یک ساعت قدیمی، قابل اعتماد و بیانتها است و هنوز مثل روز اول خود کار میکند. میتسوبیشی پاجرو GLS 2016 نیز چیزی شبیه همان ساعت است.
علیرغم اینکه این خودرو مدتهای مدیدی در بازار حضور داشته اما پاجرو هنوز هم دنبال هدف اصلی و اولیه خود است، یعنی یک خودروی خانوادگی که توانایی آفرود بالایی داشته باشد.
تریم های پاجرو از GLX با قیمت ۵۳۹۹۰ دلار استرالیا (به همراه هزینههای جادهای) آغاز شده و به مدل فول Exceed با قیمت ۶۵۹۹۰ دلاری میرسد. GLS تست شده در این مقاله قیمت ۵۸۹۹۰ دلاری دارد و یک شاسیبلند ۷ سرنشینه با توانایی آفرود را پیشنهاد میدهد.
نیروبخش پاجرو یک پیشرانه توربودیزل ۴ سیلندر و ۳.۲ لیتری است که ۱۹۸ اسب بخار قدرت و ۴۴۱ نیوتون متر گشتاور تولید میکند. این پیشرانه به گیربکس ۵ سرعته اتوماتیکی جفت شده که می تواند بهصورت دستی نیز تعویض دندهها را انجام دهد. میتسوبیشی ادعا میکند که این خودرو در چرخه ترکیبی مصرف سوخت ۹ لیتر در هر صد کیلومتری را نشان میدهد.
همانند برادر اسپورت خود، پاجرو در ابتدا بهصورت خودرویی دیفرانسیل عقب عمل میکند اما میتواند با استفاده از یک اهرم نیرو را به هر چهارچرخ انتقال دهد.
برخلاف برخی از رقبا، فعال کردن سیستم چهارچرخ محرک در پاجرو باعث باز شدن دیفرانسیل میشود بنابراین خودرو میتواند در همهی سطوح رانده شود. بسیاری از خودروهای دیگر در این کلاس نمیتوانند بهصورت فول تایم در حالت چهارچرخ محرک عمل کنند و آنها با فعالسازی سیستم چهارچرخ محرک، دیفرانسیل مرکزی را قفل خواهند کرد.
پلتفرم و طراحی کهنسال پاجرو تأثیری بر آمار فروش نداشته و میتسوبیشی هنوز تعداد زیادی خودرو میفروشد. امسال این خودرو بالاتر از برادر اسپورت خود، فورد اورست و حتی تویوتا فورچونر قرار گرفته است.
طراحی خودرو از خطوط صاف و صیقلی استفاده میکند و LED های روزتاب، جلوپنجره کروم افقی و نشان پرافتخار میتسوبیشی در خودرو به چشم میخورند. حالت جعبهای شکل سنتی و درب عقب خاص خودرو فضایی غار مانند را ایجاد میکنند که باعث حمل ۷ سرنشین میشود.
استفاده از سیستم اطلاعات سرگرمی آسان است اما فقدان دکمهی صدا میتواند عجیبوغریب باشد، بهویژه در زمانهایی که باید فوراً صدا را کم یا زیاد کنید.
مجموعهی بالای سیستم اطلاعات سرگرمی اطلاعات ضروری از قبیل کامپیوتر سفری و اطلاعات سیستم چهارچرخ محرک را در برمیگیرد. صفحهی کیلومتر شمار نیز اطلاعاتی نظیر سیستم انتقال قدرت و حالت فعلی خودرو را نشان میدهد.
به لطف صندلیهای راحت و بزرگی اتاق، فضای سر و پاها در جلو عالی است. وارد و خارج شدن به خودرو نیازمند برداشتن قدم بلندی است اما با وارد شدن به داخل کابین و قرار گرفتن در موقعیت راننده، به دید خوب نسبت به بیرون و جاده پی میبرید.
سرنشینان ردیف سوم نیز از دریچههای تهویهی مخصوص خود استفاده میکنند.
