چهار موتورسیکلت برجسته در Concours d’Elegance

علاوه بر مجموعه عظیمی از اتومبیل‌های کلاسیک که در «کنکور د لگانس گرینویچ ۲۰۱۷» حاضر بوده‌اند، این نمایشگاه میزبان برخی از موتورسیکلت‌های قدیمی و کمیاب نیز بوده است. تماشای این ماشین‌های دوچرخ اولیه از نزدیک، خالی از لطف نخواهد بود.

اِری موتو بایک ۱۹۰۵

اطلاعات چندان زیادی از این موتورسیکلت اولیه در دسترس نیست، ولی به راحتی می‌توان تشخیص داد که این یکی از اولین «دوچرخه‌های موتوردار» ثبت شده در تاریخ است. پس از ابداع موتورسیکلت، بسیاری از شرکت‌های کوچک و تازه‌تأسیس از ترکیب فریم‌های دوچرخه و موتورهای خاص برای این منظور استفاده کردند. اِری موتو بایک مدل ۱۹۰۵ نیز احتمالاً یکی از همین نمونه‌هاست. این موتورسیکلت که مالک آن پال اوسی (Paul Ousey) است، قبلاً در «کنکور د لگانس جزیره املیا ۲۰۱۴) به نمایش گذاشته بود که عنوان «بهترین در کلاس» خودش را کسب کرد.

هارلی-دیویدسون مدل J ۱۹۱۸

پس از ورود ایالات متحده به جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۷، ارتش این کشور تعداد ۲۰ هزار دستگاه موتورسیکلت را از شرکت سازنده در میلواکی، در ایالت ویسکانسین سفارش داد. این مدل J متعلق به سال ۱۹۱۸ یکی از ۶۵۷۱ دستگاه موتورسیکلتی است که در آن سال تولید گردید. این موتورسیکلت با استفاده از یک پیشرانه ۹۸۹ سی‌سی V-تووین، قدرتی معادل ۱۵ اسب‌بخار در اختیار داشت که با یک گیربکس ۳ سرعته به چرخ عقب منتقل می‌شد.

فلایینگ مرکل بورد تِرَک رِیسر ۱۹۱۳

شخصی به نام جوزف مرکل (Joseph Merkel)، برند «مرکل» را تأسیس کرد؛ برندی که به تولید دوچرخه در میلواکی، در ایالت ویسکانسین امریکا در سال ۱۹۰۲ می‌پرداخت. امّا در سال ۱۹۰۳، وی شرکت «مرکل موتور» را نیز به منظور ساخت موتورسیکلت‌های تک‌سیلندر پایه‌گذاری نمود. در سال ۱۹۱۰، «مرکل» کمپانی‌اش را با «لایت موتور» ادغام کرد و آن به «پاتس‌تاون» در پنسیلوانیا انتقال کرد. در همین مکان بود که وی با الهام از سیستم تعلیق عقب «مونو شوک» که در اکثر موتورسیکلت‌های مدرن استفاده می‌شد، مدل «فلایینگ مرکل» را ساخت. در سال ۱۹۱۳، همچنان در این نمونه می‌توان مشاهده کرد، فلایینگ مرکل با یک موتور دو سیلندر به قدرت ۶ اسب‌بخار و یک گیربکس ۲ سرعته به بازار عرضه شد؛ پیشرانه‌ای که امکان رسیدن به سرعتی نزدیک به ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت را فراهم می‌کرد. عملکرد این موتور سیکلت بسیار مورد توجه جامعه «موتور اسپورت» امریکا قرار گرفت. بنابراین جای تعجبی هم ندارد که بدانیم سال‌ها بعد، یک فلایینگ مرکل مدل ۱۹۱۲ در حراج موتورسیکلت لاس‌وگاس «بونهامز» در سال ۲۰۱۷ با قیمت تخمینی بین ۱۳۵ تا ۱۵۰ هزار دلار ارائه شده است.

هارلی-دیودسون مدل ۱۷ ۸-والو بورد تِرَک رِیسر ۱۹۱۶

هارلی-دیودسون مدل ۱۷ ۸-والو بیشتر به خاطر پیروزی‌هایش در مسابقات موتورسواری امریکا شناخته شده است. طراحی این موتورسیکلت بر مبنای رقابت با مدل‌های «ایندین» و «اکسلزیور» که آن روز تمام عناوین را از آنِ خود می‌کردند، صورت گرفت. این مدل در مسابقه ۳۰۰ مایلی «داج سیتی ۱۹۱۶» معرفی شد که در همین رقابت، در جایگاه نخست قرار گرفت. مدل ۱۷ با موتور ۹۹۹ سی‌سی V-تووین، با قیمت ۱۵۰۰ دلار در سال ۱۹۱۶ عرضه شد که معادل یک قیمت یک خانه مناسب در میلواکی در آن زمان‌ها بود. اگر بخواهیم مقایسه‌ای با قیمت محصولات «ایندین» داشته باشیم، باید گفت که گران‌ترین نمونه مسابقه‌ای در محصولات این شرکت، حداکثر با ۳۵۰ دلار قابل‌خریداری بود. این موتورسیکلت‌های هارلی‌-دیویدسون در حال حاضر نیز قیمت چندان پایینی ندارند؛ چرا که یک مدل ۱۷ متعلق به سال ۱۹۲۷ در سال ۲۰۱۵، با قیمتی برابر ۶۰۰ هزار دلار فروخته شده است.