دنیای اقتصاد: رکورد زمانی جا‌به‌جایی مدیریتی در خودروسازی ایران که تا ظهر دیروز در دست محسن قاسم جهرودی (مدیرعامل پیشین سایپا) بود، توسط محمدرضا سروش شکسته شد تا وی پس از تنها سه ماه، از مدیرعاملی سایپا کنار گذاشته شود. هرچند شنیده می‌شد قرار است در مجمع پیش روی سایپا که دهم بهمن‌ماه برگزار خواهد شد، حکم تغییر مدیرعامل امضا شود، با این حال هیات‌مدیره این شرکت –بخوانید وزارت صنعت، معدن و تجارت- نتوانست تا آن زمان صبر کند و با کنار گذاشتن سروش، سید‌جواد سلیمانی را جایگزین وی کرد. حوالی ظهر پریروز بود که سایت وزارت صنعت، معدن و تجارت خبر تغییر مدیرعامل سایپا را روی خروجی خود قرار داد و اعلام کرد: «با تصمیم اعضای هیات‌مدیره گروه خودروسازی سایپا، سید‌جواد سلیمانی مدیرعامل این شرکت و جانشین محمدرضا سروش شده است.» رفتن سروش و آمدن سلیمانی در عرض سه ماه، سریع‌ترین تعویض مدیریتی در خودروسازی ایران محسوب می‌شود و به تبع آن، کمترین عمر مدیرعاملی در تاریخ صنعت خودروی کشور نیز به نام سروش ثبت شد و شاید بتوان نام سایپا را از این منظر در کتاب رکوردهای گینس ثبت کرد. پیش‌تر محسن قاسم جهرودی با حدود ۱۱ ماه حضور در راس هرم مدیریتی سایپا، رکورد کمترین دوران مدیرعاملی را در اختیار داشت و تعویض وی با سروش، سریع‌ترین جا‌به‌جایی مدیریتی به شمار می‌رفت.
اعضای هیات‌مدیره سایپا باید برای مشتریان و سهامداران خود مشخص نمایند که چرا سه ماه قبل سروش را انتخاب نمودند و چرا اکنون انتخاب دیگری دارند و البته باید اذعان نمایند که حتما انتخاب و تغییر قبلی، اشتباهی از سوی آنان بوده و شاید انتخاب فعلی نیز در همین مسیر باشد!
- عمر مدیران خودروسازی در ایران و جهان
اگرچه بازه زمانی مدیریت در خودروسازی ایران همواره نسبت به متوسط و استاندارد جهانی کمتر بوده است، اما تا پیش از ماجرای جهرودی-سروش، هیچ وقت اتفاق نیفتاده بود که عمر مدیرعاملی در صنعت خودرو به یک سال نیز نکشد. این بدعت را محمد شریعتمداری وزیر سابق صنعت، معدن و تجارت بنا نهاد، آنجا که در واپسین روزهای حضور خود در این وزارتخانه، مدیرعامل سایپا را تغییر داد. در واقع این شریعتمداری بود که عمر مدیریتی در صنعت خودرو را از چند سال به چند ماه تقلیل داد و به نوعی راه را برای تغییرات سریع بعدی باز کرد.
وی با اینکه می‌دانست مدت زیادی میهمان وزارت صنعت نیست، مدیرعامل سایپا را تنها پس از ۱۱ ماه فعالیت در این شرکت، کنار گذاشت تا وزیر پس از خود را در عمل انجام شده قرار دهد. از همان روزهای ابتدایی حضور سروش در سایپا، زمزمه‌هایی مبنی بر نارضایتی رضا رحمانی وزیر جدید صنعت، معدن و تجارت از این انتصاب به گوش می‌رسید و حتی خود سایپایی‌ها و شاید شخص سروش نیز به‌تدریج مطمئن شدند که تغییر دیگری در راه است. این بلاتکلیفی سبب شد سروش به اصطلاح خیلی دست و دلش به کار نرود و به تبع آن، کار خاصی در سایپا طی سه ماه مدیریت وی انجام نشود. البته افزایش قیمت خودرو در دوران مدیریتی سروش رخ داد که آن نیز حکمی از بالا بود و وی نقشی در کم و کیف آن نداشت. در نهایت نیز پیش‌بینی‌ها درست از آب درآمد و سروش رفت و سلیمانی به‌عنوان گزینه‌ای که مدت‌ها نام وی برای نشستن روی صندلی مدیرعاملی یکی از دو خودروساز بزرگ کشور مطرح بود، جایش را گرفت. با بدعتی که شریعتمداری بنا نهاد و رحمانی ادامه داد، گویا سلیمانی نیز نباید چندان به ماندن در سایپا امیدوار باشد، زیرا با رویه‌ای که وزارت صنعت در پیش گرفته، شاید وی نیز کمتر از آنچه فکرش را می‌کند، میهمان نارنجی‌های جاده مخصوص باشد.
