برنامه ادغام هوندا و نیسان رسماً لغو شد

برادر! الان بحث کمک به نیسان هست که ورشکست نشه؛ نه هوندا! هوندا مشکلی نداره در مدیریت فروش و سودآوری! نکته ی دیگه؛ اینکه هوندایی که خودش یکی از برترین انجین سازهای جهان خودرو هست، چه نیازی به پیشرانه های جنرال موتورز داره؟ بحث خوب و بد پیشرانه و پلتفرم های جی ام مطرح نیست؛ مطلب سر این هست که ساختار توسعه ی فنی دو تا شرکتی که قصد ادغام داشته باشن، باید به هم مرتبط و هم راستا باشه، که در این موردی که شما می فرمایید، به هیچ وجه اشتراکات فنی قابل توجیه برای چنین معامله ای وجود نداره!
اگر گروه فولکس واگن (فولکس/آئودی/پورشه)، اقدام به خرید سئات، اشکودا، لامبورگینی، بوگاتی، بنتلی و رولزرویس (البته با رکبی که از بی ام و، و سیستم حقوقی بریتانیا خورد سر خریدش) می کنه، یا فیات و خاندان آنیلی، دست گذاشتن روی آلفارومئو، لانچیا، فراری و مازراتی، یا خود بی ام و، که رفت سراغ گروه روور و رولزرویس، بحث خرید یک سری برندهای ضعیف و ورشکسته (یا در بهترین حالت؛ در حال ورشکستگی کامل) بوده، که قرار نبود در زمینه ی فنی و حتی سرمایه ای، چیزی بذارن وسط معامله (جز ارزش اسمی و سابقه ی ذهنی و اعتبار تاریخی برندشون!)؛ بلکه صرفا قرار بود که به طور کامل، به مالک جدیدی که بتونه سرپا نگه شون داره منتقل بشن. اونجا صحبت از استقلال مطرح نبود، چون یک سری خورده برند (در برابر استانداردهای ابرشرکت ها البته!)، قرار بود برن زیر بیرق یک بابای پولدار، که بتونه خرجشون کنه! و دیدیم که عملا هم بعد از گذشت مدتی از اون ادغام ها، اثری از پیشرانه های معروف بنتلی، رولزرویس، لامبورگینی، مازراتی، بوگاتی، و پیشرانه های مشهور گروه ام جی/روور باقی نموند، و مالکان جدید، تحت سیستم مدولار مجموعه ی تحت فرمان شون، برای اون برندها هم، پیشرانه ی مشترک با سایر محصولات شون طراحی و تولید کردن…
ولی نیسان، که خودش یک غول بی شاخ و دم (هر چند امروز بی یال و کوپال!) هست؛ به این سادگی حاضر نمی شه تن بده، به تحت مالکیت یک برند دیگه قرار گرفتن (حتی اگر اون برند، تویوتا! به عنوان بزرگترین شرکت خودروسازی جهان باشه، که اتفاقا از نظر هماهنگی فنی و هم راستایی تکنولوژی و ساختار تولید هم، مشابهت های زیادی بینشون وجود داره، که ممکنه منافع دو طرف رو هم تأمین کنه، حالا هوندا که بماند!). و البته! حتی اگر منظور شما در مورد ادغام با جی ام، نیسان بوده باشه و نه هوندا؛ باز هم شرایط نسبت به اونچه عرض کردم، تغییر نخواهد کرد.
کلا ادغام شدن کمپانی های خودروسازی باسابقه و اصالت اروپا و آسیا، با سه غول آمریکایی، بر طبق نتیجه ی تجربیات گذشته، اشتباه هست. خریدهای اولیه ی فورد در دهه های هشتاد و نود (ولوو، آستون مارتین، گیا کاروزریا، و حتی معامله ی نصفه نیمه ی جگوار)، ادغام پر سر و صدای دایملر/کرایسلر، و در نهایت هم همین گروه ناهماهنگ استلانتیس، که داره خیلی از برندهای زیر مجموعه ش رو نابود می کنه، مصادیق این نمونه هستن.
دلیل اصلی شکست این مگا پروژه ها، احتمالا بیش از هر چیز، برمی گرده به تفاوت ساختار مدیریت های کلان صنعتی در آمریکا، نسبت به آسیا و اروپا. یک مقایسه ی ساده بین مدیران ارشد خانواده های فورد و تویودا، چه از نظر نوع اندیشه ی مدیریتی، چه از نظر نتایج دوران های مشابه و دوره های هم راستای مدیریت مجموعه هاشون، در بین دو خاندان، و حتی از نظر میزان دریافتی و دخل و خرج مدیران ارشد اونها! مطالعه ی تاریخ، بهترین سنگ محک برای کسب تجربه، و جلوگیری از تکرار خطاهای گذشته ست…

32

6