برای راحتی، لاستیک زاپاس روی درب پشتی قرار گرفته و فضای اضافی را در زیر خودرو و یا کف صندوق اشغال نمیکند. البته نقطهضعف قرار گرفتن لاستیک در درب پشتی نیز به سنگینی و سختی باز و بسته کردن در فضاهای محدود مربوط میشود.
با خواباندن صندلیهای ردیف سوم، پاجرو فضای زیاد ۱۰۳۸ لیتری را ارائه میکند و با خواباندن صندلیهای ردیف دوم این فضا به ۱۷۵۸ لیتر افزایش مییابد.
یکی از مزیتهای پاجرو ظرفیت بکسل کردن آن است. پاجروی ۷ سرنشینه میتواند ۳ تن بار را بکسل کند.
در راههای باز، پاجرو سنگ محکی دینامیک و کارا نیست. پیشرانهی دیزل پر سروصدا بوده و نیازمند زمان است تا به حداکثر گشتاور ۴۴۱ نیوتون متری برسد.
اما گیربکس خودرو بهطور مؤثری عمل میکند. گیربکس ۵ سرعته اتوماتیک کماکان از پیشروهای کلاس فاصله دارد اما تعویضهای نرم و روانی را ارائه میکند.
سیستم فرمان هیدرولیک پاجرو با سنگینی خاصی عمل میکند اما بازخورد چندانی را شاهد نیستیم. احساس پدال ترمز خوب است اما این بخش هم بازخورد چندانی ندارد. با چند بار عمل کردن ترمز میتواند اسفنجی شود و در زمان ترمزهای سنگین خودرو دایوهای کوچکی را نشان میدهد.
دلپذیرترین جنبهی پاجرو سواری آن است. سواری خودرو نرم و راحت است و همانی است که از خودرویی شبیه این انتظار میرود. در بخش جلو از سیستم تعلیق مستقل با فنرهای پیچشی و میلههای تثبیتکننده استفاده شده است. بخش عقب نیز از سیستم تعلیق مستقل با فنرهای پیچشی چند اتصالی سود برده است.
با نگاهی هم به فورد اِورست به عنوان خودرویی معیار در بخش دینامیک (در سگمنت شاسی بلندهای آفرود ۷ سرنشینه) انداختیم. پاجرو سواری نرمتری را ارائه میدهد اما تکانهای بدنه نیز زیادتر است اما حرکات آن قابل پیشبینی است.
این خودرو در حالت دیفرانسیل عقب کاملاً شایسته است و در سر پیچها با فشردن پدال گاز کمی آشوب نشان میدهد. همچنین سوئیچ کردن به حالت چهارچرخ در زمانهایی که کشش اضافی نیاز است آسانتر صورت میگیرد.
جایی که پاجرو میدرخشد به طبیعت آفرود آن مربوط میشود. سیستم چهارچرخ محرک پاجرو سه حالت محدودهی بالا (دیفرانسیل عقب و دو دیفرانسیل به همراه دو دیفرانسیل با دیفرانسیل مرکزی قفلشده) و سه حالت محدوده پایین با قفل دیفرانسیل مرکزی دارد. درنهایت، دیفرانسیل عقب میتواند بهصورت دستی و با فشردن یک دکمه قفل شود.
با ۲۳۵ میلیمتر ارتفاع از سطح زمین،۷۰۰ میلیمتر عمق غوطهوری و زوایای ورود و خروج ۳۶.۶/۲۵ درجهای، پاجرو میتواند از هر مانعی عبور کند.
پاجرو از مرکز ANCAP 5 ستارهی ایمنی دریافت کرده و با قیمت آغازی ۵۳۹۹۰ دلاری میتواند انتخابی معقول برای کسانی که دنبال شاسیبلند ۷ سرنشینه با قابلیت آفرود هستند محسوب شود.