تعویض مدیرعامل سایپا اما در شرایطی است که در خودروسازی جهان چنین جا‌به‌جایی‌های سریعی رخ نمی‌دهد و مدیران عامل شرکت‌های خودروساز سال‌ها می‌مانند و به‌واسطه ماندگاری‌شان، سیاست‌ها و برنامه‌های خود را پیاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، کارلوس گوسن چیزی حدود ۱۸ سال است که مدیرعاملی نیسان را بر عهده دارد، هرچند البته طی یکی، دو ماه گذشته درگیر رسوایی مالی شده و ممکن است برکنار شود. مورد دیگر، سرجیو مارچیونه مدیرعامل فقید فیات-کرایسلر است که بیش از یک دهه سکان هدایت این شرکت را بر عهده داشت و دست آخر نیز به‌دلیل بیماری از سمت خود کنار گذاشته شد. وی تنها چند روز پس از کنار گذاشته شدن از مدیرعاملی فیات-کرایسلر و به‌دلیل شدت گرفتن بیماری، درگذشت. همچنین مارتین وینترکورن نیز که هشت سال مدیرعاملی فولکس واگن را در اختیار داشت، در نهایت به‌دلیل پرونده رسوایی دیزل گیت (پرونده‌ای که در آن فولکس به‌دلیل تقلب در اعلام میزان آلایندگی محصولات دیزلی خود محکوم شد)، صندلی مدیریتی‌اش را از دست داد. در نهایت، آکیو تویودا مدیرعامل تویوتا نیز که دومین خودروساز بزرگ جهان به شمار می‌رود، از سال ۲۰۰۹ تا به امروز مدیرعامل این شرکت است و نگران برکناری‌اش هم نیست. بدون شک اصلی‌ترین دلیل ثبات مدیریتی در خودروسازی جهان، خصوصی بودن آنها است و این موضوع سبب می‌شود انتخاب‌هایی غیر سیاسی و اغلب هوشمندانه و درست صورت گیرد. در ایران اما این دولت و دولتی‌ها هستند که به میل و سلیقه خود و با چاشنی سیاسی بازی، مدیران صنعت خودرو را تغییر می‌دهند و نتیجه این رفتار، ناکام ماندن برنامه‌ریزی‌ها و به محاق رفتن پروژه‌ها و حیف و میل شدن پول در خودروسازی بوده است.
تردیدی وجود ندارد که هر مدیری در خودروسازی برای تحقق برنامه‌های خود به زمان نیاز دارد و اگر فرصت کافی در اختیار وی قرار نگیرد و خارج از مسائل فنی و اقتصادی کنار گذاشته شود، ضرر و زیان این ماجرا به صنعت خودرو وارد خواهد شد. ثبات مدیریتی می‌تواند فکرها و ایده‌ها را به مرحله اجرا برساند و اجازه ندهد منابع مالی به‌دلیل تغییر سیاست‌ها (از ناحیه جا‌به‌جایی مدیریتی) هدر بروند. این اصل مهم، در خودروسازی جهان جا افتاده و نتیجه‌اش توسعه و پیشرفتی است که حاصل شده، حال آنکه در خودروسازی ایران، تغییرات پرشمار مدیران که غالب آنها ریشه‌های سیاسی دارد، فکرها و ایده‌ها و برنامه‌ریزی‌ها را ابتر می‌کند. در واقع هر مدیری که سکان خودروسازی کشور را به دست می‌گیرد، روش و سیاست خاص خود را به کار میبرد و معمولا نفر بعد وقعی به قبلی نمی‌گذارد و مسیری دیگر را پیش می‌گیرد؛ بنابراین قطعا تا زمانی که دولت پایش را از خودروسازی بیرون نکشد، تغییر و تحولات مدیریتی با ریشه سیاسی نیز کماکان ادامه خواهد داشت و انتظار نمی‌رود عمر مدیریتی در این صنعت نهایتا از مرز یک دهه عبور کند. شاید اگر روزی برسد که خودروسازی ایران تمام و کمال خصوصی شود و سیاسی بازی‌ها در آن رنگ ببازند، عمر مدیریتی نیز به استاندارد جهانی نزدیک و دیگر خبری از تغییرات برق‌آسا نخواهد بود.
