازار خودرو تاثیر داشت. باید ببینید موجی که شروع کرد از کجا سر درآورد.

نظر شما درباره این خودروی خاص چیست؟ از دید شما کدام خودروی کن بلاک از باقی آن‌ها بهتر بود؟