نقاط ضعف: سیستم چهارچرخ محرک نیمهوقت، عدم استفاده از گیربکس و پیشرانهی پاجرو اسپورت، ورود و خروج سخت به صندلیهای ردیف سوم
امتیازهای میتسوبیشی پاجرو GLS
کارایی و مصرف سوخت: ۶.۵
فضای کابین و راحتی: ۷
تکنولوژی و ارتباطات: ۸
قیمت و تجهیزات: ۷.۵
سواری و هندلینگ: ۶
امتیاز کلی: ۶.۵ از ۱۰
منبع: caradvice
علي
۲۹ تیر ۱۳۹۵نمره ۶.۵ هم زیادشه. یادش بخیر ی زمانی تو ایران به کسی میگفتی پاجرو دارم از بنز بیشتر ابهت داشت. اولین ماشین شاسی بلند فوق پیشرفته ایران بود . از ۶.۵میلیون قیمت گذاری کردن تا دیدن استقبال عظیمی شد رسوندنش به ۳۵ م الی ۴۵ م . هر کی خرید حکم سلطان پول و ثروتو داشت .پول ی خونه بود. عجب روزگاری بود.
((پدال عزیز ی مطلب نوستالوژی از تویوتا کرونا مدل ۱۹۹۰ هم بذارین فکر کنم خیلیها باهاش دگرگون بشن.))
یو اس اس اینترپرایز
۲۹ تیر ۱۳۹۵من با قیافه اش اصلا حال نکردم
ali
۲۹ تیر ۱۳۹۵درسته
حیف که آرین موتور باجرو وارد نمی کنه
و متاسفانه برای سود بیشتر اکتفا کرده با واردات از تایلند
احسان
۳۱ تیر ۱۳۹۵کی گفته محصولات میتسوبیشی از تایلند میاد. فقط میراژ از تایلند میاد.
محمد امین
۱ مرداد ۱۳۹۵وارداتشو محدود کردن به زیر 3 لیتری پاجرو موتورش 3.2 لیتریه
Sina
۲۹ تیر ۱۳۹۵من از نزدیک چندتا شو دیدم در مورد مشخصات فنیش چیزی نمیگم اما قیافه باحالی نداره از پشت و کناره خوبه ولی از جلو یه جورایی پیر و زشته…
مهرداد
۲۹ تیر ۱۳۹۵فکر کنم این مطلب قدیمی باشه ، چون جائیکه ما زندگی می کنیم و همه چیزش با استرالیا مشترک هست ، اتاق این ماشین کلا عوض شده و فوق العاده مدرنتر از این که توی این مقاله هست. اینهم لینکش :
https://www.mmnz.co.nz/pajero-sport
چند وقت پیش یک دونه مشکیشو توی خیابون دیدم ، عظمت و زیباییش غیر قابل وصف بود .
Genius
۲۹ تیر ۱۳۹۵فکر کنم میتسوبیشی بعد از سپری کردن یه دوران پر فروغ در اواسط دهه 90 میلادی تقریبا تو تونل زمان گیر افتاده و نتونسته خودش رو پا به پای رقبا بالا بکشه که نمود بارز این حقیقت رو در همین ظاهر و باطن خسته و فرتوت پاجرو و همینطور لنسرهای نه چندان سروحال این روزها میتوان دید.امیدوارم کمپانی پر افتخار میتسوبیشی که بنظر این روزها بیشتر سرگرم انتقال تکنولوژی به چینی های نورسیده است و صدالبته از این راه پول خوبی به جیب میزنه مجددا روی توسعه و تحقیق برای ارائه مدلهای جذاب و دوست داشتنی ای مثل گالانت عینکی های دوست داشتنی که هنوزم که هنوزه بعد از بیش سال که از عمرشون میگذره قابل قابل اغنا اند سرمایه گذاری کنه.
