معرفی هارلی دیویدسون Iron 883، عصر آهن

در سال ۱۹۵۲ وقتی که کمپانی هارلی دیویدسون برای اولین بار مدل K (که پدر بزرگ مدلهای XL یا اسپورتستر -Sportster- های این کمپانی محسوب می‌شود) را روانه بازار کرد، به ذهن هیچکس خطور نمی‌کرد که این مدل با سبک خاصش قرار است تا اوایل قرن بیست و یکم و با گذشت بیش از نیم قرن از زمان تولدش، همچنان در بازار یکه تازی کند و بازار پر رونقی داشته باشد.

در تمام این سالها تغییرات زیادی بر روی مدل K و نوادگانش اعمال شده تا روز به روز به خواسته مشتریان نزدیک شوند و از بازار عقب نمانند؛ اما هیچ کدام از این تغییرات بگونه نبوده است که نوه‌ها نسبت به ویژگی و دلیل اصلی محبوبیت پدربزرگشان که عملکرد فوق العاده و ظاهر خاص بود، بی‌وفا باشند.

همانند تمام موتورسیکلت‌های سبک کروزر، مدلهای XL نیز هیچگاه به عنوان موتورسیکلتی سریع شناخته نشده‌اند اما اگر بخواهیم مابین همین مدل‌ها به بررسی بپردازیم قطعا XL های هارلی دویدسون از جمله کروزرهای سریع محسوب خواهند شد.

در این مقاله ما به سراغ مدل ۲۰۱۶ موتورسیکلت Iron 883 یکی از محصولات جدید این کمپانی آمریکایی رفته‌ایم تا تغییرات آن نسبت به مدلهای سالهای قبل و ویژگی‌های اساسی آن را برای شما مخاطبین محترم سایت پدال بررسی کنیم. این مدل به شما نشان خواهد داد که چرا XL ها نه تنها هنوز زنده‌اند بلکه همچنان از محصولات محبوب و پر رونق بازار موتورسیکلت محسوب می‌شوند.

طراحی ظاهری:
اولین چیزی که با یک نگاه کلی در ظاهر Iron 883 متوجه آن خواهید شد فاصله نسبتا زیاد (البته این فاصله نسبت به خیلی از کروزرها کمتر است) بین دو محور این موتورسیکلت است که این مورد جزء ویژگی‌های تمام کروزرها محسوب می‌شود، با این تفاوت که بدنه Iron 883 به شکلی طراحی شده است که راکب برای راندن آن کمی به جلو متمایل می‌شود واین ویژگی تصویر تهاجمی‌تری را به مخاطب القا می‌کند؛ ویژگی دیگری که به چشم می‌آید بدنه جمع جورتر و چابک‌تر این موتورسیکلت نسبت به سایر کروزهاست و این امر از آنجا ناشی شده که Iron 883 همانند پدرانش یک کروزر ورزشی است که همین ویژگی موجب سرعت نسبتا بهتر آن به کروزرهای معمولی شده است.

Iron 883 هم مثل دیگر کروزرهای ورزشی از یک باک به شکل پسته بهره می‌برد که هم ظاهری جذاب و کلاسیک را پدید آورده و هم گنجایش ۱۲.۵ لیتری را برای این موتورسیکلت به همراه داشته است، البته شاید این باک بنزین به جذاب‌تر شدن ظاهر Iron 883 کمک زیادی کرده باشد ولی حمل ۱۲.۵ لیتر سوخت، برای این موتورسیکلت کافی نخواهد بود.

نکته دیگری که در مورد این موتورسیکلت توجه‌ها را به خود جلب می‌کند وجود دو اگزوز است، معمولا موتورسیکلت‌هایی که انجینی با چنین حجم و تعداد سیلندری دارند برای بیرون راندن هرچه بهتر گازهای خروجی، از دو مسیر مختلف استفاده می‌کنند که شکل بکار بردن این لوله‌ها و منتهی کردنشان به مافلر، متفاوت است. شاید با اولین نگاه متوجه وجود دو اگزوز در طراحی Iron 883 نشوید چرا که این دو اگزوز کاملا در امتداد هم طراحی شده‌اند ولی کمی بیشتر که نگاه کنید دو اگزوز کاملا مجزا از یکدیگر و با جنس بدنه کروم را می‌بینید که به شکل ماهرانه‌ای نزدیک و شبیه به هم طراحی شده‌اند.

