وقتی نیسان کانسپت برجسته «رزونانس» خود را در نمایشگاه اتومبیل دیترویت ۲۰۱۳ به نمایش گذاشت، بدون هیچگونه شک و تردیدی، مشخص بود که این کانسپت پیشنمایشی از نسل سوم مورانو خواهد بود. این خودرو اکنون به مرحله تولید قدم گذاشته است و مسئولان نیسان به پرچمدار جدید کراسآور خود افتخار میکنند.
با این حال، حرکت در مورانوی جدید آهستهتر بوده و قطعاً برای یک مسافرت خانوادگی مناسبتر است. همانند مدلهای قبلی مورانو، موتور VQ بیست ساله نیسان با یک سیستم انتقال قدرت پیوسته CVT همراه شده است. حجم موتور مانند قبل ۳/۵ لیتر است و ۲۶۰ اسببخار قدرت و ۳۲۵/۴ نیوتنمتر گشتاور برای این خودرو تولید میکند. با اینکه حفظ وضعیت تنفس طبیعی موتور VQ بسیار جالبتوجه است، ولی در دنیایی که پر از موتورهای توربو و قدرتهای بالا در آنهاست، قدرت ۲۶۰ اسببخار از چنین حجم موتوری، چندان زیاد به نظر نمیآید. در هر حال، این قدرت برای جابجایی مورانو کارآیی خود را دارد؛ بهویژه برای رانندگی که میخوانند فقط با خودروی شخصی خود از جایی به جای دیگر بروند. امّا سیستم انتقال قدرت همچنان برای علاقهمندان ضعیف به شمار میآید. این در حالی است که سیستم Xtronic CVT دارای یک حالت شیفت دستی شده و شرایط یک گیربکس اتوماتیک معمولی را تداعی میکند. در همین حال، شاید بهتر بود در مورانو به جای وادار کردن راننده برای تقلا بر روی شیفتر روی کنسول، از پدلشیفتر به این منظور استفاده میشد. طراحی بدنه در مورانوی ۲۰۱۵ فرق کرده است و ابعاد و استانداردهای آن تغییر کردهاند. در حالی که فاصله محوری خودرو در همان اندازه ۲/۸۲ متری باقی مانده، طول خودرو به اندازه ۷/۴ سانتیمتر افزایش یافته و به ۴/۸۹ متر رسیده است. در این میان ظرفیت حمل وسایل از این موضوع بهرهمند شده و ۱/۱۲ مترمکعب شده است. همچنین مورانو عریضتر و کمارتفاعتر شده و بخشی از فاصله خود با کف جاده را از دست داده است. شاید نیسان در نهایت به این نتیجه رسیده است که قابلیت آفرود برای خریداران کراسآور به اولویتی پایینتر از امکانی مانند رادیوی AM نزول کرده است. بر این اساس، در مورانو دیگر خبری از حالت قفل برای سیستم دیفرانسیل چهارچرخ متحرک و همینطور نمایشگر گشتاور جداگانه مانند آنچه در «پتفایندر» وجود دارد، نیست. برای اولین بار پس از معرفی این مدل در ۱۲ سال پیش توسط نیسان، مورانو به شرایطی مدرن از استایل رسیده است. شاید در این طراحی، از عناصر پایه بامو i3 کمک گرفته شده و در همین حال، در حجم بزرگتر بر روی آنها کار شده است. مورانو نمیتواند خودروی کاملاً جذابی تلقی شود، ولی در عین حال دارای ظاهری متفاوت است. طراحی جدید بدنه و بهویژه سقف باعث شده که جریان هوا بر روی آن بسیار بهتر صورت گیرد و همین موضوع باعث شده تا ضریب دراگ نیسان مورانو از ۰/۳۷ به ۰/۳۱ کاهش یابد. مصرف سوخت «ترکیبی» مورانو طبق برآورد سازمان