علی
۲۹ تیر ۱۳۹۵فقط می تونم بگم عاشقشم چهار تا نسلشم سوار شدم یکی از یکی بهتر اگه ی دو درب ش بخرم دیگه عمرا اگه بفروشمش
omid
۲۹ تیر ۱۳۹۵واقعا نمیدونم میتسوبیشی داره با اسم و اعتبار خودش چکار میکنه. در بهترین حالت ممکن _ اگه نگیم داره پسرفت میکنه – درحال درجا زدنه. یا خودروهای مناسبی توی کلاس های پرفروش نداره یا اینکه اون مدل هاش قدیمی شده اند. مثلا تو این مدت تویوتا دو نسل لندکروز عوض کرده ولی پاجرو همون پاجروست. دیگه خبری از لنسر اوولوشن افسانه ای و مدل اکلیپس و گالانت و … نیست.
محمدرضا777
۳۰ تیر ۱۳۹۵این اوولوشن افسانه ای هم تو نقد و بررسی خودرو بانک گویندش گفت دیگه همه یاد گرفتن این صفت رو برا لنسر اوولوشن بکار میبرن…
ahmad
۲۹ تیر ۱۳۹۵یادش بخیر
پاجرو یه زمانی غول جاده های ایران بود و همیشه از دیدنش توی جاده ها ذوق میکردیم!
akbarkhazae 75
۲۹ تیر ۱۳۹۵سلام.اگه موتور دیزلش 6سیلندربود بهتر نبود؟همچنین چهار چرخ متحرکش اگه دائم بود خیلی بهتر میشد.
محمد
۲۹ تیر ۱۳۹۵پدال جان چه عجب یادی از میتسوبیشی بنده خدا کردی. نمی دونم چرا انقد دوستش دارم میتسوبیشیو
علیرضا
۲۹ تیر ۱۳۹۵جدا از بحث ظاهر که سلیقه ای هست و موارد فنی همچنان توسطح خوبی قرار داره و سواری نرمی ارائه میده.البته میتسوبیشی همیشه از نظر فنی مشتریان شون رو راضی کرده از جمله همین لنسر 1.8 لیتری که دارندگان اش ازش راضی اند و دوستش دارند
من امیدوارم میتسوبیشی به روزهای اوج اش برگرده.حیف هست کمپانی که ماشین های بادوام و با قابلیت بالا تولید میکنه بخاطر کمپانی های نوظهوری که اسباب بازی های ارزون قیمت و گول زنک میسازند کنار بره
امیرحسین
۲۹ تیر ۱۳۹۵گمون میکنم فقط به لحاظ طراحی افت کرده باشه وگرنه هنوز میتسوبیشی به لحاظ فنی حرف واسه گفتن داره.البته بعضی محصولات جدید اش مثل اوتلندر 2016 از نظر طراحی واقعاً زیبا شده و از این لحاظ از رقبایش تو ایران سر تر هست.
دوج
۲۹ تیر ۱۳۹۵میتسوبیشی همیشه چیزی میسازه که ما ها بعد چند سال پی میبریم که چی بوده دقیقا از گالانت ها ی دهه نود معلومه هنوزم که هنوزه وقتی آدم تر تمیزشو میبینه نمیتونه ازش چشم برداره .
احمد باقری
۳۰ تیر ۱۳۹۵دیگه طراحیش کمی قدیمی شده.
داوود
۳۰ تیر ۱۳۹۵میتسو را فقط کسانی که دارند می فهمند. فوق العاده است. شاید ظاهر جذاب یا امکانات زیاد نداشته باشد ولی خیالت راحته که اگر تصادف نکنی سالهای سال نیاز جدی به تعمیرات نداری.
