تصادفات متداول موتورسواران و راه‌های پیشگیری – بخش چهارم

موتورسواری یکی از خطرناک‌ترین سرگرمی‌های دنیای امروزی است. طبق یک آمار تهیه‌شده در سال ۲۰۰۵ از هر ۱۰۰۰۰ موتورسیکلتِ اسپرتِ ثبت‌شده در آمریکا، ۲۲ مورد از آن‌ها راکبان خود را به کام مرگ کشیده‌اند که اکثر آنان را جوانانی تشکیل می‌دهند که در پروسهٔ یادگیری هستند. ازآنجایی‌که الگوی پیروی شده توسط بسیاری از این افراد یکسان است و همچنین بسیاری از تصادفات آن‌ها در چند قالب متداول دسته‌بندی می‌شوند، می‌توان با افزایش آگاهیِ این بخش از جوانان احتمال بروز حوادث ناگوار برای آن‌ها را کاهش داد. در ایران سالانه ۵۰۰۰ موتورسوار جان خود را از دست می‌دهند. از آنجا که در این کشور منبع خاصی برای افزایش دانش موتورسواری امن وجود ندارد در سایت پدال بر آن شدیم که در یک مطلب ۱۰ قسمتی، شایع‌ترین حوادثی که گریبان‌گیر موتورسواران می‌شوند را مورد تحلیل قرار داده و گامی در جهت حفظ جوانان این مرز و بوم پیموده باشیم.

اگر اولین بار است که با این مجموعه آشنا شده‌اید اکیداً توصیه می‌شود مطالعه آن را از بخش اول آغاز کنید.

در این قسمت به بررسی چهارمین مورد از حوادث متداول می‌پردازیم.

۴. راننده‌ای در چهار راه، مسیر شما را سد می‌کند.

لحظاتی پس از ثبت موفقیت‌آمیز رکورد سرعت، در حینی که مهارت خود در رانندگی را تحسین می‌کنید، به یک چهار راه نزدیک می‌شوید. اتومبیلی را می‌بینید که از روبرو به چهار راه نزدیک شده و قصد گردش به چپ دارد. با کل اعتماد به نفسی که در جهان یافت می‌شود، به خود می‌گویید حق تقدم با من است و در راستای جلوگیری از هدر رفتن بنزینی که در راه رساندن شما به این سرعت استفاده شده و همین‌طور جلوگیری از اسراف در استفاده از لنت ترمز و حفظ منابع این مرز و بوم، در حرکتی خودجوش! از هرگونه کاهش سرعتی خودداری نموده و برای عبور از چهار راه آماده می‌شوید. ناگهان خودرو حرکت را شروع کرده و راه شما را سد می‌کند شما هم اشتباه شماره یک را تکرار کرده و در نهایت بهت و حیرت به سمت آینده‌ای نه چندان زیبا سُر می‌خورید.

این مورد یکی از متداول‌ترین و خطرناک‌ترین اشتباهاتی است که به دلیل عشق به سرعت موتورسواران را به کام مرگ می‌برد.

مطالعاتی انجام شده است که نشان می‌دهد رانندگان در دیدن موتورسواران و تخمین زدن سرعت آن‌ها مشکلاتی اساسی دارند. یکی از فرضیه‌هایی که برای توجیه این پدیده مطرح می‌شود این است که وقتی شخص راننده به اطراف برای دیدن خودروها نگاه می‌کند مغزش به‌طور ناخودآگاه از محیط پیرامون، پیام عدم وجود خودرو را دریافت کرده و موتورسیکلت را نادیده می‌گیرد. یک موتورسوار خوب همواره فرض می‌کند که توسط رانندگان دیده نمی‌شود. این فرض خیلی از آنچه فکر می‌کنید به واقعیت نزدیک‌تر است.

