41 هزار کیلومتر با موتورسیکلت کاوازاکی نینجا

معمولاً در پدال با مطالبی نظیر تحلیل اتومبیل‌های کارکرده و دست دوم و بررسی شرایط فنی آنها پس از طی مسافت‌های چند ده هزار کیلومتری مواجه بوده‌ایم.

اما تابه‌حال به بررسی شرایط موتورسیکلت‌ها بعد از دوره مشخصی از کارکرد پرداخته نشده و به همین علت مقاله فوق در نوع خود جالب‌توجه است.
در این روزهای گرم تابستانی فرصتی دست داد تا به بررسی وضعیت یکی از مدل‌های کارکرده موتورسیکلت محبوب کاوازاکی یعنی نینجا ۲۵۰ سی‌سی بپردازیم.

موتورسیکلت موردنظر ما، نینجا سیستم انژکتور مدل ۲۰۱۲ می‌باشد که در طی حدود چهار سال اخیر گستره‌ای بالغ بر ۴۱ هزار کیلومتر را پیموده و حسابی سرد و گرم جاده‌های هموار و ناهموار را چشیده است!

یک توضیح در این بین لازم به ذکر به نظر می‌رسد و آن اینکه موتورسیکلت موردنظر ما یک نسل تغییرات داشته و به‌عبارت‌دیگر در زمان حاضر این مدل تیپ قبلی و نسخه اصطلاحاً اولد فیس نینجا محسوب می‌شود. (نسل جدید نینجا ۲۰۱۶ در سالهای اخیر عرضه شده و با تغییراتی در ظاهر مواجه شده است.)
و اما با گذر از این توضیحات به سراغ بررسی موتورسیکلت می‌رویم،

این موتورسیکلت ۲۵۰ سی‌سی دو سیلندر موازی، محصولی از صنایع کاوازاکی ژاپن بوده که در سال ۲۰۱۲ تولید و ماکزیمم قدرتی انجین معادل ۳۲ اسب بخار دارد و از سیستم انژکتوری مدرن بهره برده که از استاندارد آلایندگی یورو ۳ برخوردار است.

در نگاه اول، موتورسیکلت کاملاً تمیز و بدون خط و خش به نظر می‌رسد و احساس می‌کنید با یک موتورسیکلت کم کارد نمایشگاهی مواجه هستید!
آثاری از رنگ خوردگی، مات شدگی، خراش یا ارتعاش شدید و یا حتی کدر شدن کاسه چراغ‌ها دیده نمی‌شود.
این موضوع نشان‌دهنده نگهداری صحیح و مراقبت اصولی مالک موتورسیکلت و همچنین کیفیت بالای ساختار قطعات و رنگ آن است.

کیفیت رنگ فلاپ‌ها و بدنه مثل روز اول عالی و درخشان است و در این مدت به‌خوبی ثبات خود را حفظ کرده.
حتی کمک‌فنرها و قطعات زیرین فلاپ که در تماس با سطح سوزان و پرتلاطم جاده هستند نیز کاملاً تمیز و با رنگ مناسب به نظر می‌رسند.

کیفیت رنگی که برای آن استفاده شده و همچنین کیفیت قطعات فایبرگلاس بکار رفته در پیکره آن بسیار خوب است و بدون اغراق می‌توان گفت به‌مانند روز اول درخشان بوده و در مقابل دیدگان خودنمایی می‌کند.

لاستیک‌های فابریک کاوازاکی علیرغم از بین رفتن مقداری از عاج‌های لایه سطحی در گذر زمان (که طبیعت لاستیک است)، بدون خوردگی، پوسیدگی و یا هرگونه موج یا تاب گرفتی، با خط و شیارهای مخصوص به خود همراه با پوشش رینگ‌ها همچنان سالم و بدون کوچکترین خراش یا ارتعاشی باقی مانده.
گویی نه اینکه چرخ‌های این موتورسیکلت ۴۱ هزار کیلومتر را پشت سر گذاشته برای مسافت‌های طولانی بر سطح جاده غلتیده است!

از طرفی کیفیت چسبندگی لاستیک‌ها به سطح جاده نیز تقریباً عالی و راضی‌کننده است و اثری از ناپایداری یا احتمالاً سر خوردن و عدم تعادل در حین سواری با آن احساس نمی‌شود.

