رانندگی با میتسوبیشی اوتلندر مدل 2025، راحت، جادار، کم‌توان!

اگر موتور کم‌رمق، فرمان بی‌احساس و سیستم تعلیق ضعیف نبود، اوت‌لندر می‌توانست به‌راحتی یکی از بهترین کراس‌اوورهای کلاس خود لقب گیرد.

میتسوبیشی اوت‌لندر در نمونه‌های بازار ایران به یک پیشرانهٔ ۱.۵ لیتری چهار سیلندر توربوشارژ هیبریدی خفیف مجهز است که ۱۶۰ اسب بخار قدرت و ۲۸۰ نیوتن متر گشتاور دارد. این کراس‌اوور ژاپنی در بازار آمریکا اما با یک پیشرانهٔ ۲.۵ لیتری چهار سیلندر تنفس طبیعی عرضه می‌شود. هرچند اوتلندر برای مدل ۲۰۲۵ مورد به‌روزرسانی قرار گرفت ولی در پیشرانه تغییری را تجربه نکرده و هنوز هم همان موتور کم‌قدرت تنفس طبیعی قبلی را زیر کاپوت دارد. این موتور تنها ۱۸۱ اسب بخار قدرت و ۲۴۵ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند که برای کراس‌اووری با وزن ۱۷۷۷ کیلوگرم ارقام پایینی محسوب می‌شود.

علاوه بر این، گیربکس CVT هم موتور ضعیف اوتلندر را همیشه در کم‌مصرف‌ترین حالت خود نگه می‌دارد و درنتیجه کشش کافی برای چنین شاسی‌بلند بزرگی وجود ندارد. ۸.۹ ثانیه طول می‌کشد تا این ماشین از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و پشت فرمان از هیجانی که میتسوبیشی زمانی به آن معروف بود هیچ خبری نیست. علاوه بر این، پدال ترمز عملکرد جالبی ندارد و فرمان هم بی‌احساس است. وقتی به این ترکیب موتور کم‌رمق را هم اضافه کنیم، با خودرویی مواجه می‌شویم که برای رانندگی‌های سریع و هیجان‌انگیز کاملاً راننده را ناامید می‌کند.

بااین‌حال، اوت‌لندر با توجه به وزن و آیرودینامیک ضعیف فرم کراس‌اوورش، مصرف سوخت مناسبی دارد که به‌صورت ترکیبی ۹ لیتر در هر صد کیلومتر است. همچنین هرچند پدال ترمز احساس خوبی ندارد ولی ترمزها عملکرد مناسبی از خود نشان می‌دهند و پس از تنها ۳۵.۶ متر خودرو را از سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت متوقف می‌کنند. سیستم تعلیق نرم خودرو اما شیرجهٔ زیادی را به دنبال دارد و باعث حرکات اضافی بدنه در هنگام مانورهای سخت می‌شود. این یعنی از اوتلندر نباید انتظار رانندگی اسپرتی را داشته باشید و خودرو برای ارائهٔ چنین شخصیتی به قدرت بیشتر و تنظیم بهتر شاسی نیاز دارد.

بااین‌حال، ویژگی مثبت کراس‌اوور میتسوبیشی این است که در داخل سرنشینان را تکان نمی‌دهد و به‌اندازهٔ سوار شدن بر ترن هوایی مضطرب نمی‌کند. در یک کراس‌اوور کامپکت معمولی راحتی بیش از اسپرت بودن اهمیت دارد و میتسوبیشی در این زمینه عملکرد خوبی داشته است هرچند که انتظار داشتیم اوت‌لندر با احساس خوب فرمان، کنترل بهتر در هنگام ترمز گیری و قدرت بیشتر موتور، شبیه یک میتسوبیشی واقعی احساس شود. خبر خوب دیگر اینکه اوت‌لندر با توجه به طول ۴,۷۱۹ میلی‌متری، فضای بار بزرگی را ارائه می‌کند. البته هنگام باز بودن هر سه ردیف صندلی که ویژگی کمیابی در این سگمنت است، فضای بار تنها ۳۰۸ لیتر خواهد بود ولی با خواباندن صندلی‌های ردیف سوم این رقم به ۷۷۷ لیتر افزایش می‌یابد.

همچنین بخوانید:

• مقایسه و تفاوت های انواع تیپ های میتسوبیشی اوتلندر وارداتی (H,M,L line)
• رونمایی از میتسوبیشی اکلیپس کراس وارداتی آرین موتور در نمایشگاه تهران
• قیمت روز میتسوبیشی اوتلندر (H Line، M Line، L Line) در نمایندگی و بازار

علاوه بر این، اوت‌لندر در داخل فضای سر زیادی را برای افرادی با قد بیش از ۱۸۰ سانتی‌متر ارائه می‌کند که برابر با ۹۸۵ میلی‌متر در جلو، ۹۵۰ میلی‌متر در ردیف دوم و ۸۷۵ میلی‌متر در ردیف سوم است. بااین‌حال، فضای پا در ردیف سوم تنها ۴۷۵ میلی‌متر است که نسبت به کراس‌اوورهای سه ردیفهٔ میان سایز بسیار کمتر است. البته به خاطر ارائهٔ صندلی‌های ردیف سوم میتسوبیشی را سرزنش نمی‌کنیم چون این ویژگی را در کراس‌اوور دیگری با این اندازه پیدا نخواهید کرد ولی حتی کودکان هم در این صندلی‌ها خیلی فضای جاداری نخواهند داشت. اساساً اوت‌لندر برای تجهیز به صندلی‌های ردیف سوم طراحی نشده و برای مقایسه، نیسان ایکس‌تریل با اندازه و پلت‌فرم یکسان، فقط دو ردیف صندلی دارد.

به‌طورکلی، اوت‌لندر در بسیاری از قسمت‌ها یکی از بهترین خودروهای چند سال اخیر میتسوبیشی محسوب می‌شود. کابین لوکس، سواری راحت و ساکت و سیستم صوتی جدید یاماها همگی درخشان هستند و اگر موتور کم‌رمق، فرمان بی‌احساس و سیستم تعلیق ضعیف نبود، اوت‌لندر می‌توانست به‌راحتی یکی از بهترین کراس‌اوورهای کلاس خود لقب گیرد.

نقاط قوت

• کابین عالی
• سیستم صوتی قدرتمند
• کروز کنترل تطبیقی عالی

نقاط ضعف

• شتاب کند
• پیشرانهٔ کم‌توان
• فقدان حس اسپرت

مشخصات فنی میتسوبیشی اوتلندر ۲۰۲۵