راه پیشگیری: ساده است. شما باید از قبل انتظار چنین اتفاقی را در سر چهارراه‌ها داشته باشید. به علائم توجه کنید. اگر اتومبیلی در نزدیکی چهارراهی ایستاده، چراغ راهنما، جهت چرخ‌ها و جهتی که راننده به آن خیره شده نشان‌دهنده احتمال بالای سد شدن راهتان است. وجود فضای خالی جلوی لاین خودروهای موازی شما در نزدیکی خروجی فرعی یا پارکینگ از دیگر نشانه‌هایی است باید زنگ خطر شما را فعال کند. مخصوصاً اگر در این شرایط دید کافی هم ندارید باید فرض را بر این بگیرید که در آن نقطه که فضای خالی وجود دارد قرار است اتومبیلی ظاهر شود وگرنه اتومبیل‌های دیگر به چه مناسبت آن نقطه را خالی گذاشته و عقب‌تر ایستاده‌اند؟

برای تحت کنترل گرفتن وضعیت باید بعد از تشخیص دادن خطر مذکور، شدت خطر را بررسی کنید. آیا راننده به‌وضوح شما را می‌بیند؟ آیا ستون‌های سقف خودرو، تابلو یا درختی دید وی را مسدود نمی‌سازد؟ آیا راننده در حال نگاه کردن به شما است؟ چه بخشی از جاده را اشغال کرده است؟ سرعت اتومبیل چقدر است؟ چرخ‌های اتومبیل به کدام جهت اشاره می‌کنند؟ نگاه کردن به چرخ‌ها سریع‌ترین نشانه برای شماست. با دیدن نشانه‌ها از مسیری برانید که مسیری برای فرار احتمالی و جاخالی دادن وجود داشته باشد و آمادهٔ واکنش باشید.

همواره با سرعتی برانید که توقف موتور قبل از رسیدن به چهارراه یا موانع احتمالی ممکن باشد. به‌هیچ‌وجه ریسک نکنید. با سرعتی تحت کنترل برانید و از نقاطی که نسبت به آن‌ها دید کافی ندارید دوری کنید. باید با تمرین بیاموزید که همواره نگاهی به اطراف و آینه داشته باشید تا مسیری برای فرار انتخاب کنید و از موقعیت فعلی خود آگاه باشید تا بتوانید در صورت نیاز واکنشی سریع و دقیق داشته باشید. این که شما برای جلوگیری از برخورد با خودرو جلویی ترمز شدید بگیرید و توسط خودرو پشتی درو شوید سودی عایدتان نمی‌کند. همچنین باید در نظر بگیرید که آیا شرایط فعلی زمین تحمل تمام نیروی حاصل از ترمز یا مانور شما را دارد یا نه. مواردی از قبیل خیس بودن زمین، روغنی بودن زمین یا خاکی بودن جاده همگی از مواردی هستند که کاهش چشمگیری در قدرت مانور شما ایجاد می‌کنند.

با در نظر گرفتن موارد فوق اگر می‌توانید، به خودروی روبرو جاخالی بدهید و درس عبرت بگیرید! در صورتی که برای جلوگیری از تصادف دیر شده است حداکثر ترمزی که منجر به لیز خوردن نمی‌شود را بگیرید. باید بدانید که چطور از حداکثر قدرت ترمز خود بدون لیز خوردن استفاده کنید. فرق بین تصادف با سرعتی معادل ۵۰ کیلومتر بر ساعت و یا با سرعت ۴۰ کیلومتر بر ساعت، فرق بین مرگ و زندگی است. برای کاهش سرعت از ۵۰ کیلومتر بر ساعت به ۴۰ کیلومتر بر ساعت تنها به یک ثانیه زمان و ۴ متر مسافت نیاز است. برای ایست کامل از سرعت ۴۰ کیلومتر بر ساعت هم به ۶ متر دیگر نیاز دارید. با اندکی دقت می‌بینید که مسافت لازم به رسیدن سرعت از ۴۰ به ۰ نزدیک به مسافت لازم برای رسیدن از ۵۰ به ۴۰ است! اگر ترمز گرفتن را نیاموخته‌اید بهتر است برای رفع ریسک زمین خوردن از ۷۰ درصد قدرت ترمز موتور بهره ببرید. پس در صورتی که زمان کافی ندارید سرعت خود را تا جای ممکن کاهش بدهید، برخورد کنید، زنده بمانید و در دوران بهبودی به خود قول بدهید که احتیاط خود را در آینده افزایش دهید!