در طراحی چراغ‌های جلو و عقب Iron 883 از چراغ‌های LED استفاده شده است که هم در زمان خاموش بودن به ظاهر کلاسیک این موتورسیکلت می‌افزایند و هم وقتی که روشن می‌شوند جلوه زیبا و کیفیت روشنایی بالایی دارند.

کمپانی تا جایی که می‌توانسته تمام اجزای بدنه را در مدل ۲۰۱۶ مشکی یک دست رنگ آمیزی کرده و حتی بدنه کمک فنرها نیز با همین رنگ، رنگ آمیزی شده‌اند و تنها چند نقطه روشن مثل محل اتصال انجین به بدنه، در ظاهر این موتورسیکلت دیده می‌شود و این امر موجب زیبایی دوچندان Iron 883 شده است.

شاسی:
همانطور که در متن بالا اشاره کردم، ابعاد بدنه Iron 883 خیلی بزرگ نیست و حتی با در نظر گرفتن زاویه ۳۰ درجه‌ای که بین دوشاخ جلو و بدنه وجود دارد، اندازه فاصله بین دو محور به بیش از ۱.۵ نمی‌رسد؛ در عین حال هندسه فرمان این موتورسیکلت نیز به گونه طراحی شده است که شما هم خیلی راحت و سریع فرمان را از سمتی به سمت دیگر هدایت کنید و هم در مسیرهای طولانی احساس خستگی نکنید.

تعلیق عقب این موتورسیکلت از دو کمک فنر نرم و با کیفیت بهره می‌برد که با توجه به لاستیک ۱۶ اینچی، می‌توان گفت نه راکب و نه بدنه موتورسیکلت هر ضربه و مانعی را حس نخواهند کرد. در چرخ جلو هم زاویه ۳۰ درجه‌ای که کمک دوشاخ جلو با بدنه دارد، خود به خود به ضربه گیری کمک می‌کند و اگر به این زاویه، یک کمک فنر باکیفیت هم اضافه کنیم خواهیم دید که Iron 883 از یک سیستم تعلیق قابل اطمینان برخوردار است.

مدلهای اسپورتستر معمولا ارتفاع زین بلندی دارند اما در مورد Iron 883 این گونه نیست و وقتی که روی موتورسیکلت می‌نشینید، خود را به شدت نزدیک زمین احساس خواهید کرد؛ ولی همین ارتفاع کم، به هنگام رانندگی در جاده احساس دلپذیری از امنیت و لذت و همچنین فرمان پذیری راحت را برای شما به ارمغان می‌آورد (لبته تمام این‌ها با این فرض است که قرار نیست شما از این موتورسیکلت به عنوان یک موتورسیکلت آف-رود استفاده کنید).

اسکلت بندی و بدنه قرص و محکم، وزن ۲۶۸.۵ کیلوگرمی را برای Iron 883 رقم زده است و شما اگر می‌خواهید که از سرعت ۱۹۰ کیلومتر در ساعتی این موتورسیکلت لذت ببرید توصیه میکنم حتما آپشن سیستم ترمز ABS را برای موتورسیکلت خود سفارش دهید و گرنه با دو عدد ترمز تک دیسک دوپیستونی از جنس استیل در چرخ عقب و جلو، بهتر است Iron 883 سرکش خود را کنار پارکینگ خانه پارک کرده و فکر تجربه کردن شتاب صفر تا صد زیر ۶ ثانیه را از ذهن خود بیرون بکشید.

انجین:
مهندسین کمپانی هارلی دویدسون در طول این سالها تمام تلاششان را بکار گرفتند تا از انجین نه چندان محبوب و نسبتا ضعیف نسل‌های اولیه این خانواده فاصله گرفته و به سمت تولید انجین‌هایی با کیفیت و کارایی مناسب بروند، روندی که به خوبی در تمام این سالها مشهود بوده است؛ البته با تمام تغییرات کیفی که در انجین‌های این سبک از هارلی حاصل شده، انجین Iron 883 هنوز هم به سنت‌ها وفادار است و علیرغم افزایش بهره‌ وری و کیفیت، همچنان به شکل دو سیلندر V شکل با زاویه ۴۰ درجه تولید می‌شود.