ارمان
۳۰ تیر ۱۳۹۵یه پیر مرد با تجربه
میتسوبیشی این روزها از بستره بیماری بلند نشده
قراره تو نمایشگاه ماشین پاریس یه کانسپت نزدیک به تولید رو نمایی کنه باید نشستو دید این یه باز گشت قدرتمندانست یا ادامه یه مدیریت نا فرجام
به هر حال مقدار کم پول نگهداری و تعمیرات دوام و اعتماد به کیفیت مونتاژ و استفاده از پیشرانهای پیشرو از نکات مثبت میتسوبیشی و دوستان هم اشاره کردن
به هر حال اگه قرار باشه تو صحرای افریقا سوار یه ماشین یکهو تنها از این بیابون عبور کنم این ماشینو انتخاب میکنم
آرش
۳۰ تیر ۱۳۹۵ضمن تشکر از آقا شاهین بابت ترجمه، حیفم اومد به این نکته اشاره نکنم که ترجمه بعضی خطوط فارسی روون از آب در نیومده. اصلا قصد جسارت ندارم، ولی بعضی جاها -مثال های پایین- جمله ها هنوز انگلیسی هستن، یعنی درسته که به فارسی ترجمه شدن ولی ساخت جمله هنوز انگلیسیه. اینا رو ببینین لطفا:
وارد و خارج شدن به خودرو نیازمند برداشتن قدم بلندی است
یک شاسیبلند 7 سرنشینه با توانایی آفرود را پیشنهاد میدهد
همواره نیازمند پذیرش تلفن همراه خواهید بود
کمی آشوب نشان میدهد
بازم از آقای احمدزاده تشکر میکنم. شاید به نظر بعضی دوستان ایراد من مته به خشخاش گذاشتن باشه ولی باور کنین همونطور که تو یه ماشین توجه به جزییاته که تفاوت برندها رو رقم میزنه، تو سایت ها هم همین ملاک صادقه. هر چند به نظرم پدال همچنان بین رقبا بهترینه شاهدش: مثلا رعایت نیمفاصله تو متن بالا
Fakhr
۳۱ تیر ۱۳۹۵من خیالم راحته چون با خرید یک سوم سهام میتسوبیشی توسط نیسان آینده روشنی داره زیرا پلتفرم های مشترک بینشون یک ترکیب قدرتمند و استراتژی موفق خواهد ساخت
محمد امین
۱ مرداد ۱۳۹۵سهام خود نیسان رو رنو خرید و از ورشکستگی نجاتش داد !!!
Fakhr
۱ مرداد ۱۳۹۵درسته اما نیسان خودش غول خودروسازی هست و بیشتر رنو از نیسان سود میبره تا برعکس .
رنو سی در صد سهام نیسانو خریده از طرفی نیسان نوزده درصد سهام خود رنو دست نیسانه بنابر این مقادر سهام باقی مانده با اندازه یک سوم نیست که رنو مدیریتی چندان بر نیسان قالب کنه محمد امین جان…
حالا این موضوع دوباره تکرار میشه و نیسان، میتسوبیشی بالا میکشه
Fakhr
۳۱ تیر ۱۳۹۵لازم به ذکره که مدیر عامل نیسان جانشین مدیر عامل حاضر میستوبیشی شده
احسان
۳۱ تیر ۱۳۹۵من پدرم میتسوبیشی داره که من سوار میشم. اولا که اصلا کم امکانات نداره، اما به اندازه کره ای ها نیست. دوما کم کم دارم علاقم بهش بیشتر می شه، خیلی بی دردسریه… نسبت به هم نوعاش راحت تره، والا به نظر من با اینکه 7/ 8 ساله که زبان طراحیش همون مونده هنوزم قشنگه، تازه کره ای ها هم به این نتیجه رسیدن که هر چی طراحی ساده تر باشه، ماندگار تره.
Fakhr
۱ مرداد ۱۳۹۵غلط آقا من میانگین زدم 7 میاد اشتباهی شده!
Fakhr
۱ مرداد ۱۳۹۵دوستان خودشون میانگین بزنن متوجه میشن
ابوالفض
۲۷ مهر ۱۳۹۵دوستانی که میگن این ماشین بده اگه این ماشین رو مفت بهتون بدن با سر قبول میکنین
علی
۱۱ آذر ۱۳۹۵یدونه پاجرو مزایده ناجا دارم الان سه ساله که دارم تا حالا کاپوت بالا نکردم
nima
۶ دی ۱۳۹۵متأسفانه توی ایران و حتی توی دنیا این ماشین اونجور که حقشه شناخته شده نیست.