حفاظت محیط زیست امریکا (EPA) کاهشی بینظیر داشته است و از ۱۱/۸ لیتر به ۹/۸ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر رسیده است. در این میان، تعداد چرخهای متحرک، فرق چندانی در این آمار ایجاد نکرده است. همچنین لازم به ذکر است که بنابر گزارش اخیر EPA، نیسان در فاصله ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳ بیشترین کاهش میانگین مصرف سوخت را در بین خودروسازان مختلف داشته است. مانند دیگر مدلهای جدید نیسان، مورانوی جدید نیز از وزن خود کم کرده و متوسط وزن خود را به پایینتر از ۱۷۷۰ کیلوگرم رسانده است. چهار تریم مختلف شامل S، SV، SL و پلاتینیوم (جایگزین LE) هر کدام میتوانند با دیفرانسیل جلو یا تمامچرخ متحرک ارائه شوند. لیست وزن این مدلهای مختلف از ۱۵ کیلوگرم سبکتر از مدل پایه تا ۶۶ کیلوگرم سبکتر از مدل پایه برای مدل SL چهارچرخ متحرک متغیر است. از پشت فرمان، شرایط مورانو از یک کانسپت آیندهنگرانه فاصله میگیرد و به سمت یک «نیسان» واقعاً خوب متمایل میشود. مجموعه کلیدها همان موارد معمول نیسان هستند و صندلیهای «جاذبه صفر الهام گرفته شده از ناسا» از همتای پلتفرم مشترک یعنی آلتیما، هماکنون به صورت استاندارد و در ردیف اول و دوم استفاده شدهاند. با این که سطح بالایی برای این صندلیها تصور نمیشود، ولی بسیار راحت هستند. طراحی داخلی با استفاده از عناصر پلاستیک با یک یا دو الگو همراه با رنگ انتخابی برای کابین انجام شده است. این طراحی اگرچه از برخی از جاها از شرایط مدرن فاصله دارد، ولی در برخی نماها شباهتهایی به یک کابین مرسدسبنز کلاس S دیده میشود. در مجموع، ساخت و پرداخت طراحی کابین قانعکننده است و طراحی زیباشناسانه آن به مراتب بهتر از پلاستیکهای با ظاهری شبیه به فلز یا فیبرکربنهای غیرواقعی است که برخی خودروسازان برای چسباندن خود به برندهای سطح بالا استفاده میکنند.- نوع خودرو: موتور جلو، دیفرانسیل جلو یا تمامچرخ متحرک، ۵ سرنشین، ۴ در هاچبک.
- قیمت مدل تست؛ دیفرانسیل جلو: ۳۰۴۴۵ دلار، دیفرانسیل AWD : ۳۲۰۴۵ دلار.
- نوع موتور: DOHC ۲۴ سوپاپ V6، بدنه و رویه آلومینیومی، پورت انژکتور سوخت.
- گنجایش: ۳۴۹۸ سیسی.
- قدرت: ۲۶۰ اسب بخار در ۶۰۰۰ دور در دقیقه.
- گشتاور: ۳۲۵/۳۹ نیوتنمتر در ۴۴۰۰ دور در دقیقه.
- گیربکس: CVT با قابلیت شیفت دستی.
- فاصله محوری: ۲/۸۲۴ متر.
- طول ماشین: ۴/۸۹۷ متر.
- عرض: ۱/۹۱۵ متر.
- ارتفاع: ۱/۶۹۲ متر.
- وزن کلی: ۱۷۲۳ تا ۱۸۳۷ کیلوگرم.
- صفر تا ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت: ۷/۱ تا ۷/۲ ثانیه.
- صفر تا ۱۶۰/۹ کیلومتر بر ساعت: ۱۹/۷ تا ۲۰/۷ ثانیه.
- عبور از یکچهارم مایل:۱۵/۴ تا ۱۵/۶ ثانیه.
- سرعت نهایی: ۱۸۵/۰۷۵ کیلومتر بر ساعت.
مصرف سوخت:
- تخمین سازمان حفاظت محیط زیست امریکا: ۱۱/۲ لیتر در شهر و ۸/۴ لیتر در بزرگراه در هر ۱۰۰ کیلومتر.