- وزارت صنعت در پوست هیات‌مدیره
با وجود آنکه همواره در جا‌به‌جایی‌های مدیریتی صنعت خودرو ایران، دولت نقش خود را انکار و هیات‌مدیره‌ها را در این ماجرا تصمیم‌گیرنده می‌داند، افکار عمومی نهایتا متوجه نقش دولتی‌ها در عزل و نصب‌های مدیریتی خودروسازی می‌شود. در داستان تعویض زودهنگام مدیرعامل سایپا نیز وزیر صنعت، معدن و تجارت خود را مبرا دانسته و تغییر رخ داده را به هیات‌مدیره نسبت داده است، با این حال پذیرفتنی نیست که اعضای هیات‌مدیره به میل و سلیقه خود مدیرعامل منتخب خود را تنها پس از سه ماه فعالیت، برکنار کنند. چطور ممکن است هیات‌مدیره‌ای که سه ماه پیش و با کلی حاشیه، سروش را جایگزین جهرودی کرد، ناگهان تصمیم خود را تغییر داده و سلیمانی را جایگزین سروش کند؟ آیا واقعا می‌توان پذیرفت وزارت صنعت، معدن و تجارت و شخص وزیر نقشی در کنار گذاشتن مدیرعامل سایپا به‌عنوان کسی که در دوران وزیر قبلی انتخاب شده، نداشته‌اند؟
- مدیرعامل جدید سایپا کیست؟
اما مدیرعامل جدید سایپا جزو مدیران با سابقه خودروسازی به‌شمار می‌رود که سابقه قائم مقامی ایرانخودرو، ریاست هیات‌مدیره تعاونی اعتبار کارکنان گروه صنعتی ایران خودرو و همچنین عضو غیرموظف هیات‌مدیره در شرکت صنعتی نیرو محرکه را در کارنامه خود دارد. از دیگر مسوولیت‌های سلیمانی می‌توان به ریاست هیات‌مدیره شرکت ایران خودرو در بلاروس و سنگال، قائم مقام مدیرعامل شرکت مگاموتور و همچنین ریاست هیات‌مدیره سایپا یدک نیز اشاره کرد. او دانش آموخته مهندسی مکانیک از دانشگاه صنعتی شریف در مقطع کارشناسی و مدیریت اجرایی از سازمان مدیریت صنعتی در مقطع کارشناسی ارشد است.
Genius
۲ بهمن ۱۳۹۷سایپا این چهل سال اخیر ده ها مدیر متفاوت به خودش دیده اما هنوز که هنوزه از سال 72 تا حالا یعنی طی 25 سال نتونسته خودش رو از شر پلات فرم و موتور کیاپراید رها کنه و تمام محصولات مثلا جدیدش مثل تیبا و ساینا و کوئیک براساس شاکله پراید فرتوت شکل گرفته که خیلی تاسف آوره!حالا باید دید ایشون که مهندسی مکانیک اونهم از تاپ ترین دانشگاه فنی و مهندسی کشور داره میتونه بالاخره سایپا رو اقلا باندازه ده سال پیش چری و برلیانس چین بیاره بالا و کابوس پراید و مشتقاتش رو تموم کنه یا نه؟!
علیرضا
۲ بهمن ۱۳۹۷طی 200 سال گذشته ما همیشه آرزوی اینو داشتیم که یه آدم خوب بیاد اوضاع رو بهبود بده و تا قبل از روی کار اومدنش میگیم زنده باد زنده باد بعد که روی کار اومد میگیم مرگ بر مرگ بر , در حالیکه اگر خبره ترین و بااخلاق ترین افراد رو از جوامع غربی بیارید اینجا فاسد میشن و فاسدترین افراد اینجا رو ببرید اونجا نمیتونن فساد کنن(کاری به موارد استثنا نداریم).
