بررسی ام‌جی 3 مدل 2017، امید به آینده

اگر بخواهید خودروی خود را در میان جمع متمایز کنید، چرا آن را با برچسب نپوشانید؟! این همان اتفاقی است که برای ام‌جی ۳ مدل ۲۰۱۷ افتاده است. این خودرو مشخصاً برای جلب‌توجه و افزایش هواداران به میدان آمده است؛ خودرویی که تحت برند ام‌جی و با مالکیت چینی سایک تولید می‌شود. و امّا در مورد برچسب‌ها. این برچسب‌ها که بر روی سقف، پایین درهای عقب و یک‌چهارم جلو قرار دارند، بخشی از تلاش برند ام‌جی برای ارائه یک محصول «منحصر به فرد» هستند. کابین ام‌جی ۳ این امکان را برای خریداران فراهم می‌کند که «راه خود را به پایان برسانند» و «به تمام دلایل درست و بجا، نظر دیگران را جلب کنند».

شخصی‌سازی چیزی است که مطمئناً در اینجا هم هزینه خود را خواهد داشت. الگوهای به کار رفته بر روی خودروی مورد آزمایش در اینجا هزینه‌ای برابر ۷۵۰ دلار داشته که البته با توجه به کیفیت آن، شاید باید در اضافه کردن آنها تجدیدنظر کرد. این در حالی است که هزینه چرخ‌های رنگی برابر ۱۱۵۰ دلار است.

در مورد قیمت ام‌جی ۳ مدل ۲۰۱۷ باید گفت که نسخه پایه این خودرو، یعنی Core برابر ۱۳ هزار و ۹۹۰ دلار است و در همین حال، قیمت مدل متوسط Soul به ۱۴۹۹۰ دلار می‌رسد. مدلی که در اینجا مورد بررسی قرار گرفته، نسخه سطح بالای اسِنس (Essence) با قیمت‌گذاری اولیه ۱۵۹۹۰ دلار است و با توجه به آپشن‌هایی که به آن اضافه شده، قیمت آن به بالاتر از ۱۹ هزار دلار رسیده است.

شرایط تاحدودی برای یک خودروی کوچک مناسب است. امّا این نکته را نیز باید درنظر گرفت که برخلاف سایر خودروهای سبک موجود در این کلاس خودرویی، هیچ آپشن گیربکس اتوماتیکی برای این مدل ارائه نشده است. شاید خیلی‌ها تصوّر کنند که این موضوع، مسئله چندان مهمی نیست، امّا از نمایندگی‌های هیوندای، مزدا، هوندا و تویوتا در استرالیا، به عنوان بازیگران اصلی در این قسمت از بازار پرسیده شده که چند درصد از خودروهای سبک‌شان را به صورت گیربکس دستی فروخته‌اند. خواندن جواب‌ها شاید برایتان جالب باشد:

• هوندا – ۱۵ درصد مدل‌های جاز و سیتی
• هیوندای – ۱۵ درصد مدل‌های اکسنت
• مزدا – ۱۹ درصد مدل‌های مزدا ۲
• تویوتا – ۱۵ درصد مدل‌های یاریس

بنابراین در میان برچسب‌ها، عدم ارائه سیستم انتقال قدرت اتوماتیک است که ام‌جی ۳ را از دیگران متمایز می‌کند. ولی نه در یک وضعیت خوب، بلکه شما مجبورید، حتی در ساده‌ترین نوع رانندگی، گیربکس خود را خودتان هدایت کنید.

یک موتور چهار سیلندر ۱.۵ لیتری بنزینی قدرتی معادل ۱۰۴ اسب‌بخار در دور موتور ۶ هزار تولید می‌کند و حداکثر گشتاورش در ۴۵۰۰ دور بر دقیقه به میزان ۱۳۷ نیوتن‌متر اتفاق می‌افتد. خروجی این پیشرانه در حدّ استانداردهای کلاس خودرویی است، امّا مطمئناً این پیشرانه در حدّ و اندازه‌های دیگر رقبا نیست.

