دیدار با میتسوبیشی میراژ سدان 2017

نسل جدید و ششم میتسوبیشی میراژ در سال ۲۰۱۱ در نمایشگاه توکیو به‌عنوان یک هاچ‌بک شهری کوچک به نمایش درآمد. سپس در سال ۲۰۱۳ نسخهٔ سدان این خودرو بانام میراژ G4 معرفی شد. میراژ سدان علاوه بر طراحی متفاوت قسمت عقب، در جلو نیز طراحی نسبتاً متفاوتی با نسخهٔ هاچبک خود دارد. قیمت میراژ هاچ‌بک در ایالات‌متحده از ۱۲,۹۹۵ دلار آغاز می‌شود که یکی از ارزان‌ترین خودروهایی است که می‌توان در ایالات‌متحده خریداری نمود درحالی‌که مصرف سوخت آن نیز بسیار مناسب و برابر با ۵.۴۷ لیتر در هر صد کیلومتر در جاده است. این خودرو چند وقتی است توسط نمایندگی میتسوبیشی در ایران یعنی توسط آرین موتور در کشورمان ‌هم عرضه‌شده و با قیمتی در حدود ۷۰ میلیون تومان به فروش می‌رسد.

نسخهٔ سدان میراژ یا همان میراژ G4 فضای بار بیشتری را ارائه می‌کند اما برای آن باید هزار دلار بیشتر از نسخهٔ هاچ‌بک پرداخت کنید آن‌هم برای صندوقی که با بی‌حوصلگی تمام طراحی‌شده است به‌گونه‌ای که می‌توان تمامی سیم‌های درون درِ صندوق بار را مشاهده کرد. تیپ پایهٔ میراژ G4 قیمتی برابر با ۱۳,۹۹۵ هزار دلار داشته و خودرویی ارزان و کارآمد است؛ اما اگر خواهان تیپ بالاتر EX این خودرو باشید، یعنی نمونه‌ای که من امروز در اختیاردارم، باید مبلغ ۱۷,۸۳۰ دلار را برای خرید آن بپردازید که تقریباً هم قیمت یک هوندا فیت است؛ بنابراین من چنین افزایش قیمتی را برای تیپ EX میراژ درک نکرده و خرید آن‌را یک اشتباه میدانم.

محاسن

من از خودروهایی که در بزرگراه مصرف سوختی بیش از ۶ لیتر در صد کیلومتر دارند متنفرم اما میراژ با موتور ۱.۲ لیتری سه سیلندر خود که تنها ۷۸ اسب بخار قدرت داشته و افزایش قدرت ۴ اسب بخاری را نسبت به سال گذشته نشان می‌دهد، در بزرگراه مصرف سوختی معادل ۵.۶ لیتر در هر صد کیلومتر دارد و رسیدن به این رقم کاملاً شدنی است که این امر برای بسیاری از خریداران اهمیت فراوانی دارد.

این خودرو با توجه به قیمت ارزان خود دارای تجهیزات مناسبی چون گرم‌کن صندلی‌ها، یک صفحه‌نمایش لمسی سازگار با کار پلی اپل و اندروید اتو گوگل و استارت دکمه‌ای است.

به نظر من اکثر سدان‌های کوچک به‌طور وحشیانه‌ای زشت هستند؛ اما حداقل چهرهٔ میراژ G4 بهبود گسترده‌ای نسبت به ماشین‌های قبل از خود یافته است.

معایب

پیشرانهٔ ۱.۲ لیتری سه سیلندر میراژ شاید کارآمد باشد اما این موتور تنفس طبیعی خطی صدای ناهنجاری تولید کرده و عملکرد خشنی دارد به‌طوری‌که در هنگام کارکرد درجا خودرو لرزش بالایی دارد و همین‌طور در حال حرکت نیز کمتر خودرویی امروزه تا این حد می‌لرزد. به‌عنوان‌مثال موتور ۱ لیتری سه سیلندر اکوبوست فورد نشان داده است که یک موتور سه سیلندر می‌تواند مدرن و مناسب باشد درحالی‌که موتور میراژ یک یادآوری ناخوشایند از موتورهای سه سیلندر گذشته است.

تعلیق این خودرو هم بیش‌ازحد نرم و هم بیش‌ازحد خشک است و این کاملاً قابل‌توجه است. رینگ‌های ۱۵ اینچی آن به‌شدت ناهمواری‌های جاده را منتقل می‌کنند درحالی‌که بادی رول و ابهام فرمان نیز موجب صفر شدن اعتمادبه‌نفس راننده هنگام رانندگی با میراژ می‌گردد. بله هرچند میراژ سدان برای رانندگی در شهرها بسیار مناسب و پارک کردن آن فوق‌العاده راحت است اما برای رانندگی‌های طولانی هرگز خودروی خوشایندی نخواهد بود.

موارد منفی زیادی به‌دفعات در داخل این خودرو مشاهده شد به‌گونه‌ای که کاربردی بودن خودرو را محدود کرده و استفاده از آن‌را دشوار می‌کند. تا نشدن صندلی‌های عقب، کابین تنگ، موقعیت عجیب‌وغریب صندلی‌ها به جهت دستیابی به کمی فضای پای بیشتر و سیستم سرگرمی که تأخیر دارد ازجمله نکات منفی قابل ذکر میتسوبیشی میراژ سدان هستند.

مسئلهٔ اصلی من با میراژ G4 بحث قیمت است. البته این مسئله در تیپ پایه هرگز وجود ندارد چراکه با پرداخت فقط ۱۳ هزار دلار می‌توان خودرویی با برند معتبر، فضای بار و سرنشین مناسب و مصرف سوخت پایین را خریداری نمود اما پرداخت نزدیک به ۱۸ هزار دلار جهت خرید تیپ SE میراژ چندان عاقلانه نیست چراکه با این مبلغ گزینه‌های بهتری برای خرید وجود دارد.

مشخصات فنی

رقبا

شورلت سونیک، فورد فی‌یستا، هیوندای اکسنت، کیا ریو و نیسان ورسا

منبع: Motor1