ما احتیاج به نوعی روشنفکری داریم که سیستمی و زیربنایی باشه.
و این تغییرات مدیریتی جز در موارد کوچیک هیچ تغییری در پی نداره.
شایان
۲ بهمن ۱۳۹۷دقیقا و همین داستان با ۴۰۵ برا ایرلنخودرو هم صادقه
فرامرز
۲ بهمن ۱۳۹۷ایشون روز اولش نیست که تو این صنعته و آزمون خودش رو هم پس داده. پس امید واهی به متحول شدن سایپا نباید داشت. خودم به عنوان یک فارغ التحصیل شریف میگم که لزوماْ هر کی از شریف بیرون میاد نخبه نیست (حدود ۷۰ درصدشون باهوش هستن ولی نخبه نیستن) و اگه هم باشه معلوم نیست بتونه تو این سیستم بیمار کارایی کامل داشته باشه. به هر حال امیدوارم تغییرات مثبت هر چند جزیی رو شاهد باشیم مثل ثبات قیمت (و بهبود کیفیت) و جایگزینی ساینا و … با رهام (بشرطی که کیفیت ساخت بالاتری داشته باشه و قیمت منطقی).
مهدی
۲ بهمن ۱۳۹۷البته نباید فراموش کرد که با سه هزار دلار انصافا بهتر از پراید هم نمیشه قدرت خرید مردم سقوط کرده
فرامرز
۳ بهمن ۱۳۹۷مهدی جان قبول پراید با ۳۰۰۰ دلار رقیب اروپایی نداره ولی باید این رو هم پذیرفت که خودروساز ما مالیات و هزینه انرژی نمیده، حقوق کارگر یک پنجم اروپا هم نیست، هزینه برای طراحی و توسعه پلتفرم نمیده، ایمنی رو کلا به هیچ جاش نمیگیره، هیچ نیازی به بازاریابی و ارائه خدمات پس از فروش و … نداره و ۱۰۰۰ تسهیلات دیگه
…
اه یادم رفت ایران خودرو و سایپا روی هم ۲۷۰۰ عضو هیات مدیره دارن که هیچ کاری ندارن و هر یک حداقل ۱۰ میلیون (و شاید خیلی بیشتر) حقوق میگیرن
Abbas
۲ بهمن ۱۳۹۷((او دانش آموخته مهندسی مکانیک از دانشگاه صنعتی شریف در مقطع کارشناسی و مدیریت اجرایی از سازمان مدیریت صنعتی در مقطع کارشناسی ارشد است.))
حالا اینشم بعدا معلوم میشه?
MORI
۲ بهمن ۱۳۹۷واقعا امیدی به بهبودی شرایط دارید…؟؟
با عوض شدن چندتا مدیر و دستگیری و به ظاهر اعدام کردن چندتا سلطان(مهره سوخته)
هیییییییچ چیزی تغییر نمیکنه همونجوریی که تا الان تغییر نکرده
خواهشا بیاییم کمتر فریب بخوریم
حسن
۲ بهمن ۱۳۹۷ببینید توی ساختار مدیریتیه ایران راس هرم اهمیت چندانی نداره چون همه میدونن با روی کار اومدن یک طیف سیاسی دیگر راس مدیریتی از دست میره یعنی صد درصد رئیس شرکت بنگاه یا کارخانه عوض میشه .
پس را هکار طیفهای سیاسی که تا بوده دو گروه قدرتمند داشتیم برای حل این مشکل و از دست ندادن قدرت راهبردی و عملیاتی و اجرایی داشتن افراد در بدنه ی اجرایی از کارمند و کارگر و مشاور و روابط عمومی و نگهبان تا معاونتهای مالی و پژوهشی و غیره است پس رئیس اهمیت نداره
شما به یک شهر کوچک نگاه کنید وقتی یه شهردار عوض میشه اگه این طیفی که در بالا گفتم همه با هم تصمیم بگیرن با اون فرد همکاری کنند طرف در مسند میمونه و کارش را ادامه میده اما اگه یک گروه موافق یا همسو با اون نباشه و تصمیم به عدم همکاری بگیره در عرض چند ماه به علت عدم توانایی در اجرائیات مجبور به ترک کار میشه
رئیس فقط باید همسو باشه همه ی افراد دارای پستهای کلیدی در بدنه ی اجرایی موافق همکاری با او باشند.