پاجرو افسانه و پرچم دار داکار است چیزی که تویوتا هنوزم نتونسته بهش برسد.
جالب اینجاست در این مقاله پارت تایم بودل چهار چرخ به عنوان کاستی دیده شده اما این در واقع مزیت در پاجرو است و انتخاب این سیستم کاملا انتخابی است .
جالب است بدانید همین سیستم تأثیر زیادی در موفقیت پاجرو در داکار داشته است و تاره الان تویوتا می خواهد هایلوکس را بدین شکل طراحی کنه تا شاید رتبه ای در داکار کسب کند.
.طراحی این پاجرو با اینکه برمیگرده به سال 2007 اما هنوزم ظاهر با ابهت و به روزی دارد. در ضمن هندلینگ و تعادلی که این ماشین داره به هیچ وجه نه لندکروز داره و نه پرادو حتی با اینکه توی این سال های تغییرات زیادی نکرده ولی توی سایت های خارجی هنوزم از پرادو بالاتر قرار می گیره حتی با اینکه باگ های جدی و خطرناک سیستم تعلیق پرادو را نادیده بگیریم.
البته من پیشرانه بنزینی و 3.8 این ماشین را می پسندم که واقعا در رنگ های مشکی و سفیدش نه از لحاظ ظاهر و نه امکانات و نه موتور کم نداره.
جالب اینجاست نگاهی به پرادوی 2007 بندازید و آن وقت پی می برید در کنار مدل 2007 پاجرو شبیه اسباب بازی است.
پاجرو
۱۱ دی ۱۳۹۵داداش لطفا اصلاح کنید.
این ماشین پارت تایم نیست که شما جز ضعف ها نوشته اید
پاجرو تمام وقت چهار چرخ متحرک است و این حالت میشه 4H درضمن پاجرو می تواند کلا مانند سواری 2WD شود.
بابك
۹ خرداد ۱۳۹۶من یه مدل ۲۰۰۸ مشکی دو درب دارم این ماشین بینظیره واقعا موتور ۳۸۰۰ یعنی انتهای قدرت و لذت در رانندگی
از روز اول دست خودم بوده و واقعا هزینه نگهداری آن بسیار اقتصادی هست هر روز هم یه مشتری پیدا میشه براش ولی واقعا در حال حاضر در ایران نمیشه در این رنج قیمتی ماشینی رو جایگزین کرد
مهدی
۷ تیر ۱۳۹۶من خودم. پاجرو بهمنی دارم.خیلی عالیه میشه گفت محشره.و تنها شاسی بلندی ک ب نظرم تو ایران از پاجرو بهتره لندکروزه.حتی پرادو هم ب پای پاجرو نمیرسه
مهدی
۷ تیر ۱۳۹۶ی نظر دیگه بدم .وقتی ماشین در حالت تک دیفرانسیله و با انتخاب خودت میتونی حالت دو دیفرش کنی این یک مزیت هست برا ماشین.چون حالت دو دیفرانسیل 10 درصد هم ب کار نمیاد مگر در مواقع ضروری.
مصطفی
۹ تیر ۱۳۹۶من یه دونه د2008چهار در مشکی دارم.بدون تعصب میگم ماشین فوق العاده ایه.هم داخل جاده هم آفرودش بینظیره.ماشینیه که نسبت قیمتش خداییش به ماشینایی که داخل ایرانه سرتره-موتور 3800سیسی با قدرت250اسب بخار وسواری راحت ونرم.دوسال این ماشینو دارم فقط فقط کاپوت ماشین زمانی بالا میره که بخوام روغنشو عوض کنم
احمد
۱ شهریور ۱۳۹۶سلام من بین پرادو دو درب و پاجیرو موندم.من تو آبادان زندگی میکنم اینجا قیمت منطقه این دوتا برند نزدیک بهم هستن.ولی دودرب بودن پرادو یکم تو ذوقم زد.
نظر شما چیه؟
با این شرایط که قیمت پرادو دودر با پاجیرو چهار درب یکی هست