کمک‌فنرهای تلسکوپی جلو و سوئیم آرم عقب مثل روز اول بدون نقص، منظم و با بالانس دقیق عمل کرده و اثری از عدم توازن یا تنبلی و ضعف بروز نمی‌دهند.
کیفیت سواری آن بسیار نرم و لذت‌بخش بوده و حتی روی دست‌اندازها و یا جاده‌های شوسه نیز کاملاً سواری پایدار و بدون استرسی را به راکب منتقل می‌کند که همین موضوع نشان از کیفیت بسیار خوب کمک‌ها و سیستم تعلیق آن دارد.

نکته جالب برای درک مهندسی تحسین‌برانگیز کاوازاکی، مسئله هندلینگ و دیسک ترمز می‌باشد.
نکته اول اینکه این موتورسیکلت برای لاستیک جلو فقط از یک دیسک و یک پمپ ترمز در سمت راست رینگ بهره می‌برد ولی این موضوع هرگز موجب مشکل در تعادل محور جلو موتور نشده زیرا با مهندسی مخصوصی این دیسک و پمپ به‌گونه‌ای تعبیه شده که باوجود تک بودنش تعادل وزن و فشار وارده را بر روی محور جلو برقرار کرده و متعادل بودن آن را تضمین می‌کند.
مورد دیگر اینکه این موتورسیکلت باوجود ریس (race) بودنش فرمان‌پذیری بالایی دارد و فرمان آن به‌راحتی قابل چرخاندن به جهان مختلف است، اما باوجود این مزیت این فرمان به‌گونه‌ای طراحی شده که هیچ شوکی به محور موتور وارد نمی‌کند و مثلاً اگر با سرعت بالا و ناگهانی فرمان را بچرخانید بازهم موتور تعادل بالایی از خود نشان می‌دهد و کنترل آن به‌سادگی از دستانتان خارج نمی‌شود.
یک جور ثبات برای ماندن به حالت قائم حس می‌شود به صوتی که فرمان را به هر سمتی که خم می‌کنید بازهم فلاپ و بدنه موتور حالت و زاویه قائم خود را غالباً حفظ می‌کند! (این موضوع در سایر موتورهای ریس استایل معمول کمتر دیده می‌شود و هندلینگ آنها به‌مراتب ضعیف‌تر است)
چراغ‌ها و راهنماها نیز فابریک بوده و اصلاً آثار کهنگی در آنها دیده نمی‌شود. مثل روز اول و بدون کدر شدن قاب می‌درخشند.
حال از نمای ظاهری و بحث کیفیت سواری گذشته و به مسائل فنی‌تر موتور نگاهی می‌اندازیم.
نکته جالب اینکه این موتور مشکل جدی برق نداشته و اسکلت کلی سیم‌کشی داخلی فابریک باقی مانده است. (به‌استثنای سیم‌کشی‌های جزئی و بازسازی‌های اتصالات جانبی)
سیستم ای سی یو (ACU) بدون نقص و به‌مانند روز اول کاملاً هوشیار عمل می‌کند و مجموعه سیستم احتراق موتور کاملاً منظم و دقیق است و اثری از خام‌سوزی بنزین دیده نمی‌شود.
در دادن کات آف نیز ای سی یو بسیار هوشیار عمل کرده و به‌صورت منظم و به‌خوبی روز اول، دور موتور را در شرایط رد لاین کنترل می‌نماید.
مصرف سوخت موتورسیکلت نیز در این مدت تغییری نداشته و متحمل استهلاک ناشی از گذر زمان نشده و به‌مانند روز اول و طبق استاندارد تعریف شده کمپانی حدود ۳ الی ۴ لیتر به ازای هر صد کیلومتر مصرف می‌کند. (این میزان مصرف برای موتورسیکلت دو سیلندر قابل قبول است)
کلیت انژکتور موتور نیز نقص اساسی فنی ندارد اما یک مشکل در این بین دیده می‌شود.
به علت کیفیت پایین بنزین‌های داخل کشور، معمولاً انژکتور آن حساسیت نشان داده و دچار رسوب می‌شود و همین معضل موجب می‌شود تا موتور در فواصل کوتاه نیاز به شستشو و سرویس انژکتور پیدا کند.
این معضل به علت عدم تطابق سیستم انژکتور آن با بنزین‌های داخلی است.
از طرفی همین کیفیت پایین سوخت موجب ایجاد رسوب بیش از حد در پمپ‌بنزین موتورسیکلت شده و به همین علت یک‌بار پمپ‌بنزین دچار نیم‌سوزی شده و توسط مالک آن تعویض شده است.
این شاید بزرگترین مشکل مالکان موتورسیکلت نینجا در داخل کشور باشد که هزینه‌های تعمیر بالایی به دنبال دارد.
انجین موتورسیکلت پلمپ است و در این مدت باز نشده و مشکلی اساسی به لحاظ فنی نداشته. پیستون‌ها و سوپاپ‌ها به‌خوبی و بدون نقص عمل می‌کنند.
هیچ‌گونه اثر یا سابقه روغن‌ریزی یا روغن‌سوزی نیز در کارنامه آن به چشم نمی‌خورد!
بااینکه طبیعتاً صفحه کلاچ آن به علت پایان عمر دوره‌ای ضعیف شده و طبق برنامه تعویض می‌شود، ولی بااین‌حال شتاب گیری موتورسیکلت قابل قبول به نظر می‌رسد.
شتاب و قدرت انجین آن همچنان به‌خوبی روزهای اول است و در یک تست شتاب که تجربه کردیم، سرعت‌گیری صفر تا صد را در مدت زمان ۶.۴ ثانیه به ثبت رساند.