موتور ۱.۵ لیتری در بالا رفتن از سراشیبی با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کند؛ تا جایی که گاهی اوقات می‌بینید که در برخی دنده‌ها به طرف عقب حرکت می‌کنید. امّا در مسیر تخت و یا سرازیری‌ها، مشکلات رفته‌رفته کمتر می‌شوند. البته آنچه راننده را ممکن است شگفت‌زده کند، شرایط عجیب و شاید بدون منطقی است که در هنگام تعویض دنده، هم در سرعت‌های بالا، و هم در سرعت‌های پایین اتفاق می‌افتند.

کلاج بسیار نرم است و دقت زیادی می‌طلبد. امّا علی‌رغم اینکه این پدال چندان کاربرپسند نیست، امّا عملکرد تعویض دنده به صورت طولانی و نرم انجام می‌شود.

همچنین مصرف سوخت قابل‌ملاحظه‌ای نیز در این خودرو دیده نمی‌شود. اعداد رسمی از مصرف ۵.۸ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر سخن می‌گویند. این در حالی است که در تست انجام شده در مجموعه‌ای از مسیرهای آزادراه، جاده‌های بین شهری و خیابان‌های شهر، مصرف متوسط ۸.۲ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر مشاهده شده است.

ترمزها که به صورت دیسکی در جلو و کاسه‌ای در عقب هستند، آن طور که انتظار می‌رود، واکنش‌پذیر نیستند. عملکرد این ترمزها، به‌‌ویژه در نگه داشتن خودرو در سرازیری، بسیار کُند است.

در حالی که سیستم پیشرانه و ترمزگیری حرف چندانی برای گفتن ندارند، امّا شاسی ام‌جی ۳ آنقدرها هم بد نیست. سیستم فرمان هیدرولیکی از وزن مناسبی برخوردار است و دقت خوبی دارد. البته شاید در هنگام حرکت در پارکینگ، اندکی کُند و سنگین عمل می‌کند. همچنین در هنگام عبور از پیچ‌ها، بدنه خودرو جابجایی چندانی به اطراف ندارد.

این خودرو بسیار چابک و واکنش‌پذیر است. در واقع، رانندگی با ام‌جی ۳ آن‌چنان شما را درگیر می‌کند که شما حتی ممکن است آن را یک خودروی هیجان‌انگیز در رانندگی بدانید. تنها کافی است که اندکی بیشتر به پدال گاز و گیربکس فشار بیاورید تا نهایت عملکرد تایرهای جیتی‌کامفورت ۲۲۸ (با ابعاد ۱۹۵/۵۵ برای چرخ‌های ۱۶ اینچی در مدل اِسِنس) را حس کنید. البته اندکی نویز جاده در مسیرهای ناهموار شنیده می‌شود و پنجره عقب کوچک و ابعاد کم آینه‌ عقب باعث شده که نگاه کردن به عقب با کمی مشکل مواجه گردد. سیستم تعلیق در عقب، اندکی حالت جهنده دارد؛ بنابراین اگر خودرو با سرعت بالا به برآمدگی‌های جاده برخورد کند، به‌سرعت و شدیداً ممکن است واکنش نشان دهد. در محیط شهر نیز، ام‌جی ۳ حالتی آرام و متین دارد که به شکلی ناامید کننده، تمامی جنبه‌های دیگر تجربه رانندگی با آن را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.

اگر بخواهیم تجهیزات ام‌جی ۳ را مورد بررسی قرار دهیم، به‌ویژه در مدلی که برای این تست استفاده شده، امکانات قابل‌توجهی ارائه شده است. یک سری چرخ‌های آلیاژی ۱۶ اینچی و یک کیت بدنه همراه با اسپویلر در صندوق عقب و کناره‌های اضافه برای بدنه، و تجهیزات راحتی همچون کروز کنترل، چراغ‌های نوربالا و برف‌پاک‌کن‌های اتوماتیک از جمله مواردی هستند که در لیست تجهیزات ام‌جی ۳ به چشم می‌خورند. ضمن اینکه این خودرو از چراغ‌های روشنایی روزانه LED بهره می‌برد که برخی از رقبایش فاقد آن هستند.

سیستم رسانه‌ای ام‌جی ۳ جالب‌توجه است. یک دستگاه پخش CD با قابلیت اتصال بلوتوثی به گوشی هوشمند وجود دارد و در عین حال یک آپشن نمایشگر لمسی ناوبری ماهواره‌ای لمسی در بالای داشبورد درنظر گرفته شده است. در یکی از آپشن‌ها، با پرداخت ۱۰۵۰ دلار (البته پیشنهاد ما این است که این مربع را در هنگام سفارش تیک نزنید!) یک جعبه وسایل با ورودی USB در بالای داشبورد در اختیار خواهید داشت.