4MATIC
۵ دی ۱۳۹۳خوب اقا احسان که چی الان منظورت چی بود
اصن فازت چیه؟؟
Ehsan
۵ دی ۱۳۹۳خوب جمله ای که مینویسی حتما نباید اشاره مستقیم به انچه میخواهی بگویی بکند ، با این جمله دو نکته رو بهش اشاره کردم 1_ ایمنی خوب این ماشین واستفاده از تکنولوژی های جدید در این ماشین و البته اشاره به اینکه کیسه هوا در کشور ما برای خودرو ساز یک شوخی است تا ایمنی خودرو ، دوم اینکه چرا ما ایرانیها بیشتر ماشین هامون رو روکش صندلی میاندازیم در حالی که بقیه کشور ها معمولا این کار رو نمیکنند ، که دلایلش میتونه یک دست بودن تمام روکش های فابریک کارخانه باشه یا بی کیفیتیشون یا ترس از اینکه روکش فابریک خراب بشود و از قیمت ماشین کم کنه در حالی که کسی که 40 میلیون برای یک ماشین میده پول دوخت دوباره و بهتر رو نداره ؟
در آخر هم خوبه که یک جمله رو بهش دقت کنیم و ببینیم چی نوشته نه اینکه دنبال فاز و نول باشیم
ارمان
۵ دی ۱۳۹۳به نظرم طراحی اینده گرایانه و از نظر من زیبایی داره قرار ماکسیما 2016 هم مثل همین باشه , به نظرم یه ماشین قشنگ که توش هم واقعا زیبا و لوکس هستش متریال بسیار با کیفیتی داره و به نظرم میتونه یه گزینه خوب خرید باشه فقط باید نگران توانایی های افرودش بود نمیگم مثل رونج روور باشه اما یه چیزی در حد خودش , من به این ماشین تو رنج و قیشمت خودش از 10 بهش 8.5 میدم
مهراب
۵ دی ۱۳۹۳وقتی اسم مورانو به گوشم میخوره ناخوداگاه یه خودروی مدرن و صدالبته با طراحی نواورانه تو ذهنم تجسم میشه
masood
۵ دی ۱۳۹۳با تمام احترامی که براش قائلم ولی نمیدونم چرا به دلم نمیشینه…مخصوصا جلو پنجرش
نوید (6*6)
۵ دی ۱۳۹۳یه سوال این عکس پنجمی واقعیه یا یکم چرخوندنش؟
نوید (6*6)
۵ دی ۱۳۹۳چون G63-6*6 هم نمیتونه از این شیب چمنی
که تازه خیس هم باشه بالا بره
« میلاد . فقط آلمان . فقط بنز »
۶ دی ۱۳۹۳درود .
نوید جان شما رو چه حسابی همچین حرفی رو میزنی ؟؟؟
سوار شدی که میگی نمیره ؟؟؟
4MATIC
۵ دی ۱۳۹۳طراحی مدل2012 از این هزار برابر به تره
E 36
۶ دی ۱۳۹۳اصلا با قیافش حال نکردم
Ehsan Alam
۶ دی ۱۳۹۳واقعا طراحی های داخل نیسان شاهکاره
امیر محمد
۶ دی ۱۳۹۳معرکه بوددددد!!!!!!!
mehran
۶ دی ۱۳۹۳طراحیش خیلی به دلم نشست
نوید (6*6)
۶ دی ۱۳۹۳میلاد جان من لند کروز سوار شدم نمیره
آخه بد ترین جا برای آفرود چمنه
خیلی لیزه
تازه اگه خیس هم باشه که دیگه فاجعه است
نوید (6*6)
۶ دی ۱۳۹۳شما اگه نهمین عکس رو که همون عکس پنجم ولی از یک زاویه ی دیگست نگاه کنید متوجه میشید که عکس پنجم واقعی نیست
البته این قضیه ی G63رو با کمی اغراق گفتم
نوید (6*6)
۶ دی ۱۳۹۳شما اگه فیلم مقایسه ی کاین و رنجروور رو دیده باشی میفهمی من چی میگم
تو یه زمین چمنی خیس که شیبش در حدود ده الی بیست درجه هست مسابقه میدن
رنجروور به سختی خودشو میکشه بالا و کاین هم که اصلا نمیتونه خودشو بالا بکشه
محمد
۶ دی ۱۳۹۳محشره پسر….++++
Davood
۸ دی ۱۳۹۳طراحیش واقعاً هیچ نقصی نداره…
علی
۴ اسفند ۱۳۹۳همیشه نیسان عزیز رو دوست داشتم.تو ژاپنی ها یه کم طراحیش به آمریکایی ها تمایل داره.بیسته…
آرش
۲۲ تیر ۱۳۹۵فوووووووووووووق الععععععععععععععععاده است.