در تمامی دنده‌ها موتورسیکلت قدرت خود را به رخ کشیده و حتی در دنده‌های سبک نیز با افت شتاب یا واماندگی مواجه نمی‌شود.
شیب‌های با زاویه بالا را نیز بدون مشکل طی کرده و از بین بابت نیز قدرت انجین آن خودنمایی می‌کند و مدافع اعتبار برند کاوازاکی است!
در بررسی ترمزها متوجه شدیم دیسک ترمز عقب خراب و تعویض شده است. این موضوع در موتورهای ریس استایل به علت شتاب ذاتی بالای آنها طبیعی است و به نظر با توجه به طی مسافتی طولانی نیاز به تعویض دیسک‌ها احساس می‌شود؛ بنابراین این تعویض دیسک در حالت کلی قابل قبول است.
اما پمپ‌های دیسک کاملاً سالم و فابریک هستند و با قدرت و دقت روز اول عمل می‌کنند و حتی اثری از ارتعاش روی پمپ‌های ترمز دیده نمی‌شود که نشان از کیفیت ساختی بسیار خوب دارد.

کیفیت ترمزها راضی‌کننده بوده و در شرایط ناگهانی و ترمز گیری شدید به‌خوبی تحت کنترل قرار گرفته و در مسافت کوتاه توقف می‌کند.
اوضاع فنی موتورسیکلت با ذکر شرایط تا حد قابل‌توجهی سرحال و قبراق به نظر رسیده و احتراق انجین آن در دادن بک‌فایر نیز نتیجه راضی‌کننده‌ای از خود نشان داد.

درمجموع ما اینجا می‌توانیم بگوییم آنچه در مورد کیفیت محصولات ژاپنی میگویند بی‌راه نیست!
این موتورسیکلت ژاپنی نشان داده که نسبت به سایر رقیبانش، کم استهلاک است.
پس از طی این مسافت طولانی باوجود تحمل کردن فشارهای زیاد و تجربه جاده‌های متنوع، همچنان مثل روز اول می‌درخشد و نقص اساسی در عملکرد یا ظاهر آن به چشم نمی‌خورد.
این مسائل نشان از عمر مفید و کیفیت بالای موتورسیکلت نینجا دارد.
در خصوص مخارج نگهداری موتورسیکلت نیز می‌توان گفت اوضاع نه خیلی ایده‌آل و نه خیلی بغرنج است!
نسبت مخارج آن با در نظر گرفتن مدل و ارزش، متعادل و معمول به نظر می‌رسد و می‌توان آن را راضی‌کننده دانست.
به‌صورت میانگین مخارج نگهداری این موتورسیکلت به‌صورت ماهیانه حدود چهارصد الی پانصد هزار تومان می‌باشد. (تخمین کلی)
قیمت قطعات و سرویس آن بیشتر از سایرین است ولی دوره استهلاک آن نیز کمتر و عمر قطعات مصرفی آن بیشتر است که این هزینه بالای سرویس‌ها را توجیه می‌کند.
معمولاً کسانی که با این کلاس موتور سروکار دارند می‌دانند که این میزان هزینه، با توجه کلیت مقوله مخارج بالای نگهداری موتورهای ۲۵۰ سی‌سی ریس استایل، واقعاً خوب و راضی‌کننده است.

در پایان می‌توان به مجموعه KAWASAKI بابت تولید چنین محصولی، نمره قبولی داد…

نویسنده: احمد جمشیدی