استفاده از سیستم ناوبری، دردسر زیادی را می‌طلبد. رفتن به جلو به منظور وارد کردن یک آدرس، چه توسط راننده و چه توسط سرنشین، بسیار سخت است و هیچ‌گونه کنترلی در پایین برای سهولت دسترسی در نظر گرفته نشده است.

طراحی صندلی‌ها به گونه‌ای که احساس می‌کنیم واقعاً در آنها از چرم استفاده شده است. امّا مواد نامرغوب در مواردی چون دسته دنده پلاستیکی و پلاستیک‌های سخت بر روی داشبورد و درها ادامه می‌یابند. غربیلک فرمان ظاهراً در لایه‌ای از چرم پوشیده شده  که البته بسیار سخت و شبیه به وینیل است. ضمن اینکه برخی از سوئیچ‌ها و دکمه‌ها بسیار کوچک هستند و خواندن آنها مشکل است.

در زمینه فضای داخلی، باید گفت که فضای بسیار خوبی برای سر و پاها در صندلی‌های عقب درنظر گرفته شده و بیشتر از مدل‌هایی مانند فولکس‌واگن پولو، اشکودا فابیا یا مزدا ۲ است. امّا این موضوع را نیز باید درنظر گرفت که صندلی‌ها حالت خم‌شدگی دارند و عرض کوتاه نشیمن‌گاه باعث می‌شود که سرنشینانی که پاهای درازی دارند، در یک وضعیت «زانو به بالا» قرار بگیرند. صندوق عقب ام‌جی ۳ با ظرفیت ۲۵۶ لیتر، بهترین نمونه در این کلاس خودرویی محسوب نمی‌شود، امّا بهتر از مدلی چون مزدا ۲ (۲۵۰ لیتر) است. این در حالی است که پولو، فابیا، جاز، سوزوکی بالِنو و هیوندای اکسنت، به ترتیب صندوق‌عقب‌هایی به ظرفیت ۲۸۰، ۳۳۰، ۳۵۴، ۳۵۵ و ۳۷۰ لیتر دارند. علاوه بر این، یک تایر زاپاس نیز در زیر کف صندوق عقب ام‌جی ۳ در اختیار قرار می‌گیرد.

تمام مدل‌های ام‌جی ۳ شامل سیستم‌های چون ترمز ضدّ قفل، توزیع نیروی ترمز الکترونیکی، کنترل پایداری، سیستم قفل درهای حساس به سرعت و ۶ ایربگ (دو تا در جلو، ایربگ کناری جلو و ایربگ پرده کامل) می‌شوند. البته سیستم قفل درها درهنگام سرعت، می‌تواند بسیار مشکل‌زا باشد؛ چرا که هر بار که جایی توقف می‌کنید، می‌بایست به صورت فیزیکی آنها را باز کنید تا بتوانید کسی را سوار کنید. در هر صورت، ام‌جی ۳ موفق به کسب به ۳ ستاره ایمنی از استانداردهای یورو انکاپ در سال ۲۰۱۴ شده است.

گارانتی ام‌جی برای تمام مدل‌های جدید، یک دوره ۶ ساله است که هیچ‌گونه محدودیتی در کیلومتراژ ندارد. ضمن اینکه یک سرویس امداد خودروی جاده‌ای نیز برای این مدت درنظر گرفته شده است.

ام جی ۳ خودرویی که هر کسی آن را برای خرید به شما پیشنهاد نمی‌کند؛ چرا که مدل‌های بهتر، با ایمنی بیشتر، قدرتمندتر، خوش‌ساخت‌تر و هوشمندتر از آن در بازار وجود دارند. بسیار از آنها، و در واقع همه آنها دارای آپشن گیربکس اتوماتیک هستند؛ چیزی که ام‌‌جی ۳  نیز احتمالاً یک روز ارائه خواهد کرد و در نتیجه، خودروی بهتری خواهد شد. همه ما به آینده امیدواریم.

منبع: caradvice