برای پی بردن به حجم دقیق انجین این موتورسیکلت، کافیست به اسم آن توجه کنید تا متوجه حجم انجینی معادل با ۸۸۳ سی‌سی گردید. احتمالا پیش خود بگویید که در مورد اکثر موتورسیکلت‌ها این حرف صدق می‌کند و می‌توان از روی اسم مدلشان پی به حجم انجین آنها برد اما اشتباه نکنید در اکثر اوقات عددی که کمپانی‌ها رو به روی نام موتورسیکلت‌هایشان می‌نویسند، به صورت حدودی و رند شده است و احتمالا حجم دقیق انجینشان چند سی‌سی بالا یا پایین‌تر (معمولا رو به بالا رند می‌شوند) از آن عدد باشد. به عنوان مثال موتورسیکلت KTM RCB1190 حجم انجینی معادل با ۱۱۹۵ سی‌سی و ام‌وی‌آگوستا F4 1000R حجم انجینی معادل با ۹۹۸ سی‌سی دارد.

حاصل کار این انجین قدرتی معادل با ۵۰ اسب بخار در ۵.۵۰۰ دور خواهد بود که نیروی حداکثر کشتاوری معادل با ۷۳ نیوتون متر در ۳.۷۵۰ دور در دقیقه را به چرخ عقب Iron 883 انتقال میدهد و از آنجایی که این کروزر آمریکایی در تمام زمینه‌ها وفاداری خود را نسبت به سنت‌های مرسوم در میان مدل‌های مسن‌تر خانواده‌اش حفظ کرده است، برای کاهش دمای انجین از همان روش کلاسیک هوا خنک استفاده می‌کند.

با این که Iron 883 از یک گیربکس پنج سرعته استفاده می‌کند اما از آنجایی که کمربند انتقال نیروی انجین به چرخ عقب، تقویت شده است شما در انتقال نیروی پیشرانه‌ این موتورسیکلت هیچ ضعفی را نسبت به پسر عموهای ۶ سرعته‌اش، حس نخواهید کرد. ضمن آنکه بر خلاف دیگر اسپورتسترها این موتورسیکلت دارای یک لایه لاستیکی فشرده است که مانند یک عایق عمل کرده و از انتقال لرزش حاصل از کار انجین به بدنه موتورسیکلت و راکب، جلوگیری خواهد کرد.

قیمت:
سواری با یکی از سریع‌ترین کروزهای جهان برای شما حداقل ۸,۸۴۹ دلار خرج بر خواهد داشت که این قیمت برای سه رنگ زیتونی، مشکی و زغالی ثابت است اما اگر دوست دارید که رنگ موتورسیکلت شما کمی متفاوت و جذاب‌تر از دیگران باشد می‌توانید ۴۵۰ دلار بیشتر خرج کنید و با پرداخت ۹.۲۹۹ دلار به سراغ رنگ طلایی (متمایل به تیره) بروید.

البته همانطور که در متن اشاره کردم این موتورسیکلت با این سرعت و شتاب بالا، بدون ترمز ABS تبدیل به تهدیدی برای سرنشینش خواهد شد پس باید خساست را کنار بگذارید و مبلغ ۷۹۵ دلار برای سیستم ABS و ۳۹۵ دلار هم برای دیگر آپشن‌های ایمنی بپردازید. کمپانی هارلی دیویدسون همیشه آپشن‌های سفارشی زیادی را به مشتریان خود ارائه می‌دهد به گونه که حتی می‌توانید درب باک بنزین موتورسیکلت خود را هم تغییر دهید اما ما به ذکر قیمت همین چند آپشن که مهمتر و گرانتر از دیگران هستند بسنده می‌کنیم.

سایر مشخصات هارلی دیویدسون Iron 883 2016:

نوع انجین : دو سیلندر (V-twin) با زاویه ۴۰ درجه، چهار زمانه

حداکثر گشتاور: ۷۳ نیوتون متر در ۳.۷۵۰ دور در دقیقه

قدرت: ۵۰ اسب بخار در ۵.۵۰۰ دور در دقیقه

سرعت سنج : آنالوگ عقربه‌ای

مسافت سنج : دیجیتال

سیستم خنک کننده : هوا خنک

سیستم سوخت رسانی: سیستم الکترونیکی تزریق سوخت به شکل متوالی (ESPFI)

جعبه دنده : ۵ دنده

مصرف سوخت تقریبی : ۴.۶ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر

گنجایش مخزن سوخت : ۱۲.۵ لیتر

وزن: ۲۶۸.۵ کیلوگرم

ترمز جلو : تک دیسک به همراه سیلندر ترمز دو پیستونی (آپشن ABS)

ترمز عقب : تک دیسک به همراه سیلندر ترمز دو پیستونی (آپشن ABS)

تایر جلو: ۱۹-۹۰/ ۱۰۰

تایر عقب: ۱۶-۸۰/ ۱۵۰