انشا الله که سانسور نشه
محمد
۲ بهمن ۱۳۹۷مدیر قبلی با رکورد تعویض ۳ ماهه از بهمن خودرو متعلق به نهاد س…ه اومد
این عزیز جدید متخصص ترین هم که باشه، بازم تا ایرانخودرو و سایپا واقعا خصوصی نشن امکان نداره بتونه قدم مثبتی در جهت پیشرفت برداره
و تنها میتونه به رقابتش با دولت با وجود سرمایه خصوصی خریداران و مدیران سیاسی ادامه بده
NAVID۰۰۹۸
۲ بهمن ۱۳۹۷به شما قول میدم ، بهترین مدیر هم بیاد ، با این سیستم فاسد کشوری ، همه چیز بدتر میشه که بهتر نمیشه .
سلطان قیر و سکه کشکه .
سلطان های واقعی کسانی دیگرند که اگر بنا به اعدام باشه ، با خودشونو ، خانواده و آقا زادهاشون ، چند هزار طناب دار نیاز داریم تا بلکه کمی شرایط بهبود پیدا کنه .
Archi KHAN
۲ بهمن ۱۳۹۷کاش به این می پرداختند :
جابجایی‌های مدیریتی خارج از عرف مملکت بیمار ایران!
Amir Ali
۳ بهمن ۱۳۹۷این ماجرای جنگ زرگری دیگه چیه راه انداختن ! مثلا مدیر قبلی سرخود قیمت را افزایش داده بود که برکنار شد پس الان دیگه با توجه به بی لیاقتیش نباید سر هیچ کار دولتی دیگه ای باشه . میشه اعلام کنن الان دقیقا کجاست ایشون !! (*** ) ماجرا اینه که وقتی ثروت مردم عادی به حدی میرسه که بتونن ماشین خارجی کارکرده بخرن این ***میشینن مثلا فکر می کنن که چه بامبولی سر واردات ماشین خارجی در بیارن تا قیمت بره بالا بعد ماشین اشغال خودشون را به قیمت کارکرده ماشین خارجی بفروشن . خود من قبل از این دسیسه ها قصد داشتم آزرا کارکرده بخرم ولی الان باهمون پول می تونم برلیانس ( آش شله قلم کار) بخرم . یعنی دولت حاضره برای این دو خودروساز مردم را قتل عام هم بکنه ولی این دوتا شرکت ضرر نکنن. اگه کسی نمیدونه مافیا چیه و کارشون چجوریه بباید تاریخچه روابط دولت با این دو شرکت را مرور کنه. یاد یه جمله از فیلم تنگسیر افتادم که شیرممد می گفت ” این جا دیگه کجاست ؟ کاسبش دزده *** …. “
Amir Ali
۳ بهمن ۱۳۹۷میگن اون قدیم قدیما یه چند تا اراذل و اوباش با چند تا همدست دیگه شون یه نقشه ای کشیدن تا بتونن جیب مردمو بزنن . چند نفرشون توی دوتا گروه ، اول بازار و وقت شلوغی باهم درگیر شدن و شروع کردن به کتک کاری و چاقو کشی و … مردم کم کم دور اینها جمع شدن برای تماشا ، هیچ کس هم نمی دونست دعوا سر چی هست ، خلاصه جمعیت که زیاد شد هم دستای این اراذل و اوباش اومدن قاطی جمعیت و شروع کردن به زدن جیب مردم و حسابی کاسب شدند . وقتی دیدن جیب همه رو زدن اومدن وسط دعوا و با سلام و صلوات دعوا را تموم کردن . از اون روز به بعد این گروه ماهی یکی دو بار این حقه را میزدنو جیب مردم خال می کردن . این قصه شیرین منو یاد خودروساز و سازمان حمایت و رفتاردولت میندازه .